hyped af
είμαι στα πρώτα 3 κομμάτια του δίσκου και αν και είναι κάτι εντελώς έξω απο τα γούστα μου, μιλάμε για τρελό έπος!
μεγάλη μπάλα
Οταν φτασεις στο ομωνυμο θα ξαναγραψεις
Τι υπερταγουδαρα των 8 πλανητών ρε πστ
Παιζει το the sweet wine να το εχω ακουσει πανω απο 30 φορες ,απο τη περασμενη Παρασκευη
Ολος ο δισκος ειναι ενα ΕΠΟΣ
Και για μενα ο Daniel εχει δωσει την ερμηνεια της χρονιας σε ολο το δισκο
Εκτός από την επέτειο των 35 χρόνων από την κυκλοφορία του, το No Place for Disgrace ταιριάζει και στην εκλογική περίσταση που διανύουμε - ή έτσι θα 'πρεπε, τέλος πάντων!
Μην ανησυχείς, θα πάρει τη θέση του!
Μιλώντας για το “Disintegration” των The Cure, να αναφέρω εδώ, πως ο τραγουδιστής των Τελευταίος Πειρασμός εκ της Θεσσαλονίκης του κάποτε έχει δύο μεγάλες αγάπες: τους Fates και τους The Cure, που για τους συγκεκριμένους δύο δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Μάλιστα, το κερασάκι στην τούρτα της χαράς του ήρθε πέρσι, όταν και ο Ray στη σόλο εμφάνισή του στο Prog Power Festival διασκεύασε το “Fascination Street”.
Υ.Γ. Βέβαια, είναι και ο ίδιος, που ακόμα νομίζει ότι ακούει το μπάσο στο “Justice…”, αλλά εντάξει, θα βάλει μυαλό.
Θυμάμαι όταν βγήκε το Superholic.
Γνωστός συντάκτης της ημεδαπής έγραψε κάτι πολύ δηκτικό με αφορμή την διασκευή.
O tempora O mores - latin fits all sizes