Εμβληματικός δίσκος, ορόσημο στην rock Ιστορία και λοιπές ενθουσιώδεις περιγραφές μοιάζουν λίγες όταν μιλάμε για το A Night At The Opera που πέραν της απαράμιλλης ποιότητας του, έχει να επιδείξει και την θαυμαστή πολυμορφία της μουσικής των Queen, με την στυλιστική διαφοροποίηση να εκδηλώνεται σε όλη τη διάρκεια του και μεταξύ των κομματιών που υπογράφονται από τον ίδιο συνθέτη!
Εννοείται ότι η 48η επέτειος της κυκλοφορίας του είναι απλά μια ακόμη αφορμή για να εκφράσουμε για άλλη μια φορά τον απεριόριστο θαυμασμό για το τεράστιο αυτό έργο!
2016 εχει και αυτα
Οχι μονο γαμαει το ire, γαμαει κ το τελευταίο κ αν είναι δυνατον κ το προτελευταίο.
Πολυ ωρα για μουσική λογο μηνιαίας αναρρωτικης, το γόνατο ειναι σε άσχημη κατάσταση για οποιον ενδιαφέρει, κ αυτό παίζει καθημερινά ζηλευοντας οσους το έζησαν απο κοντά
Τι μπανταρα θεε μου.
Δράκος του Κόμοντο η νύφη τελικά;
Περαστικε μεγαλε μου. Αλλα αν βαζεις PD για να ηρεμησει το γονατο, μαλλον κατι κανεις λαθος.
Immortal, Dissection και πάει λέγοντας
Νταξει αναμενομενο μετα την κουβεντα που πιασαμε στο αλλο θρεντ
Tetraskel: Epic blackened doom metal one-man band (!) από τη Χώρα των Βάσκων (εξ ου και ο τίτλος), αποκλειστικά instrumental δίσκος.
Δεν έχω ιδέα γιατί υπήρχε αυτό στο αρχείο μου με σήμανση 2016. Πάντως αν είχα αξιωθεί να αρχίσω να το ακούω απ’ όταν το είχα κατεβάσει, μπορεί και να διεκδικούσε θέση στη λίστα μου αυτή τη στιγμή (!).
Κάπου το έχω ανεβάσει εδώ. Scaldίζει επικίνδυνα. Αν είχαν και μια φωνή θα ήταν όλα πολύ καλύτερα
Τσιφτετέλι κανεις;
Ελα μωρη μπαντάρα με τα ηλεκτρονικά σου
