Εσένα σ’ αγαπώ, να ξέρεις.
Εντάξει, όταν ακούω αυτό το τραγούδι αγαπώ όλο τον κόσμο.
Νύμφη, με κατέστρεψες. Γελάω και κλαίω μαζί.
Μιας και όλοι ψάχνουμε έναν… ίσκιο να σταθούμε αυτές τις μέρες, ας θυμηθούμε ότι σαν σήμερα, πριν από 31 χρόνια, κυκλοφόρησε το σπουδαίο In the Shadows των Mercyful Fate που σήμανε την επανένωση του εμβληματικού σχήματος και πυροδότησε τη μόδα των reunions!
Σκαλωσα με το εξωφυλλο, διοτι προφανως ειναι μοναδικο και εβαλα να ακουσω. Δεν ξερω αν εχω κολλησει ασχημα, αν αναρωτιεμαι τι εγινε, αν αρρωστησα ή αν δυο τετραγωνα απο το σπιτι μου ανοιξε μια μαυρη τρυπα που οδηγει στις πυλες της κολασης και πρεπει να παω να τη δω.
Ακουσα τον δισκο, δεν ξερω τι να πω. Το Cauchemar περιγράφει τον πίνακα του Καραβάτζιο και στο τέλος σου λεει “μπορεις να πας να πεθανεις τωρα ησυχα ησυχα, δεν θα σε ενοχλησει κανεις”.
Τι ακριβως εννοεις “περιεργο”; Ειναι ολο λαθος και καταπληκτικα ομορφο.
EDIT: το Franka θα μπορουσε να ειναι συνθεση του Μοτσαρτ σε ξεκουρδιστο πιανο επειτα απο μια εβδομαδα καταχρησης κοκας.