Πριν από λίγε μέρες συμπληρώθηκαν 26 χρόνια από την κυκλοφορία του τελευταίου δίσκου των Death. Ως γνωστόν, ο Schuldiner είχε αποφασίσει να προχωρήσει πια με τους Control Denied, αλλά η εταιρεία πίεζε για ένα ακόμη Death album. Αυτό εξηγεί γιατί το Sound of Perseverance έχει μικρή σχέση με το death metal με την εξαίρεση των φωνητικών του Evil Chuck - μια διαδικασία σταδιακής απέκδυσης των death στοιχείων που είχε ξεκινήσει βέβαια νωρίτερα, σε αναλογία με το λογότυπο του συγκροτήματος που σιγά σιγά έχανε τα gore στοιχεία, πλέον δεν είχε καθόλου αίματα, φωτιές, αράχνες, νεκροκεφαλές και τα σχετικά!
Ο δίσκος αυτός καθεαυτός ήταν, εννοείται, άλλο ένα αριστούργημα!
Pure Reason Revolution
Καρφί για thrash (και όχι μόνο) metal δίσκος της χρονιάς
Πόσο σπάνιο και όμορφο το συναίσθημα του να εξερευνείς δίσκους που ακούγονται σχεδόν αυτόφωτοι, σαν να ξεφύτρωσαν από το πουθενά.
Zephirus
Feel my pain
I will cling forever to my dreams
Zephirus come back to lead me where
The empty is
Why do we lie,
Why do we always cry
How many waits
How many hopes
It’s late
By now
Lost days
Breeze on my way
Dark Quarterer και Resound The Horn (σόρρυ Champion Eternal) συμπληρώνουν τριάδα;
Close
Dark Quarterer και Etruscan Prophecy
Αλλά ναι, Resound και Champion Eternal συμπληρώνουν το top 5
Easy top 5
This battle is not Insignificant
καλησπερες σε όλους ! είμαι νέο μέλος στο φόρουμ και ήθελα να μοιραστώ μια απο τις μπάντες που ακούω τελευταία και εχω κολλήσει!