αυτο το κατι που λες που σε φτιαχνει το εχουν ολα τα αλμπουμ τους οπως και τις απιστευτες μελωδιες…δεν ξερω παντως γι αυτους πρεπει να συζητουν ολοι και οχι για κατι αλλους…
Μωρε το ξερω.Απλα το συγκεκριμενο του αλλαζει τα φωτα. 
Πολυ συναυλιακο αλμπουμ παντως.
εχουν παρει φορα για τα καλα!!!
Ok, καλο album αλλα για μενα (οκ, το παραδεχομαι ειμαι οπαδουλης!) ειναι το πιο αδυναμο απο τα υπολοιπα για τον απλουστατο λογο οτι σε αρκετα κομματια λειπουν οι γεφυρες!!!
Ρε μαγκες μονο εμενα μου ακουγονται πολυ αποτομες/ασυνδετες οι αλλαγες σε ΠΟΛΑ refrain και couple? Αυτο με χαλασε γιατι ακουγετε καααααπως προχειροδουλιτσα…
Αλλα καπως λογικο, οι τυποι περιοδευουν ασταματιτα για ποσα χρονια και καπακια Album και μετα παλι περιοδια…
Παντως απο μελωδιες και feeling στα γνωστα επιπεδα volbeat και προφανως επιμενουμε,
[SIZE=“5”]ΦΕΡΤΕ VOLBEAT ΣΤΟ ΕΛΑΝΤΑ ΡΕΕΕΕΕ![/SIZE]
Λοιπον μετα την πρωτη σοβαρη ακροαση του αλμπουμ εχω να πω οτι μ αρεσει αρκετα κι οτι μαλλον θα μ αρεσει ακομα περισσοτερο στη 10η ακροαση.
Συμφωνω με Deathster για το οτι ειναι πιο συναυλιακος ο δισκος αλλα αυτο που κραταω σαν πρωτη εντυπωση ειναι το ποσο καλα εχουν προσαρμοσει (συνθετικα) τα
7 Shots και Evelyn στα μετρα των Μille και Barney αντιστοιχα, καθως επισης και τα Who They Are, 16 Dollars και Magic Zone.
Ααααυτα γι’ αρχη.
Πω ρε πουστη,πως γινεται να ακουγονται τοσο φρεσκοι καθε φορα.Δισκαρα και αυτη και το The Mirror and the Ripper για μενα ειναι μεσα στα 3-4 καλυτερα κομματια τους ever(ε με τετοιο opener πως να μη σε κερδισει ο δισκος).7 Shots και A Warrior’s Call τα 2 εταιρα αγαπημενα μου.Λαιβ βγαζουν αυτη την ενεργεια που σου βγαζουν και οι δισκοι τους,πρεπει να τους φερουν.Μπανταρα…
τελικα ναι, ειναι καταπληκτικο αλμπουμ και αυτο, προσκυνω