No. Title Length
Το ακουσατε;
σας αρεσε;
προσωπικα πρεπει να του δωσω χρονο, είναι πολύ νωρίς.
με την πρωτη ακροαση ξεχωρίσαν καποια κομματια βεβαια αλλα και ενα βαρετο filler το “peace and quiet”.
wtf ! ποτε προλαβε και βγηκε αυτο ??? δν πηρα ειδηση .
μπαινει στη στη λιστα για λιωσιμο :!:
Εχω ακουσει μονο 2 τραγουδια που ειχαν κυκλοφορησει πριν κατι μηνες τα οποια ηταν αρκετα καλα. Δεν ηξερα οτι εχει βγει… Για να δουμε.
Επιστρεφουν πολλοι φετος 
ξεκαθαρα ξεχωριζουν τα strangers , bigger than us
κατα τα αλλα μετριοτατο
το peace & quiet δεν ειναι το χειροτερο κομματι του δισκου
υπαρχει και το bad love το οποιο θυμιζει καμια εκατοσταρια χιλιαδες κομματια που εχουν βγει κατα καιρους αλλα που βλεπω να γινεται επιτυχια
θα συμφωνήσω με τον από πάνω.τα τελευταία χρόνια κάπου οι βρετανοί έχουν χάσει τη μπάλα με τις κιθάρες.πολλές μέτριες μπάντες.οι white lies σίγουρα ξέρουν πως να γράφουν δυο-τρία πολύ καλά χιτάκια σε κάθε δίσκο, αλλά μετά το χάος και η μετριότητα.αυτό έγινε στο ντεμπούτο τους, αυτό γίνεται και τώρα.
το ντεμπουτο 2-3 χιτακια
και μετα χαος και μετριοτητα???
Κλασσικοί hipsters.
Ε οχι και κλασικοι hipsters οι WL.
Επίσης, το ντεμπουτο (φυσικα υποκειμενικά ειναι αυτα) εσπερνε, δεν ειχε μονο 2-3 χιτακια 
Νομιζω οτι το ριτουαλ ειναι πολλυ καλυτερο απο το προηγουμενο γιατι κυλαει σαν νερο.Ειδικα strangers bigger than us streetligths(κομματαρα)και σχεδον ολα στο συνολο τρεχουν καλυτερα απο το πρωτο που καπου σκονταβε για μενα σε σημεια.
το κλασσικοι hipsters πηγαινε για τον horror ρε!
:lol:
εγώ γενικά είμαι μεγαλωμένος με αμερικάνικο κιθαριστικό indie/alternative και με shoegaze τίγκα στα reverbs, και βλέποντας μπάντες σαν τους white lies να κάνουν τέτοια επιτυχία μου φαίνεται…κάπως! 
όσο και αν δε μου κάνουν οι dull καταστάσεις, συνεχίζω να τους θεωρώ αρκετά υπερτιμημένους.
Ρε horror σταματα το flaming…
Βαριεμαι να γραψω κατεβατα τωρα…
κι όμως, δεν είναι flaming.βέβαια αυτή η κουβέντα θα μπορούσε να γίνει σε ένα thread αμερικάνικου εναντίον βρετανικού indie.και θα είχε πραγματικά ενδιαφέρον.
πάντως ακόμη και ο περσινός δίσκος των interpol ήταν άνετα καλύτερος από το ritual των white lies.γενικά, αυτό που εκλαμβάνω εγώ είναι περισσότερο ότι η εμπορικότητα υπερτερεί τελικά του συναισθήματος.σαν εκεί που περιμένω ένα κομμάτι να απογειωθεί, η καλογυαλισμένη dull παραγωγή να το ακυρώνει.
ρε συ horror σε μια βδομαδα συμπερανες οτι το ritual ειναι κατωτερο απο το περσυνο interpol??
τι να πω??
Farewell to the Fairground
These rides arent working anymore
Goodbye to this dead town
Until the ice begins to thaw
δεν βγαζει συναισθημα αυτο το τραγουδι??
keep on running
there’s no place like home
ντάξει, δεν παίζουν δα και την πιο δύσκολη μουσική του κόσμου ώστε να χρειαστεί ένας χρόνος για να καταλήξω για την αξία του δίσκου…ποπ τραγουδοποιία είναι στη διαδικασία της σύνθεσης των κομματιών. απλώς το θέμα είναι ότι μου δίνουν την εντύπωση ότι γράφουν 2-3 καλά χιτάκια για να τραβήξουν το δίσκο (και αυτό το κάνουν καλά), αλλά δεν ασχολούνται με το δίσκο ως σύνολο.τα λέει καλά btw και το pitchfork στη σημερινή κριτική του, με όποια κολλήματα και αν έχει (μη δώσετε σημασία στο βαθμό):
I mean really, why White Lies? What vacuum did nature abhor that much? Maybe it’s the one where the relatively smaller dimensions of the UK make it possible to believe that typical rock bands can become arena-filling gods from their first single. But in the past two decades, the search for the new Radiohead begat the search for the new Coldplay begat the search for the new Libertines begat the search for the new Franz Ferdinand, and now here we are hoping that someone can perhaps fill the gaping void that would occur if Editors decide to pack it up tomorrow.
http://pitchfork.com/reviews/albums/15009-ritual/
edit: αυτή η αναγωγή πάντως μπορεί να γίνει και στο ποδόσφαιρο της αγγλίας, αλλά δεν είναι επί της παρούσης.
Παντως το Ritual ακουγεται σαν πιο συγκροτημενη δουλεια από το ντεμπούτο. Τωρα το αν βαζουν τα δυνατα τους για τα 2-3 χιτακια καθε δισκου αυτο ειναι υποκειμενικο, εμενα ας πουμε τα 10 κομματια του πρωτου αλμπουμ ολα χιτακια ακουγονται στ αυτια μου
@horror
α) δεν εχει να κανει με τον αν ειναι δυσκολη μουσικη ή οχι
απλά την σήμερον ημέρα που βομβαρδίζεσαι συνεχεια απο μουσικες
θελει λιγο παραπανω χρονο για να καταληξεις στην αξια ενος δισκου
και μην μου πεις οτι δεν εχεις αναθεωρησει παρα πολλες φορες για ενα δισκο
μετα απο καμποσο καιρο?
β)μου φαινεται οτι επηρεαζεσαι πολυ απο κριτικες διαφορων zines
@Mika
και για μενα το ντεμπουτο ειναι ολο χιτακια
α) σαφώς και έχω αναθεωρήσει πολλές φορές για την αξία ενός δίσκου (να θυμηθώ να κάνω ένα πέρασμα και από το thread του τελευταίου των unearthly trance :roll:), αλλά το θέμα με μουσικές όπως αυτές των white lies είναι πως είναι αρκετά radio friendly, και συνεπώς αν δε σου κολλήσουν με τη μία, τότε δύσκολα αυτό θα συμβεί στη συνέχεια.όπως και νά’χει, κατ’εμέ αν δε δικαιολογούσαν μια φορά το hype που υπαρχει γύρω από το όνομά τους στο ντεμπούτο τους, με το ritual δεν το κάνουν δέκα.
β) αυτό θα μας οδηγήσει σε μια κουβέντα για το αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα.αν δηλαδή επηρεάζομαι από τις κριτικές ή επειδή έχω κάποια συγκεκριμένα γούστα στην πορεία άρχισα να εμπιστεύομαι τις κριτικές αυτές.απλά, ως μουσικά αμερικανόφιλος, έχω μια καλύτερη σχέση με sites όπως το p4k.στη συγκεκριμένη περίπτωση απλά η κριτική του έρχεται προς επίρρωση των όσων υποστήριζα (άλλωστε η κριτική δημοσιεύτηκε σήμερα).
εξωφυλλακι στο NME
φοβερες κριτικες σε πληθωρα περιοδικων
not bad for the lads from Ealing!!
Τωρα εδεησα και το ακουσα αυτο και μπορω να πω ,πως μου αρεσε πολυ !
Με την καμμια δν ειναι μετριο,εχει 2-3 φιλερς οντως ,αλλα ειναι πολυ δεμενο αλμπουμ και εχει 3 κομματαρες μεσα .is love,bigger than us,strangers σκοτωνουν.
Προς το τελος χανει σιγουρα αλλα συνολικα μπορω να πω πως πλησιαζει το ντεμπουτο…
Και γενικα μετα απο αυτο οι white lies δν ειναι “μια ακομα βρετανικη indie μπαντα” αλλα απο τις πιο αξιολογες του χωρου.imo of course