Δεν ξέρω πόσοι παρακολουθείτε αυτό το σήριαλ για την ολοκλήρωση του δεύτερου album των Yndi Halda, αλλά από ότι φαίνεται έχουμε concrete στοιχεία ότι θα το έχουμε, ελπίζω σύντομα.
Μετά από άπειρα fb status και full teasing έχουμε δύο δείγματα 45 δευτερολέπτων το καθένα, με αυτό που μόλις σήμερα δώσανε να θυμίζει γιατί το Enjoy Eternal Bliss είναι τόσο ξεχωριστός δίσκος (Ok too early to judge αλλά ας ενθουσιαστούμε και λίγο τόσο καιρό μετά).
Από το 2006 κοντεύουμε να συμπληρώσουμε δεκαετία αλλά χαλάλι αν είναι να ξύσει τόσο βαθιά τις ψυχές μας, όσο ο προκάτοχός του.
Έχουμε και επίσημα μήνα κυκλοφορίας - Φεβρουάριος του 2016 & και τίτλο - Molly Summer, όπως φαίνεται από το βίντεο του νέου δείγματος.
Και νέο δείγμα:
"Title
Release date
Record labels
We can’t wait!
!!!
More coming, and continuing to come over the next few months.
We are very, very pleased to be back. And we’re so grateful for your support. We couldn’t do this without you. Truly.
Δεν πατάω να ακουσω το δείγμα, παρόλο που είμαι πραγματικά πολυ περίεργος τι ετοιμάζουν τόσα χρόνια. Ή πατάτα θα είναι ή ακόμα καλύτερο και από το EEB.
Κανόνισε να μην γράψεις τίποτα στο εβδομαδιαίο άρθρο σου! Μετά θα τους το στείλουμε και θα τους πούμε ότι έχει γίνει χαμός μετά την δημοσίευση του άρθρου και ότι τουλάχιστον ένα Ο.Α.Κ.Α. τους περιμένει για live. Ε, δεν μπορεί, θα έρθουν!
20 Απριλίου έρχονται Κωνσταντινούπολη, μακάρι να γίνει κανένα καλό…
Όσο για τον δίσκο, είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος, έχουν αγγίξει πάλι σημεία τελειότητας και υπέροχης μουσικής. Το μόνο μεμπτό που βρίσκω είναι 1-2 σημεία σε τραγούδια που μου φαίνονται αρκετά ουδέτερα και flat, χωρίς να συμβαίνει κάτι το ουσιαστικό ή το μεγαλειώδες. Θα το αναλύσω κάποια στιγμή.
Τόσο καιρό δεν πήρα πρέφα ότι άνοιξε thread για τον συγκεκριμένο δίσκο. Τον άκουσα μόνο δυο φορές για την ώρα. Μ’ αρέσει, αλλά θα συμφωνήσω μαζί σου ότι σε κανά δυο σημεία κάτι γίνεται και υπάρχει αυτή η ουδετερότητα. Δηλαδή, και που να μην υπήρχαν αυτά τα σημεία δε θα χανόταν κάτι. Μάλλον ήταν πάνω στην έκσταση όταν τα δημιουργούσαν και δεν ήθελαν να τα συμαζέψουν.
Επίσης, αν και είμαι μεγάλος υποστηρικτής των instrumental post rock δίσκων, μπορώ να πω ότι τα φωνητικά κολλάνε πολύ. Ούτε ένταση, ούτε να ξεφύγουν σε υπερβολές. Θα πάρει και άλλο χρόνο, ειδικά τώρα που έχει μπει και η Άνοιξη και τέτοιοι δίσκοι είναι όνειρο ν’ ακούγονται σε εαρινές μέρες.
Οι περισσότερες ακροάσεις θα μεγαλώσουν τον δίσκο και θα βρεις πολλούς ακόμα μικρούς θησαυρούς σε σημεία. Για να είμαι πιο ξεκάθαρος αναφέρομαι στα μεσαίο part του Helena (αν και η αρχή και το τέλος του κομματιού μπορούν να με λυγίσουν όσο λίγα κομμάτια)καθώς και το τέλος του This very flight που ειδικά αν αναλογιστώ πως τελειώνει το EEB με παίρνει από κάτω που κλείνει ο δίσκος τόσο ουδέτερα. Βέβαια ίσως να ήθελαν μία διαφοροποίηση από κάτι epic σε κάτι απόλυτα ήρεμο και smooth οπότε δεκτό αλλά κάπως αφήνει μια απογοήτευση.
Για τα φωνητικά συμφωνώ και εγώ απόλυτα. Είναι όπως θα έπρεπε!
