Το Before We Dreamed Of Two εμενα μ αρεσε, αλλα μου εδωσε την εντυπωση πως το τραβανε περισσοτερο απ οσο χρειαζεται. Για το Adrift δε μπορω να βρω λογια, το ακουσα τουλαχιστον δεκα φορες στα καπακια. Απιστευτες μελωδιες απο το πρωτο μεχρι το τελευταιο δευτερολεπτο. Ειδικα στα φωνητικα, δεν ξερω τι να πω γι αυτα τα πραγματα που κανει. Και φανταζομαι αυτα τα κομματια πως θα ακουγονται λαιβ, με κιθαρες μπασο στο τερμα ολα και καπου μια ριγη συγκινησης τη νοιωθω απο τωρα γμτ.
Το Before We Dreamed Of Two εμένα μ’άφησε την εντύπωση πως ακούω τα samples τριών διαφορετικών κομματιών κι όχι κάτι ολοκληρωμένο, δε βρήκα κάποια συνοχή ανάμεσα στα 3 μέρη του, δεν ξέρω, ίσως υπάρχει κάτι βαθύτερο που δεν πιάνω, πάντως σε καμία περίπτωση δε βρήκα αυτό το γουάου πράμα που υπόσχεται το κόμπο γιομπ+νιουρόσις.
Ε τα εκανε ολα μαζεμενα στο Adrift. Αναρωτιεμαι αν εγραψε τιποτα ο Scott σ αυτο το κομματι.
Τα ‘ψιθυριστά’ φωνητικά εκεί στο δεκάλεπτο λίγο πριν σκάσει η ΣΟΛΑΡΑ είναι δικά του.
Ελεγα μην ειχε αποφασισει να γραψει και ΤΗ ΣΟΛΑΡΑ παραδιπλα αλλα εδω που τα λεμε κατι τοσο καλο δε νομιζω να το ριχνε σε συμμετοχη.
Το Before We Dreamed Of Two, για μένα, είναι 2 κομματάρες. Το πρώτο μισό ένα υπερέπος από Yob και το δεύτερο ένα υπερέπος από πρώιμους Neurosis με ένα μικρό στοιχειωτικό ιντερλούδιο ενδιάμεσα. Δεν ξέρω με πια λογική το κυκλοφόρησαν ως ένα ενιαίο κομμάτι. Ίσως υπάρχει στιχουργική σύνδεση. Αλλιώς δεν έχει νόημα και αυτό είναι το μόνο που με χαλάει γιατί ηχητικά τα 2 κομμάτια δεν πολύ κολλάνε.
Το Prepare The Ground θεωρώ ότι είναι η εξέλιξη του Yob ήχου. Ενώ κάνει μπαμ ότι είναι Yob, ακούγεται αρκετά διαφορετικό από ότι τους έχει χαρακτηρίσει ως τώρα. Ο ήχος έχει καθαρίσει, έχει μεγαλύτερη αμεσότητα και η επιθετικότητα έχει υποχωρήσει.
Τα Atma και Upon the Sight of the Other Shore αντιπροσωπεύουν ότι έχουμε αγαπήσει στους Yob (με το δεύτερο να είναι σαφώς κατώτερο του πρώτου) μέχρι τώρα. Μόνο ντουμ και ξύλο.
Το Adrift in the Ocean είναι ήδη τοπ-5 τραγουδιών 2011. Έχει εκπληκτική δομή με το ψαρωτικό, ανατολίτικο, τέρμα ψυχεδελικό αρχικό λιντ που κάπου στα 2:30 μπαίνουν μπάσο και ντραμς και εξελίσσεται σε ντουμ θρίαμβο όταν σκάει η κιθάρα όπως πρέπει κάπου στο 4ο λεπτό. Μετά το κομμάτι είναι αλλού απλά. Και ναι το σολάκι στο τέλος είναι υπερεπικό και κλείνει το κομμάτι με αποθεωτικό τρόπο.
Μιλάμε για υπερδισκάρα αλλά και πάλι δεν θεωρώ ότι έχουν φτάσει ακόμα το peak τους. Φαντάσου…
Tώρα το βρήκα, δεν περιμένω τίποτα λιγότερο από την περιγραφή του Κeyser, δηλαδή την τελειότητα.
Η αληθεια ειναι οτι δουλεια,μπανια και μπυρες με κρατανε μακρια απο το σπιτι,
οποτε δεν το εχω ακουσει.
Αυριο παω καμπινγκ ομως και εχω την εντυπωση οτι θα χτυπιεμαι πανω στα βραχια. 
Πωπω ρε μάγκες, το έχω ακούσει 4 φορές από χτες και μου έχει πάρει τα μυαλά. Από τώρα στα καλύτερα της χρονιάς!
Εγω γουσταρω full και το 16λεπτο τωρα (…παροτι χρειαζομαι απαραιτητως τους στιχους απ αυτο), μπαντα εγγυηση, τελος. Και κομματι παλαιοτερο που να συγκρινεται με το Adrift παραμενει μονο το Ball of Molten Gold οποτε καταλαβαινουμε για τι επος μιλαμε. DOOM ΚΙΕ ΠΑΛΙ DOOM. YOB.
απο τους yob ειχα ακουσει μονο το great cessation και αν εκεινος ηταν καλυτερος συνολικα,το Atma εχω την αισθηση πως εχει καλυτερα κομματια(δυο πρωτα,συν το επος),αλλα η κοιλια που κανει στη μεση το αδικει(αν και το before we dreamed of two δεν ειναι κακο,απλα υστερει σε σχεση με τα αλλα τρια).επισης ο δισκος μπορει στο συνολο του να ειναι doom,αλλα αυτη τη φορα μαλλον υπαρχουν και καποια post metal στοιχεια πιστευω(πχ στο adrift in the ocean το οποιο ειναι μακραν το καλυτερο τραγουδι για φετος μεχρι στιγμης).
αυτα κραταω εγω,το λιωσιμο θα συνεχιστει και τις επομενες μερες.
Άκουσα και εγώ το δίσκο ολοκληρωμένο και έχω να συμπληρώσω μόνο καλά λόγια.Οι YOB κατάφεραν για ακόμα μια φορά να μας πάρουν τα μυαλά.Ο δίσκος είναι γεμάτος έμπνευση σίγουρα και το δείχνει σε κομμάτια-έπη όπως το adrift the ocean(τα πρώτα λεπτά είναι απλά θάνατος).Ακόμη έπος είναι το Atma(η φωνάρα θερίζει γαμώτο).Σίγουρα απο τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς και θα παίζει όλο το καλοκαίρι στις διακοπές.Ο ήχος εμένα δεν με χάλασε καθόλου,άλλωστε έτσι μου αρέσει βρώμικος,μπουκωμένος και όχι υπερφορτωμένος.
Διάβασα όλα τα προηγούμενα ποστ…
Ακούω το δίσκο εδώ και 2 εβδομάδες.
Ο δίσκος μεγαλώνει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ αλλά ΣΤΑΘΕΡΑ μέσα μου…
οι YΟΒ αναμασούν - ως ένα βαθμό - τις δικές τους ΥΠΕΡ-ΑΥΘΕΝΤΙΚΕΣ πατέντες στα ριφ, στα φωνητικά, στις λιντ κιθάρες, πλησιάζοντας σε ένα ιδιότυπο “composer’s block”…
Θέλω να πω ότι κόμματια σαν το τελευταίο (και καλύτερο του δίσκου) και τα υπόλοιπα, οι ΥΟΒ έχουν ήδη γράψει και με πολύ καλύτερα αποτελέσματα, με πρώτα και καλύτερα αυτά του “The Great Cessation”.
Πρώτη φορά δεν με συνεπαίρνει [B]από την αρχή[/B] δίσκος των YOB (αν εξαιρέσουμε το “πρωτόλειο” “Elaborations of Carbon”).
Ο δίσκος είναι πολύ πιο κάτω από το ΕΠΟΣ “The Great Cessation” (οι ΥΟΒ δεν υπήρξαν πιο σκοτεινοί σε άλλο δίσκο), όσο και απο τους υπόλοιπους δίσκους (εκτός του “Elaborations of Carbon”) τους, αλλά και πάλι είναι γαμάτος.
Γαμώ την κοινωνία μου [B][SIZE=“4”]ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ[/SIZE][/B] κάποιος :!:
[B]http://www.youtube.com/watch?v=ArxxgcR_ics[/B]
Τώρα που είναι Ευρώπη, φέρτε τους στο Αν να το κατεδαφίσουμε μια και καλή !
[SPOILER]Παίζουνε μεθαύριο στο Βέλγιο λέει με Dark Castle, Intronaut, A Storm Of Light και Ghost Βrigade
8O:cry:[/SPOILER]
Οπως τα λεει ο αποπανω!
Τους ειδα χθες με Dark Castle στο Εδιμβουργο και μιλαμε για φοβερη αποδοση των κομματιων live.Ωραια πραγματα!Εντύπωση μου κανει που δεν ακουσαμε ουτε ενα κομματι απο το Atma αλλα προτιμησαν τους 3 προηγουμενους,παιζοντας δυο κομματια απο τον καθενα. Οχι οτι με χαλασε δηλαδη!
^^ Ζήλεια !! :blow:
Και είδες YOB και είσαι στο Εδιμβούργο. Φτου σου !
Όντως παράξενο αν δεν παίξανε τίποτα από το καινούργιο.
Το οποίο για να είμαστε και on-topic δεν έχει ξεφουσκώσει καθόλου όσο καιρό το ακούω από την κυκλοφορία του.
Θα μάθουνε και στους οπαδούς των tool λίγη μπαλίτσα.
YOB have been confirmed as direct support for Tool on their upcoming Jan/Feb East Coast tour