Μη μου το χαλας,το ξαφνικο ειναι καλυτερο.
Ακουστε λιγο φινο doom και αφηστε το σπαμ.Αρκουδεηδες !
Κωστα το ομωνυμο πως σου φανηκε ?
στην αρχη με ξενισαν οι μελωδιες, απ’ τα ιδιαιτερα κομματια του δισκου.
το Burning the Altar συνεχεια λιωνω κατι που εκανα απο τοτε που ανεβηκε.
φινο ντουμ παλι λοιπον.
το Breathing from the Shallows θυμιζει νιουροσις η μου φαινεται? :-k
Αν υπηρχε δικαιοσυνη σ αυτο τον γκοζμο ο εθνικος υμνος επρεπε να ειναι YOB.
Τι σάπιο doom ήταν αυτό που άκουσα;; γαμώ!!
Το τελευταίο τραγούδι τα σπάει πάντως!
Με σοδομιζει τα τελευταια 2 βραδια,ακομα και αυτη τη στιγμη,ανελεητα.
Σ’αγαπω.
Λοιπον με ψήσατε, αν και μέχρι στιγμής οι γιομπ δεν μ’εντυπωσιάζουν.
Κατεβαίνει.
Κανονίστε να’ναι παντόφλα ε! Θα σας κυνηγάω με τις πέτρες.
Θα επανέλθω.
…
ΑΜΠΑΛΙΝΟ
καθαιρεση στον παραπανω οπλαρχηγο για οτι ξεστομισε!
το νεο αλμπουμ εχει αρχεισει να γκρουβαρει στο μυαλο μ’…
καλη φαση!
Ευτυχως μαζευτηκαμε αρκετοι !
Οι Yob ειναι τεραστιοι και το αποδεικνυουν και με αυτο τον δισκο.
Μετά από 3-4 ακροάσεις, αυτό είναι όντως γαμάτο δισκάκι.
Ήδη 3/5 κομματάρες. Θα λιώσει. :thumbup:
Ωραία χρονιά φέτο! 8)
νγκαβλωμένο νταμπλ ποστ.
λεπόν τους υοβ τους είχα στα αζήτητα επειδή όταν είχα ακούσει το ιλούζιον οφ μόσιον είχα σκυλοβαρεθεί/γατοβαρεθεί/χαμστερακοβαρεθεί (πικ ουάν).
Τούτο δώ περιποιείται στοργικά το σουφριδέλι μου εδώ και κάνα εξάωρο που παίζει στο ριπίτ.
Το the lie that is sin γκρεμίζει πολυκατοικίες και ξηλώνει ακάλυπτους.
Για πείτε εσείς οι φανταστικοί γιομπογνώστες με ποίο συνεχάμε?
(Εννοείται όχι ιλούζιον ε! Αυτό στο τέλος κι αν.)
πως γινεται να μην σ’ αρεσει το ιλλουζιον ρε;
με Unreal never lived συνεχιζεις, μετα το Elaborations Of Carbon και για το τελος αφηνεις το Catharsis.
εχω κι ενα ντεμο του 2000, το οποιο τσακιζει κι αυτο κωλαρακια, αμα θελετε τ’ ανεβαζω.
Δεν του τα λες σωστα του συνονοματου σου.
Πως γινεται να εισαι τοσο αμπαλος πρεπει να του πεις !
Το ακουσα αλλη μια φορα σημερα.Το ομοτιτλο ειναι επικο.
το ομοτιτλο σου φαινεται επικο επειδη εισαι φλωρος και τη βρισκεις με μελωδιες :!:
Mικρε τυρεμπορα προσεχε τα λογια σου μην σε κοψω φετες για τοστ !
Οι επομενες 10 ακροασεις θα δειξουν αν θα χτυπησει ενα εκ των Τhe Unreal… & The Illusion…
ότι ο Ντέθστα είναι αγαπούλης το ξέρουμε. Και στηρίζουμε και τα ρομαντικά σορτσακιο-ποστ του!8)
Το δισκάκι αλυσοδένει πλανήτες και πρέπει αισίως να’μαι στην εικοστή σερί ακρόαση ή κάπου κει.
Όταν και άμα ξεκολλήσω, προχωρώ σε Ανρέαλ (τούρναμεντ).
ΝΤΟΥΜ.
Bleeding η σωστή σειρά είναι η εξής:
The Unreal Never Lived με το καθηλωτικό-επικό riff του Quantum Mystic.
Συνεχίζεις με το “αν είναι δυνατόν να μη σ’άρεσε” Illusion Of Motion και ακολουθούν τα δύο πρώτα όπου και εστιάζεις στο Elaborations Of Carbon και το κομμάτι που κλείνει το δίσκο, Asleep In Samsara.
Το καινούριο απ’ότι φαίνεται είναι στο ίδιο υψηλό επίπεδο, ήδη ακούγεται κάπως καλύτερο του Middian, αλλά σε αυτό ίσως παίζει ρόλο και το ότι γράφει ΥΟΒ. :!:
Εγώ το μόνο που είχα ακούσει ήταν το δυνατό Unreal never lived. Έδωσα ευκαιρία στο Great Cessation το Σ/Κ και μπορώ να πω ότι αποζημιώθηκα πλήρως. Το άλμπουμ είναι του θανατά! Ξεχώρισα Τhe Lie that is sin και Burning the Altar βεβαίως βεβαίως. Θα πάρει κι άλλες ακροάσεις, μόλις ξεμπερδέψουμε με τη βδομάδα συναυλιακού πυρετού, γιατί απαιτεί πλήρη αφοσίωση.