επος.
νια νια νια
Θα το πάω με φθίνουσα σειρά βάρους:
[B]YOB & Dark Castle - Grasping Air @ MOD, Hasselt Belgium (15/10/11)[/B] (
)
[B]Shrinebuilder - Lve in Belgium (2010)[/B] (που είναι το 2o album ρε παίδες?)
:bow2:
[/SPOILER]:lol::lol::lol:
Δε χρειάζεται σχόλια αυτό.
Οντόπικ:
Κλασικό video και αιώνιο μουσικά. Ειδικά το τέλος του ξεχώριζε με την πρώτη ακρόαση του A Trick of the Tail, αλλά εδώ η εικαστική συνοδεία είναι μοναδική. Δυσπρόσιτες κορυφές…
Κλαίω λέμε.
^ Τον λυπήθηκα ρε σεις. Τραγικό live όλο, διασυρμός. Είναι με τις μέρες του κι αυτός…
Κατά τα άλλα:
[I]http://www.youtube.com/watch?v=ILbharIiEig[/I]
<3<3<3
[SPOILER]Γιατρέ, έχω δει όλα τα βίντεά της, είμαι καλά ? :-s[/SPOILER]
A ρε DeKay…
Λοιπόν, statement: oι Genesis ήταν και είναι οι αγαπημένοι μου μεταξύ πολλών αγαπημένων. Ήταν οι πιο πρωτοποριακοί; Όχι. Ήταν οι πιο τεχνικοί; Όχι. Ήταν οι πιο ψαγμένοι; Όχι.
Ήταν όμως η μπάντα με τη σπουδαιότερη μουσική χημεία στην ιστορία της ροκ μουσικής, τελεία και παύλα. Πάνω απ’όλους.
Α ρε amazing…
Λοιπόν, statement: εκτός των ανωτέρω, αν κάποιος γνωρίζει άλλη πενταμελή/τετραμελή μπάντα που όλα τα μέλη της ήταν συνθέτες (songwriters το ορθότερον), με πολυάριθμα προσωπικά albums όπου οι ίδιοι συνέθεταν σχεδόν ή εντελώς αποκλειστικά, θα ήθελα τη/τις μάθω, γιατί είτε μου διαφεύγουν είτε δεν τη/τις γνωρίζω.
Πέραν αυτού, στην ομαδικότητα και τη μοναδική χημεία των Genesis βασικό ρόλο έπαιξε ότι όλοι έκαναν τουλάχιστον 3 πράγματα. Έτσι από 5 μέλη ακούγονταν συνολικά (όχι όλα μαζί φυσικά): 4 φωνές, 4 κιθάρες, 1 keyboard (με το οποίο συνέθεταν άλλοι 2-3 από τη μπάντα), 1-3 drummers και άλλα 3-4 κρουστά (συν βιμπράφωνο), ένα φλάουτο, συν διάφορα άλλα σποραδικά (όμποε, τσέλλο, ακορντεόν, ντάλτσιμερ, καλίμπα, autoharp και άλλα πιθανότατα). Απόλυτος πλουραλισμός δλδ, με στόχο καλή μουσική και τίποτα παραπάνω.
Α ρε amazing…
Αντιγράφω από thread των Τhe Band.
Ο Ηelm στην αυτοβιογραφία του, όσο και ο Robertson αναφέρεται σε αυτό το στοιχείο της μπάντας, το πόσο έδεσαν και έμαθαν να επικοινωνούν μέσω αυτής της εναλλαγής ρόλων κτλ. Προφανώς και στους Genesis θα ισχύει το ίδιο χωρίς βέβαια να έχω διαβάσει κάτι από αυτούς. Και δεν ξέρω πως λειτουργούσε στους Genesis, αν έχεις καμιά πληροφορία πες, μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον.
Στους The Band οι ρόλοι προέκυπταν από τις “ανάγκες” του κομματιού. Δηλαδή για παράδειγμα, αν σε ένα τραγούδι θέλανε να χρησιμοποιήσουν μαντολίνο που το έπαιζε ο ντράμερ, αμέσως στη θέση του ντράμερ καθόταν ο πιανίστας. Σπάνια ακούς μουσικό να παίζει σε κάποιο τραγούδι δύο όργανα.
Ωραίος hopeto. :thumbup:
Το ίδιο ισχύει πάνω-κάτω και για τους Steely Dan και τους Gentle Giant by the way.
Μιας και ρωτάς, η σύνθεση κομματιών δεν ήταν ποτέ κάτι σταθερό στους Genesis. Αν ψήνεσαι και έχεις χρόνο, ψάξε στο youtube “genesis on” και τίτλο δίσκου μετά. Μιλάνε όλοι και τα λένε όλα. Έχει πολύ ενδιαφέρον, ειδικά για κομμάτια από τα κολοσσιαία albums τους, όπου αναγράφονται όλοι ως συνθέτες, ορθά βέβαια γιατί όλοι συνέβαλαν σχεδόν σε όλα (άλλο τούτο…). Συχνά έγραφαν ανά 2 ή ανά μονάδες με τον Collins να τακτοποιεί τα “στρώματα” στο τέλος, αν και φυσικά έγραφε και αυτός.
Πάντως πέραν του αριθμού οργάνων, παίζει ρόλο και το πόσο καλά τα έκαναν όλα. Αν μιλήσουμε με ονόματα, μεταξύ άλλων έχουμε:
Φωνή: Gabriel, Collins
Kιθάρες: Ηackett, Phillips, Rutherford
Πλήκτρα: Banks
Ντραμς: Collins, Bruford, Thompson
Aν αναλογιστεί κανείς για ποιους μιλάμε και τι έχουν προσφέρει και παράξει αυτοί οι τύποι μαζί και ο καθένας μόνος του σε καλλιτεχνικό και εμπορικό επίπεδο (πάνω από 400 εκ. πωλήσεις με άδικη υποεκτίμηση)…:bye:
Η αναγραφή των ονομάτων σαν συνθέτες είναι κάτι που με έχει απασχολήσει και πάλι με αφορμή τους The Band. Έχω την αίσθηση πως πολλοί άνθρωποι δεν παίρνουν ποτέ το κρέντιτ που τους αναλογεί. Γιατί, οκ, συνήθως κάποιοι έχουν έτοιμη μια σύνθεση, έναν κορμό, αλλά αν δεν μπουν τα άλλα όργανα να συμπληρώσουν το παζλ το αποτέλεσμα είναι σαφέστατα πιο φτωχό και εντελώς διαφορετικό, άλλο κομμάτι. Aμφιβάλω αν οι συνθέτες δίνουν ακριβείς οδηγίες στο τι ακριβώς να παίξουν τα υπόλοιπα μέλη.
Στο παρακάτω κομμάτι, τόσο η ιδέα του clavinet όσο και αυτό το “carousel” feeling του ρεφρέν είναι ιδέες του πληκτρά. Κι όμως δεν πήρε ποτέ credit γι’αυτό.
Ωραίος DeKay, θα τσεκάρω.
Εκεί που έβλεπα αυτή τη συναυλία των Bloodiest και είχα πορωθεί άσχημα, τσουπ, νατος ο παππούς στο 4:30 :
[B]http://www.youtube.com/watch?v=Knsej0xBpd8[/B]
Σουρεάλ κατάσταση :lol2:
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!! Ό,τι να 'ναι ρε μαλάκα!
Περίμενα να πέσει και να αρχίσει τα μπρέικντανς αλλά τζίφος…
Γάμησε όλη την ατμόσφαιρα.
Πως και δεν σηκώθηκε ο Lamont να του σκάσει κανα κλοτσίδι…είχε άγιο ο γέρος.
Το παραπάνω βίντεο είναι αποσπασμα απο την χθεσινή συναυλία του Damo Suzuki με σπέσιαλ γκεστ τον Blaine Reninger απο Tuxedomoon, και διάφορα μέλη ελληνικών μπαντών (Misuse, Masturbation Goes Cloud κλπ). Πήγε κανείς;
[B]ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!!![/B]
[B]Κώστας Μπίγαλης - Γειτόνισσα[/B]
Τα μάτια σου ανατολή κι η αγκαλιά σου δύση
και του κορμιού σου η θύμηση δε λέει να μ? αφήσει
Και τίκι τίκι τίκι τάκα η καρδούλα, της αγάπης ρολογάκι ακριβό
τίκι τάκα μ? αγωνία χτυπάει, να `ρθει η ώρα που θα σε ξαναδώ
και δίπλα ειχε και αυτο το έπος!!!
[B]ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΙΓΑΛΗΣ - ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ[/B]
*ΔΕΝ αστειεύομαι!