Το σχετικό κείμενο των Yovel το διάβασα χθες και ομολογουμένως, δεν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω για ό,τι έγινε ή να καταλήξω σε ένα “τι να πω τώρα…”.
Το κείμενο αξίζει και με το παραπάνω και δε μπορώ να καταλάβω προς τι το “μαύρο” στο τραγούδι. Τι ακριβώς είναι αυτό που ενόχλησε… Εκτός κι αν έχει γίνει τόση μεγάλη μόδα πλέον να “πετάμε μαύρα” και να κλείνουμε υποθέσεις “ενοχλητικές”.
Πραγματικά όμως, μετά από αυτό το “μαύρο” στο συγκεκριμένο τραγούδι μήπως θα έπρεπε να απαγορεύσουν δικαστικά και στους Hail Spirit Noir να ξαναπουλήσουν το “Pneuma” επειδή στο οπισθόφυλλο αναγράφει “Dedicated to Manos Hadjidakis”; Μήπως να μας τα ανακαλέσουν και από τις δισκοθήκες μας;
Ειλικρινά, ανόητες καταστάσεις και άσχετες τοποθετήσεις. Και είναι κρίμα να συμβαίνει αυτό, όταν ειδικά ένα τραγούδι που έχει και θα έχει διαχρονική αξία, αποτελεί, όχι απλά σημείο έμπνευσης, αλλά την ίδια την έμπνευση για μεταγενέστερές του δημιουργίες.
Ταπεινή παρενθεσή.
Αν κάνεις μια διασκευή και πάλι μπορεί να σου την αρνηθεί ο καλλιτέχνης, αλλα συνήθως δεν υπάρχει θέμα αρκεί να πληρώσεις τα δικαιώματα. (που στην περίπτωσή ενος online μόνο κομματίου…δεν επαρκεί το monetization.) Θεωριτικά, αν επιτρέπψει αυτό, τότε θα πρέπει να χαρίσει μετά και όλα τα συγγενη δικαιώματα, σε τύπους που το διασκευάζουν live κτλ.
Aπο εκεί και πέρα, θέλει ρητά άδεια του δημιουργού (ή κληρονόμου του) για να αλλάξεις κάτι και να δημιουργήσεις παράγωγο έργο.
Τα δικαιώματα, δεν υπερασπίζονταί ουτε καν με υποτυπώδη τρόπο, σήμερα. Δεν κρίνω την κατάσταση απλά αναφέρω τι ισχύει. Μπορεί όμως κάποιος ελευθερα, να διασκευάσει κατι “παραδοσιακό” ή κάτι μετά τη λήξη των δικαιωμάτων. Πχ ένα τραγούδι 70-100 ετών, εκτός και αν ο κληρονόμος το επανεκτελεί και έτσι “ανανεώνει” τα διακαιώματα (αρκετοί γόνοι κλασσικών συνθετών το κανούν).
Το να αφιερώσεις κάτι σε κάποιον, δε χρησημοποιεί μέρος του έργου του.
