@Mule: Νομίζω πως είσαι λίγο άδικος με τον Gus G. Ο Ozzy, αν μη τι άλλο, έχει αποδείξει ότι ξέρει να διαλέγει κιθαρίστες. Επιπλέον, δεν νομίζω ότι στην ουσία διαφωνείς με αυτό που γράφω στο άρθρο: και στη συναυλία, ο Gus G μάλλον απέδειξε ότι επωμίστηκε με επιτυχία το μισό βάρος του σόου (ή εν πάση περιπτώσει όσο βάρος αφήνει στον κιθαρίστα του ο Ozzy). Κατά τα άλλα, ναι , βρήκα το βιβλίο που έψαχνα. Είναι η πρόσφατη αυτοβιογραφία στην οποία αναφέρθηκε ο crimson_Idol και ήθελα να προλάβω να τη διαβάσω ώστε να είναι το άρθρο ακόμα πιο πλήρες.
@crimson_Idol: Έχεις δίκιο. Η ανάγνωση της αυτοβιογραφίας του Ozzy είναι πραγματικά πολύ ευχάριστη. Σε όποιον άρεσε το άρθρο μία φορά, θα του αρέσει εκατό φορές το βιβλίο. Το θέμα των όπλων δεν το ανέφερα ?όπως και πολλά άλλα ? γιατί νομίζω πως δεν απαντά καθόλου στην θεματική του άρθρου.
@Shadowcatser: Η επόμενη παράστασή σου περιμένω να είναι το ?The Satin Slipper? του Paul Claudel. Δεν σηκώνω κουβέντα!
Σας ευχαριστώ όλους για τα συχαρίκια, αλλά ούτως ή άλλως το θέμα της έκθεσης ήταν μάλλον πανεύκολο.
ναι έχεις δίκιο…δεν κολλάει και πολύ …
αν ηταν κάτι πολύ μεγάλο όπως ένα βιβλίο θα χωρούσε…ειδικά στο HOW BLACK WAS OUR SABBATH υπάρχουν καμια 15αρια αναφορές στα όπλα…
Να πω κι εγώ ότι το κείμενο ήταν εξαιρετικό αλλά να σημειώσω ότι η “η τόσο «καλόγουστη έμπνευση» των ακραίων metal συγκροτημάτων να πετούν κομμάτια κρέατος στο κοινό” μάλλον προήλθε απ’ τους WASP. Tων οποίων όμως η έμπνευση μπορεί και να προήλθε απ’ τον Ozzy. Οπότε πάσο.
Το καλυτερο πραγμα που συνεβη στον αντιπαθεστατο Ozzy ηταν οι κιθαριστες του. Μεχρι και τον Jake E Lee τουλαχιστον. Σορρυ, δεν μαρεσουν οι ξανθοι γελαδαρηδες και θεωρω πατατες τους δισκους του θειου μετα το Ultimate sin. Πατος το No more tears – οξω ρε!
Δεν πηγα στην συναυλια και δεν με ενδιαφερει να μαθω τιποτα.
Εστω και λογω δυσαρεστου, ο ΜπεκρOzzy ειναι (και) φετος στην σκια του Μεγαλου Ronnie James Dio . -
Στο live έπαιξε εξαιρετικά και νομίζω πως το έχω ήδη γράψει.
Είδαμε κορυφαία συναυλία!
Βέβαια ανάμεσα στο κοινό της συναυλίας του περασμένου Σαββάτου γνωρίζω τουλάχιστον 5 κιθαρίστες που θα μπορούσαν να είχαν παίξει εξίσου άψογα τα κομμάτια του Οζζυ και τα ιστορικά σόλα νότα προς νότα! Μιλάμε για υλικό που θεωρείται standards πλέον, με την έννοια που έχει ο όρος στη jazz!
Απλά ίσως αύτοί οι άλλοι κιθαρίστες να μην είχαν τόσο όμορφα μαλλιά!
Η αναφορά μου έχει να κάνει με την συνολική του μουσική προσωπικότητα σε σχέση με τους προκατόχους του.
Άκου το τελευταίο BLS, το Voodoo Highway των Badlands και μετά όποιο άλμπουμ Firewind θέλεις και θα καταλάβεις τι εννοώ όταν λέω “πτωτική πορεία”
:lol: