Αγαπημένοι 90's Death Metal δίσκοι \m/

Το πνεύμα αυτού του Thread είναι ανάλογο με αυτό που είχε κάνει ο Deckard για το US Power (να χαζολογάμε και να έχουμε να λέμε ντεθοσυζήτηση και ας υπάρχει και Thread για τις κυκλοφορίες). Δεν έχει και κάνα ουσιαστικό λόγο ύπαρξης απλά για να χαιρόμαστε και να τρολάρουμε.

Έχουμε αποκλειστικά να κάνουμε με 90’s οπότε βγαίνουν στην απόξω τα 80’s και έτσι μας φεύγουν τα διλήματα σχετικά με πρωτογενή Deathοthrash συγκροτήματα όπως οι Celtic Frost και οι Possesed που είναι αριστουργηματικά αλλά είναι και λίγο ναι μεν αλλά και από την άλλη δε θα πάνε στον απόπατο πολλοί εξαιρετικοί δίσκοι των 00’s(που εξάλλου έχουν και δικό τους Thread) επειδή δεν έχει χτιστεί ακόμη ο μύθος τους.

Για αρχή να κάνω ένα γρήγορο top 10 δικό μου(αύριο θα έχω άλλο)

Θα μπορούσε να μπει οποιοδήποτε Album τους αλλά αυτό είναι που πατάει πιο άψογα ανάμεσα στην πιο Prog και την πιο death πλευρά τους, έχει και το διαστημικό έπος Cosmic Sea μέσα οπότε.

Από τους πρωτεργάτες αυτού που στη συνέχεια θα ονομαζόταν technical brutal death metal. Αν είχε κυκλοφορήσει ένα χρόνο νωρίτερα θα είχε μπει το Close To A World Below αλλά χου κερς ούτως ή άλλως το ένα ή το άλλο είναι.

Στο λήμα “σάπιο Death Metal” αυτό το Album θα πρέπει να ποζάρει από τα πρώτα. Αργό σαν τη μαύρη πανούκλα, βλαβερό και καταστροφικό όσο ένα εκατομμύριο πεινασμένα και μολυσμένα κουνούπια.

Ανάμεσα σε αυτό και το Covenant επίσης θα μπορούσε να μπει το οποιοδήποτε απλά για μένα κερδίζει ελαφρώς στα σημεία το Blessed.

Όταν οι Atheist, οι Cynic και οι Nocturnus σφαζόντουσαν πιοι θα καβατζώσουν την πρώτη θέση στο βάθρο του προοδευτικού Death Metal(οι Death είναι μια κατηγορία μόνοι τους και δεν ανήκουν αποκλειστικά σε αυτή τη φάση) η ανατροπή ήρθε από βόρεια ξαναγράφοντας τους κανόνες από την αρχή, εξάλλου δε νοείται Best Of ότιδήποτε δημοψήφισμα χωρίς Καναδά μέσα. Από τα πιο διαστροφικά πράγματα που έχει βγάλει ποτέ το Metal.

Οτιδήποτε από το πρώτο μισό των 90’s θα μπορούσε να μπει, εξάλλου τι να διαλέξεις? “Cenotaph”, “Spearhead” ή “Lest We Forget” ή οποιοδήποτε από όλα τα κομμάτια που περιέχονται μέσα σε αυτούς τους δίσκους. Τα όπλα λαδώθηκαν, οι οβίδες φορτώθηκαν, οι στρατιώτες τραβήξαν και μια αναμνηστική από την πορεία τους προς τον πόλεμο για να καταλήξει στο εξώφυλλο.

Δε γίνεται φυσικά να λείπουν απο εδώ οι Entombed. Όχι γιατί καταλήξαν να γίνουν οι Motorhead του death metal αλλά γιατί 2 χρόνια πριν αποδεχτούν πλήρως αυτό το ρόλο κυκλοφόρησαν το κορυφαίο Death Metal album που βγήκε από αυτή τη χώρα.

Επειδή και το μελωδικό Death Metal έχει ψυχή(όχι πολύ αλλά έχει) χώνεται και αυτό εδώ μέσα και όχι κανα Carcass για δυο λόγους, την ιδιαιτερότητα του και την παραγνώριση από τους νεώτερους.

Cynic ή Atheist. Ευτυχώς οι Cynic είχαν μόνο ένα Album και δε χρειάζεται να κοπανιέμαι πιο από όλα να επιλέξω. Κάποιος φίλος μου είχε πει ότι οι Cynic είναι οι Fates Warning του Death Metal αν και εμένα πιο πολύ σε Sieges even οπότε αν το Traced In Air είναι το δικό τους Art Of Navigating By The Stars τότε αυτό είναι στα σίγουρα το Sense Of Change τους.

Edit : και μόλις πρόσεξα ότι έχω βάλει 9 οπότε να και το δέκατο

ε κλασσικά Οβιτουαρυ

ήταν το πρώτο death metal άλμπουμ που άκουσα (βασικά το λοστ παραντάηζ ήταν, αλλά άλλη φάση). Τότε που αρχίσαμε, υπήρχαν μερικές συμπαντικές σταθερές στο μέταλ των early 90’s και από πρόσφατες κυκλοφορίες. Μερικά άλμπουμς που ακούγαμε όλοι. Στα πιο θρασο-ντεθ μονοπάτια, αυτά ήταν τα Αrise, Cause Of Death και Coma Of Souls. Τo Cause Of Death που λέτε ήταν άμεσο, ήταν σάπιο, ήταν βρυχηθμός, ήταν πόρωση, ήταν Find The Arise, ήταν οι σολάρες του Murphy, ήταν το groove, ήταν τα 78923480 πορωτικά ριφφς που εναλλάσονται και δεν καταλαβαίνεις τι σε βαράει στον τοίχο, ήταν ένα ντεθ άλμπουμ με την αμεσότητα και τον τσαμπουκά του θρας.

Συμφωνώ απόλυτα, μόνο που αντί για το Blessed ίσως έβαζα covenant ή domination.

Και προσθέτω:


(προσωπικά το αγαπάω τρελά πιο πολύ από heartwork)

Ένα σκαλί πιο κάτω
grave - soulless
asphyx - the rack
hypocrisy - abducted

(edit) Darth το Edge of Sanity τρελό outsider :thumbup:

σιγουρα
death
to indivisual though paterns
και σιγουρα deicide
to ομωνυμο
αυτα ειναι χιλιομετρα μακρια
απο πολλα αλλα

είμαι εντελώς κομμάτια σήμερα, αλλά το πρώτο που μου’ρθε στο μυαλό:

παλι τα πινες χτες?

Ποιό Heartwork? :p:p:p

Off Topic (για λίγο!) Για μένα καλύτερα να μήν είχε βγεί το Heartwork, θα είχαμε γλιτώσει τις άπειρες Melodic Death καρικατούρες…στο θέμα μας τώρα…

Για μένα (και για πάρα πολλούς νομίζω), όπως θεωρείται σχεδόν φυσιολογίκο να περιμένεις έστω έναν Death δίσκο σε οποιοδήποτε Top 10 90’s Death Metal, έτσι θα έπρεπε να θεωρείται φυσιολογική και η παρουσία του Descanting…το Heartwork είναι κάτι σαν το Βλακ άλμπουμ του Death Μεταλ, καλό, χρυσό (και στην κυριολεξία) αλλά δεν το βάζεις σε Top Ten Death…ιεροσυλία λέμε[-X

PS: Και όπως λέει και ένα τσακάλι σε ένα review του Descanting…:

" If you consider yourself a Death Metal fan and you don’t have this album, you deserve a much more painful death than the ones described in this album! "

γιατί;

Well combined!!

εκτός λοιπόν από το sense of change του death metal έχουμε:

Αμέρικα: Death - Individual thought patterns
Στριφνό και χωρίς τον αέρα που αναπνέει το Symbolic… για αυτό και γουστάρουμε (αν και κατά καιρούς το αγαπημένο μου από Death είναι το Symbolic #-o)

Σουίντεν: Entomed - Clandestine
Μάλλον και το καλύτερο death metal album γενικά, κατά τη γνώμη μου

Νησί: Carcass - Necroticism-Descanting the insalubrious
Ναι είμαι φολς και δεν είπα κάποιο Bolt thrower :oops:

Όμορφο θρεντ. Για να δω τη δισκοθήκη μου:
Bolt Thrower - Warmaster (1991)

Πρόκειται για ένα πραγματικό αριστούργημα του ιδιώματος, ίσως η καλύτερη μπάντα του είδους από τη Μεγαλη Βρετανία. Με κάποια blastbeats εδώ και κει δίνει ένα ξεχωριστό τόνο στο κατα βάση ρυθμικό και τέρμα χαρακτηριστικό ήχο των Bolt Thrower. Και το κερασάκι στη τούρτα οι εξαιρετικοί στίχοι πάνω στη πολεμοχαρή, από καταβολής του, φύση του ανθρώπου καθώς και τις ψυχολογικές συνέπειες του πολέμου.
Αγαπημένα κομμάτια: Cenotaph (φοβερό βίντεο), What Dwells Within, Unleashed Upon Mankind, Rebirth Of Humanity (καύλωσα τη ζωή μου όταν το παίξανε)

Death - Human (1991)

Αααχ αδυναμίες. Το λατρεύω αυτό το άλμπουμ! Η χρυσή τομή old school Death metal με τη πιο τεχνική του προσέγγιση όπως αυτή θα ξεδιπλωνόταν στα επόμενα απίστευτα άλμπουμ τους. Για άλλη μια φορά Κ-Α-Τ-Α-Π-Λ-Η-Κ-Τ-Ι-Κ-Ο-Ι στίχοι βασισμένοι στις αδυναμίες του ανθρώπου. Διαθέτοντας τις Thrash ρίζες που κάνουν τα κομμάτια προσιτά έχοντας και τεχνικές εξάρσεις (Flattering Of Emotions, Suicide Machine, Together As One… άσε θα τα γράψω όλα:D) και το εντελώς φευγάτο instrumental Cosmic Sea σαν το αποκορύφωμα αυτής της δισκάρας!
Αγαπημένα κομμάτια:ΟΛΑ
Και τέλος το εξαιρετικό βίντεο του Lack Of Comprehension:metal:

Άλλη στιγμή τα υπόλοιπα.

Άντε μπράβο στους αποπάνοι με το Heartwork. Ποτέ δεν το χώνεψα αλλά οι σουηδόφιλοι φίλοι μου με βαράνε όταν τους το λέω…:-s

Καθότι σχετικά άμπαλος με Death Metal, δεν έχω ακούσει ιδαίτερα πολλά, αλλά θα πω κι εγώ 2 που μ’ αρέσουν:

Πως και δεν εχουν αναφερθει ηδη οι απολυτα σαπιες δισκαρες των Autopsy?!?!?!

AYTOPSY ρεεεεε!

Πρεπει να ηταν και οι πρωτοι (ή εστω απο τους πρωτους) που εβγαζαν μια φυσικη σαπιλα μεσα απο τα κομματια τους και ειχαν και αρκετα doom-οειδη ριφφς και σημεια!

Edit: Εχχμμμμ, ναι το Severed Survival βγηκε τελη 80ς ( 89 νομιζω) αλλα συνηθως αυτα τα 2 πανε μαζι. :oops:

Ωραίο θέμα. Τοπ 10 αγαπημένα για μένα:

[ol]
[li][/li][li][/li][li][/li][li][/li][li][/li][li][/li][li][/li][li][/li][li][/li][li][/li][/ol]


(six feet under - warpath)


(το χω κανει και tattoo)

καταφερα να τα ξεχασω…
και παλι νομιζω οτι καποιο αγαπημενο ξεχναω…:wink:

Αλλαγή. Αντί του Dawn of Possession βάζω Failures for Gods.

Μιλάμε για “παραδοσιακό” death τώρα, έτσι? πουχου, SYL μπαίνουν μεσα? Αν ναι, το City σκαρφαλώνει πρώτη θέση.

ΚΑΙ ΕΛΕΓΑ ΤΙ ΞΕΧΝΑΩ - ΤΙ ΞΕΧΝΑΩ…
ΑΠΟΡΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ…

Σαν cover album των Death είναι το από πάνω

Ρε παιδια αγαπημενα εξωφυλλα το κανατε το thread…

Θα ποσταρω αλλη στιγμη γιατι τωρα ο εγκεφαλος δεν λειτουργει.