εεεεεεεε…1)μ’αρεσε η ιδεα του οτι ηταν ισως παρανοικη η γκομενιτσα και θα μαρεσε να τελειωνε με αυτο σαν ιδεα…2)ειχε και κανα-δυο ωραιες σκηνες…3)στο τελος το πηδηξανε(μπορει και επειδη δεν καταλαβα πχ…ηταν η αιρεση παρανοικια?το παιδι ηταν οντως τερατομορφο?κτλ)
Παιδια ειδα χθες στην κινηματογραφικη λεσχη ‘‘Μεταξουργειο’’ στην Νεα Ιωνια Βολου το ‘‘White Ribbon’’ του M.Haneke και μπορω να πω οτι μου αρεσε παρα πολυ.Τι λετε?Το εχει δει κανεις?
Φίλε Jiopas ωραία επιλογή (αλήθεια το jiopas επίθετο είναι? γιατί αν ναι μοιάζει πολύ με το δικό μου:lol::p)
Για αυτή την ταινία μπορούμε να πούμε πολλά.
Για να μη κουράζουμε όμως τους μικρούς φίλους του φόρουμ(:p), μπορούμε απλά να εκθειάσουμε τον Χάνεκε ως ενα σκηνοθέτη πραγματικά ΤΟΛΜΗΡΟ με όλη τη σημασία της λέξης (όχι προκλητικό, τολμηρό) γιατί πραγματικά διεισδύει/υπεισέρχεται στον πυρήνα των πραγμάτων που πραγματεύεται…Εξετάζει όχι το πως τόσο όσο το γιατί των πραγμάτων.
Τεχνικά η ταινία είναι μια slow-paced κινηματογραφική ανθολογία! Συστήνεται σε όσους δεν την έχουν δει.
To saw 3d…δεν εχει να προσφερει κατι παραπανω (και το σεναριο ξεχειλωθηκε οσο δεν παει η αληθεια ειναι) οπότε προτεινεται μονο στους die hard fan της σειράς (count me in)…οι παγιδες παντως ειναι σαδιστικοτερες απο ποτέ…:lol: (συμμετεχει και ο Chester των Linkin Park)
Mαχαιροβγαλτη του Οικονομιδη…Προσωπικα τον εκτιμω πολυ μεσα απο αυτη τη συντομη πορεια του στον ελληνικο κινηματογραφο…Εχει καταφερει μεσα σε αυτες τις τριες ταινιες του να παρουσιασει με πρωτοτυπο και πετυχημενο τροπο καταστασεις που τουλαχιστον στην ελληνικη κοινωνια δεν λειπουν…
Στην τελευταια ταινια ξεφευγει απο την ας πουμε κλασικη μανιερα γινεται αργος αφηνει τις εικονες να μιλησουν η ακομα και να βρισουν και παρουσιαζει μια απλη ιστορια μεσα απο την οποια φαινεται ο νεοελληνας(οχι απλα ο μικροαστος)…Το καταευχαριστηθηκα και ας μην ειχε Λιτση.
Το πρωτο νομιζω ηταν ενα σκαλι πιο πανω (ισως επειδη δεν ηξερες τι να περιμενεις) αλλα και παλι μ’αρεσε,υπηρξαν στιγμες που πεταχτηκαμε ολοι στην αιθουσα
…και τοπροηγούμενο ήταν σκοτεινό, δεν τό’δα σαν ‘‘χαζοχαρούμενη βλακεία’’…και ήταν το μόνο ‘‘Χάρι Πότερ’’ που μάρεσε, και νομίζω ότι θα μαρέσουν και τα δύο τελευταία:)