Χτες δεν ημουν σε θεση να γραψω οποτε το κανω τωρα.
Μπηκα μεσα λιγο πριν τους Moonspell και μετα απο μια βολτα στο merchandise που πηρα t-shirt του The Final Frontier tour που εχει τον Eddie με μια κιθαρα και κραταει την γη και tour book πηγα στο Pitch A για Moonspell.
Παμε λοιπον. Εχω ακουσει Moonspell αλλα οχι πολυ και δεν ηξερα τι να περιμενω. Μου φανηκαν πολυ καλοι. Πολυ ορεξατος ο Ribeiro και γενικα μεγαλη μορφη, καλος ηχος και γουσταρα στα Vampiria, Wolfshade και Alma Mater. Μπραβο τους, δυνατη μπαντα.
Μετα ηρθε η σειρα των πολυαγαπημενων μου Mastodon. Δεν ξερω τι λετε, εγω ξερω οτι μου αρεσαν παρα πολυ και ο ηχος μου φανηκε καλυτερος απο το 09… Το setlist του 09 μου αρεσε περισσοτερο λογω πιο πολλων κομματιων απο το Crack The Skye, αλλα χτες μου φανηκε οτι ηταν καλυτεροι και πιο ορεξατοι. Απεδωσαν αψογα τα πολυ δυσκολα μουσικα θεματα τους και λογω αυτης της δυσκολιας που εχει η μουσικη τους να αποδωθει ζωντανα ισως χανουν στην επαφη με το κοινο. Ο Troy ομως (που ειχε και περιεργο βαμμενο μαλλι) μου φανηκε πιο “star” χτες, επαιζε πιο πολυ με τον κοσμο με ματιες κτλ απο τις προηγουμενες εμφανισεις τους. Ημουν πολυ μπροστα στα δεξια οπως κοιτας την σκηνη, χτυπιομουν, φωναζα και γενικα το ευχαριστηθηκα. Απλα θεωρω οτι ειναι δυσκολη μπαντα για οποιον δεν εχει επαφη με την μουσικη τους. Τους ευχαριστηθηκα παντως, αντε φερτε τους σε headline εμφανιση σε club τωρα.
Στην συνεχεια ειδα Slipknot για δευτερη φοα (η πρωτη το 09). Εχω ακουσει τους δισκους τους, αλλα δεν μου πολυαρεσουν, αδιαφοροι μου ειναι θα ελεγα, αλλα εχω καποια επαφη. Ειδα την συναυλια χαλαρα, αφηνοντας χωρο σε αυτους που γουσταραν. Μου αρεσε ομως αρκετα το σοου τους, μου φανηκαν καλυτεροι του 09. Γενικα ειναι μπαντα που ειναι καλη σε αυτο που κανει, το live πανηγυρι πανω στην σκηνη με τα 8 χτες (τελικα δεν ειχαν τον Donnie Steele αντικαταστατη του Paul Gray) ατομα να χτυπιουνται, να χοροπηδανε κτλ… Ενεργητικοι και μου αρεσε η ιδεα με την στολη του Paul Gray διπλα στα ντραμς…
Ηθελα να δω Rotting Christ αλλα δεν υπηρχε περιπτωση να μην ειμαι μπροστα στους Maiden οποτε δεν πηγα. Περασα μονο σε μια στιγμη που ειχε ανεβει και ο Ribeiro και ειδα οτι ειχαν πολυ κοσμο και χαρηκα γιατι εχουν δουλεψει πολυ τοσα χρονια.
Και παμε στο κυριως πιατο της βραδιας. Iron Maiden ή αλλιως η αγαπημενη μου μπαντα ολων των εποχων. Ημουν 3η, 4η σειρα απο το καγκελο κεντρο προς δεξια και ειχα την τελεια-ιδανικη οπτικη στην σκηνη. Δεν περνουσαν τα λεπτα μεχρι να ερθει η ωρα να βγουν και οταν αρχισε να παιζει η εισαγωγη του Satellite 15… The Final Frontier η καρδια μου χτυπουσε σε απιστευτους ρυθμους. Με το που σκασανε στην σκηνη ουρλιαζα σαν μανιακος και η πωρωση ειχε χτυπησει κοκκινο. Η αποδοση τους ηταν εξαιρετικη και για ακομα μια φορα ηταν [SIZE=3]Α-Ψ-Ο-Γ-Ο-Ι[/SIZE]… Και τα 16 κομματια του setlist τα απεδωσαν τελεια και αν επρεπε να επιλεξω την πιο μετρια στιγμη ηταν ισως το El Dorado, Αλλα σε ολα τα αλλα εσπειραν. Ο chief Harris με αντοχες εφηβου αλωνιζε την σκηνη και ερχοταν συνεχεια προς την πλευρα μας και καθε φορα με επιανε παροξυσμος… Για την αποδοση του καμμια εκπληξη αλανθαστος οπως παντα. Τα εδωσε ολα, τραγουδαγε τους στιχους και εδειχνε να γουσταρει τρελα. Απλα ο αρχηγος το 'χει ακομα… :bow2: Ο Dickinson επισης ηταν φοβερος με [SIZE=3]ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ[/SIZE] αποδοση και σε κανει πραγματικα να απορεις καθε φορα πως μπορει να τραγουδαει τοσο τελεια τρεχοντας στην σκηνη και κανοντας ακροβατικα… Ο ανθρωπος ειναι [SIZE=3]ΘΕΟΣ[/SIZE], ισως ο καλυτερος metal τραγουδιστης αυτη την στιγμη, ο καλυτερος frontman και εχει αντοχες αθλητη. Η αποδοση του ηταν περα απο καθε προσδοκια και για οσους λενε οτι ξινισε και στραβωσε με τα καπνογονα, κατα την γνωμη μου καλα εκανε. Και εγω γουσταρω το ολο εφε, αλλα απο την στιγμη που μπορει να γινει επικινδυνο καλα κανει και νευριαζει. Παμε στους 3 κιθαριστες. Ο Janick Gers που τον ειχα συνεχεια μπροστα μου ηταν οπως παντα ενεργητικος, “ποζερι” με την καλη εννοια και τα εδωσε ολα. Δεν επιασα καποιο λαθος και γουσταρα πολυ με το παθος και την πωρωση του, οπως και αυτος γουσταρε απο οτι φαινοταν. Ο Dave Murray που τον εβλεπα λιγοτερο ηταν ο γνωστος καλος Murray, με καλη αποδοση, γελαστος, αλλα τον ηθελα λιγο πιο ενεργητικο. Ο Adrian Smith που ειναι ο αγαπημενος μου κιθαριστας απο τους 3 και αυτος πολυ καλος με το γνωστο του υφος, τρομερη αποδοση, πιο κινητικος απο τον Murray και εξαιρετικος στα σολο. Και τελος ο Nicko McBrain αψεγαδιαστος, χωρις καθολου λαθη. Τον εβλεπα ελαχιστα κρυμμενο πισω απο το τεραστιο drum kit του, αλλα οσο τον ειδα ηταν με ενα μονιμο χαμογελο και τα εδωσε ολα οπως καθε μα καθε φορα.
Τα σκηνικα της περιοδειας ηταν παρα πολυ ωραια με τον διαστημικο σταθμο που εχει στηθει πανω στην σκηνη και ο Eddie μου αρεσε πολυ. Αν και οταν βγηκε το εξωφυλλο του The Final Frontier δεν μου αρεσε και ειχα απογοητευτει λιγο, με τον καιρο τον συνηθισα και χτες στην συναυλια γουσταρα τρελα. Τρομερος ο Eddie που εκανε τα γνωστα του παιχνιδια με τον Gers και επαιξε και κιθαρα!!! Αυτο ειδικα μου αρεσε τρελα και δεν το ηξερα γιατι επιτηδες δεν ηθελα να δω βιντεακια πριν το live. Το ειχα δει σε καποιες φωτο, αλλα κουναγε και τα χερια σαν να παιζει κανονικα. Η κορυφη ομως ηταν ο τεραστιος Eddie που βγηκε πισω απο τα ντραμς στο Iron Maiden. Πανικος, χαμογελουσα και ενιωθα σαν παιδακι… Βγηκαν πρωτα σιγα σιγα τα χερια και μετα το γαματο κεφαλι με τα κοκκινα ματια που γυριζε δεξια αριστερα… Α ρε Eddie…
Τα κομματια τα ευχαριστηθηκα ολα το Satellite 15… The Final Frontier επειδη ηταν το πρωτο και ξεσπασε ολο το αγχος και η ανυπομονησια, τα πολυαγαπημενα κομματια-συντοφοι ζωης 2 Minutes To Midnight, Fear Of The Dark, Iron Maiden, The Number Of The Beast, Running Free… Απο τα καινουρια εκτος του πρωτου μου αρεσαν περισσοτερο το Coming Home και το When The Wild Wind Blows και λιγο λιγοτερο το El Dorado και το The Talisman. Στα 2 απο το Brave New World το The Wicker Man και το Blood Brothers τα εδωσα ολα και ανατριχιασα στο δευτερο. Και τα 4 καλυτερα κομματια χτες μου φανηκαν το διαχρονικο και παντα μα παντα υπερπωρωτικο The Trooper, το Dance Of Death που παιχτηκε πρωτη φορα στην Ελλαδα και η θεατρικη ερμηνεια του Dickinson ηταν ονειρικη, το The Evil That Men Do στο οποια μου σηκωθηκαν ολες οι τριχες και το αγαπημενο μου κομματι ολων των εποχων το Hallowed Be Thy Name…
Συνολικα λοιπον μια αναμενομενη εξαιρετικη εμφανιση απο την μεγαλυτερη Heavy Metal μπαντα ολων των εποχων και ολων των πλανητων… Δεν μου ελειψε τιποτα, δεν ξενερωσα με τιποτα και ολα ηταν ιδανικα και τελεια. Αυτοι ειναι οι Iron Maiden.
:respect:
Και τελος το καλυτερο. Ηθελα οπωσδηποτε να πιασω κατι απο την μπαντα (με προτιμηση στα περικαρπια του αρχηγου) και πηγα λιγο πιο κεντρικα στο Running Free. Μετα απο μαχες και πολυ σπρωξιμο [SIZE=4]ΕΠΙΑΣA ΜΠΑΓΚΕΤΑ ΤΟΥ NICKO MC BRAIN!!![/SIZE] Τρελαμενος απο την χαρα μου βρισκω την παρεα μου και βλεπω τον κολλητο μου να χαμογελαει με το ματι να γυαλιζει και να κραταει περικαπριο απο τον Janick Gers!!! Κωλοφαρδη η παρεα χτες…
Εν κατακλειδι μια τελεια απο ολες τις αποψεις μερα χτες, ακομα φυσικα δεν εχω συνελθει και εκτος των αναμνησεων πλεον το δωματιο μου κοσμει μια μπαγκετα του Nicko…
