Και ρεφραινάρα. Και χτίσιμο στην εισαγωγή που μόνο ο Steve Harris θα μπορούσε να διανοηθεί.
4 Likes
Μα φυσικά και είναι κομματάρα το Alexander αλλά και για μένα μάλλον είναι το λιγότερο αγαπημένο από τα μεγάλα επικά τους
Κάντε λίστες με τα επικά τους 
Feel like I’ve been here before 
ούτε μήνας δεν πέρασε που λέγαμε τα ίδια ακριβώς
Κανένα πατριωτικό δεν μας έχει πιάσει. Είδες κάτι τρομερό στην εμφάνιση τους στην Αθήνα. Δεν παρατήρησα να ζητάει ο κόσμος το ATG
Σίγουρα , μιας και ανέφερες 2-3 φανταστικά κομμάτια, το phantom of the opera είναι και για μένα ανώτερο . Αλλά και το ATG είναι ατμοσφαιρικό και αρκούντως επικό
1 Like
Βρε καλό είναι, στο ζύγι όμως νομίζω χάνει. Αν είναι πάντως να βγει εκτός το Fear για το Alexander τότε μετά χαράς!!!
Το Alexander έχει την main επική wishbone-ική ριφάρα, το επικό ρεφρέν και τον καταπληκτικό ήχο -όπως και όλο το somewhere in time- στις κιθάρες με τα synth + την overall ατμόσφαιρα…κατά τα άλλα, δεν έχει τίποτα καλύτερο από τα αντίστοιχα επικά τους στα πρώτα 8 κλασσικά album μα και πιο άνευρο solo από όλα έχει και το ορχηστικό του κομμάτι όχι κάτι το ξεχωριστό ή ιδιαίτερο σε σχέση με τα υπόλοιπα επικά, τα verses είναι οκ, casual maiden της εποχής αλλά όχι κάτι παραπάνω ενώ οι στίχοι είναι οκ, σκατά 
(τύπου ανοίξαμε την Larus Britannica της εποχής καθώς δεν είχαμε wiki και γράψαμε μια περίληψη του μύθου του Αλέξανδρου με bullet points )…
προφανώς δεν έιναι κακό ούτε μέτριο ούτε απλά καλό, είναι εξαιρετικό κομμάτι εν τέλει παρόλλες τις αδυναμίες του, αλλά αρκετά χαμηλότερα από τον χαρακτηρισμό ‘‘γαμηστερό’’ και ‘‘10/10’’ των Phantom, Rime, Tame, Sev…οκ πήγα να γράψω και το ομότιτλο από το Seventh Son αλλά γέλασα λίγο και σταμάτησα
αυτό
κάλλιο που δε το παίζουν πάντως, προτιμώ όλα τα υπόλοιπα του δίσκου 100 φορές παραπάνω αν ήταν να παίξουν κάτι από εκεί
3 Likes
Πολλά απ’ αυτά που λες, τουλάχιστον, τα έχουν παίξει έστω μια φορά live (με αποκορύφωμα το Loneliness που το έχουν παίξει ΜΙΑ φορά ακριβώς στο Βελιγράδι).
Το Deja Vu θα ήταν όντως άλλο ένα ωραίο κομμάτι για λάιβ που δε θα το παίξουν ποτέ. Αλλά όπως κι αυτό αλλά και το πχ Ghost δε νομίζω να τα λες αδικημένα. Νομίζω πολλοί οπαδοί τα αγαπάνε και τα μνημονεύουν αρκετά συχνά είτε επειδή είναι φοβερά κομμάτια μέσα σε καλούς δίσκους είτε επειδή έχουν κάτι σπέσιαλ (πχ το Deja Vu το έγραψε ο Murray).
Το Duellists όμως είναι πραγματικά underrated γιατί είναι ένα φοβερό κομμάτι ανάμεσα σε αριστουργήματα των Maiden και γι’ αυτόν τον λόγο σπάνια αναφέρεται σε οποιαδήποτε λίστα.
Για την κουβέντα με το Alexander, κι εγώ νομίζω ότι είναι στην δεύτερη ταχύτητα των κλασσικών/επικών τους, στα οποία βάζω τα: Phantom, Hallowed, To Tame a Land, Rime, Seventh, Mother Russia, FotD.
Το ότι έπαιξαν μια ολόκληρη φορά το loneliness δεν σημαίνει ότι η μπάντα δεν το αδικει σαν κομμάτι. Επίσης τα κομμάτια που ανέφερα προφανώς και τα αγαπάει ο κόσμος. Εγώ μίλησα ότι πολλά τραγούδια των Maiden είναι αδικημενα από την ίδια την μπάντα και όχι απο τους οπαδούς της
1 Like
Συμφωνώ για Duellists φοβερό κομμάτι όπως και το To Tame a Land. Μαζί με το Alexander είναι από τα κορυφαία τους και δεν έχει να ζηλέψει ΤΙΠΟΤΑ από τα υπόλοιπα κλασικά κομμάτια τους.
Είναι καλύτερα από το Fear of the Dark ή το Mother Russia παρόλο που και αυτά είναι αξιόλογα.
το πρόβλημα είναι ότι δεν παίζουν ούτε τα υπόλοιπα πλην wasted years
Άντε και το Heaven Can Wait 
Τεράστια δισκάρα. Αν και πιο χαμηλά από το DoD στην προσωπική μου κλίμακα, συνέχισε το άσπαστο σερί των αριστουργημάτων από το 2000 και δώθε.
1 Like
Παρ’ όλο που δεν είναι ο δίσκος “για όλες τις ώρες” (και καθόλου Αυγουστιάτικος!), το AMOLAD παρουσιάζει ποιοτική ομοιογένεια και νομίζω πως είναι ασφαλές να ειπωθεί ότι κερδίζει τη μάχη με το χρόνο, μιας και η εκτίμηση που απολαμβάνει βαίνει προοδευτικά αυξανόμενη όσο περνάει ο καιρός.
4 Likes
To AMOLAD einai to mono pou mporo na akouso pleon, apo osa vgikan meta to reunion, kai gia mena makran to kalytero apo ta 5. Me terastia diafora simainei auto @pantelis79 kai @qantelis79 giati oxi
Για μένα το καλύτερο από την επανασύνδεση το AMOLAD, με ομοιογένεια και καλή παραγωγή. Δεύτερο καλύτερο το BNW και μετά το DOD.
2 Likes
Και στη δικιά μου κλίμακα το DoD είναι ανώτερο από το ΑΜΟLAD.
Συνολικά για μένα από το reunion και μετά οι δίσκοι πάνε κάπως έτσι:
Brave New World > Dance of Death > A Matter of Life And Death > Book of Souls
Δηλαδή μια κάπως φθίνουσα πορεία.
To Final Frontier λέω να το αφήσω εκτός της ανίσωσης.
Giati oxi anisotita?
H anisosi einai mia anisotita pou exei metavlites kai thelei epilysi
Ανισότητα λοιπόν, το διορθώνω.
Λύσε μου αυτή την ανίσωση:
x*x + x + 1 > 0
H Διακρίνουσα είναι -3 παρεμπιπτόντως.
Ναι, θα σου βρούμε και μιγαδικές ρίζες 2 η ώρα το πρωί !