Φυσικα:D
Μια χαρα δισκος ειναι το νεο Riot απλα δεν σκιζω και τα βρακια μου!
Το Eumeria εντελως διαφορετικο στυλ απο Riot παντως!
Θα στα σκίσει αργά η γρήγορα, beware! :lol:
Χθες στο λεωφορείο βλέπω κάτι τύπους να με κοιτάνε καλά-καλά. Δεν φταίω ρε παιδιά. Είχα στα ακουστικά το Still your man και είχα μπει στο ρυθμό… Και που είσαι ακόμα…
Διακόρευση ρε…
Tωρα που το εχω επιτελους στα χερια μου, μπορω να το απολαυσω ! 
Πουθενα skip - Παντα repeat :!:
:bow2: 8O 
τους metalheads δεν τους καταλαβαινει κανεις ετσι κι αλλιως οποτε γραψτους στα α…α σου και συνεχισε να ακους την κοματαρα…
Απο το θρεντ του λιωσιματος :
Τι πραγμα ειναι αυτο το αλμπουμ ρε παιδι μου…
Σε αυτό το σημείο να πω ότι δεν έχουν λάβει τις πρέπουσες ενδείξεις λατρείας οι κομματάρες Echoes, Believe και Whiskey Man. Απλά να υπάρχει.
Whiskey Man : το headbang-ικό RIFF της χρονιας !!
Aυτονοητα πραγματα… 
Ολα τα κομματια ειναι αριστα. :yes:
παιδια δεν ειμαι καλα…το αλμπουμ με εχει ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΙ…ειναι απιστευτο το ποσο το εχω λιωσει…ρε παιδια εχω προβλημα το αλμπουμ με εχει κανει τρελο…ειμαι εξω και σιγοτραγουδαω τα ρεφρεν τις μελωδιες και θελω να φυγω να παω σπιτι να τα ακουσω…!!
ΠΡΟΣΚΥΝΑΩ ΤΑΠΕΙΝΑ…!:bow2::bow2:
τα παντα στο αλμουμ γαμανε οι κιθαρες τα ντραμς η φωνη…:drunk::drunk::papas::papas:
χωνει τα παντα!!!
:respect::respect:
Έεεετσι, έεετσιι…
ΕΠΟΣ…
…κάπως έτσι κιεγώ…και ακόμα δεν τό’χω αγοράσει, κάτι που θα γίνει πολύ σύντομα…δισκάρα:):!:
Κάποτε, όταν ήμανε μικρό παιδί, μου λέγανε ότι το χεβιμέταλ είναι μουσική του διαβόλου (ή κάποιου δευτεροξαδέρφου του, γιατί ο σκοτεινός είχε κάτι δουλείτσες εκείνο τον καιρό) και ότι αποχαυνώνει και κυρίως Ε Θ Ι Ζ Ε Ι τον ανυποψίαστο ακροατή…
Δίκαιο είχαν. Κάτι τέτοιο θα εννοούσαν. Ότι είπε ο Savatageordeath. Μιλάμε για τον ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΘΙΣΜΟ, που αγγίζει τα όρια της παράνοιας. Όλη μέρα μουρμουράω διάφορα κομμάτια οπουδήποτε. Στη δουλειά, στο σπίτι, στο δρόμο, στο λεωφορείο, στο κρεβάτι, στο μπάνιο, ακόμα και στον ύπνο μου. Ποιος να μου το έλεγε ότι θα ζούσα αυτό το πράγμα στα γεράματα. Σε λίγο θα τραγουδάω και τα σόλος… το οργανικό, τα κενά ανάμεσα στα τραγούδια…
Βασισμένος ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ σε όσα έχω διαβάσει εδώ μέσα, παράγγειλα το σιντάκι. Επειδή διαβάζοντας και λίγο παραέξω βλέπω θετικά σχόλια αλλά με κανέναν τρόπο δε διακρίνω το παραλλήρημα που επικρατεί εδώ, είμαι περίεργος να δω τι από τα δύο θα συμβεί:
α) θα ακούσω το σιντί και θα αλλάξει η ζωή μου για πάντα
β) θα επικοινωνήσει σύντομα μαζί μου αυτός που σας αμείβει για να γράφετε όσα γράφετε, για να κλείσω κι εγώ μια συμφωνιούλα προτού προλάβω να πω την άποψή μου.
Σημειώνω ότι η περιέργεια με ώθησε ήδη να ακούσω 3-4 κομμάτια στο γιουτιούμπ. Επειδή μιλάμε για ένα πρώτο, φευγαλέο άκουσμα, έχω να πω πως αυτή η εμπειρία ούτε επιβεβαίωσε ούτε όμως κατέρριψε όσα έχουν γραφτεί παραπάνω. Από περιέργεια και μόνο σταματάω τις ιντερνετικές ακροάσεις και αναμένω το σιντί. Είμαι ανοιχτός. Έτσι και δεν…, θα το γυρίσω στις κριτικές του Μεταλχάμμερ.
Mας κατάλαβες. Πολλά τα λεφτά φιλαράκο…:lol::lol::lol:
Μην το παραδέχεσαι ρε φιλάρα τόσο εύκολα… Τώρα πώς θα βάλουν κι εμένα στο κόλπο;
Ντάξει είναι το γνωστό πρόβλημα. Όταν βγαίνει ένας δίσκος που αρέσει και ο ενθουσιασμός επικρατεί, σε όσους δεν τον έχουν ακούσει ακόμα δημιουργούνται προσδοκίες τόσο ψηλές που όταν έρθει εκείνη η ώρα ούτε ο ίδιος ο δίσκος δεν μπορεί να τις δικαιώσει. Και μετά με μαθηματική ακρίβεια έρχονται τα αρνητικά ή “ρε σεις κόφτε κάτι” σχόλια. Το ίδιο είχε γίνει πέρυσι με το Enforcer. Είχαμε λαλήσει πολλοί με το δίσκο, από περιέργεια πήγανε και τον ακούσανε όλοι αλλά όταν καταλάγιασε λίγο ο ενθουσιασμός άρχισαν σιγά σιγά να εμφανίζονται ποστς τύπου “σιγά τους μαλάκες”. Είναι τελικά αναπόφευκτο ή μήπως να είμαστε πιο μετρημένοι σ’ αυτά που γράφουμε γιατί “μας βλέπουνε ρε”; Δεν ξέρω.
Ένα χρόνο μετά, το Enforcer ακόμα γαμάει σπίτια.
Το Riot είναι φοβερό δισκάκι, από τα καλύτερα της χρονιάς. Ίσως σε μερικά σημεία να στρουμφίζει λίγο, αλλά δεν πειράζει, βάζουμε καπάκι ένα Whiskey Man και του το συγχωρούμε.
Και εγώ αποφάσισα να γράφω τακτικότερα την άποψή μου για δίσκους: ας είναι καλά ο κ. Βενιζέλος που μας δίνει κίνητρα να γράφουμε για μουσική.
Αν ενα παραδειγμα στρουμφισμου που λετε ειναι το leadακι του ‘‘Riot’’,τοτε μονο στρουμφισμους για μενα παρακαλω
Φιξντ!
Koιτα, δεν ξερω ποσο θα σου αρεσει το αλμπουμ τελικα, αλλα σιγουρα ο SavatageOrDeath και ο Toxikos δεν υπερβαλλουν καθολου, μιας και υπαρχουν παρα πολλα πραγματα για να σου κολλησουν και να παιζουν μεσα στο μυαλο σου ολη τη μερα.
Ενδεικτικα :
-
Η ιντρο-leadάρα του [B]Riot[/B] (oπου μετα ακολουθει καταιγισμος απο riffs και solos-χυνω-μπαμιες-τι-παιζει-ρε-μαλακα-το-ατομο)
-
Το RunningWild-ικό ΥΠΕΡΡΙΦΦ που σκαει στο 0:27 του [B]Still Your Man[/B], οπου φανταζεσαι καθαρα να το ‘‘τραγουδας’’ στη συναυλια με υψωμενη γροθια, ιδρωμενο μαλλι και ενα μεγαλο χαμογελο στη φατσα !!!
Οι φωνητικες γραμμες στο τραγουδι αυτο ειναι ΑΨΟΓΕΣ απο την αρχη μεχρι το τελος.
Τα σολος και παλι για σεμιναριο. -
Το ανατολιτικο riff του [B]Crawling[/B], το ακρως κολληματικο/συγκινητικο ρεφραιν και η μελωδια του σολο στο 2:52.
-
To καταιγιστικο riffing στο [B]Wings Are For Angels[/B] και προφανως το catchy ρεφραιν του.
Δωσε τσιριδα μαστορα !!! -
Το εισαγωγικο μελωδικο riff του [B]Fall Before Me[/B], το οποιο εμφανιζεται και στα ρεφρεν.
Eπισης, και αυτο το ρεφραιν πως γινεται να μην σου κολλησει στο μυαλο ?
Σε συνδυασμο με τα στακατα ριφφς που παιζονται αλλα και τα κουπλε που παραπεμπουν στο διασημο ποπ τραγουδι που αναφερθηκε πιο πανω, δημιουργουν αλλη μια κομματαρα. -
Η ‘‘εμφανιση’’ του Halford εποχης Painkiller στο [B]Sins Of The Father[/B].
Λιγο ‘‘one shot at glory’’, δεν το νιωθετε ? -
ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ στην εισαγωγικη επικη μελωδια του intsrumental [B]Majestica[/B] !!! Θεικο !!!
8] Οι εθιστικοτατες μελωδιες και η φοβερη χροια στο [B]Immortal Soul[/B].
Παραλληλα οι κιθαρες εχουν εξαιρετικο τονο και στρωνουν τελεια μαζι με την φωναρα.
-
Καθε δευτερολεπτο του [B]Ιnsanity[/B] οριζει την τελειοτητα στην μουσικη !
Αλλα αυτο που ακουμε απο το 2:22 και μετα μονο δακρυα φερνει.
Eιδικα τα δευτερολεπτα απο το 2:36 μεχρι το 3:15 ειναι Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΧΕΙ ΠΑΙΧΤΕΙ ΣΤΗΝ ΚΙΘΑΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ.
ΤΙ ΡΕΦΡΑΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ, ΚΛΑΙΩ !!!
[B]’’ INSANITY YOU LIGHT UP THE WORLD FOR ME ‘’[/B] -
[B]Whiskey Man[/B] : To headbang-ικό riff της χρονιας !
Με αυτο το κομματι, φανταζομαι, θα βγαινουν μετα απο το διαλειμμα στις συναυλιες για το encore και ΠΟΥΤΑΝΑ ΟΛΑ !!!
Tι εννοουμε ‘‘heavy metal αλητεια’’ ρωτας ? Το whiskey man ειναι μια καλη απαντηση ! -
Ανετα κολλαει καποιος ΚΑΙ με το [B]Believe[/B].
Στακατα mid-tempo riffs, πολυ καλα κουπλε, και φυσικα ρεφραιν που σκαλωνει στο κεφαλι και σε αυτο το τραγουδι ! -
Το ΜΕΓΑΛΕΙΟ της εισαγωγης του [B]Echoes[/B].
Επισης σολιδια εξαιρετικα, ρεφραιν που μενει τατουαζ στον εγκεφαλο - τι πρωτοτυπο θα μου πειτε για αυτη τη δισκαρα ε - και παλι οι κιθαρες κελαηδανε…!
O δισκος κλεινει με επαναληψη αυτου του μεγαλειου, συνοδευομενου και απο συγκλονιστικη ερμηνεια στο μικροφωνο, και σε βρισκει λιωμα στα πατωματα !!!
Πραγματικα δεν μπορω να θυμηθω δισκο στην ιστορια του metal, που να ξεκιναει ετσι με το υπερ-lead ‘‘riot’’ και να τελειωνει ετσι με την επικη μελωδια ‘‘echoes’’, για τα δικα μου γουστα τουλαχιστον. :!: