Δεν είναι απαραίτητο να είσαι ευκατάστατος για να βγεις να σπουδάσεις έξω. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, Αυστρία, ελάχιστα δίδακτρα ~ 300 Ε/εξάμηνο, εστία με 200 ευρώ (νερό,ρεύμα,ίντερνετ,θέρμανση, καθαρίστρια) και κόστος ζωής ισάξιο της Αθήνας αν μιλάμε για Βιέννη, έως 1/3 του κόστους αν μιλάμε για επαρχιακές πόλεις.
Διδακτορικά αλλά και αρκετά μεταπτυχιακά (masters by research) σε εφαρμοσμένες επιστήμες κουβαλάνε μισθούς/υποτροφίες.

Κατά τα άλλα πάρα μα πάρα πολύς κόσμος βγαίνει έξω για δουλειά, και αρκετά συχνά έχοντας ήδη βρει από Ελλάδα. Μάλιστα για συγκεκριμένες ειδικότητες αν ψαχτεί κάποιος σοβαρά βρίσκει σχετικά εύκολα δουλειά και σε συγκεκριμένες χώρες.

Είσαι προγραμματιστής; Τρέχεις Ιρλανδία.
Είσαι των πετρελαίων; Τρέχεις Νορβηγία/Σκωτία.
Είσαι ιατρικών επαγγελμάτων; Τρέχεις Σκανδιναβία.
κ.ο.κ.

[B]@Mech-Cannibal[/B] Ρε, να σου πω κάτι; Νομίζω πως ξαφνικά θέλουν όλοι να φύγουν γιατί δεν αντέχουν τη γκατζολία στην Ελλάδα και νομίζουν πως έξω είναι ο πολιτισμός και εδώ είναι οι ούγκα μπούγκα πρωτόγονοι να πούμε.

Το να βρίσκεσαι σε μία χώρα που ο γιατρός δεν παίρνει φακελάκι, που ο εργοδότης σε πριμοδοτεί άμα είσαι έγκυος ή άμα έχεις το τάδε πτυχίο, που σπουδάζεις κυριολεκτικά δωρεάν, που μετακινείσαι στη φτήνια, που υπάρχει αξιοκρατία στην εύρεση εργασίας και χίλια δυο άλλα, ναι, είναι γαμώ. Έτσι να το δεχτώ. Αλλά όταν ακούω ότι ο άλλος φεύγει γιατί στην Ελλάδα είναι όλοι ούγκανοι και γιατί δεν υπάρχει πολιτισμός και δεν είναι οι Έλληνες ευρωπαίοι, ε, τότε τρελαίνομαι.

Δηλαδή, πόσο πολιτισμένο είναι να δουλεύεις 14 ώρες την ημέρα και το βράδυ να μη μπορείς να βγεις για μία μπύρα με τους φίλους σου γιατί θα είσαι πτώμα από την κούραση; Στην Ελλάδα, θα μου πεις, δε γίνεται αυτό; Φυσικά και γίνεται (όταν γίνεται βέβαια), αλλά γιατί εδώ είναι σκλαβιά ενώ στο εξωτερικό είναι αποδεκτό και “τι να κάνουμε, έτσι είναι οι ρυθμοί εκεί; εκεί δεν είναι παίξε-γέλασε…”;

Δεν έχω σκεφτεί από που πηγάζει αυτή η ξενομανία. Έχουμε χάσει νομίζω λίγο το νόημα. Γιατί να μην προσπαθήσει ένας νέος άνθρωπος να κάνει κάτι, μία επένδυση ας πούμε, στην ίδια του τη χώρα για να βοηθήσει και την ανάπτυξή της; Ο καθένας στο βαθμό που μπορεί. Είναι πολλά τα ρίσκα βέβαια, αλλά το να φύγεις από το σπίτι σου στην τελική, δεν είναι ρίσκο;

Τεσπα, μέχρι να το ζήσουμε στο πετσί μας, όσοι είμαστε ακόμα εδώ και δεν έχουμε αναγκαστεί να φύγουμε, είναι λες και είμαστε μαζεμένοι γύρω από μια λίμνη και πετάμε πετρούλες.

[SPOILER]Πάντως, αν ήταν να φύγω σε φάση μεταπτυχιακού,θα θελα να πάω ή στην γλυκά ψυχρή Φινλανδία ή στη μαμά πατρίδα Ιρλανδία - μνημόσυνα στο Ρόρυ, κάθε χρόνο στα τριμπιουτ κτλ κτλ… [SPOILER]:):p[/SPOILER][/SPOILER]

απορία: όσοι μιλάτε για “ξενομανία” για τα παιδιά που φεύγουν, έχετε δουλέψει ? και αν ναι, που… σιγά που έγινε τρέντυ το εξωτερικό, να αφήνεις όλους σου τους φίλους για να πας κάπου χωρίς ήλιο

για να σοβαρευτούμε λίγο…

Ούτε καν έχουν προσπαθήσει.

Λύση ανάγκης το εξωτερικό.

Δηλαδή είναι απίθανο να υφίσταται θέμα προτίμησης ας πούμε.

είναι (κατά πολύ) ατυχής η λέξη ξενομανία.
ειχα γράψει μια απάντηση στην ελενα κατά τις 6 που βγήκε κάπως ΥΠΕΡτεραστια και τελικά εξελίχθηκε σε αχταρμά ιδεών και ανάλυση καταστάσεων. αργότερα με συμμάζεμα ίσως. και με ύπνο…

ελενα στην ελλαδα είναι 4.700.00 αυτοί που δεν είναι σε δουλειά και δεν την καταφέρνουν ή δεν προσφέρουν σε οικονομία. θα περιμένουμε απο τους άλλους 3.700.000 που στηρίζουν την οικονομία(και τους 4.700.000) για να βγουν ενα βράδυ με την μπύρα τους για να ζήσουμε όλοι? :-k και άντε αυτό γίνεται και κάποιον και τον βολεύει στα 20 του που λες εσυ. στα 25, στα 30 του τι θα πει που θα ειναι στην ΙΔΙΑ κατάσταση,? αντε να κάτσω εδω χωρίς δουλειά και θα βγω και ενα βράδυ για μπίρα με τους φίλους μου?
δεν τα εχει βάψει μαύρα ο κόσμος. ειναι μαύρα~! απο 1.1.14 οι ασφαλισμένοι που θα κάθονται σε κρεβάτι σε νοσοκομείο θα πληρώνουν 25ευρο… οι ανασφάλιστοι μήπως ξέρεις πόσο…?
πλέον δεν μιλάμε για επιλογές που μετανιώνεις και , οκ, τις αλλάζεις γιατί έχεις λύση πίσω στην χώρα σου(χωρα.πατρίδες δεν υπάρχουν). μιλάμε για επιλογές που είναι ξεκάθαρες. και η λογική τους και τα αποτέλεσμα τους γενικότερα.
Our days are never coming back που λένε και οι soad. αν χάσεις την σειρά σου και τον καιρό σου δεν έχει ξανά απο την αρχη. και δεν υπάρχει και ελπίδα για εστω το αύριο…(αυριο=20 χρόνια με ολα να πηγαίνουν καλά για να πέσει η ανεργία στο 10%!!! )
και το λεω εγω που ειμαι 30 και τα εχω κάνει ψιλοσκατα

έχουμε φτάσει στο απο κατω και αναρωτιέσαι γιατι σκέφτεται ο κόσμος το εξω?

** επίσης υπάρχει διάφορα για εναν ανειδίκευτο, με εναν με ειδίκευση σε κάποιο αντικείμενο. να κουβαλήσω και να πλύνω πιάτο εξω θα με πάρουν και μετά αφού έχω φάει τα μούτρα μου εδω. άμα εχω ενα πτυχίο και δεν το εχω δουλέψει εδω γιατι περίμενα το θαύμα, μετά εξω θα με πάρουν μόλις δουν 33 και χωρις καν προϋπηρεσία στον τομέα μου…?

• αργότερα. κουτουλάω πάνω στα πλήκτρα :?

Αυτό κανείς δεν το ξέρει πριν φύγει. Μετά από 5 χρόνια όμως στο εξωτερικό, μπορώ να σου επιβεβαιώσω πως πλέον όταν γυρίζω Ελλάδα βλέπω πολύ περισσότερους ούγκανους από ότι πριν φύγω. Έξω μαθαίνεις νέα πράγματα, αλλάζεις ο ίδιος, βλέπεις τι κάνουν έξω που θα έπρεπε να γίνεται και στην Ελλάδα και το κυριότερο εντοπίζεις νόρμες που υπάρχουν στην Ελλάδα και τις οποίες 1) ξεσυνήθισες και 2) πλέον αντιπαθείς. Πλέον, όταν γυρίζω Ελλάδα παρατηρώ το ότι ένας στους δύο μοτοσικλετιστές δε φορούν κράνος, ότι υπάρχουν τραπέζια σε εστιατόρια όπου κάποιοι καπνίζουν αδιαφορώντας για τους γύρω τους, την αγένεια που στην Ελλάδα έχει αρχίσει να γίνεται γενικευμένη, κλπ

Σίγουρα και στο εξωτερικό υπάρχουν συμπεριφορές που θα αντιπαθήσεις και δεν υπάρχει η ιδανική κοινωνία/χώρα. Αυτό όμως δε σημαίνει πως κάποιος δε μπορεί να συγκρίνει και να καταλήξει στο ποια από όλες του ταιριάζει και προτιμά. Και έτσι μπορεί και κάποιος να αποφασίσει ποιους θεωρεί ο ίδιος πιο πολιτισμένους. Μη τρελαίνεσαι όταν το κάνουν, γιατί υπάρχει βάση

Δεν ξέρω πως είναι σε άλλες χώρες, αλλά εγώ αν θέλω δουλεύω 8ωρο και δε μου λέει κανένας τίποτα. Μπορώ να πάρω μέχρι και άδεια όταν θα γίνεται ο πανικός στο γραφείο, γιατί το θεωρούν δικαίωμα μου. Από την άλλη, οι φίλοι μου από τη σχολή δουλεύουν 14ωρα γιατί τους αναγκάζουν. Έχει μεγάλη διαφορά το “με αναγκάζουν” με το “επιλέγω”. Αν κάποιος φύγει από την Ελλάδα για να πάει κάπου με ίδιες άσχημες συνθήκες εργασίας, τότε καλό θα είναι αν δει πως δεν υπάρχει φως στο τούνελ να επαναθεωρήσει την κατάσταση. Τη ζωή σου θα τη ζήσεις μόνο μια φορά.

Επίσης, όλες οι μεγάλες πόλεις της Ευρώπης έχουν μέρη για να βγει κάποιος μετά τη δουλειά. Προφανώς και ο κόσμος βγαίνει μετά τη δουλειά (είτε 8 ώρες είτε 14). Οι μικρές πόλεις/χωριά είναι που έχουν τις λίγες επιλογές. Όχι τα μεγάλα αστικά κέντρα. Το αν ο τρόπος διασκέδασης τους μας ταιριάζει, είναι άλλο ερώτημα και δεν υπάρχει μία μόνο απάντηση.

Με τι λεφτά θα την κάνει την επένδυση ο νέος άνθρωπος;

υπάρχουν προγράμματα με επιδότηση…
…που τα χρήματα θα πάνε ολα σε 4 ανθρώπους που πρέπει να λαδώσεις για να μην μείνει ο φάκελος σου στα συρτάρια 1μιση χρονο. :roll:
για να βγει ο χωρος “προβλεπόμενος” και οχι “με λάθη”.:roll:
για να μπορέσεις να βάλεις τεχνολογικό και επικοινωνιακό υλικό και να μην ειναι με “λάθος προδιαγραφές”…:roll:
για να μπορέσεις να πουλήσεις και αρτο/διαφορετικό προϊόν άσχετα που ο νόμος το λεει

αστεία πράγματα να μιλάμε για επένδυση το 2013 στην ελλαδα. σε μια χώρα που οι μείον ενα εκατομμύριο προσπαθούν να ζήσουν τους συν ενα εκατομμύριο(αυτοι με εργασια με αυτους που δεν έχουν και δεν είναι καν στην διαδικασία της οικονομίας). πας με μεγάλες προοπτικές να πετύχεις…

σε χωρα που υπάρχει βαρβιτσιώτης, αδωνις, χρυση αυγη(κλεισαν τα συνορα με αλβανια λεει χθες.!λολ), δεν γάμησε κανείς. οσο το πάρουμε χαμπάρι νωρίτερα, τόσο καλύτερα.

Το εξωτερικό είναι η λύση. Όσοι έχουν ζήσει στο εξωτερικό καταλαβαίνουν, εκεί, ζεις σαν άνθρωπος. Έχεις τον μισθό σου, τουλάχιστον 2 φορές μεγαλύτερο από αυτόν που θα είχες εδώ, ΑΝ τον είχες και αυτόν. Γενικά η κατάσταση δεν παλεύεται εδώ ως νέος άνθρωπος. Στο 70% η ανεργία στις ηλικίες 18-25. Η χώρα είναι μπουρδέλο σε πάρα πολλά σημεία. Το μόνο που λείπει από το εξωτερικό, μιλάω για δυτική και βόρεια ευρώπη είναι ο ήλιος τον οποίο έχουμε εδώ. Και σαν πρώην κάτοικος εξωτερικού ξέρω ότι όσους Έλληνες γνώριζα στην Γερμανία, ερχόντουσαν κάθε καλοκαίρι Ελλάδα, και συνήθως έως πάντα πάνω από 3 βδομάδες… Οι μισθοί είναι μεγαλύτεροι, οπότε πας διακοπούλες άνετα… Του χρόνου φεύγω Γερμανία για σπουδές, και μόλις τις τελειώσω κάθομαι εννοείται πως θα κάτσω εκεί.
Ίσως λίγο άκυρο με την συζήτηση αλλά ήθελα να το πω.:lol:

Για να πω την ιστορία μου. Πριν ένα χρόνο πήρα πτυχίο και δεν επέλεξα να φύγω αλλά να παλέψω να βρω δουλειά Ελλάδα για να είμαι κοντά με τους δικούς μου ανθρώπους και γιατί θέλω να στηρίξω την Ελλάδα.
Βρήκα δουλειά με τρίμηνη σύμβαση στη ΔΕΗ, 7 ώρες κάθε μέρα για 350 ευρώ και έκανα όλη τη σκατοδουλειά. Όλα τα προβλήματα και τα νεύρα των πολιτών τα άκουγα εγώ. Δύσκολοι μήνες.

Παράλληλα έβγαλα κάρτες για ιδιαίτερα, άφησα 6 βιογραφικά σε φροντιστήρια και κόλλησα φύλλα σε κολώνες για ιδιαίτερα σχεδόν στη μισή Δυστική Θεσσαλονίκη. Προφανώς δεν βρήκα ούτε ένα ιδιαίτερο. Μόλις τελείωσε η σύμβαση κοιτούσα παντού για δουλειά και μακριά από το αντικείμενο μου. Σε καφετέρια, σε μαγαζιά με ρούχα, κτλ. Επίσης δεν βρήκα τίποτα. Ήμουν άνεργη και ζούσα μακριά από γονείς που σημαίνει ότι πάλι τους επιβάρυνα. Με τον πενιχρό μισθό που έπαιρνα ούτε για ρεύμα και νερό δεν έφτανε. Παράλληλα έκανα αιτήσεις στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό. Με δέχτηκαν.

Κάθεσαι να παλέψεις άλλο Ελλάδα ή φεύγεις με την προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον? Γιατί και πόρτες έκλεισαν, και σκατά άκουσα, στο μεταπτυχιακό για λίγο δεν με δέχτηκαν στην Ελλάδα και πάλεψα. Μπορεί εκεί που πάω τα πράγματα να είναι χειρότερα.

Προσωπικά τον ήλιο τον έχω γραμμένο γιατί δεν μου δίνει να φάω. Η ποιότητα ζωής σίγουρα είναι ανώτερη εκεί πέρα και τέλος ποιος ο λόγος να “βγω για μια μπύρα” όταν δεν έχω λεφτά να την πιω? Με 5 ευρώ στο πορτοφόλι σου πόσες μπύρες πίνεις και για πόσες μέρες? Ειδικά όταν οι τιμές σε πολλά μαγαζιά δεν έχουν μειωθεί?

Εγώ σίγουρα καταλαβαίνω την ένσταση της Έλενας. Ότι πολλά άτομα το βρίσκουν σαν εύκολη λύση. Δεν πιέζονται, δεν ψάχνουν, απλά σνομπάρουν και φεύγουν στο εξωτερικό πιστεύοντας ότι θα τους περιμένουν με κόκκινα χαλιά.

Πιστεύω ότι αν είσαι τεμπέλης πουθενά δεν κάνεις προκοπή, οπότε από εκεί ξεκινάν όλα. Αν όμως έχεις όρεξη για δουλειά και υπάρχουν ευκαιρίες σίγουρα αναγνωρίζεσαι.
Τέλος, είναι το πιο δύσκολο να αφήσεις πίσω την οικογένεια, παρέα, φίλους, σχέση, οτιδήποτε και να ξεκινήσεις από το 0, οπότε και αυτό θέλει @@.

Οχι,βεβαια! Ο ανθρωπος προσπαθει παντα για το καλυτερο και καλο ειναι να το κυνηγαει.
Αν οι συνθηκες ειναι καλυτερες εξω,παει εκει. Αν βολευεται στη χωρα του,καθεται στα αυγα του.
Υπαρχουν ανθρωποι,που οπως λες και εσυ,προτεμουν μια και καλη να πανε στο εξωτερικο,γιατι ειναι ειναι σιγουροι οτι εκει ειναι ολα καλυτερα(που ΕΙΝΑΙ),θα εχουν ποιοτητα ζωης,κτλ.
Καποιοι αλλοι βλεπουν το εξωτερικο ως plan B,σε περιπτωση που δεν καταφερουν κατι στην χωρα τους. Νο problem.

ΣΗΜΑΣΙΑ εχει,να μην νομιζει κανεις οτι στο εξωτερικο θα τον περιμενουν με ανοιχτες αγκαλες!:!: Μπορει εκει τα λεφτα να ειναι περισσοτερα και η ζωη καλυτερη,αλλα ως ξενος σε μια αλλη χωρα θα ειναι ΠΑΝΤΑ ΥΠΟ και ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ(οσο και να καμαρωνουν οι χωρες εκει για τη Δημοκρατια τους).Παντα πρεπει να αποδεικνυει την αξια του και την υπεροχη του.Ο ανταγωνισμος ειναι μεγαλος και κερδιζει ΠΑΝΤΑ ο καλυτερος.

Και ας σταματησει πια αυτη η “καραμελα”,που καποιοι δεν πανε στο εξωτερικο για να μην εγκαταλειψουν(?!) τους δικους τους! Δεν πανε στην εξορια,πανε σε μια αλλη ελευθερη χωρα. Μπορουν να τους βλεπουν στις διακοπες,να επικοινωνουν τηλεφωνικα,κτλ. Δεν ειναι οι γεωγραφικες αποστασεις που χωριζουν τους ανθρωπους. Αν καποιος θελει να αποξενωθει,το κανει και οταν βλεπει τους αλλους καθε μερα.
Αλλιως ας διαλεξουν: ή ανεργος και βαρος στους δικους σου,ή εργαζεσαι στο εξωτερικο και ζεις με καποια αξιοπρεπεια και κανεις περηφανους και τους δικους σου.

Το οτι θα πας εξω δεν σημαινει και αυτοματως οτι θα βρεις δουλεια…Φιλος με μεταπτυχιακο και 10 χρονια εργασιακη εμπειρια πηγε London εψαχνε δουλεια , το προσπαθησε αρκετο καιρο και ακομα το προσπαθει…
Το να πας εξω ειναι μια αποφαση…Αλλιως θα το σκεφτει ενας 25 χρονος και αλλιως ενας 35 +…Αλλες προτεραιοτητες, αντοχες κτλ…
Και εγω το εχω πει και σε μαθητες μου, το λεω και εδω (για πλακα μεταξυ σοβαρου και αστειου)… Ενας συμμαθητης μου εχει εταιρεια στοιχηματος και ας πουμε οτι ανοιγουν θεσεις εργασιας ειτε Μαλτα/Γιβραλτάρ… Ποιος απο εδω μεσα παει;

Πόσα δίνει ο γνωστός σου?

Απο εδω μεσα,δεν ξερω. Αλλα γενικα,καποιος που ειναι χρονια ανεργοςκαι μεσα στη απελπισια,οχι μονο στο Γιβραλταρ,αλλα και στη Σιβηρια θα πηγαινε και θα ελεγε και ευχαριστω.

Μην νομιζεις οτι θα παιζουν τρελα λεφτα εκει… Ειναι μικρη εταιρεια ( σε σχεση με αλλες του χωρου) οποτε θα παιζουν και αναλογα χρηματα…Ε , για να ζεις σε Μαλτα θα σου φτανουν ανετα:wink:

Δεν θέλω τρελά λεφτά, θέλω ικανοποιητικά λεφτά, όχι ακραία ωράρια και αν ισχύουν αυτά τα δύο εγώ πάω άνετα και στα 2 μέρη.

Χμμμ, εαν ηταν ετσι ολοι θα ειχαν παει πισω στα χωρια τους/χωραφια του αλλα κανενας δεν πηγαινει ομως:wink:

Το καλοκαιρι ειχα παει ενα ταξιδι , Σερβια/Κροατια/Βοσνια κτλ… Σε καθε χωρα μας ελεγαν τον μεσο μισθο που περνουν…(Ακομα στην ελλαδα απεχουμε απο αυτο)…Οποτε το ικανοποιητικα ειναι σχετικο με την χωρα που θα πας…
Δηλαδη εαν στην Σερβια ο μεσος μισθος ειναι 400 Ε, και βρεις μια δουλεια με 450 πχ εισαι μια χαρα στην Σερβια και προνομιουχος:p, αλλα τι θα κανεις με αυτα τα χρηματα;

Μη μου τα γυρίζεις τώρα, πες πόσα δίνει ο γνωστός σου για Μάλτα ή Γιβραλτάρ να δούμε αν θα προχωρήσει το deal.

@ gore
Πλακα κανεις;;; Απο τοτε που αρχισε η οικονομικη κριση,αρχισε και η αποκεντρωση!! Πτυχιουχοι και λοιποι μορφωμενοι γυρισαν στα χωρια τους και αρχισαν να καλλιεργουν γη και να εκτρεφουν ζωα(ακομα και σαλιγκαρια) για να ζησουν!!