rope sect-divide et impera
deep tissue-mood swing
fluisteraas-eeuwige ram
cobra spell-poison bite ο ορισμοσς του χιτ
glacier -eldest and truest
blood star -the fear
irreal -inutil
prospexx-terrifying world
λίγα φέτος,ενα καλό της πρώτης καραντινας ήταν 'οτι άκουσα πρώτη φορα ΑTlantean Kodex μέσα από εδω.οπότε θα βάλω στη λίστα και ένα περσινό κομμάτι.
He Who Walks Behind the Years, θα μπορούσε βέβαια να είναι ένα οποιοδήποτε μέσα απο το δίσκο.τα 8 λεπτά περνάνε αστραπή.
5 Likes
Offtopic, αλλά ξαναπατησα τα λινκς να τα διαβάσω, και θυμήθηκα πως σκεφτόμουν πως ήταν κρίμα που δε βρήκαν θέση οι Portugal. The Man και Kaleo στο alternative top100
1 Like
-
Asaf Avidan - Rock of Lazarus
Αυτό έπρεπε να μπει στην πρώτη λίστα -
IAMX - The Power And The Glory (Acoustic)
extended 9λεπτος υμνος -
Fiona Apple - Heavy Balloon
Κοφτερό -
Fiona Apple - Newspaper
Κοφτερότερο -
Moses Sumney - Me In 20 Years
σε αιχμαλωτιζει -
Martin Grech - Mothflower
το ωραίο prog-metal -
Omar Rodriguez-Lopez - Eastern Promises
Ότι καλυτερο οταν παιρνει παλια κομματια του και τους αλλαζει τα φωτα -
Fantastic Negrito - I’m So Happy I Cry
feel good κομματι της χρονιας -
Fantastic Negrito - Your Sex is Overrated
(και) για το σόλο στο τέλος -
Ghostemane - Fed Up
Γιατί μερικές φορές θέλεις και λίγο μπάσο -
The Erkonauts - Losing Is The First Step
Η ανταμοιβη σου σε περιπτωση που πατησες το αποπανω λινκ περιμενοντας αλλο ειδος μπασου
η αληθεια ειναι πως εχω κι άλλα αλλά μάλλον σταματάω
4 Likes
Εγω βρηκα το αγαπημενο μου τραγουδι για φετος
4 Likes
Κλασσικά χωρίς να έχω καταφέρει να ακούσω πολλά πράγματα (αν και μαζεύω υλικό πάντα), έχω καταλήξει ότι αυτές οι 5 συνθέσεις είναι ότι πιο δυνατό άκουσα φέτος και σίγουρα θα περάσουν από το φάσμα του 2020 και θα συνεχίσουν απτόητα την πορεία τους στον χρόνο…
Sigur Rós - Stendur æva (Odin’s Raven Magic)
Pain of Salvation - Icon (Panther)
Fates Warning - The Longest Shadow of the Day (Long Day Good Night)
All Them Witches - Rats in Ruin (Nothing as the Ideal)
Emma Ruth Rundle & Thou - The Valley (May Our Chambers Be Full)
Mε κάποιο μαγικό τρόπο όλα τα παραπάνω περιγράφουν σχεδόν ολοκληρωτικά όλο το φάσμα των ακουσμάτων μου σήμερα… Αν βάλω και το “Ohms” των Deftones όπου δεν ξεχώριζω κάποιο κομμάτι από το γαμάτο σύνολο, τότε με 6 μπάντες / τραγούδια γέμισε το μουσικό καλαθάκι του 2020 σε όλες τις μουσικές μου κατευθύνσεις.
4 Likes
Αυτό, δέκα φορές.
9 Likes
Χμ, βλέπω πως η πρόθεση του OP είναι να είναι λίστες από 2020 κατά δύναμιν. Η αλήθεια είναι όμως πως είναι τόσα αυτά που δεν έχω ακούσει, είτε πρόσφατα αφημένα είτε όοολα όσα δεν έχω προλάβει να ανακαλύψω τόσα χρόνια που είναι αδύνατον. 
Περισσότερο θα εστιάσω σε κάποια πρόσφατα κομμάτια που βοήθησαν πολύ στο να επιβιώσω το 2020.
-
Ulver - Russian Doll: Θα μπορούσε να είναι ο μισός δίσκος εδώ μέσα και να τελείωνα γρήγορα. In Garm we trust.
-
Miley Cyrus - Midnight Sky: Και τι έγινε που πατάει πάνω στο Edge of Seventeen; Όποτε η Miley ξεθάβει αυτή τη πτυχή του εαυτού της, που πρωτοείδαμε οι περισσότεροι με το Nothing Breaks Like a Heart, θαύματα συμβαίνουν. Atta girl!
-
Ollie Wride - Miracle Mile: Μάλλον η καλύτερη φωνή σε αυτά τα είδη σήμερα. Απλά ατσαλάκωτος. (ωπ. είδα ότι βγήκε τέλη 19. Ε ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ - θα πω ότι η εκτέλεση όπου το πρωτοπέτυχα ήταν του 2020 και καθάρισα)
-
The Midnight - Deep Blue: Με κάθε δίσκο τους θα ψάχνω να υποκαταστήσω αυτό που ένιωσα στη πρώτη ακρόαση του Vampires. Εδώ μάλλον δεν είναι σ’ εκείνο το επίπεδο, αλλά ΤΟ ΣΑΞΟΦΩΝΟ ρε παιδί μου! Συν ότι η ακρόαση συνέπεσε με τις πρώτες καλοκαιρινές βόλτες, οπότε ακόμα πιο έντονη η σύνδεση.
-
Borknagar - Voices: Δίσκος περσινός που ΦΥΣΙΚΑ δεν άκουσα όταν έπρεπε, και μου έδωσε την αφορμή για να ψάξω λίγο παραπάνω αυτή τη μπαντάρα. Δεν περίμενα βέβαια πως το αγαπημένο μου κομμάτι από το τελευταίο τους πόνημα δεν θα είχε το ιδιαίτερο μουσικό αποτύπωμα του Vortex. (το 1 από τα 2-3 αγαπημένα έστω, αλλά αν κάτι πρέπει να ακουστεί είναι αυτό)
-
Blue Oyster Cult - Tainted Blood: Άθελά τους (; ) έβγαλαν το καλύτερο AOR κομμάτι που έχω ακούσει τελευταία. Από έναν τόσο ανέλπιστα καλό δίσκο ΚΑΙ με θεματολογία βαμπίρ; Yes, please!
-
Pain of Salvation - Icon: Έχοντας χάσει επαφή με τους PoS των 10s, δεν περίμενα τέτοιο δίσκο για κανένα λόγο.
-
Psychotic Waltz - While the Spiders Spin: Λες και δεν πέρασε μια μέρα από το Bleeding. Κιθάρες, φωνή όπως μόνο εκείνοι μπορούν. Συγκινητικό.
-
Eternal Champion - War at the Edge of the End: Το καλύτερο δείγμα αγνού ατσαλιού για το 2020. Καταιγιστικοί.
-
Ambush - A Silent Killer: Φτωχή χρονιά γενικά για το heavy/power. Κι εκεί που το φετινό Traveler δεν έφτασε τα στάνταρ που έθεσαν οι ίδιοι με το περσινό ντεμπούτο, βρήκα εδώ τη δόση μου.
Και παρότι απέχουν χρονολογικά μεταξύ τους όσο ο Άδωνις με τη κοινή λογική, θα ήταν άτιμο να μην αναφέρω τα
*Nina - Sleepwalking: Υπνωτιστικό, χαλαρωτικό, έβγαλα πολλή δουλειά της χρονιάς υπό τους ήχους του.
*Talk Talk - Such A Shame: Ναι, παιδιά, κάπως είχε συνωμοτήσει το σύμπαν και δεν το είχα ακούσει, και μου φύλαξε αυτή την ετεροχρονισμένη χαρά για το 2020. Τι να πούμε.
7 Likes
Συγχωρεισαι γιατι εισαι θεος που εβαλες τα παρακατω:
Εκπληκτικη η ΝΙΝΑ απλα.
Κατα τα αλλα, δεν ξερω γιατι εκανα αυτο το εγκλημα, αλλα θα το αποδωσω στο οτι το 2020 γενικα ειναι μια μαυρη τρυπα χρονολογικα και εχω αρκετα μπερδεμενα τα πραγματα στο μυαλο μου οσον αφορα το ποτε κυκλοφορησαν καποια πραγματα, οποτε ξεχασα να βαλω στην δικη μου λιστα κατι πολυ σημαντικο.
Κι ετσι λοιπον:
-
Ulver - Machine Guns and Peacock Feathers
Διαβασα καπου προσφατα την αποψη πως ο πιο προσφατος δισκος των λυκων απο την Νορβηγια ειναι αρκετα πιο αδυναμος απο τον Καισαρα. Οχι μονο δεν ασπαζομαι επ ουδενι αυτην την αποψη, αλλα τωρα τις τελευταιες βδομαδες αρχιζω και υποπτευομαι μηπως τελικα ειναι και ανωτερο του Καισαρα το Flowers of Evil. Αλλα επειδη δε μου αρεσουν αυτα τα διλημματα, η απαντηση ειναι πως και τα δυο ειναι ακατεβατα δεκαρια. Οσον αφορα το ασμα με τα αυτοματα και τα φτερα, ειναι ενα τραγουδι που εχω ΛΙΩΣΕΙ. Αριστουργημα, διχως εκπτωσεις. -
Pure Reason Revolution - Ghosts And Typhoons
Τι σχολιο να κανει κανεις για αυτο το ασμα. Η καλυτερη ανακαλυψη που εκανα φετος. Δεν θυμαμαι πλεον καν ποιος το ειχε βαλει στο θρεντ με νεες κυκλοφοριες, αν και πιθανολογω οτι θα ηταν ειτε ο @Dr.Feelgood ειτε ο @Kostas_L ειτε ο @Aldebaran. Για καποιον λογο αυτοι οι 3 χρηστες στο μυαλο μου ειναι η Αγια Τριαδα με των οποιων τα γουστα συμφωνω σχεδον ολοκληρωτικα. Απλα μπανταρα, επιστροφαρα με δισκαρα, τραγουδαρα, γενικα μια ομορφια σκετη. Καντε χαρη στον εαυτο σας και ακουστε αυτον τον δισκο, το Eupnea. Το δε ασμα αποπανω, απλα καυλα.
4 Likes
Όχι, δεν ήμουν εγώ, αλλά θα το τσεκάρω, επειδή απλά μ’ έψησες.
2 Likes
Για μένα το Assassination ήταν αριστούργημα, το Flowers οριακά ίδιο με το ΕΡ Sic Transit Gloria Mundi σε ποιότητα, δηλαδή ωραίο αλλά οκ, δεν τρελαίνομαι κιόλας.
Και το Eupnea επίσης από τα άλμπουμ που είχαν βραδεία ανάφλεξη μέσα μου, αλλά εν τέλει εξαιρετικό. Ειδικά το Silent Genesis ήταν κορυφαίο με την πιο χαλαρή προσέγγισή του.
1 Like
Για να βάλω κι εγώ μια μικρή λίστα, μιας κι είναι της εποχής (χωρίς σειρά και σημασία):
-
A.A. Williams - All I Ask For : Πέρσι είχαμε την Chelsea Wolfe ως σκοτεινή μύστισσα τραγουδοποιό, φέτος έχουμε την A.A. Williams
-
Caligula’s Horse - Valkyrie : πορωτικό ρεφραίν, τέλειο ρυθμικό τμήμα, στιχάρες, φωνάρα, παραγωγάρα, άντε πάρτε μου την ψυχή τι περιμένετε
-
Crippled Black Phoenix - Lost : μου θυμίζει σε σημεία την συνεργασία Cult of Luna με την Julie Christmas. Θεαματικό ρεφραίν, τέλεια ξεσπάσματα, τρομερό κομμάτι.
-
Motorpsycho - The Dowser : καλά να γράφεις 40λεπτα έπη, αλλά αν δεν ρίξεις συναίσθημα σε ένα κομμάτι 3 λεπτών, πώς να σε αξιολογήσω μάναμ’;
-
Protest the Hero - The Canary : εισαγωγή που αναρωτιέμαι πώς και δεν έχει γραφτεί τόσο καιρό, κολλητική φωνητική μελωδία και στιχάρες. Καλύτερο prog της χρονιάς; Χμμμμ, σίγουρα απολαυστικότατο κομμάτι.
-
Solstafir - Hrollkalda Þoka Einmanaleikans : ατμόσφαιρα, blues, πλήκτρα, χτύπημα, μπάσο, συναίσθημα… Από τις καλύτερες πρώτες γνωριμίες.
-
Spanish Love Songs - Optimism (as a radical life choice) : δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα καπιτάλα!
-
Titan to Tachyons - The Starthinker is Obsolete : τα λόγια είναι περιττά
-
Yovel - Chapter VI - So, our Flags were born : τρίχα κάγκελο ρε παιδιά, δεν είναι δίκαιο…
3 Likes
Εγώ ήμουν! Πραγματικά, το άλμπουμ ξεχώρισε φέτος, θα μιλήσουμε γι αυτό και στην prog ανασκόπηση. Το “Silent Genesis” είναι η δική μου αγαπημένη στιγμή.
3 Likes
Ο ένας από τους 4 (!) συνολικά δίσκους της λίστας μου για τους οποίους έγραψες και δεν έβαλες R επιλογή! χαχ
Σε συγχωρώ όμως γιατί τα είπες καλά για όλους.
Silent Genesis και για μένα. Δίσκος που αποκαλύφθηκε η αξία του μετά από αρκετό χρόνο και ακροάσεις.
4 Likes
Γαμώτο, λυπάμαι γι αυτό ρε Μάνο. Η αυστηρότητα στο R! στικεράκι έχει χτυπήσει κόκκινο, νομίζω έχω τουλάχιστον 20 κριτικές μέσα στην χρονιά που θα μπορουσαν να ειναι Επιλογή αλλά… ας όψεται η υπερπαραγωγή δίσκων.
Καλά κάνεις, εγώ είμαι υπέρ. Όταν ακούς πολλά είναι λογικό να έχεις πιο αυστηρό κριτήριο για να ξεχωρίσεις μέσα σου αυτά που σε συγκλόνισαν. Συνέχισε έτσι!
btw στην αντίπερα όχθη ένας δίσκος που προσπάθησα πολύ να μου αρέσει αλλά εις μάτην είναι το Protest The Hero - κι ας έχω λιώσει παλιότερά τους. Το λέω με αφορμή το ποστ του ορφφ.
είναι πολύ ωραία αυτά τα δυο , ακόμα και με την πρώτη ακρόαση . Θα τους τσεκάρω γιατί φαίνεται ότι έχουν πολύ ενδιαφέρουσα μουσική
Ωραία η πρόταση σας 
2 Likes
Πετάγομαι ως σφήνα να πω πως το Protest The Hero περίμενα να κάνει δεδομένου του ήχου (μουσική κλπ)/στίχων (σας τα είχα πει για τους στίχους κύριοι “συνάδελφοι” ) μεγαλύτερο γκελ συνολικά σε ακροατές κλπ.
Βέβαια κακη παραγωγή, να τα λέμε και αυτά, αλλά το θεωρώ πολύ αναζωογοννητικό άλμπουμ και από έναν χώρο που δεν έχω και την καλύτερη γνώμη χαχ!
Δεν βασανιζόμαστε, όχι, μην το ξαναπείς αυτό…
1 Like
εννοείς ότι ακούγεται μια χαρά; αυτό εννοείς; ε;
3 Likes
Ειλικρινά τώρα, ήταν ήχος ταμπούρου και τυμπάνων αυτό; Για να μην πω για την μείξη.
Επίσης, δεν έχω ψάξει τι DR είχε αλλά ακόμη και αν είναι >6 δεν δικαιολογείται αυτό το πράγμα.
Πάλι καλά που δεν πλάκωσαν την φωνάρα με αυτήν την παραγωγή έκτρωμα.