Eιναι καλοκαιρι του 1998 και το θρυλικο συγκροτημα των Rolling Stones βρισκεται στην Ευρωπη οπου περιοδευει στο πλαισιο της γιγαντιαις παγκοσμιας τουρνε Bridges To Babylon, η οποια θεωρειται και η καλυτερη τους.
Στην Ελλαδα η εταιρεια ΝΕΟ ΡΕΥΜΑ, αφου ενα χρονο πριν ειχε φερει τους U2, αποφασιζει να παρει ενα ακομα πολυ μεγαλο ρισκο, να φερει τους γερολυκους στη χωρα μας μετα απο 30 σχεδον χρονια.
Το τρανταχτο ονομα,η διψα του ελληνικου κοινου για σπουδαια ονοματα και το εντυπωσιακο σοου που παρουσιαζαν στο κοινο οι Stones,ειχαν το αποτελεσμα η συναυλια που δοθηκε την Τεταρτη 16 Σεπτεμβριου στο ΟΑΚΑ να μετατραπει σε εναν ανεπαναληπτο ολοκληρωτικο θριαμβο.
Οι 79.400 θεατες που κατεκλυσαν τοτε το ΟΑΚΑ εκαναν εκεινη τη συναυλια, τη μεγαλύτερη και πιο επιτυχημενη που εχει γινει ποτε στην Ελλαδα και την 5η μεγαλυτερη συναυλια που εδωσαν τοτε οι Stones απο τις 40 περιπου που περιελαμβανε το ευρωπαικο σκελος της περιοδειας τους.
Η Bridges To Babylon Τοur στην Αθηνα ουσιαστικα αλλαξε τον τροπο που διοργανωνονταν μεχρι τοτε οι συναυλιες, και οσον αφορα τον ηχο αλλα και οσον αφορα την ποιοτητα γενικοτερα των συναυλιων.
Χρησημοποιηθηκαν 98 τεραστια και πρωτοποριακα για την εποχη τους ηχεια X-Array Expanded ResolutionTouring System της εταιρειας Electro Voice,ενω το μεγαλιθικο stage της συναυλιας περιελαμβανε μια τεραστια οβαλ οθονη που δεσποζε απο ακρη σε ακρη της σκηνης.
Ομως το μεγαλο γεγονος εκεινης της τουρνε ,ηταν η εκπληκτικη εμπνευση που ειχε ο Jaggger, να συνδεσουν την κεντικη σκηνη με τη b-stage με μια τεραστια γεφυρα μηκους περιπου 75 μετρων.
μονοαυτη η κατασκευη, που την ανελαβε ο μονιμος αρχιτεκτονας των stage των Stones Μαρκ Φισερ, κοστισε περιπου 30 εκατομμυρια δολλαρια.
Η συναυλια ξεκινησε με το Satisfaction και με το που ακουστηκαν οι πρωτες νοτες, το Ολυμπιακο Σταδιο “γκρεμιστηκε” απο μια κραυγη που ομοια της δεν εχει ακουστει ξανα.
Ακολουθησε το Letsa Spend The Night together.
επιλογη του κοινου απο το διαδυκτυο ηταν το She is a Rainbow.ακολουθησε το αγαπημενο Miss You, κατοπιν δυο τραγουδια με φωνητικα του Keith Richards και κατοπι το γκρουπ μεταφερθηκε στην b-stage οπυ επαιξαν τα Little Queenie,You Got Me Rocking και Like A Rollling Stones.
Απο εκει και περα ακολουθησε το τριτο και τελευταιο μερος της συναυλιας κομματια υμνους του συγκροτηματος,οπως το SFTD,Start Me Up,Jumpin Jack Flashκαι το encore Brown Sugar εν μεσω πυροτεχνηματων.
Το set list :
Satisfaction
Let’s Spend The Night Together
Flip The Switch
Gimme Shelter
Anybody Seen My Baby
Paint It Black
Saint Of Me
Out Of Control
She’s A Rainbow (web choice)
Miss You
– Introductions –
You Don’t Have To Mean It (Keith)
Wanna Hold You (Keith)
Little Queenie (center stage)
You Got Me Rocking (center stage)
Like A Rolling Stone (center stage)
Sympathy For The Devil
Tumbling Dice
Honky Tonk Women
Start Me Up
Jumping Jack Flash
Brown Sugar (encore)
Ημουν τριτη δημοτικου. Θυμαμαι οτι μειναμε στο σπιτι με τον τριχρονο ξαδερφο μου, ωστε να δουν τη συναυλια οι θειοι μου. Χρονια μετα, επιχειρησα να… καπως… Και τοτε ο Keith αποφασισε να ανεβει σε ενα φοινικα. Μεχρι σημερα, αυτο το τελευταιο παραμενει η μοναδικη μου παρηγορια στο θεμα!
και γω τριτη δημοτικου ημουνα…χαχαχα τι λες ρε…πως περνανε τα χρονια…πολυ θα ηθελα να μπορουσα να τους ειχα δει τοτε…τωρα παει…
μαλιστα θυμαμαι μολις ειχανε ανοιξει τα σχολεια και μου ελεγε μια φιλη μολις σχολασαμε οτι οι γονεις της ειχανε παει στη συναυλια…πωωω ρε τι θυμηθηκα…
Αθήνα, Τετάρτη 16/09/98: O Παναθηναϊκός, εξορισμένος από το ΟΑΚΑ λόγω των Στόουνς, προσφέροντας το καλύτερο θέαμα τα τελευταία 15 ευρωπαϊκά του χρόνια, διαλύει στη Νέα Φιλαδέλφεια τη Δυναμό Κιέβου των Σεφτσένκο/Ρεμπρόφ με 2-1, με γκολάρες των Λυμπερόπουλου και Μικλαντ.
Όσοι πήγαν εκείνη τη μέρα στο ΟΑΚΑ χρυσοπλήρωσαν την κόκα των Τζάγκερ/Ρίτσαρντς στη συναυλία που είχε πάει όλη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (Λαλιώτης, Σημίτης, κλπ.). Ποτέ δεν ευχαριστήθηκα περισσότερο που επέλεξα να μην πάω σε συναυλία αλλά σε γήπεδο. Να φανταστείτε ότι πάντα μου άρεσαν κιόλας.
Kαι το δεκαεφτάχρονο τότε μπλίντιν είχε αποφασίσει να σνομπάρει αυτή τη συναυλία λόγω του ΠΑΝΑΚΡΙΒΟΥ για τότε εισιτηρίου, του εκνευριστικού hype/promotion (είχε βαρεθεί να βλέπει διαφημιστικά σποτς στο μέγκα) και προτίμησε να πάει με φιλαράκια του να παίξει ποδοσφαιράκι στο ουφάδικο στα πατήσια, να πιει καμιά μπυρίτσα και να δει το ματς του παο. Μάζευε και λεφτά για να δει τους Death και τους Blind Guardian που θα έρχονταν εκείνο το φθινόπωρο.
Ωραίες εποχές πάντως.
Αλήθεια, ο τότε προπονητής της ΑΕΚ Στεπάνοβιτς έχουμε ιδέα που βρίσκεται σήμερα?
Ντράγκοσλαβ Σκεπάνοβιτς ΑΕΚ 1998: μετά την «Ενωση» εργάστηκε σε Λοκομοτίβ Λειψίας, Κίκερς Στουτγκάρδης, Ομπερχάουζεν, Σενιάνγκ Γκιντέ (στην Κίνα το σωματείον), Ζάμαλεκ (Αίγυπτος), Κόμπλεντς και από το καλοκαίρι 2008 είναι στη σερβική Τσουκαρίτσκι. :!:
Ισχύουν αυτά που λένε οι Bleedin και Red Rum περί εμπορικότητας της συναυλίας αλλά στο καθαρά μουσικό κομμάτι το live παιδιά ήταν Ο-ΝΕΙ-ΡΙ-ΚΟ. Ίσως αν ήμουν μεγαλύτερος και όχι 13 να έσπαγαν και τα δικά μου νεύρα αλλά εκείνη την εποχή πέταγα από την χαρά μου που θα πήγαινα σε εκείνο το live και δεν έμεινα αζημίωτος…
παίχτη σαν το Μικλαντ στο κέντρο από τότε έχουμε να δούμε στον ΠΑΟ :bleh: Ποιος τους χέζει τους Stones
Εντάξει πλάκα κάνω, μεγάλο συγκρότημα, άσχετα αν δεν ήταν ποτέ του γούστου μου… Αν ήμουνα πιο μεγάλος ίσως πήγαινα… αν δεν έπαιζε η Πανάθα τσουλου :lol:
Χαχα, ελα ρε, και γω ΑΚΡΙΒΩΣ αυτα θυμηθηκα μολις το διαβασα!!!:lol:
Ωστε ησουν και συ μεσα ρε αρχοντα?:):drunk:
Για τους ιδιους ακριβως λογους δεν υπηρχε ΚΑΜΙΑ περιπτωση να παω στο live (και ημουνα 16, ψιλοκαλη ηλικια) + το οτι ποτε δεν καταφερα να “συμπαθησω” τους Stones…[-X
Νομίζω το παιχνίδι το είχε δείξει το Μεγκα σε μαγνητοσκόπηση μετά τις 12…Είχε δείξει Πορτο με Ολυμπιακό ζωντανά… όντως η Διναμό έφτασε μέχρι τον ημιτελικό εκείνη τη χρονιά…
Μέχρι να δω τους Stones λαιβ, το ότι δεν πήγα σε εκείνη τη συναυλία ήταν ένα από τα πράγματα για τα οποία είχα μετανιώσει πολλές φορές… όχι ότι είχα πάει γήπεδο πάντως. Απλά είχα κάνει γενέθλια σπίτι…
Πωωωω! Τι νεύρα είχα από αυτή τη συναυλία. Για μήνες έψαχνα έστω κι ένα φίλο μου που να θέλει να έρθει παρέα να δω τους Stones. Κανείς δεν ήθελε γιατί κανείς δεν ενδιαφερόταν. Στο τέλος αποφάσισα να μην πάω γιατί δεν ήθελα να πάω μπουκάλα. Την επόμενη μέρα οι μισοί μου φίλοι έσκασαν μύτη στο σχολείο με μπλούζα Stones, γιατί τους πήγαν οι γονείς τους…
:!:
