Γιάννης αγγελάκας (επισκέπτες, 3, οι ανάσες των λύκων, ost, τα παντα ολα)

Groups & Artists
#1

*κάνω νέο γιατί στο θέμα των τρυπών μιλάμε για άσχετα θέματα συνήθως.

είδα αυτό στο site της alltogethernow

Διαβάζοντας την απάντηση του κου Πέτρου Κωστόπουλου για το κλείσιμο της ΙΜΑΚΟ : Ενα κείμενο του Γιάννη Αγγελάκα

Διαβάζοντας την επιστολή απάντηση απολογία του κυρίου Πέτρου Κωστόπουλου για το κλείσιμο της ΙΜΑΚΟ έκανα μερικες σκέψεις ψύχραιμες χωρίς ίχνος χαιρεκακίας , μερικες στιγμες μάλιστα ένοιωσα μια βαθειά θλίψη για τις στενοχώριες τις έννοιες και τα δυσβάσταχτα βάσανα που περνά κάποιος άνθρωπος που υπήρξε μέχρι πρότινος ο γκουρού της ανεμελιάς και της ελαφράδας για ένα μεγάλο κομμάτι της νεοελληνικής μας κοινωνίας.

Ωστόσο η έκπληξη ή η αποκορύφωση αν θέλετε της κατάθλιψης που τραγικά διαπερνά όλο το κείμενο έρχεται τη τελευταία στιγμή στο τελευταίο υστερόγραφο:

''ΥΓ.4: Πάτησα σχεδόν τα 60 αλλά επιμένω: Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή. Θα τα ξαναπούμε?"

Δεν λέω , μπορεί και να’ναι ηρωικό να βλέπεις τον καπετάνιο να βουλιάζει με το πλοίο του, μέσα στα τοξικά απόβλητα που ο ίδιος δημιουργούσε όλα αυτά τα χρόνια, φωνασκώντας ‘δεν μετανοιώνω’, αλλά πείτε μου αν υπάρχει ένας στοιχειωδώς σκεπτόμενος και ευαίσθητος Έλληνας που να μη γνωρίζει έστω και εκ τω υστέρων ότι το εν λόγω απόφθεγμα υπήρξε ένα απο τα βασικά συνθήματα με τα οποία η πασοκική πανούκλα έπεσε πάνω στη παραζαλισμένη μεταπολιτευτική ελληνική κοινωνία τότε στα μέσα της δεκαετίας 80 για να αποπλανήσει και να μυήσει σχεδόν τους πάντες δεξιούς αριστερούς στις ιερές αξίες του σταρχιδισμού, του κωλαρπαξισμού, του τομαρισμού, της απενοχοποίησης του κυνηγιού του κέρδους και της εφήμερης δόξας και να μας βάλει όλους να τρέχουμε κακόγουστοι χωρίς μνήμη λαχανιασμένοι και χαζοχαρούμενοι προς τον όλεθρο. Κρίμα που 60 χρόνια ζωής δεν άφησαν ούτε ένα τόσο δα ίχνος γνώσης μέσα στην ύπαρξη του κυρίου Κωστόπουλου.

Του αφιερώνω ένα τετράστιχο που σε κάποιους θα θυμίσει κάτι:

Η ζωή είναι μεγάλη

κι αν την κάνεις καρναβάλι

Θα’ρθει η ώρα να χτυπήσεις

το ξερό σου (τ’αδειανό σου;) το κεφάλι

εχει ακούσει καποιος την συνεργασία του με τον βελιωτη στο Πότε Θα Φτάσουμε Εδώ???

#2

Εννοείται, η συνεργασία Αγγελάκα/Βελιώτη είναι από τα πιο ξεχωριστά και ιδιαίτερα δημιουργήματα της εγχώριας μουσικής σκηνής την τελευταία δεκαετία.

Και οι δύο δίσκοι είναι καταπληκτικοί (με μια ελαφριά προτίμηση στην μαυρίλα του πρώτου) αλλά ακόμα περισσότερο η εκτέλεση/ερμηνεία επί σκηνής. Δυστυχώς για το μεγαλύτερο μέρος του κοινού, η αντίληψή τους φτάνει μέχρι το “Δε Χωράς Πουθενά” και το “Σιγά Μην Κλάψω”. Οτιδήποτε παραπάνω χαρακτηρίζεται ως “ψευτοκουλτούρα και δηθενισμός”.

#3

των πρώτο δίσκο των έχουμε τιμήσει. απλά δεν εχω ασχοληθεί με τον δεύτερο.
καλα ήταν σίγουρο οτι πολλοί θα τον απέρριπταν με χίλιες δυο ανούσιες(και άκυρες) δικαιολογίες.
δεν ειναι σαν τρύπες, δεν ειναι όπως οι επισκέπτες , δεν εχει έμπνευση(#-o ναι.και κάνει αυτόν τον δίσκο)
ότι δεν καταλαβαίνω, ότι δεν μου αρέσει, δεν εχει αξία.(άσχετα που για να πεις κατι πρέπει να το εχεις ακούσει κιόλας το έργο.αλλά λεπτομέρειες)

#4

Το [B]“Πότε Θα Φτάσουμε Εδώ” [/B]είναι σαφώς πιο αισιόδοξο από τον προκάτοχό του, με πιο άμεσα κομμάτια. Αλλά στο τέλος σου πετάνε κι ένα noise-άτο [I]“Το Ξέρουν τα Ποτάμια”[/I] για να σκαλώσεις.

Πάντως στη συνεργασία αυτή, πρέπει να αναφέρεται εξίσου ή και περισσότερο η συμβολή του Βελιώτη.

[SPOILER]Πότε θα φτάσουμε εδώ?
Πότε θα φτάσουμε εδώ?
Δεν έχει δρόμο πιο μακρύ, πιο δύσκολο απ?αυτό

Πότε θα φτάσουμε εδώ?
Πότε θα φτάσουμε εδώ?
Δεν έχει δρόμο πιο σκληρό, πιο δύστροπο απ?αυτό

Μία στο μέλλον μας γυρνάει, μια μας πετάει στο παρελθόν
Πότε θα φτάσουμε λοιπόν?
Πότε θα φτάσουμε εδώ?[/SPOILER]
9 στίχοι που μπορούν να περιγράψουν μια ολόκληρη ζωή.

#5

και καλά κάνεις και επισημαίνεις οτι ο βελιωτης δεν ειναι απλή αναφορά. αλλά άντε πείσε τον άλλον για την άξια του βελιωτη απο την στιγμή που δεν μπορεί καν να δεχτεί οτι ο αγγελακας κάνει κάτι εξω απο που εχει στο μυαλό του ο καθένας.

τελικά αυτο το ντοκιμαντέρ θα το δούμε ποτέ? υπάρχει μονο ενα μέρος του στο youtube απο προβολή στην ετ1.εκτος να δεν το εχω ψάξει καλά εγώ

#6

addicted aggelakas fan detected! :smiley:
και εγω γουσταρω οτι εχει κανει απο μετα/τρυπες εποχη! απο επισκεπτες μεχρυ βελιωτη και οστ ταινιων! και περιμενω πως και πως 30 μαρτιου που θα τον δω πρωτη φορα λαιβ :smiley:

#7

Έχω παρακολουθήσει δύο φορές σε ζωντανή εκτέλεση το ενδοσκοπικό πείραμα των Λύκων. Αμφότερες στον ίδιο χώρο, σε μια κλειστή αίθουσα ενός σχολικού συγκροτήματος, ελάχιστα μέτρα από την θάλασσα, εκεί που ουσιαστικά τελειώνει ο χαρτής, σε μέρος οικείο για το Γιάννη, ανάμεσα σε φίλους, το καταδεικνύει άλλωστε το γεγονός ότι στην ευρύτερη περιοχή έχει αγοράσει σπίτι, σ’ ένα μικρό χωριουδάκι σκαρφαλωμένο στα βουνά με θέα τη μαγεία του Λυβικού πελάγους περνώντας αρκετό απ’ το χρόνο του στο συγκεκριμένο μέρος. Θυμάμαι ακόμα τις διδαχές των καθηγητών μας πίσω στα σχολικά μου χρόνια, 2α Λυκείου πρέπει να πήγαινα, όταν είχε πιαστεί απ’ τις τοπικές αρχές με μικροποσότητες ψυχοτρόπων ουσιών, ότι [I]“αυτά δεν είναι πρότυπα για τη νεολαία”[/I] και [I]“ορίστε ποιους θεοποιείται”[/I] μιας και οι Τρύπες τότε διέρχονταν εποχές μεγάλης δόξας. Επανερχόμενος στο θέμα που ξεκίνησα να συλλογιέμε, την πρώτη φορά λοιπόν βρισκόμουν σε άδεια απ’ την ναυτική μου θητεία. Μόλις μας είχε αφήσει ο Χειμώνας, 2005 ήταν και το δισκάκι ότι και βρισκόταν στις προθήκες των δισκάδικων. Είχα ενημερωθεί για την ύπαρξή του από το SONIK το οποίο ήταν το μόνο που με κρατούσε σε επαφή με τον μουσικό έξω κόσμο, στις βαρετές εξόδους μου στην μαύρη ερημιά του καταχείμωνου στην πόλη των Χανίων. Η χαρά την συναυλίας ήταν μεγάλη καθώς αφενός είχα να παρακολουθήσω το Γιάννη χρόνια και ζαμάνια συναυλιακά και με συνέπερνε η προσμονή του καινούργιου και άγνωστου, αφετέρου είδα μαζεμένους αρκετούς παλιόφιλους και γνωστούς, όλη την αφάν-γκατέ της ενναλακτικής ιντεγκλέτσιας της Plastic Valley, μορφές που είχα να αντικρύσω χρόνια ολάκερα και δεν θα μπορούσα να δω πουθενά αλλού είναι η αλήθεια. Επιπροσθέτως καταπιανόμουν με την ant-zen εκείνο το διάστημα δειλά δειλά και ο θόρυβος των μπλιμπλικιών του Χαρμπίλα καθόταν στα αυτιά μου με ανακούφιση και χαρά. Η μαυρίλα του όλου κλίματος, όπως και το καθιστικό περιβάλλον δεν με χάλασε καθόλου, ίσα ίσα γούσταρα ακόμα περισσότερο και μπορούσα με αυτόν τον τρόπο να απορροφηθώ με μεγαλύτερη ασφάλεια στην καταχνιά του μουσικού αέρα. Σε συζητήσεις που είχα κατόπιν στο χώρο της τελετουργίας όταν άνοιξαν τα φώτα και έλαβε τέλος το τριπ, με παλιούς γνωστούς, ειδικά με άτομα που είχαν την περιγραφή “Τρύπες” στο κούτελό τους (ανέκαθεν με ταμπελοποιούσαν ως “Ξύλινο σπαθί” οι ίδιοι παλιοί γνωστοί) τους είδα απογοητευμένους τους περισσότερους καθώς ήταν κάτι “έξω” από τα νερά που είχαν συνηθήσει εκείνοι το Γιάννη τους. Το δικό τους Γιάννη. Το πάρτυ feeling που υπήρχε στις Τρύπες ειδικά στα live όσο και αργότερα στους αδισκογράφιτους [B]Αλτσχάϊμερ μπιτ[/B] είχε χαθεί από προσώπου γης. Αυτό σίγουρα ξένισε τα Αγγελακάκια. Τη δεύτερη φορά που τους παρακολούθησα ήταν δύο χρόνια μετά, κοπρίτης πλέον, όταν μας ξαναεπισκέφθηκαν δισκογραφικά. Ανάμικτα συναισθήματα από εκείνη τη δεύτερη φορά, το ζοφερό feeling είχε κατά τρόπο αλοιωθεί μπρος στο ανοιχτόχρωμο εξώφυλλο του [I]Πότε θα φτάσουμε εδώ[/I]. Εκείνο που μου έμεινε ιδιαίτερα ήταν η κουβέντα που είχα μετά τη συναυλία με το Χαρμπίλα που του έλεγα για διάφορες νοιζιές, μιας και είχα εντρυφήσει περισσότερο στη φάση τότε και δεν ήξερε την τύφλα του 8). Ωραίες αναμνήσεις σίγουρα. Το μόνο μου απωθημένο που δεν έχω επισκεφθεί ακόμα το γιάννη στο σπίτι του, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι. Ελπίζω το καλοκαίρι που έρχεται μπροστά μας.

#8

[B]Γιάννης Αγγελάκας-Ταξιδιάρα ψυχή[/B] ντοκυμαντερ

#9

Το καινούριο album ξέρουμε πότε να το περιμένουμε περίπου; Τα καινούρια κομμάτια που παίζει στα live τους είναι το ένα καλύτερο απ το άλλο.

#10

αν και καλύτερα θα έλεγα να μην ανακατεύεται με τα πίτουρα, αγαπώ…

απάντηση σε δήλωση νταλαρας-νταλαρας-νταλαρας οτι νιώθει άσχημα για το χρήμα που εχει αποκτήσει

[B]«ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΓΙΩΡΓΟ ΝΤΑΛΑΡΑ[/B]

Αγαπητέ κύριε Νταλάρα όλοι γνωρίζουν πως οι ενοχές είναι το βασικό ψυχολογικό υπόβαθρο κάθε μεγάλης δημιουργικής καλλιτεχνικής ψυχής και πως είναι φυσιολογικό, όσο ο καλλιτέχνης γιγαντώνεται πνευματικά, να γιγαντώνεται παράλληλα και η υλική του περιουσία, πράγμα που μπορεί να τον οδηγήσει σε ψυχολογικό, ηθικό και δημιουργικό αδιέξοδο. Κατανοώντας λοιπόν το δράμα που βιώνετε σαν τέτοιος καλλιτέχνης αυτό το καιρό, παράλληλα με το άλλο μεγάλο εθνικό μας δράμα, έχω να σας προτείνω (απορώ πως δεν το σκεφτήκατε μόνος σας) να κρατήσετε για σας και την οικογένεια σας το απολύτως απαραίτητο κομμάτι της περιουσίας σας και να προσφέρετε την υπόλοιπη, για να απαλύνετε τον πόνο μερικών έστω από τους εκατομμύρια αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας. Προχωρήστε άφοβα στην προσωπική και καλλιτεχνική σας απελευθέρωση και ενταχθείτε σιγά σιγά στο κίνημα του συναισθηματικού κομμουνισμού, που γιγαντώνεται και αυτό τελευταία στους κύκλους των καλλιτεχνών και των διανοούμενων της πατρίδας μας.

[B]Γιάννης Αγγελάκας».[/B]

επισης υπάρχει και αυτό:

Κυκλοφόρησε στις 2 Ιουλίου το [B]“Οσο κι αν δέρνει ο άνεμος”[/B]

Κυκλοφορεί απο την Δευτέρα 2 Ιουλίου ο νέος δίσκος των Ψαρογιώργη /Χαιρέτη/Αγγελάκα/Βελιώτη απο την Alltogethernow.

[B]ΣΑΝ ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ[/B]

[B]Όσο κι αν δέρνει ο άνεμος [/B]

+sample ή αγορά εδώ
http://www.alltogethernow.gr/gr/default.asp?pageid=3&releaseid=29&t=ψαρογιώργης-γ-χαιρέτης-γ-αγγελάκας-ν-βελιώτης-οσο-κι-αν-δέρνει-ο-άνεμος

[B]Όσο κι αν δέρνει ο άνεμος
κι η θάλασσα ν’ αφρίζει
πάλι γιαγέρνει ξαστεριά
πάλι γαλήνη αρχίζει…[/B]

#11

Πολύ καλή δουλειά φαίνεται, καιρός λοιπόν να ασχοληθώ. Δεν υπάρχει και καμιά τεράστια πρωτοτυπία στη μουσική αλλά και μόνο η κρητική “ψυχεδέλεια”, ειδικά στο σα νερό του ποταμού, που βγαίνει αξίζει υπερβολικά!

#12

7" σινγκλ βινυλίο
http://www.alltogethernow.gr/gr/default.asp?pageid=3&releaseid=37&t=γιάννης-αγγελάκας-σαράβαλο-γελαστή-ανηφόρα
2 κομμάτια… το ενα αυτό που το ξέρουμε απο τα live(πολύ ωραίο), και ενα “τρελιαρικο”

[B]Σαράβαλο [/B]

[B]Γελαστή ανηφόρα[/B]


[B]

[SIZE=“4”][FONT=“Book Antiqua”]Ποιος σκάει ο κόσμος κι αν χαλάει
αυτή η βρωμοάνοιξη σαν σβούρα με γυρνάει
κι η καρδιά μου σαν σαράβαλο σε κατηφόρα πάει
[/FONT][/B]

[B][FONT=“Book Antiqua”]Ποιος σκάει ο κόσμος που το πάει
αυτή η βρωμοάνοιξη με σκίζει με μεθάει
κι η καρδιά μου σαν σαράβαλο στ? αστέρια ξεφυσάει[/FONT][/B][/SIZE]

#13

εγω ειμαι ακομα παρμενος με τη σινταρα που βγαλανε με τους κρητικους:)

#14

Άντε να βγει ολόκληρο το album. Αυτά που έχουμε ακούσει ως τώρα είναι ένα και ένα.

Γιαννάκης (live)

“Εκεί που όλα ήταν σίγουρα
κι έννοια καμιά δεν είχα
μες στο καταμεσήμερο
συνάντησα τη νύχτα…”

#15

Και τα δύο υπέροχα. Η λάιβ εκδοχη πιο “διονυσιακή” θα έλεγα αφού το μπαγλαμαδακι πρωταγωνιστεί. και αυτό το σαραβαλο πολύ κολλητικο. Για στίχους δε μιλάω καν…

#16

Ρε συ [B]Crimson[/B],ωραιος πραγματικα ο [B]Αγγελακας[/B],αλλα μια απο τα ιδια το ‘’[B]Σαραβαλο[/B]’’ μου φαινεται.
Οταν λεω ‘‘μια απο τα ιδια’’ εννοω οτι και αυτο ειναι στο στυλ των τελευταιων του τραγουδιων,δλδ παντρευει το rock,το ρεμεπτικο,τα μπλιμπλικια και τους ψιλο-δηθεν στιχους.
Ενταξει καλο,αλλα ψιλο-αναμασημα…

Το ‘’[B]Γελαστη Ανηφορα[/B]’’ δεν μου αρεσε καθολου…

#17

τι ειναι οι ψιλο-δηθεν στιχοι;

#18

με πρόλαβε στο νημα…

πως προσδιορίζεις τους δήθεν στίχους??
επισης δεν θα ανακαλύψει τον τροχό τωρα. εκανε την μουσική του με τις τρυπες, εκανε την αλλαγή με τους επισκέπτες, άλλαξε αλλά στην ιδια τροχιά με 3, εκανε μουσική για ταινίες, εχει την συνεργασία με βελιωτη. τι αλλο να κάνει… για ποιο λογο να αλλάξει τις μουσικές του φόρμες στο σταθερό του μέσο για μουσική(εκτός τον συνεργασιών), των 3 και της γνωστής παρέας?

#19

σαββατο βράδυ fuzz…:smiley:

[B]Ποιος σκάει ο κόσμος κι αν χαλάει
αυτή η βρωμοάνοιξη σαν σβούρα με γυρνάει
κι η καρδιά μου σαν σαράβαλο σε κατηφόρα πάει

Άντε ας πάει ψηλά ετούτη η ζήση
μοσχοβολάει η ανάσα της μπαρούτι και χασίσι
κι η καρδιά μου σαν σαράβαλο που ορμά να τη φιλήσει[/B]

#20

15 χρόνια μετά απο το Live τρυπες στη λαρισα με τον αγαπημένο σου συγγενή να μοιράζεσαι την μια και μοναδική μπύρα που πήρατε, βλέποντας/ακούγοντας τον γιαννη…
για όλα τα άλλα δεν έχω να πω κάτι. παρτάρα απο τις λίγες, κοσμος στο fuzz μεχρι αηδίας(ρε κοφτέ κανένα εισιτήριο λιγότερο). τα νέα κομμάτια "γράφουν’ καλά.

σαδικης . πιο μεταλ και απο το ίδιο το μεταλ…
[B]
Γιάννης Αγγελάκας - Δικαιοσύνη @ Fuzz 2013 [/B]

[B]Γιάννης Αγγελάκας - Μεσα στη νύχτα των άλλων @ Fuzz 2013 [/B]

[B]Γιάννης Αγγελάκας - Σαράβαλο @ Fuzz 2013[/B]

[B]Γιάννης Αγγελάκας - Είμαι τυχερός @ Fuzz 2013 [/B]

[B]Γιάννης Αγγελάκας - Καλά που έγινα σπουδαίος @ Fuzz 2013[/B]

[B]Γιάννης Αγγελάκας - Παροιμίες από τον Κρόνο @ Fuzz 2013[/B]

[B]Γιάννης Αγγελάκας - Ακούω την αγάπη @ Fuzz 2013 [/B]

[B]Γιάννης Αγγελάκας - Χάρτινο Τσίρκο @ Fuzz 2013[/B]

[B]Γιάννης Αγγελάκας - Γιορτή @ Fuzz 2013[/B]

[B]Γιάννης Αγγελάκας - Μια όμορφη Μελαχρινή @ Fuzz 2013[/B]

[B][I]Θεέ μου που μας ορίζεις κι όλους μας βλέπεις ένα

δεν είναι όπως νομίζεις
δεν είναι όλα όπως νομίζεις εδώ κάτω μοιρασμένα[/I][/B]

[B]Την Μεγάλη Εβδομάδα κυκλοφορεί το νέο βιβλίο - cd του Γιάννη Αγγελάκα με τίτλο " Η Γελαστή Ανηφόρα"[/B]

Η Αlltogethernow πιστή στον [B]δρόμο που χάραξε ο Πέτρος Γαιτάνος[/B] :lol: κυκλοφορεί [B]μεγαλοβδομαδιάτικα[/B] το καινούριο βιβλίο - cd του Γιάννη Αγγελάκα με τίτλο “Η Γελαστή Ανηφόρα”. Το βιβλίο θα περιέχει αδημοσίευτα ως τώρα κείμενα του Γιάννη Αγγελάκα και το cd με τα [B]13 καινούργια τραγούδια[/B] που ηχογράφησε την τελευταία χρονιά με τους συνεργάτες του (Ντίνος Σαδίκης ,Τίτος Καργιωτάκης , Χρήστος Χαρμπίλας , Νίκος Βελιώτης , Coti K , Στάθης Αραμπατζής , Vlastur , Πολυφωνικό Σχήμα Διώνη , Λόζιος κι Ανακατωσιά).H Γελαστή Ανηφόρα θα βρίσκεται [B]απο τις 30 Απριλίου[/B] σε όλα τα [U]εναπομείναντα[/U] [B]βιβλιοπωλεία και δισκάδικα[/B] της επικράτειας. [B]Προτεινόμενη τιμή: 13 ευρω[/B].

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

http://www.alltogethernow.gr/gr/default.asp?pageid=9&artid=224&t=την-μεγάλη-εβδομάδα-κυκλοφορεί-το-νέο-βιβλίο-cd-του-γιάννη-αγγελάκα-με-τίτλο-η-γελαστή-ανηφόρα