τελικά είπα να μην κάνω κανονικό δημοψήφισμα για τους ηλεκτρονικούς δίσκους των 90’s, καθώς είναι ένα περιορισμένο είδος σε μια συγκεκριμένη δεκαετία και δε θα είχε νόημα.προτιμότερο είναι να το κάνω υπό τη μορφή που υπάρχουν και άλλα threads στα δημοψηφίσματα με αγαπημένους δίσκους κάθε ιδιώματος ανά δεκαετία, ώστε να γίνει και κάποια κουβέντα.
πάμε λοιπόν:
Massive Attack - Blue Lines (1991)
bristol, 1991.
φαντάζομαι την έκπληξη που θα ένιωσε ο μέσος ακροατής ακούγοντας το Safe From Harm…το blue lines κατηγοριοποιήθηκε ως hip hop, ελλείψει άλλου όρου, αλλά όλοι ήξεραν πως παρά τα κάποια rapαρίσματα, ο δίσκος ενέπλεκε το dub, το hip hop και την elecronica με έναν αριστοτεχνικό τρόπο και εξαιρετικά πρωτότυποτρόπο.άξια αναφοράς είναι η shara nelson, που με τις ερμηνείες της έκανε πιο ευκολοάκουστο και mainstream το όλο εγχείρημα, όπως π.χ. σε τραγούδια μνημεία σαν το Unfinished Sympathy.
το θέμα είναι πως οι δίσκοι που βαφτίζουν ένα ιδίωμα δεν είναι πάντα αριστουργήματα.απλά λογίζονται ως τέτοια χάριν σεβασμού.το blue lines όμως και βαφτίζει το trip hop, και είναι αριστούργημα.
Portishead - Dummy (1994)
οι έτεροι μεγάλοι του bristol, portishead, τάραξαν τα νερά της μουσικής των 90’s το 1994 με την κυκλοφορία του dummy.τότε υπήρχε ακόμη σύγχυση με τους όρους trip hop και hip hop.και αν το ντεμπούτο των massive attack είχε κατηγοριοποιηθεί από κάποιους ως hip hop, η έλλειψη rapαρισμάτων καθιστούσε αδύνατο να θεωρηθεί το dummy ως hip hop.
το dummy είναι συνάμα ένας cool δίσκος, και μια έκρηξη συναισθημάτων.οι ερμηνείες της gibbons είναι αληθινή κατάθεση ψυχής και την κατατάσσουν ως μια από τις κορυφαίες ερμηνεύτριες όλων των εποχών.ο geoff barrow γίνεται ένας από τους πατέρες του trip hop και από τους καλύτερους σύγχρονους συνθέτες, ενώ πρέπει να γίνει αναφορά και στον adrian utley για τη δουλειά του στις κιθάρες.άκου την κιθάρα στο Glory Box και θα καταλάβεις…
mysterons, sour times, roads, biscuit,glory box…ύμνοι αιώνιοι.
κάποια βράδια θεωρώ πως είναι ο καλύτερος δίσκος όλων των εποχών.
Sneaker Pimps - Becoming X (1996)
οι βρετανοί sneaker pimps το 1996 έκαναν αισθητή την παρουσία τους στον “καυτό” trip hop χώρο εκείνη την εποχή.αυτό που έκαναν ήταν ιδιαίτερο.συνδύασαν το trip hop και κάποια techno beats με κιθαριστικά μέρη.και το έκαναν πολύυυυυ καλά…
δε λείπουν και chillout στιγμές, όπως το Six Underground, το οποίο θεωρώ από τις κορυφαίες στιγμές των 90’s, και αποτέλεσε το λόγο που ο δίσκος παρέμεινε στο billboard για 23 συνεχείς εβδομάδες.
η keli dayton ανέβασε πάρα πολύ το δίσκο με τις ερμηνείες της.αμέσως μετά την περιοδεία για το δίσκο την έδιωξαν, και οι sneaker pimps ποτέ δεν έφτασαν ξανά τα ίδια επίπεδα με αποτέλεσμα να διαλυθούν…
Monolake - Hongkong (1997)
πάμε λίγο και εκτός βρετανίας.
οι γερμανοί monolake με το ντεμπούτο τους πάτησαν σε ανεξερεύνητα τότε μονοπάτια για την ηλεκτρονική μουσική.minimal techno και ambient, και ένας δίσκος αφάνταστα επιδραστικός στη σύγχρονη techno και clubίστικη μουσική.μπορεί σήμερα συνθέσεις σαν το Cyan να φαίνονται ελαφρά ξεπερασμένες, αλλά φαντάσου πως το ημερολόγιο γράφει 1997.εξωγηίνο ε?
