Ανοίγω το θρεντ με αφορμή τα θλιβερά σχόλια facebook κάτω από την είδηση για την Grace στα “νέα” στην κεντρική σελίδα… [-X
Παιδιά συγνώμη κιόλας αλλά αν η κεντρική σελίδα του Rocking είναι μόνο για να μας ενημερώνει για το πότε ρεύτηκαν αυτοί που ήδη ξέρουμε και να μην μας μαθαίνει τίποτα καινούριο, τότε ίσως και το site να μην είχε λόγο ύπαρξης…
Για να ενημερωθεί κανείς για το πως πάει η κλιμακτήριος της Lita Ford (που μας μάγεψε με προηχογραφημένα φωνητικά στο Rockwave πέρυσι :roll:) και της Joan Jet, ή για την τευτωνική χάρη :roll: της Doro υπάρχει και το metal hammer νομίζω…
Για να μην αναφερθώ στο πως δεν καταλαβαίνω πως straight άνδρας μπορεί να δεί την Grace για πρώτη φορά και να μην σχολιάσει την εμφάνιση της…8O:p
Λοιπόν, για το τελευταίο άλμπουμ τα έγραψε και ο Αντώνης στην κριτική του, η κοπέλα έχει φωνάρα, γουστάρει 60s-70s και το δείχνει, παιζει Hammond και Flying V και ακόμα και αν τώρα μέσω τηλεόρασης της έρθει η mainstream αποδοχή δεν θα είναι κάτι που “χτίσηκε” μέσα σε μία νύχτα.
Έχει γράψει χιλιόμετρα στον δρόμο και έχει σταθεί στη σκηνή αξιοπρεπέστατα δίπλα σε γερόλυκους.
Προέρχεται από μία απομονωμένη πολιτεία της Αμερικής μακριά από τα μεγάλα κέντρα της μουσικής βιομηχανίας (Vermont) που όμως φημίζεται για τους εναλλακτικούς τρόπους ζωής των κατοίκων και έχει βγάλει μία γκρουπάρα που στην Ελλάδα ψιλο-αγνοούμε (Phish).
Προχθές μπήκα σε μαγαζί σουβενίρ στις ΗΠΑ κι έπαιζε grace. Ήθελα να δακρύσω και να ζητήσω green card. ΘΕΑ. Αν ακούς ροκ, τότε κατά πάσα πιθανότητα θα σου αρέσει και η Grace. So simple. Όταν είχα ακούσει το tiny light πριν κυκλοφορήσει ο δίσκος, τα είχα παίξει. Τη σολιά στο τέλος, με τις Jannisικές κραυγές, την έβαζα κάθε μέρα στη διαπασών, περιμένοντας το δίσκο.
Για την εμφάνιση της. δεν έχω να πω τίποτα. Άγγελος.
Δε θα τα έλεγα στενάχωρα, αλλά κωμικοτραγικά. Το μόνο στενάχωρο ήταν που δεν είχαμε τόπικ ως τώρα. Αλλά το κενό το κάλυψε ο Mule και τον ευχαριστούμε. 8)
Πάω για νάνι, με την εικόνα της Grace στο μυαλό μου… <3
Ποτέ μου δε κατάλαβα τους ανθρώπους που όταν δεν τους αρέσει κάτι ή δεν έχουν ασχοληθεί με κάτι κάθονται και το σχολιάζουν αρνητικά…
Προσωπικά, το έχω πεί πολλές φορές, όταν δεν μ’αρέσει κάτι ΔΕΝ ασχολούμαι μαζί του. Όχι να χάνω τον χρόνο μου να σχολιάζω σε άρθρα και forums για ένα συγκρότημα/καλλιτέχνη…
Η συγκεκριμένη κοπέλα μου θύμισε έντονα Janis Joplin. Δεν τη γνώριζα και χαίρομαι που διάβασα το άρθρο κ στη συνέχεια το thread… Θα της δώσω τη πρέπουσα σημασία από δω κ στο εξής.
Η μόνη παρατήρηση που έχω να κάνω είναι ότι ενώ δεν είναι ΤΟΟΟΟΣΟΟΟΟΟ όμορφη, στο τελευταίο βίντεο την έχουν κάνει Θεά… Αν πέσει το star system πάνω σου σε κάνει… Όχι ότι η κοπέλα δεν είναι όμορφη, προς Θεού… Απλά από διάφορες φωτογραφίες που είδα απ’όλη τη καριέρα της, αλλιώς ξεκίνησε και αλλιώς “την προχωράνε” (τουλάχιστον σε θέμα styling)
Πολύ σωστός! Ότι δεν σου αρέσει δεν το ακούς… Ποιος ο λόγος να το σχολιάζεις χωρίς να έχεις ιδέα; Καλό είναι άμα γουστάρεις να πεις την γνώμη σου αλλά το να σχολιάζεις αν μετράει η γκόμενα ή όχι, αν κουρεύτηκε και έγινε φλώρος ή άλλα τέτοια που συζητιούνται κατά καιρούς είναι απλά γελίο. Δυστυχώς πλέον σήμερα στην μουσική αρκετοί βλέπουν το image και όχι την ομορφιά που υπάρχει μέσα σε αυτήν.
Στο θέμα Grace Potter μιας και φανατικός του είδους rock n roll πιστεύω ότι είναι κάτι καλό αλλά περιμένω περισσότερα. Ίσως είναι λίγο υπερβολική σε κάποια θέματα που πιστεύω μπορεί να την βγάλουν εκτός με τον καιρό. Πάντως περιμένω περισσότερα απο την συγκεκριμένη…
Και εγώ την άκουσα (κα την είδα… 8O:p) πρώτη φορά στην Αμερική, να ανοίγει για τους Mule στη Βοστώνη τον Σεπτέμβριο του 2007. Στην αρχή του σετ της δεν είχα ακόμα μπεί μέσα στον ανοιχτό συναυλιακό χώρο γιατί είχα πιάσει την κουβέντα με φίλους. Αυτά που άκουγα από μέσα όμως με ανάγκασαν να μπώ μέσα όπου είδα και τον “άγγελο” όπως λες!
Ξαναβγήκε στη σκηνή αργότερα όταν την κάλεσε ο Haynes και έπαιξαν μαζί το Southern Man του Neil Young. 24 χρονών “μπουμπούκι” και τραγουδούσε δίπλα στον μπαρουτοκαπνισμένο βετεράνο με τόση πειστικότητα, ωριμότητα και πάθος λες και κουβάλαγε 30 χρόνια εμπειρίας!
Το βιντεάκι με τον Satriani όπου παίζουν τον Cortez το είχα ξαναποστάρει και εγώ στο “αγαπημένες γυναικείες φωνές” μερικούς μήνες μετά την πρώτη επαφή μου μαζί της που μόλις περιέγραψα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, ας την μάθει τώρα το Ελληνικό κοινό. 8)
δισκάρα, φωνάρα, γυναικάρα. το ρόκιν την αγαπάει κ θα το δείξει… σύντομα.
και εμένα με στεναχώρησαν λίγο τα σχόλια, αλλά η αναγνωσιμότητα και τα likes στο FB δείχνουν ότι ο κόσμος θέλει να ακούσει καλή μουσική κ δεν κολλάει. κάτι είναι και αυτό.
[/SPOILER]