ta mhla
Όταν σου εμπιστεύεται ένας φίλος κάτι που δεν ξέρει κανένας άλλος και είναι σίγουρος πως θα μείνει μεταξύ σας.
Αυτή η ηλικία δεν ειναι ΚΑΘΟΛΟΥ χάλια. Μπορεί να μη το βλέπετε ακόμα, αλλά απολαύστε τη όσο μπορείτε. Κάποιοι ήδη νοσταλγούνε τα παλία
-Πρώτη μέρα στη δουλειά, εσύ νά’σαι ψαρωμένος στο full αλλά να μην το δείχνεις, η μέρα κυλάει και όλα να πηγαίνουν τέλεια.
-Πρώτη φορά πάνω στην σκηνή με αρκετό κόσμο από κάτω κι εσύ να ξέρεις ότι δεν πρέπει να χάσεις την παραμικρή νότα αλλιώς χαλάει το σύνολο. Και τελικά να τα καταφέρνεις και να τ’απολαμβάνεις.
-Να κλαις όταν ο Shin Kazama βλέπει το αεροπλάνο στο οποίο βρίσκεται η Ryoko.
-Να αφιερώνεις μια ολόκληρη μέρα στους φίλους σου κάνοντας ό,τι γουστάρετε.
-Να είσαι μόνος στην ταράτσα της Φιλοσοφικής και να κοιτάς την θέα.
Να κάνεις headbanging στην βροχή, στο άκυρο!
Να πίνεις μπυρόνια με φίλους στην παραλία
Να βλέπεις το αγαπημένο σου συγκρότημα λαιβ και να βρίσκεσαι σε σημείο οργασμού όταν παίζουν το γαμηστερότατο κομματι τους!
Να κάνεις μπυρόλουτρα, λασπόλουτρα, μπουγέλα!
Να πηγαίνεις πρώτη φορά στο καινούριο δισκαδικο της γειτονιάς και να καταλήγεις άφραγκη
Να πιάνεις αγκαλια τον άγνωστο μεταλλά δίπλα σου σε συναυλία όταν παίζει μπαλάντα!
Να αναδιακοσμείς το δωμάτιο σου με καινούριες αφίσες
Να γυρνάς σπίτι λούτσα από την βροχή (αφού χορευες σαν τρελή το I am singing in the rain) και να πίνεις ζεστή σοκολάτα με υπόκρουση Savatage!
+2112 :thumbup:
Οτιδήποτε κάνεις με υπόκρουση Savatage είναι αξία ανεκτίμητη.
-Να σε εχει πιασει κατουρημα ενω κοιμασε νωρις το πρωι να πηγαινεις να κατουρας και μετα να ξαναπεφτεις στο κρεβατι με 2 ωρες υπνου ακομη:)
-
Να ειναι Κυριακη μεσημερι, να εισαι στο αμαξι, να παιζει απροσδοκητα καλη μουσικη το ραδιοφωνο (για το στοιχειο της εκπληξης που δεν υπαρχει με δικια σου μουσικη) να εχει λιακαδα και καθολου κινηση, να οδηγεις με homemade φραπε σε πλαστικο κανοντας τσιγαρο. Για την ιστορια gloves of metal απο manowar επαιξε στο συγκεκριμενο σκηνικο.
-
Να εχεις σηκωθει 5 το πρωι, εξω να εχει καιρο, να αναβεις το τζακι, να πινεις ζεστο καφε, να βγεις για κυνηγι, να φερεις στο σπιτι ενα αγριογουρουνο, και να πιεις ενα τσιπουρο στο τζακι με τηγανιτα μανιταρια για μεζε. Μετα λιθαργος για κανα 5ωρο απο την κουραση.
-
Η πρωτη στιγμη που θα πιασεις τον κωλο μιας γυναικας που ελιωνες για παρτη της καιρο (ναι ειμαι πεζος)
-
Μια καλη προβα με τη μπαντα σου
-
Μια συγκλονιστικη νικη της ομαδας σου.
Τετοιος εισαι πλεον!
<3 <3 <3
Να διψάς στον ύπνο σου σα να χεις να πιεις νερό 2 μέρες, να βαριέσαι να σηκωθείς, και μετά από καμιά ώρα-δύο να πας να πιείς νερό, να πετάξεις κι ένα κατούρημα και να ξανακοιμηθείς σαν πουλάκι
:’) :’) :’) :lol::lol:
[I]Nα γνωρίζεις από κοντά το αγαπημένο σου συγκρότημα![/I] :yahoo::yahoo::yahoo:
να εχει παραδοξως καλο καιρο(σαν σημερα δλδ:roll:),να βαριεσαι στο σπιτι αλλα να βαριεσαι και να βγεις και τελικα να σου ερχεται μνμ οτι μια “κερκιδα” σε περιμενει σε γειτονικο παρακμιακο καφε για τον αγωνα της ομαδας σου!!!<3
Επισης: να εισαι σε συναυλια των metallica να εχεις χασει ολους τους φιλου σου μεσα στο κοινο και ενω παιζει το Ride the lightning εσυ βρισκεις ενα τυχαιο τυπά και αρχίζετε ώμο ώμο headbangin :’)
Ένα που έκανα χτες:
Να είναι η Παρασκευή μιας απίστευτα δύσκολης εβδομάδας, να έχω μεσημέρι εφημερία στην κλινική του πανεπιστημίου, να έχουν λακήσει όλοι οι καθηγητές, να μην υπάρχει ασθενής ούτε για δείγμα και εγώ να βρίσκω ευκαιρία για τουρνουά Magic The Gathering με 2 καμένους συμφοιτητές για κάνα 3ωρο.
σίγουρα κάθε στιγμή που περνιέται με φίλους ή με την τάδε κοπέλα
Χαχαχαχα, αυτό ΟΝΤΩΣ μου έτυχε πέρυσι στο Sonisphere με το συγκεκριμένο κομμάτι. Στο Ride the lightning έχασα το φίλο μου από το πολύ σπρωξίδι και βρεθήκαμε στο τέλος, πίσω από τον πύργο με τις κονσόλες !
βασικα με διαφορα για μενα:
[B]να αραζεις κατω απο ενα αρμυρικι σε μια παραλια ξαπλα η καθιστος [/B](σε αυτα τα γαματα πτυσομενα καθισματακια) [B]και να σε παιρνει ο υπνος απο τον ηχο της θαλασσας.[/B] (εννοειται οτι η παραλια ειναι ολη δικια σου και οτι εσυ εισαι στη σκια ενω διπλα ο ηλιος βραζει!)…
δεν εχω τιποτα καλυτερο…
οτι λεει ο από πάνω…και με οσο κόσμο λιγότερο γίνεται…