Ac/dc στο oaka, 28/5/2009

Νταξ, και φετος ετσι λεγαμε.

Ασε μας να ονειρευομαστε τουλαχιστον. :smiley:

Ή μαλλον ασ’ το γαμα το, θα δινω πανελληνιες. :stuck_out_tongue:

Guardian.Ε με το χοροπήδημα δεν ξέρω ακριβώς αλλά μάλλον ήμουν-ήμασταν λίγο πιο μπροστά απ’ότι λες.

Για να υπολογισει κανεις ποσο κοσμο ειχε,βαλε ολη την αρενα να καθεται…σαν παρα πολλοι να βγαινουν

στο for those ήσουν στο μεγάλο pit ???

Πως μπορουσες εκεινη τη στιγμη να διακρινεις αν υπηρχαν αλλα πιτ και μαλιστα να καταλαβεις οτι βρισκεσαι στο μεγαλυτερο;; :-s :stuck_out_tongue:

ναι προφανώς δεν μπορώ να ξέρω, αλλά από όσο πρόλαβα να δω δεν υπήρχε κάποιο άλλο εκεί κοντά + ότι είμασταν αρκετά μπροστά και αν άνοιγαν κι άλλα pit ο υπόλοιπον κόσμος θα έπρεπε να εξαϋλωθεί …

Να εξαϋλωθει.Χαχαχα!
Όχι ρε for those δεν έπαιζε να μπω σε πιτ.Τα κανόνια δεν τα χάνω με τπτ. Στο Shoot to Thrill στο TNT και στο Let there ήμουν :smiley:

ε λογικά σε κάποιο από αυτά θα moshαραμε μαζί 8)8)8)

εντομεταξύ σήμερα τι γαμάτο ξύπνημα που είχα …

Ηταν 28/5/2009

Το πρωί ξύπνησα δύσκολα καθώς το βράδυ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ καλά. Παρόλο που είχα πάει σε άλλες συναυλίες και είχα ταξιδέψει ξανά στην Αθήνα, πρώτη φορά ένιωθα το στομάχι μου κόμπο από το άγχος. Με μιας πήρα την απόφαση να σηκωθώ από τα μαξιλάρια και να αρχίσω να προετοιμάζομαι. Για την ακρίβεια, τα είχα όλα έτοιμα από το προηγούμενο βράδυ. Ουσιστιακά θα έλεγχα αν όλα ήταν στην θέση τους για να το μεγάλο ταξίδι: Θεσσαλονικη —> Αθήνα.

Ανεβηκα στο τραίνο με τα φιλαράκια μου. Ολοι μια αγκαλιά, μια παρέα. Η φλογα έκαιγε μέσα μας, καθώς ακούγαμε το Rock n Roll Train όντας μέσα σε τραίνο οδεύοντας για την μεγαλύτερη Rock συναυλία της ζωής μας. Το μυαλό μας φαντασιωνόταν το glorious στάδιο που θα φιλοξενούσε τους ΘΕΟΥΣ της κλασσικης αλήτικης πουτανιάρικης Rock μουσικης. Αυθεντική μουσική. Πρώτη ύλη της κιθάρας που αποτελεί την βασική βιταμίνη των πεντατονικών τάστων. Μια αρχαία τεχνική που λίγοι ξέρουν σήμερα στις μπάσταρδες μερες του MTV και MAD. Το mp3 μου όμως ήξερε καλά να ρυθμίζει τα αυτιά μου με ηλεκτροφόρο equalizer - δίνοντας τροφή και λάμψη στις αστραφτερές rocknotes.

6 ώρες πέρασαν χωρίς να το πάρουμε πρέφα και είμασταν στον σταθμό Λαρίσσης.

5:00 είμασταν στον ηλεκτρικό όπου η ζέστη και ο ιδρώτας είχε κυριαρχίσει το σύμπαν. Τότε φώναξα:

  • Δώστε Volt στο κλιματιστικό !

Για καλη μας τύχη, μετα απο 3-4 στάσεις μας ενημερωσαν να κλεισουμε τα παραθυρα γιατι επιτελους θα άνοιγε το κλιματιστικο:lol::stuck_out_tongue:

5.30 ΟΑΚΑ
AC/DC Fans παντου. Μπλουζες, καπελα, κερατα, κασκολ, σημαιες. Τα πάντα όλα που θα έλεγε και ο κυρ Νικος.:lol:

9.30 Let the show begins
Ενα animation παιζει με τον Angus να τον ερεθιζουν δυο γκομενες. Τον δενουν στο τραινο που έχει εκτροχιαστει αλλά παρόλα αυτά αυτός κατάφερνει να αποδράσει και να σωθεί. Με την σύγκρουση του τραίνου βλέπουμε φλογες και εκρηξεις στην σκηνη. Λιγα δευτερολεπτα αργοτερα τους AC/DC Live και το Rock n Roll Train να ηχει στα αυτια μας.

Χορευαμε σαν μικρα παιδια. Ορμομενοι απο το παθος και την δυναμη της μπάντας, ειχε πραγματικα περάσει μέσα μας. Νιωθαμε πιο φρέσκοι. Πιο ενεργητικοι! Πιο δραστήριοι! Πιο κινητικοι! Χτυπιομασταν και συμπεριφερόμασταν να μας είχε χτυπήσει ηλεκτρικό ρεύμα. Αλλωτε μας περνούσαν με συνεχη τάση και άλλωτε μας εψηναν σε εναλλασόμενη. Ούτε μία φορα δεν μας γείωσαν. Το κύκλωμα είχε μείνει στο ON και το βραχυκύκλωμα είχε κανει την δουλειά του.

Μηδαμινή σχεδόν αμελητέα αντίσταση στην μουσική. Αυτό έκανε ο μουσικό κύμα να μας διαπερνάει όλο και περισσότερο. Οι ηλεκτρικες νοτες που ηχούσαν απο τον τρισδιαστατο ηχο του σταδίου πολλαπλασίαζαν τους χτύπους της καρδιά μας σε δέκατα έκτα με μικρες παύσεις.

Πιστευω πως οσοι ειμασταν εκεί έχουμε μέσα μας το Rock. Εχουμε παρεστιγμένη διάρκεια προσέγγισης της Rock μουσικής. Εχουμε πάει στην κόλαση μεσω περιφεριακής οδού (aka Highway to Hell) και αναστηθήκαμε. Το μνημόσυνο κάναμε τα καλύτερα μαμισια της ζωή μας με την Rosie και τα προσόντα της. Ολα στο όνομα του Rock όπου τιμήσαμε τους AC/DC.

Εκεινη την στιγμη, οπου έσκαγαν τα κανόνια.
Εμεινα ακινητος.
Παγωμενος.
Σταυρωνοντας τα δυο μου χέρια οπως οι μοναχοι.
Ακλονητος.
Σοβαρος και καρφωμενο βλεμα στην σκηνη.

For Those About To Rock…
We Salute You φωναξα με οσα δυναμη ειχα μεσα μου και επεσα στα γονατα οπου προσκηνυσα την σκηνη.

Πολλοι τρομαξανε διπλα μου.
Αλλα πραγματικά, ένιωσα την αναγκη να το κανω και δεν σας κρίβω οτι ένιωσα πολλή μεγάλη ικανοποίηση που μου δώθηκε η ευκαιρια να το κανω live. Να ευχαριστησω με τον τρόπο μου, τους AC/DC. Αυτους που με την μουσική τους μπορουν να γιατρέψουν ακόμα και τον καρκίνο για μερικά λεπτά που κρατάει το Thunderstruck. Για αυτούς που απο το πουθενά, πιστεύοντας στον εαυτό τους και στο Rock απέδειξαν και αποδεικνυουν ότι το Rock είναι στην καρδιά μας και όχι στα ρούχα μας. Ειναι o drummer των παλμών μας. Ειναι η μελωδία της φωνής μας. Είναι το μπάσο των νεύρων μας. Είναι ο εαυτό μας. γυμνός μπροστά από έναν καθρέφτι. Η γυμνή αλήθεια που δειχνει πραγματικα “ποιος εισαι”. Οι AC/DC εχθες είχαν εμάς για καθρέφτη τους. 50.000 κοσμο να τους δειχνουν “τι πραγματικα σημαίνουν”. Και αυτοί μας το ανταπέδωσαν με το να γίνουν ο δικό μας καθρέφτης.

Κοιτώντας τον Angus Young θα καταλάβεις ότι έχει γεννηθεί για αυτό. Ειναι μοναδικός performer και ξέρει να δίνει ρέστα και πότε να ληστέβει το μαγαζί. Το να βρισκεσαι μαζι του είναι σαν να σου μεταδίδει ένα μερος της ιστορίας της Rock. Ανατριχιάζεις! Νομιζεις οτι ταξίδεψες πισω στο χρόνο στα 70s. Κι όμως είναι 2009 σα να σου λέει ότι το Rock ποτε δεν θα πεθάνει. Πάντα θα ζει μέσα σου όμως και και μέσα σου.

Η τελετή έγινε. Στο έδωσα. Στο μετέδωσα. Εχεις το χάρισμα. Πάρε την κιθάρα σου και δώστο και στους άλλους. Αυτο το μυνημα περνουσε ο Angus εχθες. Rock Never Dies.

Μοναδικος ήχος και μοναδικο σου με τρομακτικά εφέ.
Πραγματικά, μέσα απο την καρδιά μου, ηταν το καλυτερο Live που εχω δει ποτε και δε νομιζω να ξαναδω.

Πολλες φορές το βλέπεις…
Μια φορά το ζεις!

AC/DC
Let the flame of the Rock shall free to burn forever

Ε ναι κάπου κοντά θα ήμασταν.

Ρε guardian γιατί μου κλέβεις τα όνειρα ρε? :lol:

Καλημερ…εεε καλησπερα σας…

Χρονικο Παρασκευης 29/5/2009: Ξυπνησα στις 12 το βραδυ…Ναι καλα διαβασατε…Ημουν τοσο πτωμα στις 2 η ωρα που γυρισα χτες που επεσα ξερος, και ετσι αφου πεθανα μια μερα ειμαι και παλι εδω…Επιβιωσα για 2η φορα μεσα σε 2 μηνες…
Αφιερωσα περιπου 2,5 ωρες για να διαβασω ολα τα ποστ απο χτες το βραδυ μετα τη συναυλια και ως τωρα…Δεν βρηκα ουτε ενα ποστ απο ατομο που πηγε που να κραζει - βρισκει κατι κακο…

Το μονο που θα κανω ειναι να παραπεμψω σε παλαιοτερα ποστ ατομων που τους ειχαν δει και στο report που εκανα για Μιλανο για να αποφυγω να πω την τετριμμενη φραση ‘‘Σας τα λεγαμε’’…

Αφου δωσω τα ευσημα σε ενα ποστ του twistedsister8 πριν κατι σελιδες ας πω μερικα πραγματα για χτες…

Στο καγκελο αριστερα και σχεδον στην γωνια κοντα στον thodoris (χαρηκα για τη γνωριμια man) απολαυσα για 2η φορα αυτο που καθε ενας που ακουει και σεβεται τη μουσικη πρεπει να απολαυσει…

Σιγουρα τα συναισθηματα δεν φτανουν της 1ης φορας τοτε στο Μιλανο, αλλα ειναι εξ’ισου ισχυρα και τρομερα…Το μονο που χαρηκα παραπανω ηταν οτι βρεθηκα στα 2 μετρα απο τα ειδωλα μου και αυτο δεν το αλλαζω με τιποτα ως τωρα…

Μα τι παπαριες λεω…Σαν την 1η φορα ηταν γαμωωωωω…Απιστευτα και παλι…Ανυπερβλητα…Τι αλλο να πω το κερατο μου…Εδω ολοκληρο report και δεν μπορεσα να βρω λεξεις, τωρα θα βρω…??

Η στιγμη που τα ματια μου συναντηθηκαν με τα ματια του Brian και το δαχτυλο του εδειχνε το προσωπο μου δεν μπορει να περιγραφει με τιποτα…Ειδα τον θεο Angus να κανει τα περιοβοητα duck-steps στα 2 μετρα…Απιστευτες στιγμες…

Συγνωμη δεν εχω πολλα λογια…Μονο το οτι μετα τα ποστ σας δεν νιωθω μονος που εκλαιγα σχεδον συνεχεια, που στο live στο Μιλανο με μαζευαν απο τα πατωματα και που στερεψα το κορμι μου απο δακρυα και λοιπα υγρα και τωρα δεν εχω αλλα…

Τελευταια προταση για να μην κουρασω…

Ενα υπερτεραστιο ευχαριστω στα 5 αυτα ατομα που βρισκονται στον πλανητη Γη, που συνεχιζουν ακομα και φτανοντας τα 60 να παιζουν, που εχουν την δυναμη να μας κανουν να νιωσουμε ετσι, που μπορουν απλα με μια κινηση τους να προκαλεσουν τονους δακρυα και που ειχα την ευκαιρια στα 23 μου χρονια να τους δω 2 φορες (ως τωρα) και να νιωσω για συνολικα 4 ωρες μερος της rock ιστοριας…

Κυριοι Malcolm, Angus, Brian, Cliff & Phil σας ευχαριστω απο τα βαθη της καρδιας μου και ευχομαι να εχω την ευκαιρια να σας ξαναδω στο μελλον…

P.S. Α και κατι αλλο…Σε μερικες ωρες πεταω για ενα 15ημερο ταξιδι με τρελες εμπειριες, συναυλιες, διακοπες απ’ολα…Και το μυαλο μου δεν θελει να φυγει προς το παρον προς τα εκει…Ειναι ακομα κολλημενο σε μια σκηνη και 5 φιγουρες στο Ολυμπιακο σταδιο της Αθηνας…

Αυτα απο μενα…Χαμενος again mode on…

Ε και τώρα τι θα κάνεις όλη νύχτα;
Μφφφ ήθελε AC/DC ο κανακάρης μας να μας ξυπνά τα μεσάνυχτα :stuck_out_tongue:
Ντάξ μωρέ και εγώ 3 έπεσα και ξύπνησα 5-5:30 αλλά εσύ το γ@μησες.
Ρε ο crab μήπως έπαθε κανένα καρδιακό;Που έιναι;

Aκουω AC/DC περιπου τρια χρονια και μολις βγηκαν εκανα σα μαλακας.Εκλαιγα,χοροπηδαγα,γελαγα…
Φανταζομαι πως νιωσατε εσεις…

Δεν υπαρχουν αυτα που ειδαμε ρε πουστη μ…
Πως σκατα γινεται να ειναι 55 και εγω 15 και να τα χω φτυσει στο τριτο τραγουδι κι αυτος πανω να κανει σαν τρελος για 15 τραγουδια ακομα;Οτι και να παιρνει δεν μπορω να το καταλαβω…

Στο Let για να φτασει στο κεντρο του γηπεδου περασε μεσα απο τον κοσμο ο Ανγκους οπως στο Νο Bull;

Αυτο που λετε για το κοινο οτι ηταν “πεσμενο” το παρατηρησα κι εγω.Σε πολλα τραγουδια απλως κοιτουσαν…και στα τελευταια τραγουδια που περιμενα να γινει της πουτανας υπηρξαν στιγμες που δεν κουνιοταν κανεις.Παντως,αυτο που εγινε στο rock n roll train δεν θα ξαναγινει ποτε.

εγω πραγματικα δεν ξερω τι να πω…εζησα μια εμπειρια ζωης…τετοιο πραμμα δεν θα ξαναζησω ισως,…και να μην ξαναζησω δεν πειραζει…θα το θυμαμαι για παντα…σε μερικα τραγουδια δεν μπορουσα ουτε να τραγουδησω ουτε τιποτα…απλα χαζεβα με το στομα ανοιχτο και προσπαθουσα να κατανοησω οτι ΕΚΕΙΝΟΙ ειναι επανω στη σκηνη και τραγουδανε για μενα…τεσπα…δεν εχει νοημα να πω περισσοτερα…

παντως μοναδικο ψεγαδι για μενα προσωπικα ειναι οτι σε καποια φαση απο την πιεση και το ζμπρωξιδι χτυπησα στα πλευρα μου κοπηκε η ανασα κ παραλιγο να λιποθυμισω κανονικα…νομισα οτι θα πεσω και θα παθω ασφυξια…τεεεσπα…

'Νταξ, RESPECT για αλλη μια φορα στον Angus.

αντε ας μιλισω κ εγω…
περιμενα να περασει μια μερα για να ηρεμισω λιγο…
αλλα ακομα δεν εχω συνελθει απο αυτο που εζησα
ημουν αριστερα μπροστα ακριβως στη γωνια που εκανε για το διαδρομο…στη δευτερη σειρα…

τι να πει κανεις γ αυτο το live…
τα λογια δεν μπορουν να περιγραψουν αυτο που ζησαμε οσοι ειμασταν εκει
εγω προσωπικα εχω δει live black sabbath,metallica,iron maiden,kiss,judas priest,scorpions,deep purple
σε κανενα ομως απο ολα αυτα τα μεγαλα live δεν δακρυσα…,προχτες ομως δακρυσα…κ πολλες φορες βουρκωνα και κρατιομουν με το ζορι να μην ξεσπασω σε λιγμους…

εβλεπα τον angus κ τον brian σε αποσταση μολις 2 μετρων και προσπαθουσα να συνειδητοποιησω οτι ειναι αυτοι και οτι δεν βλεπω ονειρο…
εβλεπα τον angus να ειναι ο πιο πωρομενος ανθρωπος μεσα στο οακα…εγω ειμαι 21 και αυτος 54…εγω τα ειχα φτυσει και προσπαθουσα να παρω ανασες για να τη βγαλω…και αυτος γαμιοταν να σολαρει και να τρεχει πανω κατω να εχει πεσει στα πατωματα και να χτυπιεται…και να κανει οτι εκανε…πραγματικα δεν ειδα κανεναν οπαδο να γουσταρει πιο πολυ απο τον agnus! αυτος γουσταρε και το απολαμβανε πιο πολυ απ ολους μας…

τον ευχαριστω αυτον κ τους αλλους 4 για αυτο που μου προσφεραν…που με εκαναν να δακρυσω κ που με εκαναν να μην μπορω να παρω τα ποδια μου σημερα!
και να ξαναρθουν που δεν το πιστευω δλδ…τπτ δεν θα ειναι σαν χτες…σαν τη πρωτη φορα…
αυτο που ζησαμε ειναι μοναδικο και ανεκτημιτο…τι 80 ευρο μου λες?? δεν μετριεται με λεφτα…
και 180 να ειχε θα τα σκαγα…αλλα καλα εκαναν τα παιδια που μπηκαν τσαμπα…δεν τα βγαζουμε ολοι περα ευκολα…ξερω παιδια που ισα ισα τη βγαζουν ακομα κ για φαι καθε μερα…καλα εκαναν λοιπον οσοι δεν ειχαν λεφτα και μπηκαν τσαμπα…οχι ομως αυτοι που το παιζουν μαγκες και πανε σε ολα τα Live τσαμπα,
οσοι δεν πηγαν καθολου βεβαια δεν δικαιολογουνται με τπτ…ουτε με χαρτι γιατρου…γιατι ο ομιλων πηγε αρωστος…,ειναι για λυπιση πραγματικα…να θες να λεγεσε ροκας η μεταλλας και να μην πηγαινεις σ αυτο το live…ε σου αλλαζω τον τιτλο φιλε…ψευτομεταλλας εισε και ψευτοροκας…

αυτα λοιπον και απο εμενα…
ευχαριστω και παλι angus k brian…

τελικα καποια ονειρα γινονται πραγματικοτητα… :slight_smile:
[SIZE=“6”]we salute you [/SIZE]

Πωωωω ρε πουστη μ’! Ακομα δεν συνηλθες απο τον εναν οργασμο σου ηρθε αλλος ενας! Γαμοτεν!

:lol:Και 'γω το σκεφτηκα! Αλλα ενταξει, δεν νομιζω να επαθε τιποτα γιατι ειχε τις εμπειριες του. :wink:

Ωραια γκομενακια! Καλη δουλεια απ’τους καμεραμεν και τον σκηνοθετη! :smiley: http://www.youtube.com/watch?v=JZkLPzo0RrA
Βληδιν, αυτην στο 2:00 θες να κανεις μανα?? :smiley:
Στην Αγγλια ολο μπαζα εδειχνε στις οθονες και εννοειται οτι καμμια δεν τα εβγαλε! (εμ, στους Motley Crue μονο αυτα!)

Ρε, τους είδαμε…

Διαφωνώ κάθετα και για τις τρεις περιπτώσεις που αναφέρεις, αλλά ας μην ξεφύγουμε off topic. Θα ανοίξω θρεντάκι στα διάφορα :wink:

Έρχονται και οι Crue (σε συναυλία των οποίων στην Αμερική έχω πετύχει την μεγαλύτερη …θύελλα σε συναυλία), είμαι σίγουρος πως οι Ελληνίδες θα σταθούν και πάλι στο ύψος τους! 8)