και αφου είπαμε τα καλά ,για μπάντα ,setlist ,διασκέδαση
να σημείωσω και να τονίσω στους κύριους διοργανωτές οτι επειδή εμείς που
ακούμε αυτή τη μουσική ,θα διασκεδάσουμε ακόμα και σε μια παράγκα στο βουνο οταν ακούσουμε τα τραγούδια της (κάθε) μπάντας ,
αυτό δεν σημαίνει ,οτι σας δίνει το δικαίωμα να κάνετε τέτοιου είδους διοργανώσεις (για να είμαι δίκαιος δεν ήταν η χειρότερη που έχω πάει ,αλλά κάποια στιγμη θα πρέπει να αναζητάμε το καλύτερο δυνατό ως χρόνιοι πελάτες στα εκαστοτε live).
μιλάμε για μια “παλια” μουσική ,που την ακούνε κυρίως “παλιοι” ανθρωποι (και όχι παλιάνθρωποι) ,επομένως σας παρακαλώ μην τεστάρετε κάθε φορά τα όριά μας.
παρακολουθώ συναυλίες απο το 1995 και πραγματικά δεν εχω δει καμία βελτίωση
στις προσφερόμενες υπηρεσίες.
κατα τ’ αλλα , οταν τελειώνουν την περιοδεία oi Accept και πάρουν το δρόμο για πίσω ,κανονίστε να κάνουν μία ακόμη στάση απο εδώ .
we want more …we want more…
φιλε γιωργο η μονη βελτιωση που θα δουμε ειναι να μας μοιραζουν πανες βρακακια στην εισοδο γιατι με τοσο λαο που θα μπαζουνε μεσα στα μαγαζια αν σε πιασει κατουρημα τη γαμησες!!!:p:p
Τουμπανο το χθεσινο live… ο λαιμός μου ακόμα δεν έχει συνέλθει εντελώς.
Όπως τα πατε και σεις, τρομερή απόδοση, καλοστημένο σετλιστ, καλός ήχος… τι άλλο να ζητήσει κανείς; Προσωπικά μου άρεσε πολύ αυτό που είπε και κάποιος παραπάνω, ότι δεν έκοβαν το ρυθμό με παύσεις και άσχετο μπλα-μπλα, αλλά μας πετούσαν τη μια κομματάρα πάνω στην άλλη. Ο Τορνιλλος άξιος αντικαταστάτης και πολύ φωνάρα όμως. Κι ο μπασίστας μορφάρα, δεν του το χα. :b
Ρισπεκτ και στους InnerWish που ήταν ό,τι έπρεπε για μπάσιμο στη συγκεκριμένη συναυλια(ρα). Κι ας μην παίξανε την επανεκτελεση σε Priest που γουστάρω τρελά.
Σας παίρνει η φόρα του κραξίματος ή μου φαίνεται; Η πλαϊνή πόρτα άνοιξε κανονικά και από αυτή βγήκα εγώ. Πάντως, έχετε δίκιο όσοι διαμαρτύρεστε, η πυκνότητα του κόσμου ήταν ενοχλητική και η ορατότητα της σκηνής περιορισμένη για τους πίσω. Έχω καταντήσει να αναρωτιέμαι αν αξίζει να πάω σε συναυλίες που «μυρίζουν» sold out.
Κατά τα άλλα, τα σέβη μου στους σημερινούς Accept που στην ουσία παρουσίασαν ένα σεμινάριο καλής συναυλίας. Προσωπικά, θα προτιμούσα περισσότερα τραγούδια από το ?Blood Of The Nations?, προς τιμή του καταπληκτικού Mark Tornillo και του εξαιρετικού αυτού δίσκου. Βέβαια, το ξέρω πως είμαι εξαίρεση, γιατί ο Udo σίγουρα δεν είναι ένας από τους μουσικούς ήρωές μου και θεωρώ τον Mark σαφώς καλύτερο τραγουδιστή.
Πάντως, επιμένω σε δύο παρατηρήσεις:
Είναι αξιοθαύμαστο να βλέπεις μπάντες που έχουν την αγάπη του κόσμου στο τσεπάκι να δείχνουν τόσο σεβασμό στο κοινό τους, με τόσο προσεγμένο ήχο και show (σε αντίθεση με άλλες εμφανίσεις «ιστορικών θρύλων» στον ίδιο χώρο, όπως η προτελευταία των WASP με τον ήχο στο μπλέντερ). Απορώ γιατί κάποιοι διαμαρτύρονται για τον ήχο των Accept. Ίσως κάπου η φωνή να μπορούσε να ακούγεται περισσότερο, αλλά γενικώς ο ήχος ήταν πολύ κοντά στο άριστο.
Θα ήθελα γενικότερα επιτέλους να πάψουν οι διάφορες κατινιές περί απόσυρσης των συγκροτημάτων. Οι Accept απέδειξαν ότι χωρίς το πιθανόν ιστορικά σημαντικότερο και δημοφιλέστερο μέλος τους, τον Udo, μπορούν να κυκλοφορήσουν έναν δίσκο που να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους της καριέρας τους και να παίζουν συναυλίες που ξετρελαίνουν τον κοσμάκη.
Και γω εμπίπτω στην εξαίρεση αυτή. Ο Mark πιστεύω ότι τον UDO τον “έχει” για πλάκα και ούτε για μια στιγμή του live δεν σκέφτηκα “γιατί αυτό το κομμάτι να μην το ακούω από τον UDO”?
Το Blood of the Nations είναι από τις πολύ λίγες περιπτώσεις που η επανεμφάνιση ενός συγκροτήματος μετά από χρόνια (δισκογραφικής) απραξίας είναι τόσο ποιοτική. Εύχομαι να υπάρχει ήδη υλικό ανάλογης ποιότητας και για επόμενο δίσκο.
Θυμάμαι την ελεεινή περίπτωση μερικών που ακόμα και 18 χρόνια μετά την αποχώρηση του Κισκε, εξακολουθούν και κάνουν συγκρίσεις με τον Ντερις, και τι καλά θα ήταν αν υπήρχε στο γκρουπ ο πρώτος, κλπ.
Έλεος πια!
Καλά δεν διαφωνώ ότι μοιάζει η φωνή και προφανώς για αυτό τον επέλεξαν. Όμως έχει μεγαλύτερο φάσμα, εντυπωσιακές δυνατότητες, πετυχαίνει με μεγαλύτερη ένταση την κάθε νότα και έχει και μια τάση προς AC/DC, που σε κάνει να γουστάρεις.
Δεν συνεχίζω, γιατί θα αναγκαστώ να γράψω κακίες για τον Udo και ξέρω ότι θα κινδυνεύω μετά.
μου προκαλει εκπληξη παντως τοσο μεγαλη απεχθεια σε εναν ανθρωπο που εχει αφησει τι στιγμα του σε αυτη τη μουσικη… δεν ειπε κανεις οτι ειναι φωναρα και αξεπεραστος κ.τ.λ. αλλα η χροια της φωνης του και ο τροπος που τραγουδαει ειναι σημα κατατεθεν για τους Accept και κατα τη γνωμη μου κεφαλαιο στην ιστορια του heavy metal…
οι Innerwish ηταν πολυ καλοι και ηταν η πρωτη φορα που τους ακουσα προσεκτικα…το ευχαριστηθηκα…
οσο για Accept o Mark ειναι το καταλληλο ατομο για την θεση του Udo για την μπαντα και αυτη την στιγμη πιστευω οτι ειναι πιο καλος απο τον Udo και εβγαλαν δισκαρα και χωρις αυτον!To setlist δεν ξερω αν γινοταν πιο καλο,γιατι αυτο απλα ηταν αψογο!ο ηχος τελειος και γουσταρα που το live εγινε Gagarin και οχι σε κανα γηπεδο γιατι στα club υπαρχει μεγαλυτερη αμεσοτητα με το κοινο!και τα 5 μελη ηταν απλα απιστευτα ο Mark και γαμω της φωνες o Peter μορφη,οπως και ο Wolf που μας τρελανε με τα σολο του,αλλα και οι Herman και Stefan εκαναν αυτο που επρεπε ετσι οπως επρεπε!
καλώς (για κάποιους) ή κακώς (για άλλους) ο Μαρκ είναι πλέον ο τραγουδιστής των Accept.
Το θέμα είναι ότι η μπάντα χτες έδωσε μαθήματα επαγγελματισμού, σεβασμού του ακροατή και των χρημάτων που έδωσε, συναυλία σχεδόν 2 ωρών με καταιγισμό τραγουδιών - ύμνων, χωρίς ανούσιο μπλα μπλα και απόδοση που άλλες μπάντες θα ζήλευαν.
1.Teutonic Terror
2.Bucket Full of Hate
3.Starlight
4.Love Child
5.Breaker
6.New World Comin’
7.Restless and Wild
8.Son of a Bitch
9.Midnight Mover
10.Metal Heart
11.Neon Nights
12.The Abyss
13.Bulletproof
14.Losers and Winners
15.Aiming High
16.Princess of the Dawn
(with bass solo)
17.Up to the Limit
18.Burning
Encore:
19.Fast as a Shark
20.Pandemic
21.Balls to the Wall
