Πετυχημένο show από μέρους του “Steve Tyler” και του “Joe Perry” αλλά και του “Tom Hamilton” και “Joey Krummer” γενικά όλα τα μέλη της μπάντας των Αerosmith ήταν αναμφισβήτητα υπέροχα, από τις καλύτερες συναυλίες για 'μένα προσωπικά…
Ευελπιστώ δε και Rolling Stones…να πραγματοποιήσουν με το “Tour” τους και το νέο δίσκο τους…ίσως και τελευταίο και 1 Live στην Αθήνα…
Γιατί είναι “off topic”?! για τους Aerosmith και τις εντυπώσεις που έχω μιλάω και εφόσον ήμουν εκεί…γιατί να μην εκφέρω την άποψή μου σχετικά με την συναυλία?!
Και ναι η κιθάρα έχει υπογραφές.
P.S εν πάσει περιπτώσει αντί να κριτικάρεις…βλέπεις τα Posts που έχω και μπορείς να μου υποδείξεις το λάθος μου ευγενικά…στα forums έτσι κάνουν φίλτατε
και εφόσον το thread λεεί “Aerosmith @ Καραϊσκάκη, 20/06” που αναγράφεται και αναλύεται σε αυτό το “thread” …
πολύ απλά και όσο πιο λυτά γίνεται εκφέρω την γνώμη-άποψή μου σχετικά με το Live.
1)Ναι ήταν υπέροχο Live.
2)Nαι θα αναπολώ τις στιγμές που έζησα σε αυτό το Live με την παρέα μου.
3)Ναι ο Steve Tyler ή αλλιώς Στέφανος για εμάς τους έλληνες ,ήτανε ωραία παρουσία καθώς και το υπόλοιπο band με ένα αν όχι εκπληκτικό, εντυπωσιακό Live performance
P.S Δεν θέλω να θίξω κανέναν, θέλω να έιμαι απλά ένας φιλήσυχος “συμforumίτης”,και να συνυπάρχω όπως όλοι έσεις!
ρε jason20 μην αρπάζεσαι κατευθείαν…
το off topic ο mixalis_purple το έγραψε για την ερώτηση που έκανε αυτός όχι για αυτά που έγραψες εσύ…
καλως μας ήρθες, και κουλαρε λίγο
Πριν από λίγο ολοκληρώθηκε η συναυλία των AEROSMITH στο Άρνεμ (Ολλανδία).
Setlist
Elevator
saddle
falling in love
eat the rich
pink
edge
what it takes
ragdoll
cryin’ mama kin
stop messin’around
miss a thing
sweet emotion
baby please
draw the line
Συγκλονισμενος ακομα απο τη φοβερη συναυλια των ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ [SIZE=“6”]AEROSMITH[/SIZE], εδειξαν πως πρεπει να ειναι μια πραγματικη ΡΟΚ συναυλια, εδωσαν ενα μαθημα σε ολους πως παιζουν οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΘΡΥΛΟΙ και σε αφηνουν με το στομα ανοιχτο να παραμιλας.
Ενα τεραστιο RESPECT!!!:respect::respect::respect:
Παρατηρησεις
1.[SIZE=“5”]STEVEN TYLER[/SIZE]!!! O απολυτος ΡΟΚ περφορμερ και φροντμαν με την απιστευτη ΦΩΝΗ που σε απογειωνει καθε φορα που τον ακους.Στο Dream On ανατριχιασα8O
το ερμηνευσε τοσο ΤΕΛΕΙΑ που τα λογια φαινονται φτωχα.:bow2::bow2::bow2:
2.Ο [SIZE=“4”]Joe Perry[/SIZE] ΘΕΟΣ!!! Ενας ζωντανος θρυλος που μας εκανε να τα παιξουμε, περα απο το οτι τραγουδησε επαιξε την κιθαρα πισω απο το κεφαλι αλα Χεντριξ, εκανε κατι απιστευτα slide, μεχρι που καρφωσε την κιθαρα του στον ανεμιστηρα.Τεραστιος κιθαριστας!!!:respect:
3.Μικρη λεπτομερεια παραμενει φυσικα που δεν επαιξαν εστω καποιο απο τα Mama Kin, Amazing, Train Kept A-Rollin’, Janie’s Got a Gun, Angel, The Other Side.Ελπιζουμε σε καποιο αλλο live.
3.Πολυ μεγαλη προσελευση απο ομορφες κοπελες, σε καποια στιγμη νομιζα οτι βρισκομαι σε συναυλια του Ρουβά, μονο εκει βλεπεις τετοιες παρουσιες.
4.Απορια- Η Βανδη κι ο Ντεμης που στο καλο ηταν? στα VIP να υποθεσω?:lol:
Μακαρι να μας ξαναερθουν γιατι πρεπει να ζουμε συχνοτερα τετοια θεικα live, το΄χουμε αναγκη σε μια χωρα που κατακλυζεται ως επι το πλειστον απο μουσικα σκουπιδια.
Η οργανωση μου φανηκε καλη αλλα ενταξει, Ελλαδα εισαι, αν δεν παει κατι στραβα τοτε θα πεσει ο ουρανος στο κεφαλι μας. Ετσι αφου βρηκα την λεγομενη “ελληνικη ουρα” (ξερετε, αυτο το μπουγιο) στην εισοδο “ΑΡΕΝΑ Α”, ταλαιπωρηθηκα μεσα σε γενικο σπρωξιμο, ιδρωτιλα, ζεστη και μπαλονακια+καπελακια GERMANOS για μιση ωρα τουλαχιστον μεχρι να μπω μεσα. Δηλαδη για να μην περναμε τετοια ταλαιπωρια θα πρεπει να περνουμε VIP tickets?? Πως καταφερνουμε 10 χιλιαρικα (οκ, πολυ λιγοτερα) της αρενας να κανουμε τοση ωρα να μπουμε και να βγουμε ενω σε χωρες εκτος Τριτου Κοσμου μπαινεις και βγαινεις σε αρενα 30 χιλιαδων σε λιγοτερο απο 3 λεπτα.
Ο Tyler ηταν απιστευτος. Απο τις καλυτερες live αποδοσεις τραγουδιστων που εχω ακουσει/δει. Και απο χορο αλλο τιποτα! Αλλα το στρινγκακι, στρινγκακι! :lol:
Φοβερος και ο Perry.
Ψιλοβαρεθηκα στο κολλητο σολο με το Lord of the thighs, not my taste.
Δεν εσκασα που δεν παιξανε το Mama kin καθως δεν με τρελαινει αλλα κριμα που δεν παιξανε το Jaded…!
Aνατριχιλα στο Dream On. Aπο τις καλυτερες μου συναυλιακες στιγμες.
Falling in love! YEAH!
Κορυφαια ερμηνια Tyler sto What it takes, απο 'κει και μετα απογειωθηκε.
Του Whitford δεν του ειχανε βαλει μπαταριες μεχρι το Lord…!
Λιγο δυνατα μου φανηκε το μπασσο του Hamilton στην μιξη.
30 ευρω το official μπλουζακι?? Βρε αϊ στο διαολο! Και απεξω καλα ειναι με 10 ευρω!
off topic ηταν η ερωτηση μου.
τι υπογραφες? συνεχιζω να ειμαι off topic…
αλλα δεν ημουν στη συναυλια και δε θελω να παρεμβω στην ομορφη ατμοσφαιρα που εχει δημιουργηθει στο forum απο τους πολυ αυθεντικουςκαιτιποτααλλο ροκαδες! ξεκολλατε ρε!!! η ροκ ειναι αποψη! οχι μοδα! με το να ασχολειστε με το αν αυτοι πηγαν στους Aerosmith ηταν φανατικοι χανετε χρονο! και εγω ηθελα να παω και δεν ξερω πανω απο 10 τραγουδια του setlist! Πηγα περισυ στους Winger που τους εμαθα 2 μερες πριν τη συναυλια! Ε και??
Ασπάζομαι την γκρίνια σου και σίγουρα θα έπρεπε να είναι ταχύτερη και ευκολότερη η είσοδος. Όμως, πρέπει αν συνειδητοποιήσουμε ότι μεγάλο μέρος της ταλαιπωρίας οφείλεται στο ίδιο τα καφριλίκι του κόσμου και στην «ελληνική ουρά», όπως λες. Και στο εξωτερικό επίσης μπορεί να περιμένουν πολύ οι άνθρωποι. Κάνεις λάθος αν πιστεύεις το αντίθετο. Περιμένουν και κουράζονται και ανυπομονούν και εκνευρίζονται και ζεσταίνονται και αγαναχτούν και όλα. Όμως στέκονται ο ένας πίσω από τον άλλο, τηρώντας μια κάποια απόσταση, σεβόμενοι την προτεραιότητα εκείνου που ήρθε πρώτος και μάλιστα συχνά παραχωρώντας τη θέση τους από ευγένεια. Όταν εκείνοι είχαν τον πολιτισμό να κάνουν ουρές, εμείς κρεμόμασταν ακόμη από τα κάγκελα του Καραϊσκάκη.
Κλασικη συμπεριφορα που δεν προκειται να εκλειψει ποτε απο τους συναυλιακους χωρους
Ειδικα αυτο το σπαστικο που σιγα σιγα ολοι κολλανε στον μπροστα και παει λεγοντας και γινομαστε ενα ανθρωπινο σαντουιτς μες τη ζεστη και τον ιδρωτα ποσο μου σπαει τα νευρα
Και αν αφησεις καποια χιλιοστα αποσταση απο τον διπλανο η μπροστινο παντα καποιος θα παει να χωθει απο κει #-o
Muse στη Μαδρίτη και υπήρχαν ατελείωτες ουρές (50.000+ άτομα) αλλά ο κόσμος μια χαρά υπομονετικά περίμενε και τελικά μπήκαμε πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι θα υπολόγιζε κανείς.
Στην Ιταλία πάντως είναι σαν εμάς. Στους Muse φάγαμε το ξύλο της αρκούδας απ’ το σπρωξίδι και στους Depeche Mode κοντέψαμε να ποδοπατηθούμε και να λιώσουμε, με την απίστευτη ιδέα κάποιου οργανωτή να στήσει τα κάγκελα σε σαλίγκαρο.