Δεν έχω δει ποτέ metallica, και είναι το μεγαλύτερο μου συναυλιακό απωθημένο μαζί με τους pantera που είχα βγάλει εισιτήριο για την συναυλία του Σεπτέμβριου 2001 που ακυρώθηκε
1993: μπόμπιρας
1999: έδινα πανελλήνιες 2 μέρες μετα- νομίζω ιστορία (β λυκείου) και εκρινα πως καλύτερα να μην παω
2007: φοιτητής στην Αγγλία
2010: Κυκλάδες για δουλειά
Foo Fighters στο Ηρώδειο και Heaven and Hell το 2009.
Λοιπον, οσο ΦΛΩΡΟ και να με κανει αυτο, εχω χασει αρκετες συναυλιες λογω χωρισμων ή περιεργων καταστασεων σε σχεσεις, κυριως γιατι νιωθω αρκετα περιεργο το να μην ειμαι καλα ψυχολογικα και να παω μονος μου σε συναυλια, με επηρεαζει αρκετα, αφου ζω πολυ εντονα τις συναυλιες. Αυτη η λογικη εφαρμοζεται μονο σε μερικες απο τις παρακατω. Ως εκ τουτου, και για αλλους λογους, εχω χασει και ψιλο-μετανιωσει (but not really) τις εξης αγαπημενες μου μπαντες/καλλιτεχνες:
Πιθανοτατα και μερικες ακομα που δεν θυμαμαι τωρα. Απο αυτες πιο πολυ πονεσαν οι Alice In Chains.
Άπειρες. Δεν κατάφερα ποτέ να δω Motorhead, έχασα Radiohead, Dead Can Dance το 94, Ramones, Ennio Morricone και το 99% των συναυλιών μετά το 2014 που έγινα μπαμπάς. Αν όμως κατι ποναει ιδιαιτερα ειναι οτι εχασα τους Sepultura του Arise, ενώ μπορούσα να ειμαι εκει.
Εχασα. Τους Sepultura. Του Arise.
Α ναι και Motorhead που ήμουνα εξωτερικό και έχασα την ευκαιρία να τους δω.
Το '16 με φρέσκο το Ten Love Songs. Πω. 
Για πάντα θα χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο που κατάφερα να χάσω Architects στο Κύτταρο το '14. Για μια διπλωματική.
Και AC/DC. Και Dillinger. Και εκείνο το Ejekt με FNM/Bad Religion. Και Amorphis στην περιοδεία του Silent Waters. Και μην αρχίσω να κοιτάω παραπίσω από 2007, γιατί.
2007 heaven and hell.
Το αυτό και γω!! Ούτε για Metallica ούτε για Maiden, ούτε για Savatage τόσο κλάμα…Θυμάμαι υπήρχε τέτοιος παροξυσμός τότε με το Arise και ένιωθα τόσο σίγουρος ότι θα πάω που η αυτοπεποίθηση όταν το ξεστομισα στους δικούς μου ξεχείλιζε από τα αυτιά μου! Βέβαια λογαριαζα χωρίς τον ξενοδόχο 
. Αυτό το “ξέχασε το, είσαι μικρός” θα με στοιχειώνει πάντα. Το πιο κουλό βέβαια είναι πως σχεδόν ένα (ναι, ένα!) χρόνο μετά πήγα Accept!
Ήμουν πολύ μικρός για να πάω στους PanterA έτσι κ αλλιώς αλλά κρίμα που έγινε ότι έγινε και δεν ήρθαν.
Προσωπικά από τις μπάντες που είναι ενεργές από τότε που πάω σε συναυλιες έχω δει πάνω κάτω αυτό που θέλω. Και αυτές που δεν είδα έχουν από 2-3 έως 20 χρονάκια ακόμα οπότε αν δεν παίξει ξαφνικός θάνατος η διάλυση θα τους δω.
Για να μαι ον τοπικ Iron Maiden rockwave 2018 για ταξίδι που δεν γινόταν να αναβληθεί
Υγ Όχι ότι τους έχω σε τεράστια εκτίμηση για να τρέξω σε live τους αλλά αν ξανάρθουν οι Scorpions θα παω έτσι για να μην είμαι ο μόνος Έλληνας ροκας που δεν τους έχει δει 
Εγω ΚΑΙ τους εχω σε τεραστια εκτιμηση για το παρελθον τους και τις τραγουδαρες που εχουν βγαλει, και δεν τους εχω δει ποτε επισης, δεν ξερω πως μου ξεφυγαν.
Αν τελικά πας σε live τους, θα είμαι εγώ ο μόνος Έλληνας ροκάς που δεν θα τους έχει δει ποτέ!! Και αν και είναι από τα πρώτα ακούσματα μου που με έμπασαν σε αυτή την μουσική, αρνούμαι πεισματικά να ακούσω τον Meine να τραγουδάει με την μύτη φορώντας τον ίδιο μπερέ εδώ και 30 χρόνια ή τον Schenker να πηγαίνει πέρα δώθε φορώντας τα ίδια γυαλιά ηλίου. Μουσικά δε, άστο…
Οι τύποι έχουν πολλούς hard Rock ύμνους και τους σεβομαι αρκετά γι αυτό αλλά έχω 2 θέματα. Αρχικά δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν να τους αποδώσουν live και 2ον το setlist έχει πολλά από τα ερωτιαρικα τους που βαριέμαι τα περισσότερα
Αν εννοεις Therion 2000 περιπου στο ροδον να σε ενημερωσω πως γαμησε 
Candlemass οταν παιξανε το Nightfall Ελλαδα
Δεν ειδα ποτε Motorhead και θα με ποναει παντα
Εννοω νομιζω 2001 και μετα 2004, αλλα και 2007… βλεπω το σετλιστ και απλα κλαιω
Και εχω ακουσει διθυραμβικες κριτικες για ολες αυτες τις συναυλιες απο φιλο που ειχε παει.
Ειλικρινα δεν μπορω να φανταστω σεναριο στο οποιο να ΓΝΩΡΙΖΩ για την συναυλια και να μην παω.
Νομιζω πως δεν επεφτε πολλη διαφημιση ποτε για τους Therion γενικα, και απλα δεν ειχα ενημερωθει.
https://www.setlist.fm/setlist/therion/2007/gagarin-205-athens-greece-53d28fd9.html
Πάντως για τους Alice In Chains μη στενοχωριέσαι, πιστεύω στο μέλλον θα έχεις κι άλλες ευκαιρίες να τους ξαναχάσεις!
Είχα δει therion το 2001 στο ρόδον (μετά το degial) και ήταν καταπληκτικοι. Μετά από αυτό δεν τους ξαναείδα, δεν με ψήνει και το υλικό τους από τότε και μετά. Theli-Vovin-Degial μέτρανε πάρα πολύ, ειδικά το vovin το θεωρώ αριστούργημα
Αδικεις παρα πολυ και τα διδυμακια Lemuria και Sirius B που ειναι εκπληκτικες δισκαρες και σε διαφορετικο υφος απο οτι τα τρια αριστουργηματα που εγραψες, και αρα πληρως ευπροσδεκτα ως εξελιξη στον ηχο τους, αλλα και το Gothic Kabbalah, το οποιο το αδικουσα κι εγω για 2 χρονακια. Δωστου μια ευκαιρια. Συγκεκριμενα τα:
Ειναι εκπληκτικες συνθεσεις. Και γενικα ολος ο δισκος κυλαει νερακι αν και διπλος.
Και μενα μια απο αυτες που χω μετανοιωσει ειναι η πρωτη Therion το 2001. Εκτοτε τους εχω δει νομιζω ολες τις φορες που ηρθαν και ηταν παντα καταπληκτικοι. Συμφωνω με Quintom. Lemuria/Sirius B k Gothic Kabbalah ειναι δισκαρες και ανταγωνιζονταια επαξια ενιοτε για την εθση του αγαπημενου μου Therion δισκου.
Μια αλλη που χω σκυλομετανιωσει ειναι των Saviour Machine το 1998
Θα τους δώσω μια ευκαιρία μαν, τα έχω ακούσει 1-2 φορές το καθένα και ίσως δεν τα εκτίμησα. Στο secret of the runes που έχω δώσει πολλές δεν με τρελανε ποτέ, το κλασικό 6-7αρι που δεν είναι μεν κακός δίσκος, αλλά δεν εχεις και κάποιο ιδιαίτερο λόγο να επιστρέψεις σε αυτό. Και το τελευταίο το διπλό (beloved antichrist) τις 3-4 φορές που το άκουσα με κούρασε πολύ. Το les fleur du mal με τις διασκευές το ψιλογουσταρω, για ιδιαίτερες στιγμές βεβαια