Όλοι στην τρυφερή ηλικία μας ψαχουλεύοντας το υπόγειο του σπιτιού μας ή των παππούδων μας, έστω κάποια γωνιά του σπιτιού μας σίγουρα θα είχαμε δει την δισκοθήκη των γονιών μας. Εκείνο το όμορφο vintage ηχοσύστημα με πολλά κασετίδια και βινύλια. Για 'μολογάτε, τι ακούγαν οι γονείς σας και σεις το ψαχουλεύτατε, ή και το έχετε καβατζώσει να το ακούτε που και που και σήμερα? Μόνο βινύλια και κασσέτες επιτρέπονται ε. Ευπρόσδεκτες και pics!
Credits σε Red Rum για τον τίτλο 8)
Εγώ πέρα απο κάτι Καζατζίδηδες, Πουλόπουλους και Αγγελόπουλους δίνω ρησπέκτ στον φάδερ για τα εξής:
Και την απόλυτη υπερσυλλογάρα υπο την επιμέλεια του Μητσάρα του Κάτη :lol:
Λοιπόν έχω αμέτρητα βινύλια από τους δικούς μου, αλλά θα εστιάσω για αρχή σε κάποια που μου έρχονται πρόχειρα πρώτα στο νου:
Επειδή οι γονείς μου δεν ήταν μεταλλάδες, αυτό ήταν από τα πολύ βαρβάτα “ξένα” ροκ που είχαν.
Ομοίως το ακόλουθο, με αυτό μεγάλωσα, και αραιά και που το βάζω ακόμα και γουστάρω! Το έβγαλε μια κυριακάτικη σε cd πρόσφατα προς όφελος του ταλαιπωρημένου βινυλίου.
Δίσκος ορόσημο από καλλιτεχνικής και ιστορικής αξίας, με φωνή ΜΕΤΑΛΛΟ και στιχάρες του Ρίτσου.
Τώρα δε χρειάζεται να πω πολλά γιαυτό, απλά ότι με έχει διαμορφώσει μουσικά σε τεράστιο βαθμό.
Θα ακολουθήσουν κι άλλα, και πιο σημαντικά, αλλά τέτοια ώρα είμαι ψόφιος για να φωτογραφήσω από τα στρουμφάκια και τον λιζστ μέχρι doors και queen…
Απλά τέλειο θρεντ με τεράστια συναισθηματική, οικογενειακή και πολιτισμική αξία. Μπράβο ρε σουβλακοιμπέηλερ! 8)
Ωραίο θρεντ.
Πρωτοάκουσα Floyd στο αμάξι του πατέρα μου, DSOTM, Wall, WYWH, σε γραμμένες κασέτες από βινύλια που υπήρχαν στο σπίτι. :roll:
Jarre επίσης, το Oxygene που αναφέρθηκε, όπως και Beatles.
O πατέρας μου πάντως παρά τα ακούσματα αυτά δεν τον έλεγες ροκά με τίποτα, και ο ίδιος θα αρνούνταν τον χαρακτηρισμό. Ήταν γενικά μουσικόφιλος με κύρια βάση του την κλασική μουσική όπου είχε πλούσια δισκοθήκη, κυνηγώντας συγκεκριμένες εκτελέσεις κλασικών έργων σε βινύλια. Επίσης ήξερε καλά τους Έλληνες συνθέτες και τραγουδοποιούς, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Σαββόπουλο πρέπει να είχε δισκογραφία.
Από τα δικά μου ακούσματα κάποια δεν τα κατάλαβε ποτέ (jazz) όσο και αν προσπάθησα να τον μυήσω, ενώ αντίθετα άλλα τα αγκάλιασε απρόσμενα (το Streets των Savatage! :roll: υποθέτω πως οι Floyd είχαν κάνει τη δουλειά τους!)
Σιγουρα υπαρχουν και καποιοι doors-beatles εκει περα αλλα δεν τα εχω ψαξει ακομα.Ακομη εχουνε και πολλα cd τα οποι εκτος απο κλασικα ρεμπεταδικα εχουνε απο Eric Burdon μεχρι Σιδηροπουλο.
Εμένα πάλι ο πατέρας άκουγε κάτι πολύ βαριά λαϊκά τα οποία αδυνατούσα να τα ακούσω. Η μάνα μου από την άλλη μου είχε δώσει τα εξής
και κάτι άλλες κασετούλες με επιλογές: Kiss, Pearl Jam…
Δυστυχώς ήταν όλα σε κασέτα καθώς δεν είχαμε βινύλιο…
καλα,περιτο να πω οτι ο πατερας μου ηταν η κυρια επιρροη μου για να αρχισω να ακουω αυτη τη μουσικη.παρα πολλα βινυλια απο μεταλ και ροκ μεχρι λαικα(ωραια).θα σταθω ομως στους αγαπημενους μου δισκους που βρηκα απο τον πατερα μου
Queen-Live Killers
Queen-News of the World
Pink Floyd-Wish you were here
Pink Floyd-The Wall
Led Zeppelin-1,2,3 και 4
Βlack Sabbath-We Sold our Soul for Rock n Roll
και αρκετα αλλα
[/SPOILER]
)