Από αυτό περίμενα περισσότερα, δε με κράτησε πολύ. Και η φωνή κάπου με ξενέρωνε αν θυμάμαι καλά. Το πρώτο τους ήταν πιο καλό.
Ρε το πρώτο είναι έπος.τελεία.Το δεύτερο είναι λίγο ακόμα πιο μελαγχολικό, αλλά έπος πάλι… [SIZE=“1”]Οι μελωδίες του με στοιχειώνουν νομίζω.[/SIZE](Λέω να του δώσεις άλλη μια ευκαιρία)
…ότι έχω από Death, απόψε:):!:
Μη μου τα κάνεις αυτά και σήμερα το πέρασα στον player, δεν θα ξυπνάω αύριο αν το βάλω. 
Οχι ρε,θα σε χαλαρωσει,για τις πρωτες ή τις τελευταιες ωρες της ημερας ειναι η πιο ταιριαστη επιλογη.Και αν σου αρεσει,ακου το Time of the tide των House of Spirits.Νομιζω ειναι οτι πιο κοντα στους Soul Cages.
http://www.rocking.gr/modules/forum/showthread.php?t=12153&page=2
Ειχα ανοιξει καποτε ενα θεματακι εδω περα. Αν θες να γραψεις δυο λογια, καντο εκει, να ανεβει και λιγο για να το δει ο κοσμος, γιατι το αξιζουν οι Soul Cages.
Και πέστε και κάποιος συγκριτικά με το Craft (που είναι το μόνο που έχω ακούσει και είναι αριστούργημα)
moments > s/t > craft
πολύ κοντά όλα όμως
[B]PANX ROMANA[/B] - [COLOR=“DarkSlateBlue”]ΚΡΑΤΟΣ ΚΛΕΙΣΤΟΝ[/COLOR]
&
[COLOR=“DarkRed”]ΣΠΑΣΕ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ[/COLOR]
To Craft ειναι σιγουρα το λιγοτερο καλο απο τα 3.Το Moments ειναι η τελειοτητα,το ομωνυμο ενα-δυο βηματα μακρια απο την τελειοτητα και το Craft ενας παρα πολυ καλος δισκος.
This.
σκοτάδι
[B]Odium - The Sad Realms of the Stars. [/B]
Mέλη των Myrkskog, πίσω στα 1996 κυκοφορούν ότι πιο κοντά στο μεγαλείο των 2 πρώτων δίσκων των Emperor. Διαμάντι στο είδος του majestic black metal.
Και εξώφυλλο από τον Morfeus των Limbonic Art.
Αυτο εχω πολλα χρονια να το ακουσω.Σαν πιο σκληρη εκδοση των Limbonic Art τους θυμαμαι,υποδυεεστερη βεβαια απο τα 3πρωτα διαμαντια τους.
κι εγω αυτα πριν λιγες μερες
Γαματο το Odium απο πανω, θυμιζει οντως LA.
Ον τοπι,
Καλος, αλλα πολυ ανισος δισκος. Ξεκινα σα φτωχος συγγενης του Chaos A.D., αλλα ανεβαινει επιπεδο οσο κυλα η ακροαση με τα καλυτερα κομματια να μπαινουν απο το Bomb Threat και μετα. Εκνευριστικο επισης το διμποτο σε αρκετα σημεια, ειδικα στα πρωτα κομματια, ενω το εναρκτηριο riff του Catholic Despot θυμιζει λιγο το Thrashard των DRI. Γενικα παντως τον λες αξιοπρεπεστατο δισκο.
αλητεία. Το δίμποτο είναι οχτάμποτο βασικά, ο cangelosi πρέπει να έχει παραπάνω άκρα για παίζει τόσο γρήγορα.
a wave of fear
a psychic shock!
Πολυ τριγκα ρε συ ακομα και για αυτο που θελαν να παιξουν. Αλλα ενταξει μου αρεσουν πολυ αλλα σημεια στα οποια δινει ρεστα, Men Without God πχ που εχει και το γαματο ροκενρολλαδικο σολο. Και γενικα τα πιο thrash κομματια του δισκου νομιζω πως ειναι και τα καλυτερα.
Οκ, καταλαβαίνω τι λές. Η μαλακία είναι ότι πλέον μόνο το Lost παίζουν από αυτό! Όσο για τα σόλα (αυτά τα δυο-τρια που υπάρχουν συνολικα δλδ) είναι μόνο του Petrozza νομίζω, τον Blackfire του απαγόρεψε να παίξει νότα χαχαχα! Επίσης λατρεύω μπάσο στον δίσκο αυτό, βγάζει βρωμιά.