Theeese are the darkest days
Thesearethe darkest days of
aaaaaaaaaaaaallandit comes as no surprise
that hope will someday diiiiiiiiieeeeee
και όμως αυτό το άλμπουμ κάθε φορά με ανεβάζει :hippy:
^Δώσε ολμάιτι. Καλύτερη αντιγραφή faith no more που έχει υπαρξει.
αφου τραγουδα κι εδω ο παττον.
Γαμημενη παρανοια.
Ωραιος ο Martian. Δισκαρα και το reunion του 05 αν θυμαμαι, το unraveled
Unraveled δεν εχω ακουσει νοτα, ισως το ψαξω τωρα που τους ξεθαψα!
Ευκαιρία να το πω. Την πρώτη φορά που άκουσα το Condemned νόμιζα ότι τραγουδάει γυναίκα…:-s
Πολύ ιδιαίτερα φωνητικά. Δίσκαρος βέβαια.
Και το Unraveled είναι καλό όπως είπε κι ο cynic. Εκεί είναι πιο σοβαρή η φωνή (σχεδόν νομίζεις ότι τραγουδάει άλλος) και πιο ογκώδης η παραγωγή, απλά από συνθέσεις είναι χειρότερο.
E ναι νταξει προφανως δε φτανει condemned 15 χρονια μετα. Και το δισκαρα υπερβολικο τωρα που το ξανασκεφτομαι, παντως ειναι αξιοπρεπεστατο reunion με εναν πολυ πολυ καλο δισκο. 
Manowar - Battle Hymns, Fighting The World, Kings Of Metal,The Triumph Of Steel:):!:
[B]The Mushrooms - Scarecrow Princes[/B]
ΜΕΓΑΛΗ μπάντα.
Σωστό garage, αρχιδάτο, όπως πρέπει να είναι. Κρίμα που δεν τους θυμούνται πολλοί.
Τρελαίνομαι κι όταν μπλέκουν μέσα καμιά bluesιά ή καμιά πρέζα από Paisley Underground (βλέπε Dream Syndicate).
[B]Baby Woodrose - Love Comes Down[/B]
Τις τελευταίες μέρες κόλλησα πολύ μ’αυτούς.
Και μάλλον τους προτιμώ σ’αυτό το πιο garage/60’s ύφος. Ωραίες και οι ψυχεδέλειες αλλά αυτό το στυλάκι νομίζω τους πάει καλύτερα.
Επτά μέρες μετά το θάνατό του οι γείτονες ενοχλήθηκαν από την έντονη μυρωδιά και ειδοποίησαν την αστυνομία.
χεχεχε
Αυτοκτονία ή πρέζα ήτανε; Βασικά ναρκωτικά έπαιρνε, οπότε ουσιαστικά η πρέζα ήτανε…
Μεγάλη μπάντα πάντως. 2 αλμπουμ βγάλανε και είναι ισάξια των Drive νομίζω. Ειδικά το Scarecrow Princes.
Θα πάω να ξεθάψω κι αυτούς που έχεις στο siganture σου… άλλη δισκάρα κι αυτή 8)
Mετα το ξεθαμα σε Confessor ελεω martian, σημερα ειχε την τιμητικη του αυτο
…τι απίστευτη δισκάρα η αποπάνω:):!:
Παίζει να είχα την πιο άκυρη -για τα δεδομένα μου- φλασιά των τελευταίων 7-8 χρόνων.
Χάζευα το θρεντ με τα κομμάτια που μας πώρωσαν με το που ακούσαμε το ρεφραίν, και καπάκι σκέφτηκα το King of the kill, που θυμάμαι καθαρά την πρώτη φορά που το άκουσα, πού ήμουν, τι εντύπωση μου έκανε, δεν σκάμπαζα και μία από θρας.
Ε δε γαμιέται, πάμε μία όλο το άλμπουμ…
^ Μεγαλο σκαλωμα το ‘‘speed’’. Hard Rock κομματαρα !!!
Catch The Wind λεμε, απολαυση ο Jeff.
^ NΑΙ ρε !!! Τι εγραψε ο θεος !
Η καλύτερη εγχώρια αγγλόφωνη δισκαρα των 90’ς για μένα… simple as that!
Iced Earth - Alive In Athens dvd, Days Of Purgatory:):!: