Iron Maiden - Piece Of Mind:):!:
Δυνατο το Audio Injected Soul, αλλα το καλυτερο απο Mnemic ειναι με διαφορα το πρωτο
Ον τοπι, ο ορισμος του ξεθαβινγκ, θα αρχισω να το γυρναω σε ηλεκτρονικα παλι μου φαινεται
Jag Panzer discography:):!:
Θεός ο Townsed (φωνή-κιθάρα κ.α.):
Massive Activity και άντε γειά
Καλό album αλλά το born of the flickering ακόμα καλυτερο 
βοήθεια μας
Ανετα δευτερο καλυτερο του δισκου μετα το Life System. Νατος ο ΜΕΤΑΛΛΑΣ ο σωστος. ;p
Πως φαινεται οτι ειμαι γερος ε.
Το στανταρ καλοκαιρινό ξέθαμα
[B]RX Bandits - … And The Battle Begun
[/B]
Inner Strength-Shallow Reflections
Progressive.Δυσκολο.Δυσπεπτο.Διαχρονικο.Το ξεθαβω σε τακτα χρονικα διαστηματα και καθε φορα ανακλαυπτω σημεια που δεν τα ειχα ακουσει τις προηγουμενες 10αδες φορες.Γι αυτους που αρεσκονται σε ακουσματα οπως Mekong Delta,Watchtower και Coroner (αλλα χωρις thrash στοιχεια).Εχει και 2 τραγουδακια που ειναι σε πιο χαλαρο μοτιβο και μπορεις να τα απολαυσεις χωρις να νιωθεις σαν βρεγμενο πανι που σε στριφογυριζουν για να ‘‘αδειασεις’’ αλλα η μαγεια βρισκεται στα υπολοιπα.ΜΟΝΟ για ακραοατες που αφιερωνουν χρονο στην μουσικη…:-k
Slayer - South Of Heaven, Hell Awaits:):!:
Πολυ χαλαρο και ωραιο το συγκεκριμενο.Το εχω σε κασεττα χροοοοοοονια τωρα
και τις προαλλες που το ξανακουγα στο αμαξι το ηξερα σχεδον απ’εξω.
Εχθές 2 αραβουργήματα Slayer εις μνήμην του Jeff Hanneman στο τέρμα:
Το χα υποτιμήσει και τελευταία ακούω κομμάτια του όλο και πιο συχνά για να εξιλεωθώ 
CRYPTS OF ETERNITY ΛΕΜΕ
Ε ντάξει κάβλα μόνο
Πιάσε και το πρώτο να είσαι αρχηγός 
Έτσι!
Θυμάμαι, δεν είχα κλείσει καν τα 18 και οι κύριες συντροφιές μου από [B]SLAYER [/B]ήταν η υπερκλασσική τριάδα [B]“Reign…”[/B], [B]“South…”[/B] και [B]“Seasons…”[/B], όταν -ήδη γοητευμένος από την πένα του Τόλη Γιοβανίτη κι ας άκουγα τότε ελάχιστο bm- διάβασα στην κριτική του δίσκου των THORNS την φράση “…όσα ποτέ κανείς δεν ‘άκουσε’ στο [I]“Crypts Of Eternity”[/I] των [B]SLAYER[/B]…”.
Αυτό με ταρακούνησε κάπως, καθώς έχοντας κατεβασμένο απο το Napster το ομώνυμο κομμάτι από το [B]“Hell Awaits”[/B], δεν μπορούσα -ακόμη- να χωνέψω τις πολύ πιο ακατέργαστες και μπουντρουμίσιες δομές του σε σχέση με την τριάδα που είπα πιο πάνω.
Τελικά αποφάσισα η επόμενη αγορά μου να είναι το [B]“Hell…”[/B] μήπως και καταφέρω και εγώ να ακούσω αυτά που “ποτέ κανείς δεν άκουσε” πράγμα που φυσικά τότε δεν συνέβη, αφού μου πήρε χρόνια (και διάφορα άλλα ακούσματα όπως οι VOIVOD και οι VED BUENS ENDE) μέχρι να κατορθώσω να αποδεχτώ πραγματικά αυτόν τον δίσκο.
Αυτή τη στιγμή το [B]“Hell Awaits”[/B] είναι (μαζί με το [B]“South…”[/B]) ο αγαπημένος μου [B]SLAYER [/B]δίσκος και πράγματι μπορώ στο [I]“Crypts…”[/I] να αποκρυπτογραφήσω (λογοπαίγνιο, χα!) τις απαρχές αυτού που -στο ίδιο review- ο Τόλης χαρακτήρισε ως “παράφωνη ευφωνία”.
Είμαι, δε, σχεδόν βέβαιος ότι από τους Hanneman/King που αναφέρονται ως συνθέτες, οι συγκεκριμένες ιδέες ήταν του πρώτου.
Ειναι λιγο περιεργος δισκος, σα να πηγε να χωρεσει τους Cemetary και τους Sundown στο ιδιο υφος με ολιγη προοδευτικουρα με τα industrialoμελοdeath. Προσωπικα το θεωρω καργα υποτιμημενο οπως και παμπολλα του Lodmalm, σταθερα καλος συνθετης με πολυ ιδιαιτερο ηχο.