Σωστότατη μπάντα. Και μιας και είπες για σλατζ και για πρώιμους Μastodon, όποιος αγαπάει αυτά τα δύο πρέπει να τσεκάρει το ακόλουθο αν δεν το χει κάνει ήδη…
Unpersons - III (2003)
Μπάντα θρύλος για το underground της Σαβάνα, συνοδοιπόροι των Mastodon-Kylesa-Baroness. Εδώ στον τρίτο και καλύτερο full length δίσκο τους. Για μένα από τους λίγους δίσκους που κοιτάζουν στα μάτια το Remission. Αρρώστια, noise, hardcore και sludge μπλέκουν με ένα μαγευτικό και μεγαλοπρεπή τρόπο. Ενδεικτικά:
συμφωνώ για Unpersons (υπάρχουν ακόμα?), ταιριάζουν και με τον καύσωνα σήμερα…
εγώ όμως μόλις έκανα αλλοπρόσαλλο ξέθαμα 16 χρόνια μετά:
[B]ULVER:Nattens madrigal (1997)[/B]
Θυμάμαι σαν τώρα την έκπληξη στα πρόσωπα μας για την αλλαγή ύφους σε πατροπαράδοτους καθαρά black metal δρόμους. Aκατέργαστη παραγωγή που μου ακούγεται κάπως σήμερα αλλά τότε ήταν καλό ανάχωμα στην επέλαση των πλήκτρων από κραντλ και ντίμου Σωστό ριφιν σε γρήγορο τέμπο (σώπα!) και ένας Garm να ξερνάει ιστορίες για σατανολυκανθρώπους? απολαμβάνουμε με κρύα βυσινάδα :lol:
[I][COLOR=“Red”]Through Day and Night he moves / In an eternall, wearie chase[/COLOR][/I]
Παει και στους δισκους που λιωνετε αυτες τις μερες. Καμια σχεση με γιουροπαουερ, τερμα γεματο απο μελωδικο χαρντ ροκ, εχει και ωραια διασκευη στο Come Together, ολα τα κομματια αξιζουν και κυλα νερακι. Το μονο κακο η τρισαθλια μιξη, μ αρεσει κιολας που στο οπισθοφυλλο γραφει με κεφαλαια PRODUCED BY LABYRINTH. Για καλο το λενε.
χμ, ρεσυ είναι με διαφορά ο χειροτερος τους, εκτός και αν τα πήγαν ακόμα χειρότερα στο sequel του return to heaven denied που βγήκε μετά, προσωπικά τους παράτησα πολλά χρόνια πριν ενώ και live μου είχαν φανεί μέτριοι (τελευταία φορά κάπου το 1999)
ον τοπικ:
[B]SECRECY:Raging Romance[/B] ([I]NOISE, 1991[/I])
Δεύτερο και τελευταίο άλμπουμ για τους υποτιμημένους SECRESY, γερμανικής κοπής power/progressive με σωστές αναλογίες λυρισμού και τεχνικής και εξαιρετικά φωνητικά από τον Peter Dartin, πολλοί προτιμούν το πρώτο τους ([B]Art In Motion[/B] που βγήκε ένα χρόνο πριν στη Noise και πάλι) αλλά μιας και τα άκουσα ανάποδα τότε έχω τούτο δω λίγο παραπάνω
Αιώνια δισκάρα το από πάνω, από τα κρυμμένα διαμάντια της προηγούμενης δεκαετίας.
On topic:
Είχα να το ακούσω ολόκληρο χρόνια, από Α’ έτος. Παραδόξως θυμόμουν πολλούς στίχους, δεν τα ξεχνάς αυτά. Ακόμα και σήμερα παραμένει ο πιο ριζοσπαστικός δίσκος που έχω ακούσει στη ζωή μου. Που τη βρήκαν τέτοια έμπνευση, ρε γαμώτο.
Xαχαχα! Κλασικό φαινόμενο, αφού Medium/Large τότε ούτε για δείγμα! Δε ξέρω αν οι μικρότεροι μπορούν να το διαννοηθούν αυτό. Έχω ακόμα κάποιες από τότε, που είναι σε μέτρια κατάσταση και θέλω να τις μικρύνω, γιατί και τώρα ακόμα είναι βάρκες είναι πάνω μου.
δώρο στη σύζυγο και αποκτούν ντιζαϊνάτο νυχτικό, και γω για πυτζάμες τις έχω πάντως, κρίμα πάντως ειδικά για κάποιες της ελληνικής σκηνής από τα early και mid 90s
ον τοπικ:
[B]NIRVANA:MTV Unplugged in New York (1994)[/B]
κλείνει σχεδόν 20 χρόνια και κοιτάζοντας το βινύλιο είναι σαν να το αγόρασα χτες, δείγμα ότι έπαιξε ελάχιστα τότε και μετά ξεχάστηκε… :oops:
θυμάμαι φίλες να “κλαίνε” για το μεγάλο χαμό (είχε αυτοκτονήσει λίγο πριν βγει ο δίσκος), τους μεταλάδες να γυρίζουν πλευρό και γω απλά να απογοητεύομαι από τις εκτελέσεις (ακόμα και τώρα το λίγο ενδιαφέρον βρίσκεται στις διασκευές) και απλά τότε να σκέφτομαι τα κανονικά τους live όπως το θρύλικο (τώρα πια, φρέσκο τότε) live στο Reading που διαβάζαμε γιαυτό αλλά δεν είχαμε εικόνα/ηχο (πριν λίγα χρόνια βγήκε σε dvd αλλά ένιωσα σαν τους πιτσιρικάδες που βλέπουν reunion κλασικής μπάντας 20-30 χρόνια μετά)
και ενώ παίζει το βινύλιο εσείς δείτε όλο το live [B][U]εδώ[/U][/B]
ον τοπικ:
NIRVANA:MTV Unplugged in New York (1994)
κλείνει σχεδόν 20 χρόνια και κοιτάζοντας το βινύλιο είναι σαν να το αγόρασα χτες, δείγμα ότι έπαιξε ελάχιστα τότε και μετά ξεχάστηκε…
θυμάμαι φίλες να “κλαίνε” για το μεγάλο χαμό (είχε αυτοκτονήσει λίγο πριν βγει ο δίσκος), τους μεταλάδες να γυρίζουν πλευρό και γω απλά να απογοητεύομαι από τις εκτελέσεις (ακόμα και τώρα το λίγο ενδιαφέρον βρίσκεται στις διασκευές) και απλά τότε να σκέφτομαι τα κανονικά τους live όπως το θρύλικο (τώρα πια, φρέσκο τότε) live στο Reading που διαβάζαμε γιαυτό αλλά δεν είχαμε εικόνα/ηχο (πριν λίγα χρόνια βγήκε σε dvd αλλά ένιωσα σαν τους πιτσιρικάδες που βλέπουν reunion κλασικής μπάντας 20-30 χρόνια μετά)
Συγκινητικό post.
αχαχα! Κλασικό φαινόμενο, αφού Medium/Large τότε ούτε για δείγμα! Δε ξέρω αν οι μικρότεροι μπορούν να το διαννοηθούν αυτό. Έχω ακόμα κάποιες από τότε, που είναι σε μέτρια κατάσταση και θέλω να τις μικρύνω, γιατί και τώρα ακόμα είναι βάρκες είναι πάνω μου.
Γάμησε τα, πόσες μπλούζες δεν μπορούσα να φορέσω για αυτόν το λόγο; Celtic Frost “Morbid tales”, Dead Kennedys “Nazi punks fuck off”, Metallica “… And justice for all” θυμάμαι σίγουρα είχαν ξεμείνει στην ντουλάπα. Με κάτι άλλες στο τσακ δε φαινόμουν σαν καθυστερημένος, αλλά δε με νοιαζε.