Κι εγώ το ίδιο άκουγα προ ολίγου.
Τιτανοτεραστιο… πιασατε τη κουβεντα για 1988 και ειπα να παω μια βολτα down the memory lane.
Δισκάρα τεραστίων διαστάσεων το “Leprosy”, αλλά αυτό που ποτέ δε θα χωνέψω είναι ο πλαστικός (και υπερβολικά δυνατός) ήχος στα drums. Από την πρώτη στιγμή μου είχε φανεί απίστευτη μαλακιάρα ο ήχος τους. Ίσως φταίει, βέβαια, ότι πρώτο άκουσμα μου από τους Death ήταν το “Human”.
Antichrisis - A Legacy Of Love
Μετά απο 19-20 χρόνιια περίπου το άκουσα ξανά και η αλήθεια είναι ότι μου ακούστηκε λίγο “φθηνό” τώρα, αλλά ομολογώ ότι το είχα λιώσει άσχημα τότε, πολύ όμως!
Παρόλα αυτά οι αναμνήσεις όλες ήταν εκεί.
Carcass "Heartwork"
Νομίζω ότι πρώτη φορά έβαλα το “Heartwork” στα μεγάλα, καλά ηχεία, πράγμα που σημαίνει ότι είχα να το ακούσω πάνω από 6-7 χρόνια το λιγότερο, μπορεί και παραπάνω. Δεν μπορώ να διανοηθώ τι ΠΑΡΑΓΩΓΑΡΑ έχει αυτό το album, μάλλον από τις καλύτερες των 90’s αλλά και γενικά. Είναι απίστευτo το πώς ακούγονται οι κιθάρες και η μπότα του Owen.
Εν το μεταξύ, για κάποιον περίεργο λόγο είχα ξεγράψει εντελώς από τη μνήμη μου το “Blind bleeding the blind”, τι ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ήταν αυτή, ρε;;;
Γενικά τι να πεις για αυτό το album. Κι ας τους να κουρεύονται για το ότι πήγε ο Amott και χάλασε τους Carcass.
2 Likes
Κομματάρα που κατάλαβα αργότερα είναι και το This Mortal Coil με το galloping riff λίγο μετά την αρχή του.
Δίσκος σταθμός όχι τόσο για το σύνολο των συνθέσεών του (για μένα είναι λίγο άνισος ή για να το θέσω καλύτερα στα καλά 4-5 κομμάτια του τα έχουμε ήδη ακούσει όλα όσα έχουν να πουν, που είναι βέβαια πρωτοποριακά) αλλά για αυτό που ξεκίνησε με το δίσκο αυτό για το death metal. Με την ηχάρα, τις δίσολες μελωδίες, την τεχικότητα στις κιθάρες.
Το πρώτο λεπτό του ομώνυμου είναι από τις άπιαστες κιθαριστικές κορυφές του metal (και όχι μόνο του συγκεκριμένου subgenre).
Ο Ammot τους έφτιαξε σε μεγάλο βαθμό στο Necroticism, στο Heartwork ίσως ψιλοξέφυγε λίγο το θέμα με τις μελωδίες και τα σάλια γενικότερα (όχι οτι φταίει μόνο ο ammot γιαυτό βέβαια) γιαυτό και είναι αρκετά άνισο/ξενέρωτο σε ένα βαθμό λόγω αρκετών κομματιών, το ομώνυμο είναι η λαμπρή εξαίρεση όπως και το Blind bleeding the blind γιατί είναι κομμάτια που θα μπορούσαν να ήταν ανετοτατότατα 
στο Necroticism. Για μένα όσο και να γαμάει η παραγωγή του Heartwork, όσο και να γαμάνε 2-3 κομμάτια, σαν σύνολο δεν πλησιάζει κάν, αλλά ούτε κάν όμως, το Necroticism. Το Necroticism λέω, που ίσως το πιο γνωστό και αγαπητό κομμάτι του, το Corporal Jigsore Quandary, είναι χαλαρά το χειρότερο κομμάτι του δίσκου.
1 Like
Κάθε φορά που ακούω το How I loved you,η τρίχα πάει στο ταβάνι!!
1 Like
2 Likes
Φωνάρα-Δισκάρα
Περιέχει και μια Τρομερή διασκευή στο sunshine!
6 Likes
Ενα κινέζικο
και ένα γιαπωνέζικο
3 Likes
Transit – Decent Man On A Desperate Moon (2008).
Λατρεία ο Jan Kenneth Transeth (In the woods…) σε πιο alternative φόρμες εδώ.
Μου άρεσε πάρα πολύ τότε, μου αρέσει και σήμερα που το άκουσα μετά από αρκετά χρόνια ξανα.
Ασχολείται με την μουσική σήμερα? Εξαφανισμένος μοιάζει.
edit: Βάζω και το “χιτάκι” του δίσκου.
5 Likes
Ενδιαφέρον, δεν το είχα ακούσει, αν και λατρεύω τη δουλειά του στους In the Woods…
Το ντεμπούτο των Ισπανών Triana(El Patio).70’ς Prog/Folk Rock + Φλαμένκο
Εξαιρετικό!!
Οποιος γουστάρει να ακούσει Ισπανικό 70’ς Prog ας τσεκάρει τα παρακάτω
Crack - Si todo hiciera crack
Gotic - Escenes
Goma - 14 Abril
Pan & Regaliz - Pan & Regaliz
Tapiman - Tapiman
Itoiz - Itoiz
Fusioon - Minorisa
Lisker - Lisker
Nu - Cuentos de ayer y de hoy
Tarantula - Tarantula
Atila - Intencion
Granada - Valle Del Pas