Albums στα δεσμά τους - σπάστε τα! (ή αλλιώς το Prison Break των δίσκων/CD)

Προειδοποίηση: το παρόν νήμα είναι μόνο για καμμένους/ λάγνους/ στατιστικολόγους ακροατές μουσικής :stuck_out_tongue:

Παραφράζοντας τον τίτλο του γνωστού μυθιστορήματος του Κερκυραίου Κων. Θεοτόκη και χρησιμοποιώντας τον τίτλο του γνωστού - και για μένα αδιάφορου - τηλεοπτικού hit των τελευταίων ετών εγκαινιάζω μια κουβεντούλα με θέμα albums που τα κρατάμε φυλακισμένα στις συσκευασίες τους για μήνες, χρόνια ή και δεκαετίες. Θες γιατί όταν τα αγοράσαμε μας έκαναν κλικ αλλά στην πορεία αλλάξανε τα γούστα μας, θες γιατί τα “φοβόμαστε”, θες γιατί έχουμε ξεκόψει από το είδος/καλλιτέχνη/συγκρότημα, θες γιατί η %&%τάνα η ρουτίνα και η καθημερινότητα δε μας αφήνουν να τα ακούσουμε.

Θα ήθελα να αναφερθούμε μόνο σε albums που στέκουν στα ράφια/συρτάρια μας σφραγισμένα και ποτέ δεν τα έχουμε ακούσει στη μορφή που τα αγοράσαμε (μπορεί βέβαια τα κομμάτια να μας είναι γνωστά ή να τα έχουμε κατεβασμένα στο σκληρό μας). Ας μην γράψουμε για δίσκους παρατημένους και ξεχασμένους που κάποτε ακούγαμε και τώρα όχι. Εκείνοι ας είναι αλλουνού thread ευαγγέλιο!!!

Αν θυμόμαστε γράφουμε και πόσον καιρό είναι σκλαβωμένοι.

Παραδείγματος χάριν, ας αναφερθώ στις δικές μου περιπτώσεις φυλακισμένων Cd με την ευχή σύντομα όλοι οι σφραγισμένοι μας δίσκοι να έχουν καλή λευτεριά. ΣΠΑΣΤΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥΣ!

Ο … ισοβίτης της δισκοθήκης μου:

Νeil Young - Silver and gold. Τον αγόρασα στις 15/11/2003 και δεν τον έβγαλα ποτέ από τη συσκευασία του!!! Και δεν τον έχω και σε άλλη μορφή…Μάλλον έχει να κάνει με το overdose που πήρα από το Young στα 90’s. Στην ίδια κατηγορία και ο παρακάτω:

Neil Young & Crazy Horse - Broken Arrow. Μου τον δώρισαν την Πρωτοχρονιά του 2006. Τον άκουσα το Νοέμβριο του 2011, σχεδόν 6 χρόνια μετά!!!

  • Elton John - Elton John (Deluxe edition). Δώρο από τον αδερφό μου το Δεκέμβριο του 2009. 26 μήνες σφραγισμένος. Θέλει ιδιαίτερες συνθήκες ακρόασης θαρρώ…

Barry Adamson - Oedipus Schmoedipus. Αγοράστηκε 6/7/2010. 19 μήνες σφραγισμένος

Ben Folds Five - The unauthorized biography of Reinhold Messner. 16 μήνες σφραγισμένος.

Caravan - In the land of grey and pink (Deluxe edition), Deep Purple - Come taste the band (anniversary edition) & Yes - Relayer. από 3 μήνες έκαστος στη γωνιά του.

Και ένας που έσπασε τα δεσμά του σήμερα, μετά από 2 μήνες:8)

R.E.M. - Part lies, part heart, part truth, part garbage.

γιατι να το κανεις αυτο ? εχω αν εχω παρει ενα cd σφραγισμένο, και ας μην το εχω βαλει να παιξει, θα το ξεσφραγισω κ μονο απο περιεργεια να δω πως ειναι μεσα (βιβλιαρακι, στιχοι, artwork κλπ) κ θα το βαλω στο ραφι μετα. δεν εχω τιποτα “παρθενο”, δεν βρισκω λογο να το κανω αυτο. μονο στην περιπτωση που θελεις να το πουλησεις αργοτερα. αλλα @@, και παλι, ξερεις κανεναν που να ΜΗΝ αγορασει κατι που ειναι Mint μονο και μονο επειδη δεν ειναι Sealed ? σιγα…

κάψιμο χοχοχο

Iron Maiden - Brave New World σε διπλό picture βινύλιο: Παραμένει σφραγισμένο από την ημέρα που αγοράστηκε, κάτι λιγότερο από 12 χρόνια (δηλαδή 144 μήνες) πριν.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά την τιμή που γράφει επάνω: 7.700 δραχμές, από το Ηappening, το οποίο το είχε φέρει λίγες μέρες πριν από το Rock City - πάντα σε πιο ακριβές τιμές -, αλλά δεν γινόταν να περιμένω.
Θα μου πεις, το άνοιξες και ποτέ; Όχι.
Γιατί; Ε, γιατί άνοιξαν οι φίλοι το δικό τους πρώτοι και είδαμε πώς είναι μέσα, το cd είχε βγει μερικές μέρες νωρίτερα και ήδη έλιωνε, οπότε ποιος ο λόγος να το ανοίξω.
Και τότε γιατί δεν περίμενες να το πάρεις πιο φτηνά από το Rock City; :roll:

Έχω και το Maiden England σε εφτάρι σφραγισμένο με το patch μέσα στη ζελατίνα. Είναι πολύ ωραίο θέαμα, πιστέψτε με. Δεν μου κάνει καρδιά να το ανοίξω…

Σε νοιώθω…:roll:

τι καμμενιά είναι αυτη?

ον τόπικ

  1. MORBID ANGEL - BLESSED ARE THE SICK - το μποξ σετ με τα 7αρια του 1991, αγορασμένο απο το 2009, δεν το εχω παιξει ποτε (το ακουω απο το σιντι)

  2. MISFITS - coffin box set, αγορασμένο από το 2007, παρομοίως, τα ακούω απο άλλα σιντι

και κάποια αλλα

στην πορεία μέχρι το σπίτι ας πούμε; :slight_smile:

είχα την αίσθηση πως μόνο κάτι συλλέκτες/έμποροι το κάνουν αυτό πάντως -που όπως λέγεται επενδύουν και στην υπεραξία του δίσκου στο μέλλον.

οντοπικ:προφανώς δεν έχω κανένα σφραγισμένο βινύλιο…

ΜΕΓΑΛΕ ΣΩΘΗΚΕΣ. :lol: Εχω καμια 70ρια CD / βινυλια σφραγισμενα, πραγματα που ειχα ακουσει, τα πηρα και δεν ετυχε να τα ξανακουσω στο ενδιαμεσο.

Γελαω, επειδη αυτοσαρκαζομαι. Φαση “επιτελους το πηρα!!!” …και μετα… “ελα μωρε θα το ακουσω καποια στιγμη, βαριεμαι τωρα”… :lol:

Αυτο που σιγουρα δεν εχει παιξει ποτε ειναι το βινυλιο του As the Palaces Burn" των Lamb of God διοτι ακομη ειναι σφραγισμενο απο το 2004 οταν και το αγορασα :lol::lol:

επισης για προφανεις λογους δεν επαιξε ποτε το γνησιο βινυλιο του Worship Him των Samael οπως επισης και κατι 7αρια οπως το “Entrantment of Evil” απο Incantation.

Ειναι κι αλλα αλλα αυτα μου ρχονται τωρα στο μυαλο

Νομίζω ότι ο Angmar ευρίσκεται εις την ουσίαν του νήματος και θα ονομάζεται τούδε και στο εξής αρχιβασανιστής - αρχιδεσμοφύλαξ - ΕΣΑτζής των δίσκων / CD.:lol:

70 τεμάχια, κυριέ μου δεν τα λυπάστε; Αλλά μάλλον τα λυπάσαι να τα ανοίξεις, τα προτιμάς κλεισμένα στη ζελατίνα τους και άθικτα…

[SPOILER]

My precious…
[/SPOILER]

Το από κάτω βινύλιο έσπασε τα δεσμά του σήμερα μετά από 26 ημέρες.

Aγοράστηκε Αθήνα τον Ιούλιο και παρέμενε εκεί μέχρι το προήγουμενο Σ/Κ διότι το καλοκαίρι ταξίδεψα με olympic και φοβόμουν να τον βάλω στη βαλίτσα (βινύλιο γαρ). Το προήγουμενο Σ/Κ όμως τον έφερα άνετα με το αμάξι και σήμερα βγήκε από τη ζελατίνα του (3,5 μήνες).

Σήμερα αναζητούσα αίμα…παρθένας! :stuck_out_tongue:

Σκίστηκε - η συσκευασία - μετά από 13 ακριβώς μήνες!

[B]THOR[/B] -[COLOR=“DarkRed”]Thor[/COLOR] του…ξανθοπερουκοφόρου μποντυμπιλντερά.
Όχι αγορασμένο ([I]αυτό έλειπε [/I]:Ρ). Δώρο μιας φίλης για τα γενεθλιά μου.
Πριν χρόοοοονια. Μόνο και μόνο επειδή ήξερε πως άκουγα “σκληρή” μουσική.
Μόνο μου η ίδια δεν γνώριζε τίποτα από μέταλ ([I]δεν ρώταγε στο μαγαζί; Σωστόν. Αλλά…κλαιν[/I])
Ήξερα τη μουσική του. Άθλια. Συγνώμη: [B]Πανάθλια[/B] ([COLOR=“DimGray”]τώρα καλύτερα[/COLOR]).

Δε τ’ άνοιξα ποτέ, λοιπόν. Το’βλεπαν επισκέπτες φίλοι. “[I]Μπράβο καλό παιδί”[/I] μου χτυπούσαν τον ώμο ταπ-ταπ. “[I]Και καταχωνιασμένο να ξεχαστεί. Αλλά, μένει μόνο να το ρίξεις στη φωτιά[/I]”…
Αυτό μόνο δεν έχω κάνει.

ρε παιδί μου… :slight_smile:

Δώστο σε μένα, μπορεί να το ακούσω μία(1) φορά. :stuck_out_tongue:

Παντως το Only The Strong απο τους Thor ειναι γαμω τα δισκακια. Δοκιμασε το και δεν θα χασεις!

Γελαει ο κοσμος :stuck_out_tongue:

Μια χαρα δισκος ειναι ρε, γιατι…Δεν το λεω ειρωνικα, οντως μου αρεσει αρκετα.

Thor γενικα υπερ-γελοιος εμφανισιακα, αλλα το Only The Strong ειναι δισκαρος, θα συμφωνησω με μαρσιαν, Ride of the Chariots υπερ-επος!

δεν το’χω αυτό.

[I]Ομώνυμο είναι. Έχω ακουσει κομμάτια τους από φίλο.
Ε, δεν μ άρεσε. Κάτι σ αυτά με χαλάει.[/I]

Τέσπα. Γούστα. Εντέλλει, αναφέρθηκα σε δίσκο που ΔΕΝ το άνοιξα.
και δεν έριξα στη φωτιά… :Ρ

Let The Blood Run Red και Thunder On The Tundra λεμε!

Εισ’ωραιος nir 8)