Ανατριχιαστικος σε μερικες στιγμες του… ισως οτι καλυτερο εχω ακουσει φετος. R E S P E C T
Ο δισκος ειναι συγκινητικος… σα να μην ελειψαν ουτε μια μερα… ολα ειναι εδω : οι τραγουδαρες, οι ριφαρες, τα διπλα φωνητικα, η προσωπικοτητα του ηχου τους, η μοναδικη τους ατμοσφαιρα, η ψυχη του Staley, ολα.
To Seattle ειναι ακομη παρον αγαπητοι μου.
Το Seattle ειναι εδω και βαζει τα γυαλιά σε πολλες νεες μπαντες…(γιατί ο παλιός ειναι αλλιώς…)…ειχα καιρο να αιχμαλωτιστω απο εναν δισκο απο την πρωτη κιολας ακρόαση…Η νοσταλγια και τα συναισθηματα που βγαζει ο δισκος ειναι ανεπαναληπτα…Ηδη στα καλυτερα της χρονιάς για μενα…
Οντως! πολυ καλος δισκος!
ξυπνα αναμνησεις 
αντε και screaming trees σιγα σιγα
Ase mas re file, akoma to mati mas einai mesa stin tsimpla. Oooo…katse na balo kafe 
Davi bale ki allon ena sympasxon sto teleytaio sou sxolio 8)
Μου ηρθε σημερα απο το play το CD. Για κανα τριμηνο θα παιζει στο repeat:D
Μολις το εβαλα να παιζει και ρε παιδια ,ειλικρινα ανατριχιασα…
σαν ναμαι παλι πιτσιρικας εκει στα 90s νιωθω…και η φωνη ειναι ισια σταλευ
δε ξερω πως θα κυλησει ο υπολοιπος δισκος ελπιζω να μην ξεφουσκωσει αλλα το 1ο κομματι σχεδον με εκανε να δακρυσω…:!:
ρισπεκτ
δεν πιστευω οτι υπαρχει πλεον συνδεσμος του νεου με το παλιο ,περα ισως απο τις συνθεσεις που εγραφε ο Καντρελ για τη φωνη του.
Καλο αλμπουμ αλλα σιγουρα τιποτε παραπανω…
Με χαλασε λιγο το ολο “σοφτ” της πλεοψηφειας των κομματιων και ΟΚ…μολις επιασα τον εαυτο μου να σκεφτεται “μαλακα, ειναι σαν τα παλια!” εβαλα πανικοβλητος να ακουσω το προηγουμενο τους και με επανεφερα στην πρεπουσα ισορροπια.
οχι, δεν ειναι πλεον η ιδια μπαντα αλλα τουλαχιστον μπορουν να γραψουν αξιολογα κομματια και ισως και κανενα γαματο!
awake η φωνη δεν ειναι Σταλεϋ…ειναι οι γραμμες που γραφει ο Καντρελ και απλα ο καινουργιος βρισκεται κοντα στη φωνη του.Οχι ομως στην αρρωστεια του Λεϊν.
Ωραίος ο δίσκος,μου άρεσε αρκετά.Κάποια κομμάτια σε κάνουν να ανατριχιάζεις.Είναι ήδη στο ipod.
ΩΠ! Ανέβηκε και μια κριτική, για τον δίσκο επιτέλους, που πιάνει την ουσία τόσο του αλμπουμ (συνθέσεις) όσο και του συγκροτήματος (Cantrell) χωρίς πολλά φρου-φρου και αρώματα.
Τον έχω ακούσει κάμποσες φορες και θα τον ακούω για καιρό ακόμα.
Χαλαρά το come back της χρονιάς.
βασικα ο δισκος ειναι μουφα
και στα 5 ακουσματα τον βαζεις ραφι
χιλιες φορες jar of flies/sap
and so it begins
Με το “Your Decision” ένιωσα κ πάλι 15 χρονών!! Τι να λέμε τώρα?! Ευαισθησία, συναίσθημα κ στοιχειωτική σαπίλα… κ όπως ορθά επισημαίνει κ ο φίλος Χρήστος που έκανε το ριβιού, “το “Last Of My Kind” σου δίνει εκείνη τη «φανταστική γεύση» της άμμου”, πράγμα που συμβαίνει σε όλη την ακρόαση του δίσκου.
Πάντα τέτοια! Τέτοια comebacks χρειάζεται η μουσική σήμερα- αλλιώς να μην υπάρχουν καθόλου. Σεβασμός στο παρελθόν κ μια αισιόδοξη ματιά στο μέλλον.
Φέρτε τους και από εδώ!!! Ωραίο άλμπουμ. Σήμερα το άκουσα πρώτη φορά και από το πρωί δεν έχει σταματήσει να παίζει στον υπολογιστή, στο mp3, παντού…
Μεγάλη μπάντα οι Alice in chains και ο Cantrell θεός. Και η φωνή του καινούργιου θυμίζει πολύ Layne Staley. Και όπως είπαν και άλλοι βγάζει μια τρελή σαπίλα. Πάω να βρω το facelift, το jar of flies, το dirt. Κόλλησα με AIC σήμερα 
Μόλις αγόρασα τον δίσκο και τον ακούω :):):) Πολύ καλή δουλειά αν αναλογιστούμε μετά απο τόσα χρόνια απουσίας παιδιά . Πολύ καλά διπλά φωνιτικά καιο αψογη παραγωγή . Δεν νομίζω να θέλαμε κάτι καλύτερο …
Μόλις ακούω το πρώτο κομμάτι. Καλό αλλά ο τραγουδιστής θα μπορούσε ίσως να δώσει κάτι το δικό του εκτός από στυγνή αντιγραφή του αείμνηστου
άκου και παρακάτω βρε άνθρωπε, μη βιάζεσαι.
πάντως σε πολλά σημεία, είναι δυσδιάκριτα τα όρια της φωνής του Cantrell και του DuVall. Πάντως, δεν θυμίζει τόσο στη χροιά, όσο στις γραμμές κάτι που είναι λογικό.
@Μαρία, thanks!
τι έγινε ρε παιδιά? (αλά σπύρος παπαδόπουλος επί Απαράδεκτων)
είδα το φως
έφαγα τρομερή ήττα, 5 γκολ απο τα αποδυτήρια
όλη η ειλικρίνεια των 90΄ς…ανεπιτήδευτες συνθέσεις…ροή…έμπνευση…ρεφραίν…κομματάρες
εχω καρακολλήσει, ακούς καραδημήτρη:)?
μονο το πρωτο κομματι μου αρεσε ρε γμτ:(
Το καλυτερο ισως comeback album που εχω ακουσει το τελευταιο καιρο.Και για να πω μια κακιουλα(συχωρεστε με αλλα ειναι η γνωμη μου)εμενα μ’αρεσει πιο πολυ απο το τελευταιο ομωνυμο τους.
Τωρα εμεινε να φιλοτιμηθει κανενας διοργανωτης να μας τους φερει για live.