Αγαπημένοι Alternative Δίσκοι

Take The Stage
#1

Λοιποοον… Ελπίζω να έχει ζωή μέσα σε αυτό το φόρουμ αυτό εδώ το τόπικ και να μη θαφτεί.

Το thread αυτό είναι το μικρό αδερφάκι του thread “δισκάρες που προτείνουμε στους συμφορουμίτες μας”, και ο ξάδερφος του “alternative κυκλοφορίες”. Εδώ θα προτείνουμε δίσκους απο όλο το φάσμα και την ιστορία της εναλλακτικής ροκ σκηνής, τους οποίους για τον ένα ή τον άλλο λόγο θεωρούμε ξεχωριστούς και προτείνουμε σε όσους θέλουν να ψάξουν τον χώρο.

Η alternative σκηνή βέβαια συμπεριλαμβάνει τόσα και τόσα πράγματα, ωστόσο πιστεύω μπορεί να κάνει κάποιος τους διαχωρισμούς. Θα ήταν καλό να είχε ζωή αυτό το θέμα, και να προτείνει κατά διαστήματα δίσκους αρκετός κόσμος, καθώς διευκολύνει έτσι και τους υπόλοιπους στο ψάξιμο, ειδικά όταν μιλάμε για άλμπουμ που έμειναν κλασικά στον χώρο. Καλά και τα ψαγμένα ακούσματα, αλλά ακόμα καλύτερο είναι να ξέρουμε ποιές είναι οι βάσεις.

Εδώ ποστάρουμε συγκεκριμένα άλμπουμ απο αυτόν τον χώρο, με δυο λόγια για το καθένα, και (κατά προτίμηση και αναλογία με τις “δισκάρες”), βάζουμε αν είναι δυνατόν και το εξώφυλλο τους. Γενικά καλό είναι να γίνεται μια μίνι παρουσίαση, έστω δυο λόγια.

Και ξεκινάω…

Pixies - Surfer Rosa (1988 ).

Ο πρώτος δίσκος των Pixies μετά την κυκλοφορία του EP τους “Come On Pilgrim”. Επέλεξα αυτό το άλμπουμ απο τους Pixies, γιατί απλά είναι ο ορισμός του κλασικού δίσκου, η επιρροή του σε συγκροτήματα όπως οι Nirvana και οι Smashing Pumpkins ήταν κάτι παραπάνω απο καταλυτική (ο Kurt Cobain είχε θεωρήσει το άλμπουμ αυτό ως τη βάση για την κατασκευή του Nevermind). Τραχύ, άγριο, ωμό σε σημεία ροκ, που δεν είχε συνηθίσει να ακούγεται ως τότε, με εναλλαγή αντρικών και γυναικείων φωνητικών (με τα αραιά αλλά υπέροχα φωνητικά της Kim Deal), και ένα χιτ που τους έκανε πασίγνωστους, το “Where Is My Mind”. Ο δίσκος όμως έχει και πολύ καλύτερες στιγμές…

VAST - Music For People (2000)

Ούτε διαφήμιση να τους έκανα σ’ αυτό το φόρουμ, αλλά αξίζουν. Ένα συγκρότημα, ένας άνθρωπος στην ουσία, που έχει σημειώσει μεγάλη επιτυχία στην πέρα όχθη του Ατλαντικού. Αυτό είναι το δεύτερο τους άλμπουμ, το οποίο ακολούθησε το σκοτεινό, industrialοειδές ομώνυμο ντεμπούτο τους, μια δισκάρα απο τις λίγες. Στο Music For People τα τραγούδια ακούγονται περισσότερο πιασάρικα, η ένταση έχει ανέβει κάπως και οι μελωδίες είναι απλά απίστευτες. Το συνιστώ χωρίς δεύτερη σκέψη σε όσους θέλουν να ακούσουν τραγούδια που θα τους αγγίξουν βαθιά μέσα τους…

Faith No More - The Real Thing (1989)

Εντάξει, δε λέω κάτι που είναι άγνωστο στον οποιονδήποτε εδώ. Αλλά εδώ προτείνουμε (και) κλασικούς δίσκους… Βέβαια, είναι αδύνατον να τοποθετήσουμε τους FNM κάτω απο την ταμπέλα απλά του “alternative”, καθώς έπαιζαν ταυτόχρονα ένα σωρό διαφορετικά πράγματα! Funk, metal, hardcore, pop, soul, hip hop, και δε ξέρω και γω τι άλλο. Αυτός είναι ο πρώτος δίσκος τους με τον Mike Patton και το άλμπουμ που τους εκτόξευσε. Εδώ θα βρείτε μερικά απο τα κλασικότερα τραγούδια τους, εδώ θα βρείτε και τη διασκευή τους στο War Pigs. Απλά δισκάρα, δεν έχω να πω κάτι περισσότερο!

Αυτά. Ελπίζω να δω κι άλλες προτάσεις δίσκων εδώ μέσα, περισσότερο ή λιγότερο κλασικών.

#2


#3

ρε συ ellanor, το τόπικ αυτό μου αρέσει πολύ σαν ιδέα, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τί διαφορετικό μπορεί να προσφέρει, εφ’όσον υπάρχουν τοπικς όπως το αλτερνατιβ, το “δισκάρες που προτείνουμε”, το γκοθικ / ποστ πανκ κλπ. Τα άλμπουμ που πόσταρες ( τα οποία είναι αριστουργήματα ) θα μπορούσαν άνετα να υπάρξουν σε κάποιο από τα τόπικς που ανέφερα.

#4

Jane’s Addiction - Nothing’s Shocking

1988

υστερα απο ενα λαιβ αλμπουμ,το οποιο αποτελει και την πρωτη τους κυκλοφορια! σαν μπαντα
κυκλοφορουν το πρωτο τους στουντιο αλμπουμ.
καποιοι θα μπορουσανε να πουνε οτι αποτελει τον ορισμο του alternative rock!
με βασεις που παταγανε πανω στο punk,στο ροκ,στο funk,στο γκοθικ αλλα και στο μεταλ (σε μικρο βαθμο)
το αμερικανικο κουαρτετο καταθετει μια δουλεια αστειρευτης εμπνευσης μιας μουσικης που ο ορος alternative rock ταιριαζει γαντι!
δεν μπορω να περιγραψω πιο συγκεκριμενα τον ηχο τους
οσοι δεν το χετε ακουσει το αλμπουμ να σπευσετε
ειναι η πρωτη μπαντα του κιθαριστα Dave Navarro που αργοτερα θα επαιζε στο One Hot Minute των Chili Peppers

κυκλοφορησαν αλλο ενα αλμπουμ πριν διαλυσουν το 1991 το οποιο χριζει και αυτο ιδιαιτερης σημασιας
αλλα το αφηνω για πιο μετα!

ακουστε το ψυχεδελικο επος mountain song και προσκυνειστε…

#5

Ο signal το έπιασε το νόημα :wink:

Γενικά. Οι “alternative κυκλοφορίες” είναι αυτό που λέει το όνομα του, κυκλοφορίες και ψάξιμο συγκροτημάτων, με το myspace κλπ. Μπορεί να θέλω να προτείνω κάποιο κλασικό άλμπουμ απο το 1990 π,χ, δε κολλάει να το προτείνω εκεί. Άσε που είναι καλό να είναι περισσότερο διαχωρισμένα, για να γίνεται ευκολότερα το ψάξιμο. Εμένα τουλάχιστον θα με διευκόλυνε.

Οι “δισκάρες” έχουν την ίδια λογική με αυτό το τόπικ, καθώς μιλάμε για προτάσεις συγκεκριμένων δίσκων. Μόνο που αυτό το τόπικ εστιάζει αποκλειστικά στον alternative χώρο, είναι πιο εξειδικευμένο πως να το πω. Έτσι ώστε να είναι συγκεντρωμένοι σε ένα μόνο θέμα δίσκοι που αφορούν αυτό τον χώρο, ο οποίος, σε ένα μεταλλοκρατούμενο φόρουμ, έτσι κι αλλιώς πνίγεται (και στις δισκάρες λίγοι έχουν προτείνει κάτι εναλλακτικό).

Το gothic έχει το δικό του thread και δε χρειάζεται να μιλάμε για gothic εδώ.

Τα θρεντ που ανοίγουν για το κάθε συγκρότημα ξεχωριστά είναι άλλο πράγμα, καθώς εδώ μιλάμε για παρουσιάσεις δίσκων απλά, που να είναι όλοι μαζί συγκεντρωμένοι. Απλά το θεωρώ καλό στο συγκεκριμένο φόρουμ αυτό. :wink:

Απο κει και πέρα, τι να σας πω, αν δε θέλετε πια να υπάρχει, μπορούμε να γυρίσουμε στη σύγκριση μέηντεν-μετάλλικα.

edit: :wink:

#6

#7

Βασικά η μόνη ένστασή μου είναι ότι τέτοιου είδους κυκλοφορίες θα πρέπει να προτείνονται στο “δισκάρες”, ώστε να τις βλέπουν όλοι ( πιστεύω ότι είναι από τα λίγα τόπικς που διαβάζεται από όλους ). Δλδ αν ας πούμε βάλουμε τα πάντα του αλτέρνατιβ χώρου εδώ, το άλλο τόπικ θα γεμίσει με μουχλιασμένα φαντάσματα του παρελθόντος. Δεν διαφωνώ στο να υπάρχει το συγκεκριμένο τόπικ, αλίμονο ε? αλλά πολύ φοβάμαι πώς θα λειτουργήσει αντίστροφα.

#8

Ναι, λες και αν ο πωρωμένος μεταλλάς δει την αλτέρνατιβ κυκλοφορία στις “δισκάρες” θα κάτσει να ασχοληθεί… Μάλλον θα το προσπεράσει, έτσι πιστεύω.

Εξάλλου, με αυτή τη λογική ας έχουμε και ένα γενικό τόπικ με “κυκλοφορίες” όπου θα περιλαμβάνονται τα πάντα, απο death μέχρι indie… και ας κλείσουν οι alternative κυκλοφορίες π,χ. Όλα μαζί σε ένα τόπικ.

Όπως και να χει, νομίζω πως είναι χρήσιμο αυτό το θρεντ. Για ΕΜΑΣ που ασχολούμαστε και με αυτό τον χώρο, για να βρίσκουμε συγκεντρωμένες προτάσεις σε ένα τόπικ και να μη χανόμαστε, για τους άλλους δε με ενδιαφέρει, έτσι κι αλλιώς το αν θα κάτσει να ασχοληθεί με κάποιο μουσικό είδος κάποιος δεν έχει να κάνει με το τόπικ στο οποίο προβάλλεται…

Και γενικά, μη ξεχνάμε την αναλογία alternative θεμάτων στο φόρουμ, σε σχέση με τα υπόλοιπα…

Τέσπα, αυτά.

@Signal, δεν έχει τύχει να ψάξω ως τώρα τους Jane’s Addiction, θα κάνω μια αρχή με τον δίσκο που πρότεινες.

#9

Έκανα μια αλλαγή στον τίτλο, αφού προκαλεί σύγχυση. Αγαπημένοι δίσκοι που ανήκουν στον χώρο της εναλλακτικής ροκ σκηνής. Εξαιρούνται gothic, και post που έχουν δικά τους θρεντ. Όσο πιο κλασικοί οι δίσκοι, τόσο το καλύτερο. Προτείνω άλλον ένα, και αφήνω το τόπικ στη μοίρα του…

The Flaming Lips - Soft Bulletin (1999).

Απο τα πιο μελωδικά και ταξιδιάρικα ακούσματα, ένα πολύ όμορφο άλμπουμ, και ο πρώτος που έγινε ιδιαίτερα γνωστός απο τους Flaming Lips, συγκρότημα που είχε κυκλοφορήσει ουκ ολίγα άλμπουμ πριν. Το ύφος τους εδώ γίνεται περισσότερο προσιτό και στο ίδιο στυλ έμελε να συνεχίζουν και μετά.

#10

ενα απο τα σημαντικοτερα αλμπουμ στο χωρο του alternative rock
απο ενα απο τα σημαντικοτερα γκρουπς του ειδους!

Sonic Youth - Dirty

κυκλοφορησε το 1992 και ειναι το 8 αλμπουμ της μπαντας η οποια δισκογραφει απο το 1982
αμερικανοι και αυτοι μεγαλωμενοι μεσα στο πανκ,αποφασισαν να εξερευνησουν τη μουσικη συνδιαζωντας οτι εβρισκαν ενδιαφερον.
θεωρουνται επισης απο τις ηγετικες μπαντες της μουσικης που αποκαλουμε noise rock
χαρακτηριστικο τους ο απλετος πειραματισμος (τρελα tunings στις κιθαρες) και η avant garde προσεγγιση της μουσικης
τα φωνητικα μοιραζωνταν αναμεσα στα 3 απο τα 4 μελη της μπαντας.μοναχα ο drummer δεν τραγουδουσε δηλαδη!!:stuck_out_tongue:

στο συγκεκριμενο αλμπουμ συναντας απο καθαροαιμο πανκ κομματι μεχρι noise rock και post rock πειραματισμους!!!ακουστε τα καταπληκτικα on the strip και theresa’s sound-world!

μεγαλη παρατηρηση ειναι οτι το δευτερο single του δισκου ειναι το Youth Against Fascism
στο οποιο συμμετεχει στην κιθαρα και ο Ian MacKaye των Fugazi

#11

Λοιπόν εμένα επειδη μου αρεσει το τοπικ κ επειδη καταλαβαινω τί λογο ακριβώς εξυπηρετεί η υπαρξη του (δε γίνεται να ειμαστε σε ενα διαρκες update σχετικα με τις νεες κυκλοφοριες) …θα ποσταρω καποια αγαπημενα που μου ερχονται κατα καιρους…
Ενα απο αυτα ειναι το Antics-interpol

Για όσους δε ξερουν τους Interpol αφενος ντροπή τους:p (αστειευομαι:) )…Νέο σχετικά αιμα στην new wave σκηνη με πολύ σαφεις επιρροες απο joy division,pixies kai soundgarden κυκλοφόρησαν το 04 εναν δίσκο που για μενα θα εμπαινε ανετα στο πάνθεον των 2000’ς αριστουργημάτων…Με υπέροχα ριφς στο narc που ειναι μάλλον το highlight του δίσκου ,οπως επισης και το take you on a cruise,slow hands,length of love είναι για μενα μια απο τις καλυτερες κυκλοφορίες ever …αυτα…:wink:

#12

meine lady digs them a lot

νομιζω και τα 3 τους τα αλμπουμ αξιζουν
ιδιαιτερα στο τελευταιο τους εχουν ενα καταπληκτικο κομματι το pace is the trick

ξεχασες να αναφερεις οτι ειναι αμερικανοι
γιατι εγω προσωπικα μεχρι να το μαθω τους ειχα για αγγλους!!! :stuck_out_tongue:

νταξ γουσταρουν τρελα joy division
οπως και οι βρεττανοι συναδελφοι τους editors

οπου με το αψογο
the back room του 2005

αποδιδουν φορο τιμης στους ηρωες τους joy division και γενικα σε ολη τη σκηνη του post punk και indie
τα μισα κομματια βγαινουν ανετα singles (τα οποια και σχεδον βγηκανε)
καταπληκτικες μελωδιες και στιχοι στοιχειωνουν απανταχου βρεττανους και εν συνεχεια νολσταγους των 80΄s!!!

Blood runs through your veins,
that’s where our similarity ends

εδιτ : με editors δινω πασα για εξορμηση στην βρεττανικη σκηνη
αν και θεωρω τον ορο alternative rock να χαρακτηριζει περισσοτερο την αμερικανικη σκηνη καθως οι βρεττανοι ειχανε το indie τους!!! :stuck_out_tongue: :stuck_out_tongue:

#13

Ναι βρε Lunatic, αυτό ακριβώς. Μια βουτιά στην ιστορία του alternative rock, αυτό είναι αυτό το τόπικ. Και όσο δεδομένες και αν φαίνονται κάποιες απο αυτές τις παρουσιάσεις σε ορισμένο κόσμο, άλλο τόσο μη δεδομένες τις θεωρώ εγώ, γι’ αυτό και έκανα το θρεντ. Που ούτε Jane’s Addiction έχω ακούσει ποτέ, ούτε Interpol, ούτε τόσα άλλα πασίγνωστα συγκροτήματα, και τα οποία θέλω να ψάξω. :wink:

Όντως, σαν όρος ταιριάζει περισσότερο στην αμερικάνικη σκηνή, αν και δε ξέρω γιατί! Μια που έκανες την πάσα πάντως, πάμε πίσω μια στα '80s, με έναν απο τους σημαντικότερους δίσκους για την εναλλακτική σκηνή της εποχής…

New Order - Low Life (1985)

Δεν ήξερα ποιό δίσκο των New Order να προτείνω, τελικά επέλεξα το Low-Life, ως ένας απο τους κλασικότερους τους, χωρίς να είμαι σίγουρος αν είναι ο αγαπημένος μου πάντως. Το συγκρότημα που συνέχισε εκεί που άφησαν οι Joy Division, με έναν εντελώς διαφορετικό ήχο και διάθεση, σε αυτό το τρίτο κατά σειρά άλμπουμ τους κατορθώνουν να συνδυάσουν τα πρώιμα post-punk στοιχεία της μουσικής τους με τις νεότερες ηλεκτρονικές και dance διαθέσεις, με αποτέλεσμα έναν δίσκο-ορόσημο της new wave σκηνής των '80s…

Σε κάποια κομμάτια υπερισχύουν οι ηλεκτρονικοί ρυθμοί, σε άλλα οι κιθάρες, με αποκορύφωμα το καρακλασικό “Sub-Culture” (κομματάρα). Μόνο αρνητικό κατά τη γνώμη μου η φωνή του Bernard Sumner, που όπως και να το κάνουμε δε φτάνει εκείνη του Ian Curtis… Ακόμα και έτσι όμως, εδώ έχουμε έναν καρακλασικό δίσκο της δεκαετίας του 80…

#14

Να πω απλώς ότι αυτές τις μέρες τυγχάνει να ακούω τον περσινό δίσκο των Interpol (Our Love To Admire) που δεν του είχα δώσει μεγάλη βάση. Και βασικά ακόμα και αυτή την στιγμή στο γραφείο, αυτός ο δίσκος παίζει.
Αυτό που έχω να πω είναι ότι επάξια θεωρούνται μία από τις καλύτερες μπάντες των 00’ς. Μάλλον, μου αρέσει περισσότερο από τα παλιότερα τους. Είναι πιο σκοτεινός και τα hits / radio friendly κομμάτια είναι μειωμένα αισθητά.Mάλιστα ψηφίστηκε ο καλύτερος περσινός δίσκος από διάφορα sites.

#15

Χμμμμ…ΟΚ, λοιπόν, με πείσατε! Η αδερφή μου έχει τρελό έρωτα με τους Interpol εδώ και ένα χρόνο, τον δε περσυνό τους δίσκο τον μουρμουράει στον ύπνο της! :lol:

Είναι καιρός να ανακαλύψω κι εγώ για ποιό λόγο ακριβώς συμβαίνει αυτό! :wink:

#16

Και εγώ είμαι της άποψης ότι ο τρίτος δίσκος των Interpol είναι τουλάχιστον ισάξιος αν όχι ένα σκαλάκι (μικρό) πάνω από τον 1ο. Το antics θα έλεγα ότι είναι το άλμπουμ - κράχτης για ένα συγκρότημα που επιδιώκει να κατακτήσει τον κόσμο, αλλά τα άλλα δύο αντιπροσωπεύουν περισσότερο το ύφος του γκρουπ. Παντως και τα τρία άλμπουμ τους θα τα πρότεινα ανεπιφύλακτα σε όσους τους αρέσει αυτό το στυλ. Κάτσε τώρα να σκεφτώ να προτείνω κάτι άλλο…

#17

Sonic Youth ρε Signal??? ετσι ρε δικε μου 8)

#18

και γω νομιζα θα χες ποσταρει για new model army!!! :stuck_out_tongue:

#19

ας το κάνω εγώ για τον ουλβερ, μεταφέροντας ένα παλιό μου ποστ από το δισκάρες (σορρυ για τα greeklish, αλλά ήταν από τα πρώτα μου ποστς :stuck_out_tongue: :smiley: )

#20

το σκεφτηκα, αλλά…βαριέμαι :lol:

@Παναγιωτης : ωραιος 8)