Μεχρι το tuonela οχι μεχρι ΚΑΙ το tuonela Το Tuonela για μενα ειναι το magnum opus τους, ασυλληπτη δισκαρα. Και η λιγο χαοτικη και βρωμικη παραγωγη που εχει του ταιριαζει, συμφωνω. To My Kantele EP πραγματι εχει καλυτερη παραγωγη απο τα προηγουμενα albums.
Το am universum το εχω βαλει και το ακουω τωρα μετα απο αρκετα χρονια που ειχα να το ακουσω, τι ωραιος δισκος ρε φιλε. Εμενα μου αρεσει πολυ και το διδυμο αλλα ενα κλικ πιο “ευθυμο” (για amorphis) αδερφακι του, το far from the sun. Και ηταν σε εκεινη την περιοδεια που τους ειχα δει και live, το πρωτο live ever που πηγα alone, και ειχαν παιξει παρα πολυ ωραια.
Τους amorphis τους “εγκατελειψα” (με την εννοια να μην ακουω το καινουριο υλικο τους) μετα το skyforger, το οποιο μου φανηκε σαν πισωγυρισμα ή σαν να θυσιαζουν λιγο το καλλιτεχνικο τους οραμα παραγοντας κατι πολυ πιο κλισε απ’οτι τους ειχαμε συνηθισει, αν και ηταν συμπαθητικος δισκος.
Τα τελευταια 4 (the beginning εως queen of time) τα εχω ακουσει απο ελαχιστα εως καθολου, ποιον δισκο θα προτεινατε απο αυτη την 4αδα?
Εγω προσωπικα μονο το τελευταιο τους, το Queen Of Time. Τα αλλα τρια μου φαινονται ο ορισμος του φαρμακου κατα της αυπνιας, με καποιες ελαχιστες καλες στιγμες.
Το Am Universum νομιζω ειναι αδερφακι με το Tuonela, κι οχι με το Far From The Sun παντως. Οπως εγραψες κι εσυ, δυο φθινοπωρινοι δισκοι και με κοινο σημειο επαφης την ψυχεδελεια σε μερικα κομματια και τα σαξοφωνα και τα φλαουτα ως βασικο συστατικο. Το FFTS μου αρεσει πολυ, αλλα το θεωρω κατωτερο απο τα αλλα δυο, και σε ελαφρως διαφορετικο κλιμα.
Περισσοτερο μου ταιριαζουν σαν κοντινα τα Am Universum-Far from the sun λογω απομακρυνσης απο τον metal ηχο και τα brutal φωνητικα (που και στο tuonela βεβαια μονο στο greed και στο τελος του the way τα συνανταμε), οσο και στροφης σε πιο minimal φορμες.
Κατα τ’ αλλα ναι, τα περισσοτερα κομματια του tuonela (ειδικα τα morning star, divinity, withered, rusty moon και summer’s end) με λιγο πιο soft και πιο καθαρη παραγωγη ανετα θα μπορουσαν να ειναι κομματια του am universum.
Επισης συμφωνω πως AI>FFTS.
(εβαλα και ακουω το red cloud και στην ουρα περιμενει το queen of time)
Αυτα παθαινει κανεις οταν σκεφτεται με double negatives…ναι, της αυπνιας
Τα λες και μονος σου. Ενα τραγουδι και κυριολεκτικα ΜΙΑ λεξη στο ρεφρεν ενος δευτερου τραγουδιου ειναι σχεδον ολοκληρωτικη απομακρυνση απο τα καφροφωνητικα στο Tuonela ε. Ειναι νομιζω εμφανες οτι αυτα τα δυο ειναι πιο κοντα μεταξυ τους, τι να σου πω. Σιγουρα παντως θα τα βαλω να τα ακουσω και τα δυο σημερα
Αυτο με την παραγωγη δεν το καταλαβα, πανομοιοτυπο ηχο εχουν στο Tuonela και στο Universum.
Tuonela θυμάμαι φάση να είμαι στο rock city (r.i.p.) και να βάζει ο πωλητής το the way στα ηχεία. Παρατάω το cd που κρατούσα και λέω στον πωλητή αυτό που παίζει τι είναι;το θέλω! Ο ήχος περιττό να πω έσκιζε και σκίζει και με τα σημερινά δεδομένα.
Θα παραθεσω δυο απο τα αγαπημενα μου- αλλα και σχετικα χαρακτηριστικα θεωρω- κομματια του καθε δισκου. Δεν θα εβαζα πχ το greed απο το tuonela θα ηταν τελειως παραπλανητικο.
Οριακα metal ηχος, καμια δικαση που και που σχετικα βραχνα φωνητικα, σχετικα βρωμικη παραγωγη, περισσοτερος θυμος στο συναισθηματικο background (τι γραφω ο μπουστης!)
Πιο καθαρη παραγωγη, λιγοτερο metal ο ηχος, πιο minimal οι συνθεσεις, λιγοτερο “θυμωμενες”
Δεν εχει και πολυ νοημα η συγκεκριμενη διαφωνια, αλλα ηθελα να εξηγησω την διαφορα οπως εγω την αντιλαμβανομαι και στην παραγωγη αλλα και στο συναισθημα που βγαζει η καθεμια απο τις δυο αυτες δισκαρες Δεν εβαλα το summer’s end ή το rusty moon πχ απο το tuonela γιατι θα εκανα dilute το poison του επιχειρηματος μου που λεει και ο παπα-χετ
Μελαγχολια θα το ελεγα, οχι θυμο, αφου σε ολα τα τραγουδια για αγαπες, ποταμια, δαση, λιμνες, φεγγαρια και αστερια μιλανε.
Ουτε το Withered εβαλες που ειναι ωραιο χορευτικο ψυχεδελικο, ουτε το Tuonela που ειναι μπαλαντουλα, ουτε το Morning Star που ειναι γκρουβι ψυχεδελεια με απειρη 70ιλα. Πω ρε τι δισκαρα απλα το αγαπω, ισως πρεπει να γινει μια επισκεψη στο Με Λιγα Λογια. Εγω σε παω στοιχημα οτι αν βαλεις τα 20 τραγουδια σε καποιον που δεν εχει ακουσει ποτε κανεναν απο τους 2 δισκους και του πεις να τα ξεχωρισει σε δυο δεκαδες οπως νιωθει οτι ταιριαζουν καλυτερα, θα τα βαλει περιπου μισα μισα σε καθε δεκαδα
Μετα απο 2-3 ακροασεις εκαστο (πρωτη αποψη δηλαδη ουσιαστικα), το Queen of Time ΓΑΜΕΙ, το Under the red cloud μου αρεσε,ειναι σαφως ανωτερο του skyforger, αλλα δεν με εχει ενθουσιασει. Ευτυχως δεν το πηγαν προς κατευθυνση skyforger, και κριμα που τους ειχα “εγκαταλειψει”
(το κανω αυτο με μερικες μπαντες γαμωτο αν βγαλουν 1-2 δισκους που δεν μου αρεσουν εχω μια ταση να μην ακουω ουτε τα επομενα εκτος αν ακουσω πολυ καλα λογια για καποιο)
Το δευτερο single μετα το υπερτατο επος Storm (το βαζω απο κατω) με τον Håkan Hemlin απο τους SILVER LAKE του Esa Holopainen , με τον υπερτατο θεο στα φωνητικα αυτη τη φορα.
Μακαρι να ειχαν ακολουθησει τετοια πορεια οι Amorphis κι ας ειχαν τον Joutsen στην φωνη.
Μου λειπουν οι ψυχεδελειες και οι ατμοσφαιρες τους παρα πολυ.
Μιας και έπιασες την τετράδα αυτή, skyforger ύπνος, red cloud καλουτσικο, queen of time γαμάτο για εμένα. Τα δύο τελευταια τα άκουγα πολύ περυσι που ξανασυζηταγαμε τους amorphis. Το circle δεν το έχω ακούσει ακόμα, είναι ο μόνος δίσκος τους που δεν έχω ακούσει.
Edit: ούτε το beginning, άρα μιλάμε για 5αδα
Για να δούμε…!
Το Skyforger μου αρεσει αρκετα ( οχι οσο τα Eclipse και Silent Waters) αλλα ξεχασες το Beginning Of Times, αυτο εννοουσα (μαζι με Circle και Red Cloud) ως τα 3 αδιαφορα
Το Tuonela για μενα ειναι το magnum opus τους, ασυλληπτη δισκαρα. Και η λιγο χαοτικη και βρωμικη παραγωγη που εχει του ταιριαζει, συμφωνω. To My Kantele EP πραγματι εχει καλυτερη παραγωγη απο τα προηγουμενα albums.
Δεν εβαλα το summer’s end ή το rusty moon πχ απο το tuonela γιατι θα εκανα dilute το poison του επιχειρηματος μου που λεει και ο παπα-χετ
Εχουν τις στιγμες τους παντως τα 2 τελευταια