To φινάλε του δίσκου :
Όμορφο…
Επειδή στη Ρωσία δεν έβγαλα άκρη, όποιος μπορεί ας μου στείλει ένα πμ.
Να μετονομαστούν σε Everything. Θα συνεχίσουν να είναι η αγαπημένη μου ενεργή μπάντα, αλλά ας μην χρησιμοποιούν το όνομα των Anathema για κυκλοφορίες τύπου WHBWH και WS.
:ψυχανάλυση mode on:[SPOILER]Τελευταία έκανα στροφή 180 μοιρών και από υπέρμαχος του WHBWH κατέληξα να το θεωρώ μια πολύ μέτρια κυκλοφορία. Χωρίς να γνωρίζω ούτε ο ίδιος το γιατί. Τελικά υπάρχει κάποιος λόγος γύρω από όλην αυτή τη συμπεριφορά. Με μόλις τρεις ακροάσεις του WS είναι πολύ νωρίς για να εκφράσω άποψη για εμένα, αλλά το θεωρώ ανώτερο του WHBWH, το οποίο στην τελική μου άρεσε. Οπότε μια τέτοια κυκλοφορία θα έπρεπε να με ικανοποιήσει.
Όμως με έχει πιάσει μια θλίψη από χθες. Δεν είναι μια ακόμα μπάντα οι Anathema για εμένα. Είναι πολλά περισσότερα. Κανείς δεν με έκανε ποτέ να νιώσω όπως αυτοί. Ούτε ποτέ κατάφερε κάποιος να πλησιάσει σε αυτό. Ακόμα και αυτήν τη στιγμή που ακούω το Internal Landscapes σκέφτομαι πως καμιά άλλη μπάντα δεν μπορεί να μου χαρίσει τόσα πολλά συναισθήματα με τη μουσική της. Οπότε θα ήταν μεγάλο λάθος να βγω μετά από καιρό και να ξαναπώ: «Το Weather Systems είναι μια μαλακία και μισή». Θα έχω κάνει λάθος. Όχι επειδή μετά από πολλές ακροάσεις θα έχει ξεφουσκώσει. Ποτέ δεν συνέβη αυτό με τους Anathema. Αλλά επειδή θα βαλτώσω πάλι στη στοιχειωμένη τους δισκογραφία έως και το A Natural Disaster. Η οποία δισκογραφία έχει κάτι κοινό από το ξεκίνημά της έως και το 2003: Είναι Anathema. Τα συναισθήματα που δημιουργούνται είναι Anathema. Οι στίχοι είναι Anathema. Χωρίς να καταπιάνονται με ένα συγκεκριμένο concept. Είναι Anathema. Η μουσική είναι Anathema. Οι ερμηνείες είναι Anathema. Τα πάντα είναι Anathema.
Πλέον δεν έμεινε τίποτα. Τα συναισθήματα άλλαξαν, αλλά επειδή υπάρχει ακόμα ο Danny, συνεχίζουν να γεμίζουν την ατμόσφαιρα. Όμως τίποτα δεν είναι όπως πριν. Είναι ένα άλλο συγκρότημα. Με τα ίδια μέλη, αλλά άλλο συγκρότημα. Διαφορετικά συναισθήματα. Η ελπίδα διαδέχθηκε τον πόνο. Το σκοτάδι έφυγε και ήρθε το φως. Έμεινε μια γλυκιά μελαγχολία κάπου, αλλά και αυτή είναι κρυμμένη βαθιά. Δεν θέλω να αναφερθώ στους στίχους. Θα παραθέσω μόνο το παρακάτω απόσπασμα από την ποιητική συλλογή Eternity που κυκλοφόρησε το 1996 από μια ομάδα ποιητών υπό το όνομα Anathema:
Where are you tonight?
Wild flower in starlit heaven
Still enchanted in flight
Obsessions lament to freedom
Χαίρομαι πολύ που ο Danny είναι ευτυχής πλέον. Πόνεσα μαζί του για το χαμό της μητέρας του ακούγοντας το One Last Goodbye. Ήμουν εκεί να συμπάσχω μαζί του σε κάθε συναίσθημά του που γινόταν μελωδία για να φτάσει στα αυτιά μας. Αντίστοιχα και εκείνος ήταν εκεί για εμένα. Τις ημέρες που μόνο οι Anathema μπορούσαν να με καταλάβουν. Τις ημέρες που δεν ήθελα να μιλήσω πουθενά αλλού. Είμαι πολύ χαρούμενος πλέον για εκείνον. Ακούω το Dreaming Light και ελπίζω πως άργησε λίγο, αλλά ζει όπως ονειρευόταν πάντα. Γαλήνιος, χαρούμενος, χαμογελαστός, ευτυχισμένος.
Δεν θέλω πλέον να λέγονται Anathema όμως. Ας μετονομαστούν σε Everything όπως ακουγόταν κάποτε. Αφού η μουσική σας δεν είναι πια αυτό που εσείς δημιουργήσατε και λέγεται Anathema, αλλάξτε το. Αλλιώς θα το αλλάξω εγώ προσωπικά. Ειλικρινά. Θα κάνω τον τρελό από εδώ και στο εξής. Ξεκινάω από τώρα:
Anathema. Το αγαπημένο μου μακράν του δευτέρου συγκρότημα, μπλα μπλα μπλα. Κάποια στιγμή λόγω προβλημάτων με δισκογραφικές μπλα μπλα μπλα. Μετά από χρόνια βρέθηκε άκρη και η μακρά αποχή τους είχε αλλάξει σαν ανθρώπους με αποτέλεσμα η μουσική τους πλέον να μην είναι συμβατή με το όνομα και την ιστορία των Anathema. Έτσι μετονομάστηκαν σε Everything και κυκλοφόρησαν το πολύ καλό WHBWH πριν βγάλουν το ακόμη καλύτερο WS. Συνεχίζουν πολλά υποσχόμενοι να προχωρούν προς τους νέους ορίζοντες που έχουν ανοιχτεί μπροστά τους.[/SPOILER]:ψυχανάλυση mode off:
Ο δίσκος σίγουρα είναι από αυτούς που μεγαλώνουν μέσα σου σε κάθε ακρόαση. Δεν είναι “εύκολος”. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερος από τον προηγούμενο. Ίσως. Ίσως και όχι. Είναι νωρίς ακόμα για τέτοια συμπεράσματα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι 100% Anathema. Τόσο απλά, τόσο όμορφα.
Κατανοώ τις σκέψεις του AperiZ9, όμως δεν συμφωνώ μαζί του. Εδώ οι Opeth άλλαξαν πολύ περισσότερο και πολύ πιο απότομα από τους Anathema, κι όμως είναι ακόμα Opeth (και καλά κάνουν και είναι). Η πρόοδος (ή όπως θέλετε πείτε το) των Anathema ήταν αρκετά γραμμική και εν πολλοίς δεν ήταν έκπληξη. Αν κάτι πρέπει να τους αναγνωριστεί είναι ότι είναι τίμιοι πρώτα απέναντι στους εαυτούς τους. Ποτέ δεν έγραψαν / δεν τραγούδησαν κάτι που να τους εκφράζει στο έπακρο.
Για να το καταλάβει κανείς αυτό, αρκεί να δει τον Vinnie πόσο έντονα ζει τους στίχους όταν τραγουδάει. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους παλιούς, αλλά και στους καινούριους του προηγούμενου δίσκου, τους ζούσε εξίσου έντονα. Και τώρα που είπα Vinnie, πόση πρόοδο έχει σημειώσει αυτός ο άνθρωπος από τις βοθρίλες του The Silent Enigma στις συγκλονιστικές ερμηνείες των μετέπειτα κυκλοφοριών!
Μπορεί κάποιοι να χάνονται στο δρόμο, να χαλιούνται με τον εξελισσόμενο ήχο του συγκροτήματος, όμως πόση σημασία έχει αυτό; Το συγκρότημα πρώτα γράφει για τον εαυτό του, για να ξορκίσει τους δικούς του δαίμονες είτε για να εκφράσει την αισιοδοξία του, και μετά για τους οπαδούς.
Πολλά μπράβο στους Anathema που για άλλη μια φορά άνοιξαν την καρδιά τους και την έκαναν μελωδίες, στίχους, εικόνες.
Τελικά, με τον Jamie τι διάολο έχει γίνει;
AperiZ9 συμφωνω απολυτα προφανως, ερχεσαι στα λογια μου 
Όχι όχι, προς Θεού. Μου άρεσε το WHBWH
Κι εγώ συμφωνώ με τον AperiZ και αυτό για τις βοθρίλες του Silent Enigma στο ποστ του Raziel θα κάνω πως δε το είδα επίσης δε καταλαβαίνω πως θα μπορούν πλέον να συνδυάζουν στις συναυλίες τους τα τραγούδια του τωρινού και του προηγούμενου δίσκου με αυτά των παλιότερων. Δηλαδή πως γίνεται να ακούς στην ίδια συναυλία το Forgotten Hopes και το Thin Air. Σχιζοφρένεια.
Δεν χρησιμοποίησα τον όρο υποτιμητικά, αλλά για να περιγράψω ένα συγκεκριμένο στυλ φωνητικών. Γουστάρω Silent Enigma, αλλά προτιμώ περισσότερο τις ερμηνείες του Judgement π.χ. (ή οποιουδήποτε post-Alternative 4 δίσκου).
Λοιπόν μετά από μερικές ακροάσεις θα πώ κ γώ τη γνώμη μου, που ίσως αλλάξει λίγο με την πάροδο του χρόνου και όσο το ακούω πιο πολύ.
Γενικά μου άρεσε σαν άκουσμα και ιδίως αν δεν μπώ στη διαδικασία σύγκρισης με παλαιότερες δουλειές τους. Ωραίες μελωδίες, καλή παραγωγή, εξαιρετική (ίσως κ η καλύτερη σε δίσκο τους) δουλειά στα φωνητικά. Να πω την αλήθεια ακούγοντας το The Beginning And The And περίμενα κάτι πιο μελαγχολικό, αλλά γενικά κινείται σε αρκετά uplifting μονοπάτια.
2 πράγματα με ξενέρωσαν κάπως, το ένα είναι πως γενικά τα τραγούδια μοιάζουν αρκετά ως προς τη δομή τους, δηλαδή με εισαγωγή χαλαρή και σιγά σιγά να ανεβαίνουν στροφές με μια κορύφωση στο τέλος. Νομίζω σε κάποια κομμάτια αυτό ταιριάζει τέλεια αλλά όταν μιλάμε για ολόκληρο δίσκο κάπου κουράζει όλο αυτό.
Το δεύτερο είναι οι στίχοι. Πιθανόν να είναι οι χειρότεροι στίχοι που υπήρξαν ποτέ σε δίσκο Anathema, όχι μόνο λόγω θεματολογίας αλλά γενικότερα λόγω κοινοτυπίας. Μου φαίνεται σαν να ήταν afterthought στα περισσότερα κομμάτια και ότι γράφτηκαν με γνώμονα το να κουμπώνουν πάνω σε φωνητικές μελωδίες που είχαν γραφτεί εξ αρχής με τη μουσική.
Δεν θέλω να μπώ σε συγκρίσεις με παλαιότερες δουλειές, προφανώς οι περισσότεροι από μας έμαθαν τους Anathema με το παλαιότερο ύφος τους και συγκινήθηκαν πιθανώς με κάποια από τα προηγούμενα albums. Πλέον φαντάζομαι έχουμε καταλάβει ότι μιλάμε για αλλαγή πλεύσης, και μεχρι στιγμής το αποτέλεσμα είναι το λιγότερο αξιοπρεπές, τουλάχιστον μουσικά. Συνεπώς ή το ακούς γι αυτό που είναι η μείνε στα παλιά που σου αρέσουν.
Προσωπικά μου αρέσει σαν άκουσμα, αλλά δεν μου προκαλεί τα ίδια συναισθήματα με Silent Enigma - Alternative 4- Judgement. Η μουσική αν μη τι άλλο είναι ποιοτική και καλοδουλεμένη αλλά χάνει κάπως από τους μέτριους στίχους. Πιστεύω όμως ότι οι Anathema πλέον βρίσκουν τον εαυτό τους σε αυτό τον διαφορετικό ήχο και κατά κάποιο τρόπο εξοικειώνονται με αυτόν, γι αυτό και θεωρώ το δίσκο αυτό ανώτερο αρκετά έως πολύ από τον προηγούμενο.
Ελπίζω μόνο να μην τα λέω όλα αυτά από ενθουσιασμό λόγω του ότι πρόκειται για καινούρια δουλειά, και να μην ξεφουσκώσει κ αυτό σαν το προηγούμενο που πλέον δεν το ακούω σχεδόν καθόλου.
Τι albumάρα είναι αυτή ρε !!! 8O8O8O
Ακούω το δίσκο από την πρώτη στιγμή που leakαρε και είπα να μη βιαστώ να βγάλω συμπεράσματα…
Τελικά λέω να πω και εγώ τη γνώμη μου αφού πιστεύω πως με το συγκεκριμένο δίσκο ο χρόνος δε θα με διαψεύσει. Να προσθέσω επίσης ότι μου άρεσε πολύ αρχικά και το We are here because we are here, μόνο που ο χρόνος στο τέλος το έβγαλε πολύ κατώτερο των υπολοίπων δίσκων τους, αλλά και παράλληλα θα τολμήσω να ομολογήσω ότι και το Falling Deeper έχει μέσα κάποιες εξαιρετικές διασκευές παλιότερων ύμνων… και όσο το ακούω και μπαίνω στη λογική του το γουστάρω περισσότερο.
Όπως βλέπετε είμαι από αυτούς που δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τη “νέα” στροφή των Anathema, και όυτε θέλω να γυρίσουν στα παλιά “καλά” χρόνια τους. Για 'μένα οι Anathema είναι η απόδειξη της μουσικής εξέλιξης, η οποία πάντα έχει και τις απώλειές της. Και μαγκιά τους που, ακόμα τουλάχιστον, δεν απαρνούνται αυτά που πιστεύουν και δε γυρνάνε στις “metal” ρίζες τους προς τιμήν του “χρήματος”(?) …
Το Weather Systems το θεωρώ δισκάρα. Και όπως συμβαίνει με τις δισκάρες, μιλώντας για 'μενα πάντα, τις καταλαβαίνεις από το πρώτο άκουσμα. Δε θέλεις άλλο. Να πω επίσης ότι δεν το περίμενα? Το λέω.
Πιστεύω ότι μπόλιασαν όπως ακριβώς έπρεπε τα προσωπικά τους στοιχεία με τα καινούρια post/prog rock μονοπάτια που επιχείρησαν πρωτίστως στο We are here because we are here. Και για αυτό το λόγο δίνω άφεση και στο “We are here…”, γιατί πάνω από όλα ήταν ένας μεταβατικός δίσκος.
Τα περί “Everything” και μετονομασίας των Anathema τα θεωρώ γελοία και αστεία και από τη μεριά του Danny, αφού ήταν ο πρώτος που το είπε, και από τη μεριά των ακροατών. Δε σου αρέσει? Μην το ακούς και άκου τα παλιότερα. Δεν τρέχει τίποτα.
Το Weather Systems είναι Anathema. Όχι “όσο Anathema είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή”, είναι καθαρόαιμο “Anathema”. Το ακούς από την πρώτη νότα. Υπάρχει η γνώριμη αύρα τους, ίσως λίγο πιο αισιόδοξη ΚΑΙ αυτή τη φορά αλλά για έναν περίεργο λόγο θα σε μελαγχολήσει και θα σε κάνει να νιώσεις όλα αυτά που νιώθεις όταν τους ακούς.
Και στην τελική, αφού ο Danny είναι χαρούμενος πλέον, για ποιο λόγο να το κρύψει μέσα από τη μουσική του? Η μουσική είναι έκφραση και αποτύπωση συναισθημάτων, έτσι του βγαίνει, έτσι το κάνει. Και, για 'μενα, το κάνει πολύ καλά ακόμα.
-
Αυτη η στροφη εχει γινει προς τιμην του χρηματος (οποιος εχει παρακολουθησει συνεντευξεις τους απο εποχη Judgement καταλαβαινει τι λεω), και σιγουρα τωρα που παιζουν αυτα που παιζουν βγαζουν πολυ περισσοτερα χρηματα απ’οτι οταν επαιζαν metal.
-
Κανεις δεν ειπε να γυρισουν στις metal μερες τους, αυτ πλεον θα ηταν κωμικο. Απο την Αλλη το Natural Disaster και το Judgement μια χαρα δισκαρες ηταν χωρις να ειναι metal.
Sorry για την παρεμβαση αλλα αυτο το “εσεις οι μεταλαδες που τους θελετε να παιζουν οπως στο Pentecost III ειστε τοσο χαζοι” ειναι παντελως ανακριβες.
-
εννοούσα άλλα παραδείγματα μπαντών που επιστρέφουν στις “μεταλλικές τους ρίζες” γιατί δεν τους έκατσε η μουσική στροφή και δεν άρεσε στους μέχρι πρότινος φίλους της μπαντας… επισης, είναι προφανές ότι όλοι ΚΑΙ για τα λεφτά παίζουν.
-
Είναι δισκάρες, σύμφωνοι, αλλά πολλοί είναι αυτοί που τους κράζουν επειδή έχουν απαρνηθεί κατά κάποιο τρόπο το ένοχο μεταλλικό τους παρελθόν.
-
Αν πήγαινε σε 'μενα, δεν είπα κάτι τέτοιο. Αυτό που λέω είναι ότι πρέπει τουλάχιστον να είναι σεβαστό το γεγονός ότι δε θέλουν να παίζουν τα ίδια με αυτά που έπαιζαν όταν ήταν 18 χρονών και να θέλουν να εξελιχθούν μουσικά εξερευνώντας νέους ορίζοντες.
Εγώ πάντως δεν είπα ποτέ ότι δεν μου αρέσουν οι δύο τελευταίες κυκλοφορίες. Αντιθέτως τονίζω συνεχώς το αντίθετο. Επίσης έχω ακούσει άπειρο βρισίδι που βρήκα ενδιαφέρουσα κυκλοφορία και δεν κατέκρινα το Falling Deeper. Η όλη τοποθέτησή μου έχει να κάνει με το συναίσθημα που γεννιέται μέσα μου κάπου εκεί στη σιωπή μεταξύ Angelica και The Beloved, όπου για λίγο φέρνω στο νου μου ένα Everything ας πούμε… Και υπενθυμίζω ότι το WHBWH μου άρεσε και μου αρέσει. Να ξέρουμε τι λέμε δηλαδή. Όχι όποιον πάρει ο χάρος :lol:
Ναι ρε, το κατάλαβα, απλά εσύ μου το υπενθύμησες, επειδή ακούγεται πολύ τελευταία… και όπως είδες τους Anathema κατακρίνω κυρίως γιατί αυτoί ήταν που είπαν ότι σκέφτηκαν να αλλάξουν όνομα κτλ. Αφού τελικα δεν το έκανες, μη μας το λες κύριος… Δε μας νοιάζουν οι σκέψεις σας, η μουσική σας μόνο.
Και απ’ την άλλη ακούς το Hit the lights και μετά βάζεις και το Low man’s lyric…
Ανέβηκε το site της KScope που είναι αφιερωμένο στο νέο δίσκο:
http://www.kscopemusic.com/anathema/weathersystems/
Από τα credits, λύνονται διάφορες απορίες, τόσο για το songwriting όσο και για την τύχη του Jamie:
All songs by Daniel Cavanagh
except ?The Storm Before the Calm? by John DouglasMusical direction, composition & arrangement - Vincent Cavanagh
Produced, engineered and mixed by Christer-André Cederberg co-produced by Vincent & Daniel CavanaghThanks to our live musicians [B]Jamie Cavanagh[/B] and Daniel Cardoso.
Δηλαδή ο Danny έγραψε όλο το δίσκο εκτός από το καλύτερο τραγούδι του που γράφτηκε από τον drummer:!: και ο Jamie είναι πλέον (ή έτσι ήταν πάντα άραγε;) live musician. Το ρόλο του Vinnie δεν κατάλαβα αλλά τέλος πάντων!
Σε πιο μουσικά θέματα, ο δίσκος συνεχίζει να μεγαλώνει με κάθε ακρόαση. Επίσης, @furor, συμφωνώ με όσα λές, δε θα μπορούσα να τα πω καλύτερα! 
Μωρέ αυτά πάει στο διάολο… Το θέμα είναι πως στην ίδια συναυλία δε θ ακούσεις πλέον τα Thin Ain και Dying Wish. Παλιότερα έπαιζαν κι απ τα πολύ παλιά - πλέον όχι. Και δεν είμαι καθόλου κατά της μουσικής στροφής της μπάντας, ίσα ίσα που τους βρίσκω αρκετά ενδιαφέροντες, στο θέμα των συναυλιών όμως είμαι κάθετος. Μια μπάντα πρέπει να παίζει απ όλες τις περιόδους της κ να μη “σνομπάρει” τα παλιά, ό,τι στροφή κ να χει κάνει. Δηλαδή όλοι εμείς να νοσταλγούμε τα παλιά κ οι ίδιοι να μην παίζουν κ να σνομπάρουν; Δείχνει μια κάποια ασέβεια στο κοινό - ή έστω σ ένα μέρος αυτού
album tou mhna sto terrorizer me 5/5!!!
me ekswfylo tous meshuggah
perimena apotheotikh kritikh sto neo meshuggah
kai omws…
http://www.youtube.com/watch?v=SFCeiCQkOug
2ωρο αφιέρωμα στις μουσικές των Anathema, εκτενής παρουσίαση του weather systems και αποκλειστική συνέντευξη του Vincent Cavanagh την Δευτέρα 09/04/12 στο ROCK SHOW.
8O
εγω να πεταξω την ασχετη πληροφορια της ημερας και να ενημερωσω πως ο κυριος στην παραγωγη ειναι ο πρωην κιθαριστας των υπερθεων In the Woods… oπως επισης και των Animal Alpha, Stille Oppror :!: