Και οι ANHEDONIST αυθεντικότατοι είναι, άκου τους.
Ποιοι Anathema. Μονο Pagan Angel. Ειχαν ηχογραφησει κατι προβες… απιστευτες.
Υπάρχει δείγμα;
πάντως ρεσεις αδικούμε τους ANHEDONIST με τις αναφορές σ’αυτό το thread, το άλμπουμ τους είναι μια χαρά και στέκεται άξια στο χώρο του doom/death χωρίς παράσημα άλλων…
…αν και σε μια 90αρα κασσέτα με το Netherwards στη μία, θα έβαζα το Transcendence Into The Peripheral των Disembowelment στην άλλη πλευρά 
[SPOILER]και όλα αυτά από έναν αρχαίο οπαδό των Anathema (που όχι μόνο δε νοσταλγεί εκείνο τον ήχο αλλά ελπίζει να μη γυρίσουν καν στη μεσαία περίοδο)[/SPOILER]
Σορρυ για την αργοπορια, τωρα το δα. Δεν ξερω, ετσι το πα για πλακα. =p Το πιθανοτερο ειναι να διαλεξαν αυτο το ονομα και να το αλλαξαν μερικους μηνες αργοτερα πριν βγαλουν το πρωτο demo. Ουτως ή αλλως τι Pagan Angel τι Anathema εκεινη την εποχη το ιδιο και το αυτο ειναι σαν περιοδος.
Ναι ενώ στο Shades of God έχασαν την “αυθεντικότητά” τους. Οτιναναι
Εχω ξαναγραψει στο παρελθον οτι αγαπημενοι μου δισκοι των Anthema ειναι τα Silent Enigma και Eternity(http://www.rocking.gr/modules/forum/showthread.php?p=1154758&highlight=eternity#post1154758).Επισης απο την τριαδα των Αγγλων μπροσταρηδων του συγκεκριμενου ηχου(Anathema/Paradise Lost/My Dying Bride),προτιμω τους τελευταιους.Στο ντεμπουτο τους οι Αναθεμα οχι απλα παιζουν αρκετα καλα,αλλα δεν φοβουνται ακομα και να δοκιμασουν διαφορα που θα τους κανουν να δειξουν οτι θα ξεχωρισουν στο μελλον.
Μετα το μετριο κατ’εμε Lovelorn Rhapsody,ξεκιναει το στοιχιωτικο Sweet Tears με τον επαλαναμβανομενο ρυθμο που κολλα σαν βδελλα στο μυαλο και σου πινει την προσοχη.Στο J’ai Fait Une Promesse παιζουν διαφορετικα το παιχνιδι και με βοηθεια γυναικειων φωνητικωναπο την Ruth Wilson σε κανει να το αγαπησεις και αν βρισκεται μιλια μουσικα απο τον υπολοιπο δισκο.Ακολουθει το They (Will Always) Die,ενα γνησιο doom/death κομματι,απο αυτα ποθ χαρακτηριζουν την πρωιμη δισκογραφια της παραπανω τριαδας απο μπαντες.Το Sleepless θεωρειται κλασσικο του δισκου.Με καθαρα αλλα και τα βραχνα φωνητικα του Darren και τις κιθαρες να τσιγκλιζουν και ο μεταλλικος ηχος των χορδων να φθανει ατοφιος,η νικη του ειναι σιγουρη.Και φτανουμε μετα απο καποια ακομα μετρια τραγουδια στο ορχηστρικο επος(σε διαρκεια) στο οποιο ακουγονται πιο ατμοσφαιρικοι και ambient αλλα δυστυχως η παραγωγη του το περιοριζει κανοντας τα ηχεια μου να τριζουν καθολη την διαρκεια του.
Ωραία τα περιγράφεις, μου θύμισες να το ξαναακούσω κιόλας. Και μόνο που βάζουν και το J’ai fait une promesse σου τραβάνε την προσοχή για την ιδιαιτερότητα του δίσκου.
To Violence είναι το αρτιότερο post-rock κομμάτι που έχω ακούσει ποτέ και θα έπρεπε να σημάνει το κλείσιμο μιας ονειρεμένης δισκογραφίας.
Ο Daniel Cardoso γίνεται μόνιμο μέλος των Anathema.
http://www.progrockmag.com/news/daniel-cardoso-joins-anathema-permanently/
Καλη φαση, λιγοι θα εβαζαν συνθετη στις ταξεις τους ως full μελος. Καλυτερα βεβαια γιατι τα δυο (ή τρια, αν προσθεσεις τις επανεκτελεσεις) τελευταια ειναι λιγο πατος (για μενα). ;p
Αυτό εδώ νομίζω ότι θα μας λιώσει.
https://www.burningshed.com/store/label/product/138/4648/
Αν και μέσα στο λινκ γράφονται πολλές πληροφορίες, αναφέρω κι εγώ μερικές εδώ να υπάρχουν. O Joseph Geraci είναι ο άνθρωπος που ακούγεται στο ονειρικό Internal Landscapes να περιγράφει τη μεταθανάτια εμπειρία που βίωσε. Το τελευταίο διάστημα, ο Danny είναι ένας στενός του φίλος και πρόσφατα συνεργάστηκαν για να κυκλοφορήσουν το “The Passage”.
Υπάρχουν δύο κομμάτια στο soundcloud:
Within, Part 2 https://soundcloud.com/burningshed/08-within-part-2
By Myself https://soundcloud.com/burningshed/15-by-myself
Ειδικά το πρώτο αποτελεί τεράστιο κόλλημα και θυμίζει πολλά από τους Anathema που μας λείπουν. Αυτή η φωνή του Danny, σε μελωδικότητα, τσακίζει ό,τι άλλο έχω ακούσει.
ουφ
[B]…Anathema are announcing a very special tour next year, celebrating the bands entire catalogue (also featuring founding members Duncan Patterson and Darren White) …
…we thought it might be interesting to poll the fans in Finland regarding which songs they would like I hear for a special encore in Helsinki & Tampere next week…
Please comment with five songs from the 1993-1999 era![/B]
fb
Και έριξε hint η κουφαλίτσα ο Vincent στην συνέντευξη που κάναμε, αλλά δεν περίμενα κάτι τέτοιο! Nice!
δεν χανεται αν περασουν απο Ελλαδα…
…καλό αυτό…μακάρι να περάσουν και από δω:):!:
Δεν υπάρχει 1993-1999 era, υπάρχει 1993-1995 και 1996-1999.
Αλλά το κάνουν για να πάει από κάτω η κάθε DarkSadPrincess και να γράψει το “Angelica”, το “Deep” κι άλλα 3 παρεμφερή.
Τεσπά:
[I]Lovelorn Rhapsody
Eternal Rise Of The Sun
We, The Gods
Sunset Of Age
Cerulean Twilight[/I]
Και μετά ξύπνησα.
Ναι ΚρισΠ, αυτα ακριβως
Angelica, Empty, Fragile Dreams, και κανα χιτακι ακομα, δυστυχως ο κοσμος τετοια ψηφιζει αν κρινουμε απο το πειραμα των Μεταλλικα.
Οντως μιλαμε για 2 διαφορετικες περιοδους απο αποψη υφους, αλλα σε αυτην την εξαετια μπορει να εντοπιστει η χρυση τους περιοδος. Φυσικα αυτοι δεν το βλεπουν ετσι, ισως το ακριβως αντιθετο αλλα τι 5 κομματια, 5 απο τον καθε δισκο ισως να ηταν αρκετα 
Lovelorn Rhapsody
Sleepless
Crestfallen
We, the Gods
A Dying Wish
…όλα από 93 - 95
:):!: