Στις εδώ μέσα συζητήσεις, έχω γράψει αρκετές φορές πως μέχρι και το A Natural Disaster λάτρευα την μουσική τους και τα συναισθήματα που αυτή μου προκαλούσε. Από εκεί και μετά άρχισε να χωρίζουν οι δρόμοι μας, αλλάζοντας εγώ, αλλάζοντας και αυτοί, ξεθώριαζε το ενδιαφέρον μου προς την μουσική τους.
Δεν έπαψα να αγοράζω τις δουλειές τους, έτσι για το ευχαριστώ και ανά περιόδους με τα ανάλογα κέφια, δίνω εύκαιρες στα μετά Natural…άλμπουμ τους, χωρίς μεγάλη επιτυχία πάντως.
Ε λοιπόν ήρθε η (πρώτη;) κωλοτούμπα και με το αλμπουμ που είχε της λιγότερες πιθανότητες. Ο λόγος για το τελευταίο τους (The Optimist) και γράφω λιγότερες πιθανότητες, γιατί δίσκο με τον δίσκο απομακρυνόταν όλο και περισσότερο από αυτό που είχα αγαπήσει.
Άφησα στην άκρη λίγο αυτό που θα ήθελα εγώ να είναι αυτοί και απολαμβάνω τον δίσκο 3 μέρες τώρα στην δουλειά.
Ο δίσκος είναι υπέροχος. Μουσικά έχουν εξελίξει πολύ τις δυνατότητες τους και μου αρέσει πολύ ο τρόπος που χρησιμοποιούν τις κιθάρες τους. Έχει λίγο ποστ ροκ νοοτροπία, στον τρόπο που χτίζουν τα τραγούδια.
Δυο λέξεις για τα τραγούδια…Ωραίο «χιτάκι» το Leaving it behind, το endless ways μάλλον είναι και το αγαπημένο μου για το χτίσιμο και την κορύφωση του. Πάνω κάτω τα ίδια και με το ομώνυμο. Το instrumental San Francisco από μόνο του δεν μου λέει και πολλά, αλλά στην ροή δίνει. Πολύ ωραίο και το άλλο «χιτακι» του δίσκου (Springfield). Το ghost το θεωρώ το ενα από τα αδύναμα του δίσκου. Το πιο Radiohead τραγούδι τους (Can’t let go) είναι υπέροχο. To Close your eyes μου έβγαλε μια Judgment αύρα. Φτάνουμε στο Wildfires (επίκαιρος τίτλος δυστυχώς), το οποίο χωρίς να είναι καθόλου συναυλιακό, για κάποιον λόγο καθώς το άκουγα, το φαντάστηκα να το παίζουν ζωντανά και να δημιουργεί μια περίεργη ατμόσφαιρα (δεν έχω ιδέα εάν το έχουν παίξει ποτέ). Τέλος το back to the start, είναι μαζί με ghost τα πιο αδιάφορα του δίσκου.
Στα We are here…και Weather Systems έβρισκα από την αρχή κάποιες καλές στιγμές, χωρίς να έχει αλλάξει δραματικά η γνώμη μου προς το καλύτερο με τις τελευταίες ακροάσεις όπως με το Optimist. Τέλος το Distant Satellites εξακολουθώ να τον βρίσκω τον πιο μονότονο και βαρετό δίσκο τους
Ο πρώτος τους δίσκος που άκουσα και θα είναι για πολλούς λόγους πάντα μέσα στην καρδιά μου (και ας έχω ξεχάσει πότε είναι η τελευταία φορά που τον άκουσα).
Λίγο άγουρος για τον δρόμο που αποφάσισαν να ακολουθήσουν και φυσικά αρκετά διαφοροποιημένος από το έπος με το όνομα Silent Enigma.
Πολλές και ωραίες αναμνήσεις μου φέρνει στο μυαλό. Αφορμή να τον ξανά ακούσω.
Πράγματι “αγουρος”, μοιάζει σε πολλά σημεία να ήταν αβέβαιοι για το προς τα πού ήθελαν να κινηθούν μουσικά, ωστόσο ακόμα κι έτσι αυτή η αβεβαιότητα είχε τη χάρη της τότε. Καταπληκτική η διασκευή στο “Hope”.
Ήταν ο πιο μεταβατικός δίσκος τους. Προσπαθούσε να μοιάσει στο Silent Enigma και συγχρόνως έπρεπε να προσφέρεται για άλλου είδους φωνητικά, αφού και το Silent Enigma ήταν γραμμένο για τον Darren White που είχε αποχωρήσει. Θεωρώ κορυφαίες του στιγμές του τα Eternity I και III και το Cries on the wind.
Όπως ακριβώς το είπες. Τότε το άκουγα ευχάριστα, πλέον έχω να το ακούσω χρόνια και μετά από τόση μουσική που έχω ακούσει τώρα πια δεν ξέρω πως θα το αντιμετωπίσω. Η μουσική του πάντως παραμένει κορυφαία.
Οι ψίθυροι και τα υπονοούμενα που έδιναν και έπαιρναν κατα την ανακοίνωση της παύσης της μπάντας για τον Danny, άρχισαν να γίνονται πιο έντονα και πιο επώνυμα (όσο επώνυμα μπορεί είναι μέσω των social media δηλαδή).
Πάντως ο Danny επιρρίπτει τις ευθύνες στον Vinnie - ότι και καλά αυτός αποχώρησε από το συγκρότημα. Κάπου σε κάποιο σχόλιο στο soundcloud το έγραψε αυτό.
Αυτές οι φήμες παίζουν καιρό, αλλά μου κάνει εντύπωση ότι αφενός μεν δεν έχει ακουστεί τίποτα επίσημα - δεν είναι και κάνας Έλληνας πολιτικός να τα κρύβουν κάτω από το χαλί - και αφετέρου, αυτός κυκλοφορεί ακόμα έξω και σκοπεύει να κυκλοφορήσει και δίσκο.
Σίγουρα έχουν ακουστεί πολλά για τη συμπεριφορά του Danny. Ακόμη κι ο Darren White είχε γράψει πολύ παλιότερα σε κάποιο φόρουμ για τον Danny και το πώς τον “έδιωξε” από τη μπάντα. Αλλά οι φήμες περί παρενόχλησης είναι κάτι πιο σοβαρό που πρέπει να διερευνηθεί. Δεν το αποκλείω, αλλά δεν είναι και κάτι που μπορεί να στηριχτεί στον κακό χαρακτήρα του σε άλλα θέματα.
Οι φημες περι παρενοχλησης κτλ κτλ και η ξεκαθαρη θεση που εχουν παρει τοσο ο White οσο o Duncan φαινονται αν ψαξετε σε διαφορα ποστ στο fb. Η φαση κραταει πανω απο χρονο ήδη
Κάπου το πήρε το μάτι μου κι εμένα αλλά δεν πρόλαβα να το δημοσιεύσω.
Από την τελευταία σύνθεση είναι ο πρώτος που μιλάει, οι Darren White / Duncan Patterson τα έχουν πει από καιρό.
(nonce είναι αγγλική αργκό για τον παιδόφιλο)
Εντύπωση μου κάνει πάντως ότι ο Danny εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τα social media του συγκροτήματος για να προωθήσει τη δουλειά του. Αν καταφέρει ποτέ να την βγάλει.
Σε διάφορες συζητήσεις στα ίντερνετς λένε ότι λόγω COVID-19, το Crown Prosecution Service του ΗΒ έχει αρκετό όγκο δουλειάς, οπότε δεν έχει φτάσει η ώρα του.
