Φοβέρες φωνές και οι δύο αλλα στους Helloween προτιμάω Kiske.
Λοιπόν, ποίον προτιμάτε? Ψηφίστε!
[size=1]Σας διατάζω[/size] 
Ο Kiske συνετέλεσε τα μέγιστα στην εμπορική και καλλιτεχνική καταξίωση των Helloween πίσω στα 80s…Πολλοί τον είχαν χρίσει και διάδοχο του Βruce στους Μaiden…Bεβαια αργότερα όλα άλλαξαν…Κάτι οι αποχωρήσεις μελών,κάτι οι μουσικές ανησυχίες του Kiske που δεν συμβάδιζαν με τον χώρο που τον ανέδειξε αλλά είχαν και μεγάλη εμπορική αποτυχία για τον ίδιο έκαναν τον Kiske δυστυχώς να μείνει στην αφάνεια και να μην προχωρήσει μπροστά όσο έπρεπε…Ο Deris πιστεύω ήταν άξιος αντικαταστάτης του Kiske αν και με διαφορετικό ήχο και χροιά στην φωνή του και παρουσιάζει μια αξιοζήλευτη σταθερότητα τα τελευταία χρόνια…Δύσκολη η απόφαση αλλά στα σημεία επιλέγω Kiske γιατί ο άνθρωπος είχε φωνάρα,άνοιξε σχολή με την φωνή του (πόσοι και πόσοι δεν τον αντέγραψαν μετά), και είναι το σημείο αναφοράς της χρυσής περιόδου των Helloween…Αυτά… 8)
Στους Pink Cream 69 ο Deris ήταν πάρα πολύ καλός, αλλά για τους Helloween είναι “μικρός”! 
(Αν και στο “Master Of The Rings” είναι θεός…)
Δεν σχολίαζω καν, το πώς “ερμηνεύει” τους παλιούς τους ύμνους ! 
Από την άλλη ο Kiske είναι μέσα στους 10 καλύτερους metal τραγουδιστές του πλανήτη, αλλά από μυαλό … χάνει λίγο! :roll:
Πάντως εγώ μια ζωή θα ελπίζω για το πολυπόθητο reunion…
MICHAEL ΖΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ HELLOWEEN ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΟΥΜΕ!!! :twisted: :twisted: :twisted:
Κiske βεβαια.
Αν και ο Deris μου αρεσει πολυ,στο live περισυ προσπαθησε να αποδωσει τα κλασικα κομματια(Keeper,Eagle Fly Free,I Want Out,Future World κτλ) οσο καλυτερα γινοταν και νομιζω τα πηγε πολυ καλα.
Αλλα ενας ειναι ο ερμηνευτης των Keepers…Αν και χωρις τον τρισμεγιστο Ηansen οι Ηelloween δεν θα ηταν αυτο που ειναι και τον Κiske πιθανως να μην τον ηξεραν πολλοι.
Αυτό εννοείται!
Ο Kai Hansen ήταν ουσιαστικά οι Helloween!
Ο Kiske πιθανότατα θα μνημονεύονταν απλώς ως ο άγνωστος τραγουδιστής των Ill Prophecy, που άξιζε αλλά δεν αναγνωρίστηκε ποτέ! :lol: :lol: :lol:
[size=1]P.S. Πάντως μετά το “Land Of The Free (part II)” μην κουφαθείς αν ο Kai επιστρέψει στους Helloween… Το Μάιο του 2004 μου είχε πει ο ΙΔΙΟΣ ότι μέχρι το 2008 θα γυρίσει, χωρίς να διαλύσει απαραίτητα τους Gamma Ray! Μένει να δώ αν μιλούσε σοβαρά ή όχι…[/size]
παντως η δουλεια που προκειται να κανουν (Kinske, Hansen και…Grapow νομιζω), πιστευω οτι θα ειναι πολυ καλη. (βλ. κυρια σελιδα rocking.gr)
Εγώ, για να σπάσει και λίγο η μονοτονία, θα προτιμούσα να συνεχίσουν όπως είναι οι Helloween με Deris (άλλωστε μου άρεσαν και τα τελευταία τους) και ο Kiske να βγάλει πάλι κάτι μελωδικό, μιας και το Place Vendome ήταν σούπερ. 8)
Δεν αμφισβητείται η σύνθεση με την οποία μεσουράνησαν οι Helloween, αλλά δεν ξέρω εάν και τώρα θα τα καταφέρουν. Εδώ ο Kiske λέει ότι δε θα ξανασχοληθεί με metal στη ζωή του, τι δίσκο θα βγάλουν; :roll:
Αυτά τα λέγαν και άλλοι, και όχι απλά ξανασχολήθηκαν με metal, αλλά βγάλαν και δισκάρες!
Πάντως στους Avantasia (2000, 2001 και 2002), στον Timo Tolkki (2002) , στους Tribuzy (2005) , στους Masterplan (2003), στους Edguy (2005) και δεν ξέρω και εγώ πού αλλού, σε METAL τραγούδια συμμετέχει!
Δεν το πήρε χαμπάρι; :roll:
Ο Ηansen πιθανως να γυρισει,αφου ποτε δεν ειχε μαλωσει νομιζω με τον Weikath και τον Grosskopf,σε αντιθεση με τον Kiske.
Παντως ενας βασικος λογος της διαλυσης των Helloween ηταν το σοκ απο τον θανατο(αυτοκτονια νομιζω) του Schwichtenberg.Αλλα μετα απο 15+ χρονια δεν θα το εχουν ξεπερασει…?
Χλωμο ομως να γυρισει και ο Kiske πισω.Και ο Ηansen δεν ξερω τι μπορει να κανει αμα γυρισει…οι Ηelloween εχουν αλλαξει μουσικη κατευθυνση σε σχεση με τοτε.Αλλα παλι απο το να βγαζει μετριοτατα αλμπουμ σε στυλ Majestic,καλυτερα να ξαναδοκιμασει την τυχη του με τον Weiki.Keeper 4 ισως? 
Και οσο για το project Hansen-Kiske-Grapow ειμαι σιγουρος οτι θα ειναι φοβερο!Πολυ καλα νεα!
Με κάλυψε ο Davidian :lol: :lol:
8O 8O 8O
Όχι απλά είχαν μαλώσει, αλλά ήταν “στα μαχαίρια” από το 1989 μέχρι το 1998!
Δεν υπάρχει συνέντευξη μέσα σε αυτά τα 10 χρόνια που να αναφέρεται ο ένας στον άλλο και να μην “στάζει” ειρωνία, φαρμάκι και πικρόχολα σχόλια! 8)
Να ακούσεις σχόλια του Hansen για το “Windmill” ή του Weikath για το “Sigh No More”… :lol: :lol: :lol:
Από εκεί και μετά, κυρίως λόγω του ότι ο Henjo Richter ήταν κιθαρίστας των Gamma Ray, αλλά και κολλητός του Weikath, σιγά σιγά τα ξαναβρήκαν…
Ευτυχώς για 'μας!
Εδώ με μπέρδεψες λιγάκι… :roll:
Τι ακριβώς εννοείς;
Οι Helloween δεν διαλύθηκαν ποτέ…
Ο Kai Hansen έφυγε από την μπάντα που δημιούργησε ο ίδιος, γιατί ένοιωσε ότι δεν είχε όση ελευθερία ήθελε! Και αυτό έγινε στις 31 Δεκεμβρίου του 1988.
Ο Ingo Schwichtenberg, αν και ο Kai του ζήτησε να τον ακολουθήσει στο καινούργιο του project (Gamma Ray), αυτός αρνήθηκε μένοντας πιστός στο συγκρότημα του!
Αυτοκτόνησε κάποια χρόνια αργότερα, στις 8 Μαρτίου του 1995, πηδώντας σε γραμμές διερχόμενου τρένου 
, γιατί ο Weikath τον έθεσε εκτός μπάντας, λόγω προβλημάτων με ναρκωτικά, αλλά και σχιζοφρένειας…
Ο χρόνος θα δείξει…
Εμένα μου αρκεί να κάνουν reunion tour και να τους δώ στο Wacken! 8)
Δίσκο, αν δεν νιώθουν ικανοί ότι μπορούν να βγάλουν ισάξιο των πρώτων δεν χρειάζεται να το επιχειρήσουν…
Πάντως, όπως λές και εσύ από το να βγάζουν μετριότατα albums (σαν το “Majectic”), και απλά αξιοπρεπή (σαν το “Legacy”), συμπληρώνω εγώ, καλύτερα να μας δώσουν την χαρά ενός reunion…
Η σύγκριση δεν έχει κανένα νόημα αλλά ας δούμε το τόπικ ως αφορμή να πούμε δύο κουβέντες για τα θέματα Helloween - Gamma Ray.
Καλώς ή κακώς οι Helloween πλήρωσαν την πρόωρη μεγάλη επιτυχία και τη στενομυαλιά του κόσμου.
Από ότι φάνηκε δεν ήταν σε θέση να διαχειριστούν την επιτυχία και τον αντίκτυπο των 2 Keeper. Ένα νέο ιδίωμα, ένα νέο παρακλάδι δημιουργήθηκε με όπως είναι αναμενόμενο δημιούργησε φαντικούς οπαδούς και εχθρούς ταυτόχρονα.
Ο Kiske έφερε κάτι το διαφορετικό στην προσέγγιση των φωνητικών και ο άνθρωπος πέραν κάθε αμφιβολίας είναι προικισμένος με το λαρύγγι που έχει. Και όμως, είναι και αυτός ένα παράδειγμα πως το ταλέντο από μόνο του δεν είναι αρκετό. Επίσης, το κιθαριστικό δίδυμο των Hansen - Weikath κοίταζε στα μάτια μεγαθήρια τύπου Tipton - Downing ή Murray - Smith. Όχι και μικρό πράγμα.
Μετά ήρθε η παρακμή. Μάλλον πιο γρήγορα από όσο θα φανταζόταν κάποιος.
Οι Helloween μετά από 2 μέτριους δίσκους (Chameleon, Pink Bubbles Go Ape) είπαν να κάνουν αυτό που ο Hansen δεν έκανε ποτέ. Να αλλάξουν. Τώρα μη με ρωτήσετε αν είναι καλύτερο να μένεις πιστός σε αυτό που πρεσβεύεις ή να προσπαθήσεις να διαφοροποιηθείς ακόμα και αν το αποτέλεσμα σε εκθέσει…
Όλα εκ του αποτελέσματος κρίνονται ότι και να πούμε.
Εδώ, τουλάχιστον για την Ελλάδα, έπαιξαν το ρόλο τους και τα media. Ο Hansen ήταν πάντα ο σωστός που κρατούσε τη πίστη και ο Weikath, ο μαλάκας, ο περίεργος, ο φταίχτης για την φυγή του Hansen, για την αυτοκτονία του Ingo και τη φυγή του Kiske.
Και μέσα στην όλη του προδοσία, πήγε και έφερε στους Helloween τον frontman μιας καραποζεράδικης μπάντας που είχε προδιαγραφές να γίνει η καλύτερη poser-hard rock μπάντα στην Ευρώπη. Ξεπούλημα!
Τι και αν ο τύπος είτε σε πιο rock φόρμες, είτε σε metal έχει ένα από τα καλύτερα λαρρύγια, διαφορετικό, πιο ευέλικτο από αυτό του Kiske, αλλά χωρίς την μαγεία του. Τι και αν ο Deris είναι από τους καλύτερους συνθέτες? Τι και αν είναι καταπληκτικός frontman με καταπληκτική live φωνή και παρουσία? Τι και αν δίνει τη ψυχή του σε αυτό που κάνει.
Τι και αν οι Helloween έχουν ίσως την καλύτερη σύνθεση για power metal μπαντα (με Grapow,Kusch, Deris)? Τι και αν βγάζουν τη μια δισκάρα μετά την άλλη (με προσωπική αδυναμία το The Dark Ride)?
Ο Hansen πρέπει να έχει γράψει 3-4 φορές τα ίδια τραγούδια με μικροδιαφοροποιήσεις και ο Kiske πρέπει να έχει πει όλα αυτά τα χρόνια μερικές από τις συγκλονηστικότερες βλακείες στη μουσική αυτή. Και όμως ο κόσμος μαζί τους.
Και να που μια ωραία μέρα δικαιώνεται ο Hansen αφού το Land Of The Free κρατάει το power metal στην κορυφή των προτιμήσεων του περισσότερου κόσμου.
Και ο Kiske όταν επαναδραστηριοποιείται (με Avantasia κυρίως) αφήνει κόσμο βλάκα.
Ο χρόνος πέρασε, ο Hansen μετά από μια μικρή ανάκαμψη αντιγράφει μια τον εαυτό του, δύο τους Priest και μια τους Sabbath και βγάζει δίσκους, ο Kiske είναι ο μεγαλύτερος κωλοτούμπας ever και γενικά δουλεύει τον κόσμο υπό την μουσική υπόκρουση “για τα λεφτά τα κάνεις όλα…” και οι Helloween?
Ε, οι Helloween μετά από ανακατατάξεις που προσωρινά στοιχίζουν (για άλλη μια φορά όλα έγιναν λάθος και άκομψα), συνεχίζουν να βγάζουν δισκάρες, να δίνουν ωραία live, να την παλεύουν …
και ο κόσμος?
Τους έχει ψιλογραμμένους, περιμένοντας πότε θα γίνει το reunion με τους Hansen και Kiske για να γίνει και εκείνο το τρισάγιο στον κακομοίρη τον Ingo που εκκρεμεί…
Εν τέλει,
Kiske ή Deris?
Συμφωνώ με τα περισσότερα από όσα είπες, αλλά στα περί Deris: “…καταπληκτικός frontman με καταπληκτική live φωνή και παρουσία…” και περί Helloween: “…συνεχίζουν να βγάζουν δισκάρες, να δίνουν ωραία live…” έχω ακριβώς αντίθετη γνώμη!
no prob.
από video-συναυλίες που έχω δεί εποχής PC69, μέχρι το High Live και από εκεί και πέρα στην προ ενός έτους συναυλία που τους είδα live, ότι δείγματα έχω είναι παραπάνω από καλά.
Το ότι δεν αποδίδει κάποια τραγούδια του Kiske πιστά στο πρωτότυπο είναι λογικότατο. Η τροποποίηση κάποιες φορές βγαίνει καλή, άλλες όχι. Τον κρίνω κυρίως από το δικό του υλικό.
Προσωπικά ο μόνος δίσκος που δεν με ικανοποίησε απόλυτα ήταν το Better Than Raw, καθώς επίσης το Rabbit στην αρχή δεν μου άρεσε, αλλά εν τέλει το θεωρώ αρκετά καλό με κάποιες μέτριες στιγμές. Τα υπόλοιπα τα θεωρώ καταπληκτικά.
Προσωπική βαθμολόγηση των albums των Helloween (μόνο LPs και EPs, εξαιρώ singles, tributes, best-of, bootlegs, lives κ.λ.π):
- Helloween (E.P.) 9.5
- Walls Of Jericho 10
- Judas (E.P.) 9.5
- Keeper Of The Seven Keys (Part I) 10
- Keeper Of The Seven Keys (Part II) 10
- Pink Bubbles Go Ape 7.5
- Chameleon 6
- Master Of The Rings 9
- The Time Of The Oath 8
- Better Than Raw 7
- The Dark Ride 8.5
- Rabbit Don?t Come Easy 8
- Keeper Of The Seven Keys - The Legacy 8
Όπως βλέπεις δεν έχω πρόβλημα με την περίοδο του Deris, μου αρέσει αρκετά ως πολύ!
Στους Pink Cream 69 ήταν κορυφαίος και σαν φωνή και σαν παρουσία και σαν συνθέτης!
Όμως στα live με τους Helloween που τον έχω δεί εγώ (1998 και 2003) ήταν κατώτερος των προσδοκιών, τουλάχιστον για 'μένα…
Και μιλάω για το δικό του υλικό, το παλιότερο το βεβήλωσε! :evil:
Από τότε ακολουθώ το ρητό “καλύτερα να τους ακούς, παρά να τους βλέπεις!”
Το ίδιο ισχύει βέβαια και για τα τελεύταια live των Gamma Ray (από το 2000 και μετά)…
συμφωνώ ουσιαστικά με την μικρή διαφοροποίηση ότι θεωρώ πως έστω και στα σημεία Master Of The Rings < Time Of The Oath < Dark Ride, οι οποίοι είναι και οι καλύτεροι δίσκοι στη μετά Kiske εποχή.
Να επισημάνω εδώ πως μου αρέσει πολύ ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Andi Deris “Come In From The Rain”, ενώ μάλλον με απαγοήτευσε το δεύτερο “Done By Mirrors”.
Τέλος, οι δύο δίκσοι των PC69 στους οποίους τραγουδά το ομώνυμο και ειδικά το 2ο “One Size Fits All” είναι φανταστικοί.
Αχα.Τα ειχα μπερδεψει λιγακι :lol:
Thanks για την ενημερωση 8)
Στο “Time Of The Oath” με χαλάει πολύ (πάρα πολύ όμως!) η μουντή παραγωγή, γι’ αυτό του δίνω 8…
Συμφωνώ απολύτως, πολύ καλός και “συναισθηματικός” δίσκος!
Πράγματι, αλλά τραγουδάει και στο τρίτο τους, το “Games People Play” του 1993, το οποίο όμως είναι πολύ μέτριο! Καμία σχέση με τα 2 πρώτα!
προτιμω deris για πολλούς λόγους. εκτος απο πολυ καλή φωνή, ειναι και καλός συνθέτης. το dark ride απο το οποίο εχει γράψει το μισό, είναι ίσως το αγαπημένο μου helloween μαζί με το walls of jericho.
τα keepers τα βαζω μετά. σορυ αλλά γενικά ποτε δε πεθανα κιολας για τον κισκε. τρομερη φωνη αλλα και χωρις αυτον μια χαρα τα πηγαν. ειχαν αρχίσει εξ αλλου να παιρνουν την κατηφόρα όταν εφυγε ο hansen και φάνηκε ότι ηταν πιο σημαντικος…