Andre Matos - TIme To Be Free

Κυκλοφορίες
#1

Andre Matos - Time To Be Free

  1. Menuett
  2. Letting Go
  3. Rio
  4. Remember Why
  5. How Long (Unleashed Way)
  6. Looking Back
  7. Face The End
  8. Time To Be Free
  9. Rescue
  10. A New Moonlight
  11. Endeavour
  12. Separate Ways (World Apart) (Bonus Track)

Δύσκολοι καιροί για ήρωες της περασμένης δεκαετίας. Ειδικά, όταν μιλάμε για τον πονεμένο και όλο και πιο υποβαθμισμένο χώρο του power metal, όπως τουλάχιστον το οριοθέτησαν μπάντες σαν τους Helloween, τους Gamma Ray, τους Angra, τους Stratovarius και άλλουι την προηγούμενη δεκαετία. Ακόμα και οι πιο ελπιδοφόροι συνεχιστές όπως οι Edguy και οι Sonata Arctica, ελίχθηκαν και εξελίχθηκαν μακρυά από το βούρκο που είδαν ότι μπαίνουν οι περισσότεροι.

Ένα από τα πιο ιδιόμορφα κεφάλαια ήταν πάντα αυτό των Angra. Ο όρος power metal στεγνα πέραν του Angels Cry υπήρξε μάλλον περιοριστικός, αλλά αυτή ήταν η βάση τους. Καλώς ή κακώς (κακώς κατ’εμε, αλλά έτσι γίνεται συνήθως) την μεγαλύτερη αναγνώριση είχε πάντα ο τραγουδιστής Andre Matos. Λαρύγγι από τα πολύ λίγα που όταν έφυγε από τους Angra, ο περισσότερος κόσμος τους ξέγραψε και όταν κύκλοφόρησε το project Virgo ο κόσμος ξέγραψε αυτόν κάνοντας και στις δυο περιπτώσεις λάθος.

Το Ritual των Shaman ήρθε σα φιλί ζωής. Πολλοί έκαναν λόγο για την συνέχεια του Holy Land, αλλά οι περισσότεροι ούτε καν μπήκαν στον κόπο να ασχοληθούν. Αν και όλα έδιχναν καλά, οι Shaaman αλλάζουν μαζί με το όνομα και μουσική κατεύθυνση και εμπορικά τα πράγματα πάνε μάλλον άπατα και ο Andre αποφασίζει να συνεχίσει με προσωπική καριέρα…

…κάπου εκεί όλοι αρχίζουμε να σκεφτόμαστε ότι τελικά ο τύπος δεν την παλεύει και μάλλον αυτός τελικά φταίει για το split των Angra, αυτός μάλλον είναι ο περίεργος, ο εγωκεντρικός και εν τέλει ο αυτοκαταστροφικός. Δεν κρύβω πως πριν ακούσω το δίσκο για τον οποίον παρεπιπτόντως δεν έχω γράψει κουβέντα μέσα μου γινόταν μια πάλη. Είναι ο Matos που τόσα χρόνια λατεύω, ή τελικά το έχει κουράσει πολύ ?

Οι πρώτες ακροάσεις του album ήταν κάπως μουδιασμένες αφού παρόλο που ο δίσκος είναι αρκετά straight και heavy δεν είναι σε καμια περίπτωση ευκολοάκουστος. Η παραγωγή του Roy Z με τη συνεργασία του standard (κουμπάρου) Sascha Paeth είναι εμφανής. Δυνατές κιθάρες και παραγωγή αρκετα heavy χωρις να λοίπουν οι γνωστές ενορχηστρώσεις. Η φωνή του Matos έχει αλλάξει σε σχέση με παλιότερα. Έχει γίνει πιο μπάσα, πιο γρετζαριστή. Ίσως αρχικά ξενίσει, αλλά είναι πιο ώριμη και πιο καλή στα χαμηλά, όπως είχε διαφανεί και στο Reason.

Η συνέχεια των ακροάσεων σιγά σιγά με βύθιζε στο δίσκο. Ακρόαση με την ακρόαση κάθε τραγούδι μου έμενε, κάθε ερμηνεία ήταν και καλύτερη, όλο και περισσότερα κομμάτια ξεχώριζα μέχρι που τον τελευταίο καιρό είναι από τα μόνιμα ακούσματα στο i-pod μου. Να μιλήσω για το συναίσθημα του Face The End, τη δύναμη αλλά και νοσταλγία του Rio, τη δύναμη και τη μελωδία που βγάζουν κομμάτια όπως το Letting Go ή το How Long (Unleashed Away) ή την καταπληκτική ενορχήστρωση και ερμηνεία στο A New Moonlight.

Δεν ξέρω ποιο είναι το κοινό του Andre Matos σήμερα. Δεν ξέρω αν και πόσοι θα ενδιαφερθούν. Ειδικά εδώ. Οι Angra με τη νέα τους μορφή δουλεύουν ακατάπαυστα και ενώ ανεβαίνουν συνεχώς στο εξωτερικό ξαναφτιάχνοντας το όνομά τους, εδώ δεν μπόρεσαν να κάνουν επιτυχία ούτε με το εκπληκτικό Temple Of Shadows μαζεύοντας καμια 400 άτομα. Δεν μου λέει πως θα καταφέρει τίποτα καλύτερο ο Andre με τα τερτίπια του και τις διαρκείς παραξενιές και αλλαγές του.

Όμως, αν σας αρέσει το άμεσο μελωδικό heavy power πρέπει να το ακούσετε. Είναι πραγματικά καλό. Εν τέλει όπως φαίνεται είτε μιλάμε για μουσική, είτε για ποδόσφαιρο ένας Βραζιλιάνος Μάτος είναι πάντα εγγύηση…

#2

To άλμπουμ μαμάει!!! Βασικά μου άρεσε και το δεύτερο Shaman(ή Shaaman).Τεσπά, για το καινούργιο μπορώ να πω ότι έχει πολλά εμπνευσμένα κομμάτια και ο Matos είναι σε μεγάλη φόρμα όπως πάντα.
Άσχετο, αλλά το 1996 που έβγαλαν το Holy Land και γινόταν της Πόπης με την πάρτη τους δεν είναι και πολύ μακρία. Τι έγινε και έχουν γίνει στην Ελλάδα underground? Τόσο πολύ άλλαξαν τα γούστα των ανθρώπων;

ΥΓ: Το separate ways το ψιλοσκοτώνει.

#3

Outshined τα είπες όλα… Συμφωνώ σε κάθε σου πρόταση…

#4

χα!αυτο φιλε ειναι μια μεγαλη ιστορια.παιζουν πολλοι παραγοντες (οχι του ποδοσφαιρου).να σου θυμισω οτι ηδη απο την επομενη κυκλοφορια τους,το fireworks ειχαν ηδη αρχισει να ξινιζουν πολλοι.αν και η βαθμολογια στο χαμμερ τοτε ητανε 9ρακι αν θυμαμαι καλα.η συνεχεια φανηκε και στο λαιβ τους εδω για την περιοδεια του fireworks.λιγοτερος κοσμος και λιγοτερα ενθουσιαστικα σχολια (“ωραιο λαιβ,αλλα το προηγουμενο ηταν καλυτερο”) απο τη συναυλια του holy land.μεχρι και οι διασκευες που παιξανε αρεσαν λιγοτερο στον κοσμο απο αυτες που χανε παιξει στο προηγουμενο τους λαιβ στην ελλαδα!
δεν ξερω που οφειλεται αυτο.μια γνωμη ειναι οτι (για τους angra μιλωντας παντα) στο holy land φτασανε στο απωγειο τους.και σε αυτο βοηθησαν 3 στοιχεια:
1)ο δισκος ηταν απιστευτα εμπνευσμενος
2)υπηρχε διαχυτο το στοιχειο του power metal (οπως το χαν οριοθετησει οι ιδιοι)
3)υπηρχαν τα λεγωμενα “χιτακια”. Nothing to say -εμπνευσμενο,heavy κομματι που σου μεναν στο μυαλο μελωδιες και ρεφραιν- και επισης το make believe -καταπληκτικο μπαλαντοειδες κομματι,γυρισμενο και βιντεοκλιπ-.

αυτοι οι 3 παραγωντες πιστευω οτι τραβηξαν ολων διαφορων ειδων το κοινο
progressiveαδες,powerαδες και γενικα οπαδους του Heavy metal που ανακαλυψαν ενα καταπληκτικο αλμπουμ

στο fireworks απο την αλλη,απουσιαζαν τα κομματια κραχτες,τα δυνατα\power στοιχεια ειχαν μειωθει και η εμπνευση ηταν ενα σκαλι κατω (κατ εμε) απο το Holy land.με αποτελεσμα οι powerαδες οπαδοι (που τανε πολλοι εκεινη τη περιοδο) να μειωθουν,το ιδιο και οι ευρυτεροι οπαδοι του heavy metal οι οποιοι δεν βρηκαν το fireworks οσο heavy θα το θελανε και ετσι μεινανε οι γνωστοι Progressiveαδες (αυτοι που γεμιζουνε καθε λαιβ των dream theater και πινουνε καφε οταν παιζουνε μπαντες σαν τους sieges even και τους cynic).

ε μετα εφυγε και ο matos,οι shaman βγαλανε ωραια αλμπουμ αλλα δεν ητανε ικανα να τραβηξουν τους μεταλαδες που ειχαν μεινει στο holy land (οι λογοι πανω κατω ιδιοι με αυτους του fireworks).
το ιδιο και οι angra,αν και τα τελευταια τους αλμπουμ ειναι απιστευτα δυνατα,αν και βγαλανε και ενα πιασαρικο κομματακι (rebirth) υπολειπωνταν εναν μεγαλο τραγουδιστη.αυτα ως προσωπικη γνωμη!

#5

Συμφωνώ μαζί σου στα περισσότερα(αγαπημένο μου Angra album είναι το temple, χε χε γούστα είναι αυτά). Για εμένα ψιλοφταίει βέβαια επίσης ότι και τα περιοδικά (και ειδικά το Χάμμερ που έχει και τις περισσότερες πωλήσεις) προωθούν περισσότερο πλέον μπάντες τύπου System of a Down, Trivium κλπ(όχι βέβαια ότι είναι άσχημα, ειδικά οι system) και έχουμε φτάσει στο να θεωρούνται γραφικές οι μπάντες που δεν παίζουν με κουρδισμένες χαμηλά τις κιθάρες και έχουν υψίφωνους τραγουδιστές.

#6

σιγουρα παιζει ρολο.το λυπητερο ειναι τελικα οτι το ενεργο κοινο στην ελλαδα που καθοριζει πωλησεις και αν θα γεμισει ενα λαιβ,ειναι οι μικροτεροι σε ηλικια.και δυστυχως αυτοι χειραγωγουνται απο ενα επι το πλειστον περιοδικο.και οι μεγαλυτεροι,οι πιο ψαγμενοι τελικα ειναι πολυ δηθεν.αυτα συμπερανω εγω.

#7

εγω παντως οτι θεωρω οτι ο matos εχει δωσει την καλυτερη ερμηνεια του στο reason των shaaman…

#8

καλές οι τοποθετήσεις σας παίδες.

να θυμίσω μόνο πως το fierworks είχε πάρει 10, όχι πως λέει κάτι, αλλά εγκυκλοπεδικά.

Στην ελλάδα το metal κοινό μου δίνει την εντύπωση ότι είναι λίγο “γηπεδικό” κοινό. Πηγαίνει όπου υπάρχει “τζέρτζελο” και ακουλουθεί τις τάσεις. Είναι σαν κάτι τύπους που πηγαίνουν στο γήπεδο κάθε τρεις και λίγο και δεν έχουν παραμικρή ιδέα από μπάλα. Προς Θεου, δε λέω πως δεν πρέπει να πηγαίνουν και αυτοί, αλλά όπως αποδεικνύεται δημιουργούμε είδωλα χωρίς ιδιαίτερη κρίση.

Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς το ότι οι Angra έχοντας ένα ισχυρό fan base κάνοντας μια απο τις ιστορικότερες συναυλίες στο Ρόδον και μαζεύοντας κόσμο ακόμα και σε ραδιοφωνικούς σταθμούς δεν μπορούν να μαζέψουν ούτε 500 άτομα. Όπως δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς τους Queensryche να παίζουν κατακαλόκαιρο στο Gagarin και να μην το γεμίζουν. Ή ακόμα και στους Iced Earth που κάποτε έπαιζαν 3 μέρες σερί και παρακαλούσες για εισιτήριο να έχουν ταυτιστεί με τα ακούσματα ενός αδαή.

Οι Angra με την τωρινή τους μορφή σαρώνουν (για τα δικά τους δεδομένα). Στην Ιαπωνία είχαν για support τους Nightwish αν αυτό σας λέει κάτι. Επίσης, αν ακούσει κάποιος προσεκτικά το Ritual των Shaman θα αντιληφθεί πως δεν στερείται ούτε σε έμπνευση, ούτε σε ερμηνείες από στιγμές που έκαναν μεγάλους τους Angra. Αλλά ποιός ασχολείται τώρα με αυτούς? Μια καλή κριτική, μια μικρή συνέντευξη. Budget για τοποθετημένο δίσκο του μήνα και εξώφυλλο δύσκολα θα διαθέσουν. No martini, no party…

Στο δια ταύτα και εγώ βρήκα πολύ όμορφο το Reason αλλά δυσκολεύομαι πολύ να καταλάβω πως βρίσκεται εκεί τις καλύτερες ερμηνείες του Matos και μου αρέσει υπερβολικά το Temple Of Shadows αλλά αδυνατώ να το συγκρίνω με το Holy Land. Το μεν είναι κάτι που προσεγγίζεται, το δε ούτε από τους δημιουργούς του…

Ο Matos ποτέ δεν μου είχε δώσει την εντύπωση ότι είναι ντίβα. Μάλλον είναι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να συμφωνήσει ούτε με τον εαυτό του και έχει λίγο μεγαλύτερο εγωισμό από αυτόν που θα έπρεπε να έχει για να στεριώσει σε μια μπάντα. Πάλι καλά που έχει βρει και τους αδερφούς Mariutti που τον ακολουθούν πιστά…

#9

Πολύ σωστά τα λες. Πάντως θυμάμαι τους Angra εποχής Holy Land. Θυμάστε την προώθηση τους απο το Hammer? Θεωρούνταν “the next big thing” στο power metal… Κι εδώ που τα λέμε, δικαιολογημένα, το Holy Land είναι απίστευτος δίσκος. Σκεφτείτε όμως, εκείνη η περίοδος ήταν όντως μια εποχή που το power βρισκόταν πολύ πιο ψηλά σε σχέση με τώρα. Και δεν αναφέρομαι μόνο απο άποψη του πόσο δημοφιλές ήταν στον κόσμο. Συγκροτήματα όπως οι Iced Earth, Gamma Ray, Blind Guardian, Grave Digger, Stratovarius και άλλοι στα 90ς κυκλοφόρησαν πολύ σημαντικά για το είδος άλμπουμ. Τα τελευταία χρόνια όμως?

Επομένως είναι πολλοί παράγοντες… η προώθηση σίγουρα είναι ένας απ’ αυτούς αλλά όχι μόνο πιστεύω.

#10

H αλήθεια έιναι ότι το είδος (power) έχει κορεστεί σε ένα βαθμό… Όχι όμως και το prog-power (που παίζουν οι Angra).

To Holy Land είναι σαφώς τεράστια δισκάρα… Και αν υπάρχει ένας δίσκος που να έχει βγει μετά και να μπορεί να συγκριθεί μαζί του, αυτός είναι το Ritual.

Όσο για το Temple Of Shadows, δε μου έρχονται στο μυαλό πολλές τόσο αξιόλογες κυκλοφορίες στο χώρο τα τελευταία χρόνια.

Όσο για τη φωνή του Matos, τι να λέμε τώρα… Αν υπάρχει ένας διάδοχος του Kiske, τότε είναι αυτός, κανείς άλλος.

#11

Για εμένα παίζει ρόλο πέρα από τι βαθμό θα πάρει ένα άλμπουμ και τι στάση θα κρατήσει απέναντί του όλη η συντακτική ομάδα ενός περιοδικού. Συγκεκριμένα για τους Angra, το Holy Land το αγκάλιασε όλο το περιοδικό. Αντίθετα στο Fireworks μπορεί ο Χρονόπουλος(αν θυμάμαι καλά) να έβαλε 10 αλλά πόσοι από τους υπόλοιπους στη συνέχεια μίλαγαν με τα καλύτερα λόγια γι’ αυτό?
Πάντως χαίρομαι που ακόμα και τώρα οι Angra και ο Matos βγάζουν τόσο καλούς δίσκους και οι απόψεις σχετικά με το ποιος είναι καλύτερος διαφέρουν.

#12

Έχει βγει στα δισκάδικα;

#13

πεσταααααααα… το ritual ειναι οντως τρελος δισκος. συμφωνω σε οσα ειπες.

συμφωνω επισης για το θεμα ματος. το εθεσες αψογα. :thumbup: το καινουργιο δε το εχω ακουσει, αλλα αν φτανει το ritual σε θεμα ποιοτητας πρεπει να ειναι πολυ καλη δουλεια.

#14

Δεν έχω ακούσει τις δουλειές του Matos με τους Shaaman, αλλά το Time To Be Free είναι καταπληκτικός δίσκος.

#15

Είναι συμπαθητικός δίσκος. Πρέπει να συμβιβαστούμε μάλλον με το γεγονός ότι δε θα ξανακούσουμε τον Matos του Angel’s Cry και του Holy Land (:frowning: ). Η φωνή του είναι διαφορετική και σε σχέση με τη δισκάρα Ritual.

Το Time To Be Free είναι ως επί το πλείστον power metal δίσκος. Χωρίς τα πολλά progressive ή έθνικ ξεσπάσματα που μας έχει συνηθίσει το παρελθόν των Βραζιλιάνων.

Ξεχώρισα το ευχάριστο how long και την έκπληξη του δίσκου, το ψυχεδελικό “A new moonlight” που είναι κομματάρα.

Aκούγεται ευχάριστα, αλλά δε νομίζω να το βάλω και πολλές φορές στο cd-player μου.

#16

Δεν θυμάμαι αν είπα πως φτάνει το Ritual σε ποιότητα αλλά και να το είπα δεν το εννούσα…
Προφανώς δεν είναι Ritual, ούτε σε ήχο, ούτε σε ποιότητα, αλλά συνεχίζει να αποτελεί εξαιρετικό δίσκο στο είδος του και δεν θα κάνω συγκρίσεις για να μη συγχηστούν τίποτα fanboyδες (είναι και πολλοί παναθεμά τους…), αλλά και επειδή δεν βρίσκω ιδιαίτερο νόημα.

#17

Δυστηχως ουτε φωνη ουτε ακροαση για Ευρωπαικη κυκλοφορια για αυτο το αλμπουμ…κανεις δεν ξερει τιποτα απο οσους ρωταω και στο νετ δεν εχω βρει κατι…ελπιζω συντομα σε κυκλοφορια του!!Στην αρχη δεν τρελαθηκα αλλα μετα…επαθα πλακα!!!

#18

The Brazilian ANDRE MATOS is doubtlessly among the most charismatic and versatile vocalists on the international rock/metal scene. His voice is unmistakable, his compositional talent beyond all doubt. In the late eighties, Matos formed the band Viper, practically a predecessor of his top-selling act ANGRA, which he launched in 1991. Three internationally successful albums, plus four EPs and sensational tours around the globe marked the Angra years from 1992 to 1999 with Matos as their frontman. Following his departure, he formed SHAMAN, simultaneously proving himself to be a multi-faceted musician, who also cuts a fine figure away from heavy metal, alongside guitarist/producer Sascha Paeth in their VIRGO project. Now his solo debut, Time To Be Free, is due to be released, featuring eleven brand-new songs which confirm his unusual vocal range and underline that Matos has matured in every respect. The album is scheduled for release on February 25, 2008 in Europe (Germany - February 22, 2008) on SPV/Steamhammer.

Matos was supported by truly excellent musicians: His solo band includes the renowned trio consisting of Luis Mariutti (bass), Hugo Mariutti (guitar) and Fabio Ribeiro (keyboards) ? all of them former members of Angra and Shaman ? plus guitarist ?Zaza? Hernandes, with whom Matos worked in the early nineties and who is considered one of Brazil?s best guitarists, as well as Eloy Casagrande, a 16-year-old drum talent who came first at the Modern Drummer drum competition in the US.

The album was produced by Roy Z (JUDAS PRIEST, BRUCE DICKINSON, HELLOWEEN, among others) and Sascha Paeth (EDGUY, KAMELOT, RHAPSODY) in Brazil, Germany and the US. Directly after its release in Japan, the album stayed at no. 2 on the Japanese sales charts for a full month, ahead of big names, such as METALLICA and HEAVEN AND HELL.

#19

Τoν ξανάκουσα πριν λίγες μέρες και είναι ένας πολύ καλός δίσκος… Δεν του έχω δώσει ακόμα τον χρόνο που απαιτείται όμως :frowning:

Δεν πρόκειται να απογοητεύσει τους φανς του μεγάλου Matos…

#20

Αντε ωραια!!Επιτελους!!Θελω στερεοφωνικη απολαυση!!!