Anthrax

θυμιζει Bush-era με τον Joey στο μικροφωνο…
θεωρω πως ο Belladona ταιριαζει μονο στο 80’s στυλ των Anthrax κ οχι σε αυτο τον ηχο που ακουω. (και να σημειωθει οτι ειμαι fan της περιοδου Belladona περισσοτερο).

λιγα πραγματα το τραγουδι παντως… δυστυχως.

Δεν με ενθουσίασε. Ντάξ καλό αλλά μέχρι εκεί!

ΜΙΣΟ τον Bush ! ΜΟΝΟ Belladona ΡΕ !

Αν και με μιά πρώτη ματια το τραγούδι καλο φενεται,και το ομόνυμο που είχα ακούσει στο rocking,αλλα μου την δίνουν λίγο τα φλωρο-φωνητικά , chorus και τέτια . Είναι πιο εμπορικό και φιλικό στον ακροατή θα έλεγα

το βίντεο στην κεντρική είναι ενα ΕΠΟΣ

*τον σάπισαν

γαμημένοι τραμπούκοι ρε

Ποσο ζωα ομως, δικιο ειχε ο Ian που ειπε “Fucking geniuses they work in here…”, πραγματικα πολυ ακυροι.

2 Likes
1 Like

σιγουρα ηταν γιορτες χριστουγενων, δεν ειναι σιγουρο αν ειναι 1988 89 ή 90

μεγαλος ξαδελφος -οι μισοι σιγουρα εχουμε εναν τετοιο που τα ξεκινησε ολα- στην εφηβεια του ακουει μεταλ μου εχει δωσει κασετα με wasp -i wanna be somebody και που να ηξερα οτι μαλλον δεν εγινα somebody-, black sabbath -περιεργο τραγουδι αυτο με την καμπανα,- acdc -και αλλο τραγουδι με καμπανα γαμαει ε;-,guns n roses -κρυφογελακια για το grass is green- κτλ κτλ

τα 2 ομως πιο σημαντικα το καθενα με την δικη του πορεια στο τι μουσικη ακουσα ηταν σε βινυλιο

keeper of the 7 keys ptII -δεν μπορω να γραψω τιποτα μου ορισε το μελλον-

και

STATE OF EUPHORIA
δεν ξερω τι θεση παιρνει βαθμολογικα στην δισκογραφια τους -αφου δεν την ακολουθησα ιδιατερα για να λεμε αληθειες- αυτο που ξερω ειναι οτι για κανα 3μηνο την 1η πλευρα του βινυλιου πρεπει να την ακουγα καθε μερα
αυτο που ξερω ειναι οτι το antisocial -ναι οκ δεν ειναι δικο τους- ακομα και να κουφαθω θα το καταλαβω απο τις δονησεις στα ηχεια
αυτο που ξερω ειναι οτι την εισαγωγη με το τσελο στο be all πρεπει να την σιγοτραγουδουσα αυτους τους 3 μηνες πριν κλεισω τα ματια μου -για υπνο ρε-
αυτο που ξερω ειναι οτι εχω παιξει ειρ ντραμινγκ 1290 φορες -χιλιες διακοσιες ενενηντα ολογραφως- το out of sight
αυτο που ξερω ειναι οτι στο who cares δεν θα ηθελα καθολου φωνητικα
και τελος οτι το schims -το μονο απο την 2η πλευρα- με εschmisε -μαλλον δεν πετυχε το λογοπαιγνιο αλλα το αφηνω-

δεν εκανα ποτε μπλουζακι το εξωφυλλο -ή το οπισθοφυλλο- αλλα αν με αφησει η γυναικα θα το κανω πινακα να το βαλω στο παιδικο δωματιο -οταν με το καλο-

κυκλοφορησε 23/9/1988 και σε λιγο θα κυκλοφορησει ξανα σε deluxe edition

με κερδισε το παουερ εν τελει μετα απο 3-4 χρονια

ανοιγω μπυρα το βαζω στον τιουμπι and i salute you

5 Likes

Δεν ξέρω αν έχει μπει στο παρελθόν αλλά…

5 Likes

Μολύνουν την ιδέα και φοράνε παντελονακια

Α χα αχαχαχαχα

1 Like

o Makis o POWERHEAD can go suck a dick pou mou gine kai eidikos

1 Like

Μαλακες κλαιω… :rofl:

pare Maki POWERHEAD tin kritiki sou kai val tin ston kolo sou

pare kai ta padelonakia flore Maki POWERHEAD

η κριτική είναι της εποχής ;;

γιατί κάτι με κάνει να πιστεύω ότι 30 χρόνια μετά , ο Μακης ο powerhead ( μάλλον θα ) μολύνει την ιδέα του H.M. στον Ρέμο με την Βανδη τα Σάββατα

η ειρωνεία είναι ότι κάτι τέτοιοι συνήθως …το γυρνάνε

4 Likes

pesta xrisostome me ton floraki ton POWERHEAD

ΧΑΧΑΧΑ… Τρελαθηκες ε? :joy:

Για τον συγκεκριμένο δεν γνωρίζω, δεν τον είχα προλάβει κιόλας σαν συντάκτη στο περιοδικό. Αυτή όμως που “το γύρισε” πανηγυρικά είναι η Πόπη Στέφα (το είχε αναφέρει η ίδια σε κάποιο επετειακό τεύχος του ΜΗ) που μαζί με τον σύζυγο της Δημήτρη Στεργίου έγραφαν την στήλη Forgotten Jewels απ’ όπου μάθαμε πολλά και σπουδαία πράγματα.
Είχαν όμως κι αυτοί ένα ύφος έντονα περιφρονητικό για όσους δεν άκουγαν τα “σωστά” παρακλάδια ή ήταν εγκλωβισμένοι στο mainstream.

Ηθικόν δίδαγμα: μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη πεις, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός κλπ κλπ

2 Likes

στο ινβέιντερ δεν έγραφε αυτή; βασικά, απ’ ότι τσέκαρα στο σάιτ τους, έχει γράψει ακόμα και τώρα κάποια πράγματα, για monster magnet δηλαδή.
https://metalinvader.net/el/author/popi-stefa/