κανονικότατο.
πάντως φαίνεται πως ξεπερνάει το neon bible.
ίσως να μιλάμε και για τον καλύτερο δίσκο τους.
όταν το ακούσω αρκετά θα επανέλθω με ανάλυση track by track.
και ναι, το sprawl ΙΙ είναι κομματάρα…
Δισκάρα…
Για καλή μου τύχη, πάω Καναδά για σπουδές από τα τέλη Αυγούστου, οπότε θα το καλύψω αυτό το συναυλιακό αποθημένο!
Τρελές κριτικές έχει πάρει ο δίσκος και χαρακτηριστικά το BBC γραφει " The Suburbs is their most thrillingly engrossing chapter yet… You could call it their OK Computer. But it?s arguably better than that. " 
http://www.anydecentmusic.com/review/1999/The-Suburbs.aspx
Εγω μια φορα προλαβα και το ακουσα, μολις το ακουσω κανα πενταρι φορες θα πω την γνωμη μου 
Λοιπον, απο χθες ακουω μονο suburbs. Στην πρωτη και στην δευτερη ακροαση ημουν καπως ετσι :? ελα που ομως παρολο που δεν ενθουσιαστηκα κατι με τραβαγε να ακουσω τον δισκο ξανα και ξανα ωσπου τελικα μετα απο συνεχομενες πολλες ακοασεις: απιστευτες συνθεσεις, μουσικαρες, ταξιδιαρικο, καπου μου φανηκε οτι ακουγα κατι σαν police καπου αλλου κατι σαν U2 :-s
Μεγαλη αγαπη το Ready to Start που ισως σε εσας τους fans θυμιζει παλιους arcade fire “funeral εποχη” οπως διαβαζα στα reviews.
Τελικα αλλαξα γνωμη για δαυτους, ειναι μπανταρα.
Ro co co Ro co co Ro co co Ro co co!
πρώτη επαφή με τη μπάντα, για τη φάση το άκουσα, περαστικός είμαι απ’το genre, πολύ μ’άρεσε, ευχάριστο μέχρι αηδίας.
αυτό έλειπε να μην άλλαζες γνώμη.8)
είναι ο καλύτερος δίσκος τους, που πολύ πιθανόν να τους εντάξει στη σφαίρα των supergroups.
έχει 16 συνθέσεις και παρ’όλα αυτά δε μπορώ να βρω ούτε ένα filler!
για συγκρίσεις με το ok computer που διάβασα παραπάνω σε κάποια reviews είναι νωρίς ακόμα.αλλά η σύγκριση αυτή εχει βάση.και αυτό σημαίνει πολλά για τους arcade fire.
Δεν εχει φιλλερ, το ακουω τοσες μερες σερι τωρα οπου και αν παω, mp3,σπιτι κτλ και δεν μπορω να ξεκολλησω…we used to wait με το πιανακι και το κολλητικο ρεφρεν, το ομοτιλτο ως μεγκα-χιτ,το Sprawl II που μου εφερε μνημες Funeral στο μυαλο…τα κομματια ειναι ολα ενα κι ενα…δεν ξερω αν ειναι ο καλυτερος τους-γτ ειμαι συναισθηματικα δεμενος με Funeral- αλλα μαζι με αυτο μαλλον μοιραζονται τη κορυφη(τουλαχιστον προς το παρον)…
μεγάλος δίσκος.
track by track ανάλυση, μπας και καταλάβουμε τι παίζει δηλαδή…
The Suburbs: το μεγαλύτερο χιτάκι που έχουν γράψει.κολλητικό σαν τσιχλόφουσκα.πολύ εύστοχα ο δίσκος ξεκινά με αυτό.
Ready To Start: θυμίζει πολύ το παρελθόν των arcade fire.θα μπορούσε να είναι στο funeral.για να θυμόμαστε πως υπάρχει μουσική συνέχεια μεταξύ των δίσκων τους.αρκετά “αθώο” θα το χαρακτήριζα μουσικά, ενώ στιχουργικά είναι μάλλον το αντίθετο.έξυπνο.
Modern Man: από τα κομμάτια που θα ξεχωρίσουν από το δίσκο.έχει κάτι το catchy.εξαιρετικοί και οι στίχοι.
Rococo: το πιο γηπεδικό τραγούδι του δίσκου.μετά από την πρώτη ακρόαση του δίσκου το ρεφραίν αυτού του κομματιού είναι το πρώτο που σου μένει.
Εmpty Room: τρομερό το βιολί στην αρχή.τσιτάτο, και μπορώ να σκεφτώ πολλές indie μπάντες με γυναικεία φωνητικά που θα ήθελαν να το είχαν γράψει…
City With No Children: το πιο ιδιαίτερο τραγούδι του δίσκου μέχρι αυτό το σημείο.φανερώνει τις επιρροές τους από bruce springsteen.ίσως στο μέλλον γράψουν περισσότερα σε αυτό το στυλ.
Half Light I: dreamy.πολλές indie/folk μπάντες βγήκαν τον τελευταίο καιρό.ας πάρουν κάποια μαθήματα…
Half Light II (No Celebration): .οι electro επιρροές που έλεγαν ότι θα υπάρχουν στο δίσκο…από τα κολλήματά μου.επηρεασμένο από depeche mode και u2.μα πολύ καλύτερο από τους τελευταίους δίσκους και των δύο…
Suburban War: μάλλον το πιο συναισθηματικό τραγούδι του δίσκου.πολύ μ’αρέσει…:roll:
Μonth of May: PUNK!ακόμα και mosh pit μπορώ να σκεφτώ ακούγοντάς το.:pο μάϊος μόλις απέκτησε το δικό του ύμνο.
Wasted Hours: τυπικό τραγούδι της νέας εποχής των arcade fire.ιδανικό για να το ακούς και να χαζεύεις έξω από το παράθυρο μια ηλόλουστη ανοιξιάτικη μέρα.
Deep Blue: αριστούργημα.αυτό το κομμάτι είναι απλά καταδικασμένο να αγαπηθεί.
We Used To Wait: το πιάνο που τραβάει το δικό του δρόμο στο κομμάτι κάνει τη διαφορά.συνειδητοποιείς πως έχεις φτάσει στο 13ο τραγούδι του δίσκου και συναρπάζεσαι το ίδιο με τη στιγμή που ακούς τις πρώτες νότες του “suburbs”.
Sprawl (Flatland): λειτουργεί περισσότερο σαν εισαγωγή στο sprawl II, αλλά μπορεί να σε κάνει λιώμα…
Sprawl II (Mountains Beyond Mountains): η δεύτερη ηλεκτρονική στιγμή του δίσκου.συνδυάζει το electro feeling των 80’s με την ατμόσφαιρα του funeral.μεγαλειώδες κλείσιμο.
The Suburbs (Continued): είναι όμορφο που τελειώνει έτσι ο δίσκος γιατί σου δίνει μια αίσθηση συνοχής.για τα επόμενα 10’ κοιτάς το άπειρο και μετά πάλι play.και ξανά…και ξανά…και ξανά…
το ok computer αυτής της γενιάς?
είναι νωρίς ακόμα, αλλά πολύ πιθανόν imo…
Πολύ καλή εντύπωση στις πρώτες ακροάσεις! Παρόλα αυτά είμαι και εγώ δεμένος με Funeral και δε θέλω να κάνω βιαστικές συγκρίσεις. Ίσως και να υπερβάλλω αλλά οι Αrcade Fire είναι ένα από τα ελάχιστα συγκροτήματα που νιώθεις ότι δε θα μπορούσες να πετάξεις ούτε ένα τραγούδι τους και από τους 3 δίσκους τους.
Ήδη αγαπάω The Suburbs, City With No Children, Ready To Start και Sprawl II.
Ειδικά στο τελευταίο νιώθω ότι τα αιθέρια φωνητικά και η 80’s ποπ αισθητική θα μπορoύσαν να είχαν βγει από τις καλύτερες στιγμές της Blondie.
Eίμαι στο Εmpty Room. H ακρόαση ενος δίσκου Arcade Fire πάντα είναι καθαρή απόλαυση. Σε πλημμυρίζουν ένα σωρό ήχοι, συναισθήματα, εναλλαγές διάθεσης! Μέχρι στιγμής δηλώνω ενθουσιασμένος! Προχωρώ και θα επανέλθω:D
Eντιτ, Αmazing_journey LIVE: Στο Suburban War υπήρξε στάση για 3peat. MAΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΘΙΣΜΟΣ. Ερωτας με την πρώτη αφτιά το δισκίο.
αύριο βγαίνει στα δισκοπωλεία.θα κυκλοφορήσει με 8 διαφορετικά εξώφυλλα:
http://embed.arcadefire.com/artwork/artwork_jpeg.html
ομορφιές.
Πολύ καλό άλμπουμ. 'Εχω την εντύπωση ότι είναι ανώτερο από Neon βέβαια δεν μπορεί να φτάσει το Funeral.
Εγω παλι νομιζω πλεον οτι ειναι τουλαχιστον ισαξιο με Funeral, απλα Funeral θα παραμεινει οριακα το προσωπικο μου αγαπημενο λογω συνειρμων και προσωπικων εμπειριων που ειχα συνδεσει μαζι του…αλλα σε επιπεδο εμπνευσης και τα δυο αλμπουμ ειναι αριστουργηματικα…
Ο δισκος συνεχιζει να μονοπωλει το playlist του winap μου με χαρακτηριστικη ευκολια…ολα τα κομματια ενα κι ενα, απολυτα απαραιτητο και το τελευταιο second τους για να προχωρησει αρμονικα ο δισκος…αριστουργημα γαμωτο!!!
Λοιπον, τελικη αποψη:
Τον δισκο μπορω να τον χαρακτηρισω ως “indie εκσπερματωση”. Πριν δεις το ολο τελικο αποτελεσμα καταλαβαινεις τις διαφορες μουσικες επιρροες, απο U2 σε Βoss και απο εκει σε Police που τελικα φτανει μεχρι τα ηλεκτρονικα μονοππατια των Knife αλλα με μια 80s ματια “βλεπε Sprawl II τι κομματαρα” και ξαναγυρναει στο arcade fireιστικο στυλ με τις ιδιαιτερες indie-folk πινελιες τους.
Το γαματο της υποθεσης ειναι οτι ο δισκος με τραβαει περισσοτερο να τον ακουσω ολοκληρο παρα να βαλω καποια συγκεκριμενα τραγουδια μονο, που σημαινει πως οταν παιρναει απο τα αυτια μου δεν υπαρχει καποιο αδυνατο σημειο.
Δισκαρα και το ειπα και σε προηγουμενο ποστ μου, αλλα δεν ειναι δισκος της χρονιας για εμενα
το μόνο που με χαλάει είναι η αρχή του δίσκου. σαν Φοίβος Δελληβοριάς είναι μη χέσω!
χαχαχαχαχαχ… η αλήθεια είναι πως τώρα που το λες, στο intro του suburbs σου έρχεται να τραγουδήσεις “αυτή που περνάει αυτή που περνάαααει…”
εγώ τα έχω γράψει αναλυτικά για το δίσκο.
πάντως προσυπογράφω τα λεγόμενα lupin και nodi.
α, και αν ενδιαφέρει κανέναν 8.6 στο pitchfork.
ok, προσκυνάμε τότε.
που κολλάς μωρέ τώρα?απλά το pitchfork τους βοήθησε πολύ να κάνουν το breakthrough και πολλοί από αυτούς που τους ακούν την περίμεναν αυτήν την κριτική.
πάντως αν θες την άποψη μου και λίγο είναι…
Απλά μ’αρέσει να σε πειράζω
Αδιάφορο μου είναι το album, ακούω μόνο σοβαρή μουσική http://www.youtube.com/watch?v=nQApW8dQjjw
προτιμώ να ακούσω spazzcore…
πάντως οι arcade fire είναι πολύ πιο σοβαρή μουσική από αυτήν άλλων συγκροτημάτων που μονοπωλούν τώρα τελευταία το thread των κυκλοφοριών.
(καιρό είχα να την πω στους τρού8))