σ’ ΑΓΑπαω ρε!
Ποπ κομμάτια με κακαρισζματα λιγες φορές υπαχρχουν! α ΓΙα κάτσε, η λεηντη γκάγκα έκανε την ποπ αντισυμβατική χεχχ δεν ήταν αστείο =/ ενηγουεη μου άρεσε το ροκοκο!
Τεσπα, έχω να πω ότι ειναι ένα ένας δίσκος που αξίζει το σουσουρο που’ χει γινει. ΕΙναι τόσο δήΘεν όσο πρέπει.
εντιτ: πιες: πα νακουσω τενασιους ντι, μαη οπινιον ις ινβαλιντ
Κι εμενα μου αρεσε το Rococo!Γενικα τα 4 πρωτα κομματια μου αρεσουν παααρα πολυ!
Αυτό το ακούω δίσκους 25 χρόνια στοιχειοθετεί ότι ο συντάκτης έχει όρθή άποψη όπως ο “40 χρόνια φούρναρης, έχω ψήσει…”
Ενταξει, ο καθένας μπορεί (ευτυχώς ελέυθερα ακόμα) να λέει ότι θέλει. Και εμείς εδω άλλωστε αυτό κάνουμε. Αλλα πως γίνεται να το θεωρείς δίσκο του 5 και να το αποκαλεί σκουπίδι όταν έχει καλογραμμένα τραγούδια, προσεγμένη παραγωγή και “κοινωνικό προβληματισμό, όταν στην εποχή του φτηνιάρικου μιας χρήσεως ποπ-ροκ πολτού, έψαξαν λίγο πιο βαθιά και έγραψαν αξιοπρεπή τραγουδάκια, όταν έχει ανατροπές” στην ενορχήστρωση κλπ. Αυτά τα στοιχεία μάλλον προς το καλό τείνουν.
Δεν ξέρω γιατί είναι κακό να προσπαθήσεις να γράψεις το αριστούργημα της γενιάς σου. Φυσικά και το πιθανότερο είναι να αποτύχεις άλλα τι πάει να πεί αυτό.
Εγώ πάντως όσο καιρό παρακολουθώ τα μουσικά δρώμενα εκείνοι οι οποιοί έχουν περισσότερο ανάγκη από φρέσκο κρέας και νέους ήρωες είναι όσοι γράφουν την αποψάρα τους. Δεν γίνεται όλοι στην αρχή να είναι πρώτοπόροι, διαφορετικοί, φρέσκοι, μοναδικοί σωτήρες και ότι άλλο και μετα απο δυό τρία χρόνια, αν καταδεχτεί ο Ελληνικός indie κυρίως χώρος να ξανασχοληθεί μαζί τους, να φτύνει εκεί που έγλυφε και όλες ανεξαιρέτως οι μπάντες να μοιάζουν βαλτωμένες, ξεπερασμένες, έχοντας χάσει την εμπνευσης τους και αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια. Πως γίνεται όλο το συνάφι να θριαμβολογεί για κάθε μπάντα που την ξέρουν αυτοί κι οι μανάδες τους, και αν τύχει να να ακουστεί και παραέξω τότε πάει για τα σκουπίδια?
τελευταια μου αρεσει ιδιαιτερα και το Sprawl (Flatland) το οποιο στην αρχη μου φαινοταν αδιαφορο. τωρα βρισκεται μεσα στα αγαπημενα μου του αλμπουμ, μαζι με τα suburban war, deep blue & we used to wait
We Used To Wait, Suburban War, Modern Man, Sprawl II, City With No Children, The Suburbs… όχι απλώς τα καλύτερα του δίσκου, αλλά από τα καλύτερα κομμάτια της χρονιάς γενικά.
Άλλο ένα συγκλονιστικό άλμπουμ από μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ μπάντα.
Θα τους δω (ξανά 8)) το Δεκέμβριο. Παίζει και δύο φορές.
Arcade Fire ρεεεε!!!
λοιπόν, τώρα που ξεχάστηκε κάπως τούτο δω το θρεντ και δεν τσακώνονται οι haters με τους φανμπόηδες, να πω πως είναι καταπληκτική υπερδισκάρα.
αν εξαιρέσω το κάκιστο άνοιγμα του δίσκου, όλα τα υπόλοιπα είναι κομματάρες. το άκουγα χθες στο αμάξι μετά από καιρό, και πραγματικά δεν έχω ξανανιώσει τόσο ήρεμος όταν οδηγάω. πήγαινα με 50 στην Κύμης ναούμε. που γω είμαι γκαζιάρης και δε το κάνω αυτό.
τώρα αν ο δίσκος είναι δήθεν ή whatevs, δε ξέρω, πώς βγαίνει ένα τέτοιο συμπέρασμα? τι θα πει “δήθεν δίσκος”?
bump
Γιατί καλοκαίριασε και ταιριάζει :hippy:
Και βάζω να ξανακούσω το καλύτερο κομμάτι του δίσκου (ναι, αυτό που είναι σωστά τελευταίο-εξαιρουμένου του outro-στο βινύλιο και όχι κάπου στη μέση-cd)-κλάμα
το Sprawl II εννοεις; γιατι αν εννοεις αυτο συμφωνουμε πολυ φιλε μου:!:
Deep Blue Νο1. Μετά Sprawl II.