παιδες το project λεγεται Arch Matheos…
o Matheos ειναι αυτος που ειναι δλδ ο προγκ μαστορας με τα γαμηστερα του ριφ και τις απιστευτες συνθεσεις και ο Arch ειναι αυτος που ειναι δλδ ο υψηφωνος τραγουδιστης με τα χαρακτηριστικα γυρισματα στη φωνη κ.τ.λ.
ποιο ειναι το προβλημα??
Δόξα τω Γιαραμπή, ήρθατε…:)
Είπα ότι πολύ πεθανόν να μην ήμουν έτοιμος για αυτό που ήκουσα. Και τον Arch τον ξέρω και το Μatheos τον ξέρω και ήμουν πολύ περίεργος να ακούσω αυτό που θα έβγαινε. Δεν λέω ότι απογοητεύτηκα. Λέω ότι το ηχητικό αποτέλεσμα είναι παράταιρο στα αυτιά μου. Οπωσδήποτε δε μπορούμε να ζητήσουμε από τον Arch να αλλάξει τρόπο ερμηνείας. Και έρχεται μια φωνή (Φ Ω Ν Α Ρ Α…) από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα, από το χρονοντούλαπο, να τραγουδήσει στον μοδέρνο ήχο…
Ε, αυτό δεν μου κόλλησε…
Αν κάποιοι θεωρούν το πείραμα πετυχημένο, εγώ το βρίσκω απλά πολύ ενδιαφέρον…
Toξικε εγω σε καταλαβαινω αλλα το λες και μονος σου σ’ενα σημειο
Δωστου καμια βδομαδα ακροασεις,αρκετοι ειναι αυτοι που στην αρχη ενιωσαν οτι ειναι οκγουορντ αυτο το ‘‘δεσιμο’’ μουσικης/Αρτς και τα ρεστα.Ασε που οι καλυτεροι δισκοι συνηθως με μπερδεμενες εντυπωσεις ξεκινουν για τον ακροατη=p
Και κατι αλλο,το ‘‘χαμηλα’’ του Αρτς ειναι τα φωνητικα που κανει στο ηρεμο σημειο του SGS και τα οποια κρατανε ενα ολοκληρο λεπτο,δε παει πιο χαμηλα για τον ΓΙΑΝΝΑΡΟ.Και γιατι να τραγουδησεις πιο χαμηλα οταν εισαι ο Σταματης Γονιδης της μεταλ(γυρισματα).
το άκουσα αλλά έχει τόσο ψωμί που έχω δρόμο μπροστά μου. προσπαθώ να αποσπάσω την προσοχή μου από τη φωνή του θεού γιά να συγκεντρωθώ λίγο περισσότερο στις συνθέσεις
Οι συνθέσεις είναι μεταμοντέρνες:p:p:p, αλλά είναι σπουδαίες…
Μην το κουράζομεν ρε παιδιά. Είναι απορίας και θαυμασμού άξιο πως βγήκε εν έτει 2011 ένα τέτοιο άλμπουν. Τέτοιος ήχος. Σε όσους από εμάς έλειπε κάτι τέτοιο, ω χαράς ευαγγέλια, ήρθε ως μάνα εξ’ ουρανού και μάλιστα σε αρτιότατη μορφή.
Το Sympathetic Resonance αν είχε ομιχλώδη παραγωγή, βιντατζ επικ εξώφυλλο και κατοικούσε στα e-bays θα μιλάγαμε για δίσκο σταθμό. Υπερβολή; Ίδιον των μέτριων μυαλών. Το Sympathetic Resonance είναι εξαιρετικό και για κάποιο λόγο λέω μέσα μου ότι είναι το progressive METAL όπως θα 'πρεπε να παίζεται.
Ούτε μια αδύναμη στιγμή.
Επίσης, οκεη λέτε για απόσταση ύφους φωνής μουσικής. Έστω. Αλλά η μουσική που 'γραφσε εδώ δεν είναι υπό καμία έννοια συνέχεια του FWX, μη λέμε και ό,τι θέλουμε.
Του κονκλουντ, πιστεύω ότι ο τοξικός είναι άνθρωπος με γούστο και σε λίγο καιρό θα έρθει να πάρει πίσω αυτά που είπε εντυπωσιασμένος απ’ την αξία του δίσκου.
A, μην νομίζεις, σας εξέθεσα και θα σας αποκαταστήσω. Ο λόγος είναι συμβόλαιο, για ένα κούτελο ζούμε, κλπ, κλπ…
Δε θα έχω κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσω το λάθος σας.:lol::lol::lol:
Με τον Arch, φωνητικά λειτουργούν και αυτά ως ένα μουσικό όργανο που συναγωνίζεται και συνδυάζεται με τα υπόλοιπα.
Δεν μπορώ να φανταστώ αυτό το άλμπουμ με αλλο τραγουδιστή, γιατί τότε θα είχε διαφορετικές φωνητικές μελωδίες ίσως πιο κοινότυπες.
Τα λέω αυτά, παρόλο που είμαι φαν της εποχής Alder λίγο περισσότερο από αυτής του Arch. Στο συγκεκριμένο όμως cd τον παραδέχομαι.
Ο Εξπρέσσος το χει πιάσει το νόημα.
Να πώ ότι ο δίσκος ανεβαίνει με τον καιρό, νομίζω είναι πιθανοτατα ότι πιο τεχνικό και επιθετικό έχει βγάλει ο Μαθιός και ο Arch αν και μου φαινόταν κάπως στην αρχή, αγγίζει τελειότητα.
Προφανώς μέσα στα 5 καλύτερα του 2011 για μένα.
~bump.
ΤΙ ΔΙΣΚΑΡΟΣ.
Μαζί με το Leprous οι Prog Metal δίσκοι της χρονιάς. ΕΠΟΣ.
Αν και ακόμα περιμένουμε το βίντεο κλιπ του Midnight Serenade. Περιμένω να ακούσω και το Bilateral(που απ’ όσα διάβασα έχω ψηθεί αγρίως) για να κρίνω, παρόλο που μάλλον θα μιλήσει το συναίσθημα στο τέλος.
bump για το video του midnight serenade http://www.ultimate-guitar.tv/misc/arch__matheos_-_midnight_serenade.html
έχω την εντύπωση ότι η συνθετική στροφή του matheos πιο πολύ επηρεάστηκε από την επιστροφή aresti, παρά από την παρουσία του Arch. Βέβαια δύσκολο να μπούμε στο μυαλό του.
Ε μα άντε μπράβο. Συγκινητικό να τον βλέπω μετά από τόσα χρόνια να τραγουδάει.
Γαμάτο τραγούδι όπως έχω ξαναπεί, κορυφαίος δίσκος.
Το βιντεο αξιοπρεπέστατο.
Πςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς…ο Arch μετα απο κεινη τη συνεντευξη που ειχαν δωσει με τον Μητσαρα, εχει αλλαξει εντελως, αδυνατισε, αφησε μουσακι…σαν τον Barlow εγινε!!! Για το τραγουδι τα λογια ειναι περιττα…οπως και για τον δισκο…απλα θα πεσει αναποφευκτα στη λουμπα της συγκρισης με το νεο Fates οταν και αν αποφασισουν να το βγαλουν…
ΥΓ ποσο γαματη η κιθαρα του Matheos!!! Θελω κι εγω!!! 
Ας μιλήσουμε οι καμμένοι λοιπόν. Πόσο γαμάτες είναι οι ανεπαίσθητες αναφορές στο παρελθόν
πχ σε ζεππελιν στο stained glass sky
[I]This lady she knows all that glitters isn’t gold
Her stairway to heaven is a matrix through hell[/I]
και σε Simon & Garfunkel στο Any Given Day
[I]Draw the blinds cause in my mind I am a rock I am an island[/I]
τα οποία παρεμπιπτόντως είναι και τα καλύτερα κομμάτια αυτού του τεράστιου δίσκου. χμ;
άσχετο αλλά μόλις άκουγα το ομώνυμο από το the hunter των Matodon με την beatles αναφορά: [I]All the love I make, is equal to the love I take[/I]
και μιλάμε για δύο από τους καλύτερους progressive metal δίσκους φέτος.
Θεωρία συνωμοσίας ορ γουάτ?
Ωχ γαμάτο δεν μου πήγε το μυαλό!
Καλά ρε άχρηστε δε σου πήγε το μυαλό στους Ζέππελιν;