Arch/Matheos - Sympathetic Resonance

^ Χεχ, καλό.

Μια που πιάσαμε στίχους. Έχετε προσέξει ότι τα verses του Stained Glass Sky είναι παραλλαγή του πρώτου verse του Exodus, ε; Επίσης με τρελαίνει που συγκεκριμένα θέματα/φράσεις επαναλαμβάνονται μέσα στον δίσκο, δημιουργώντας μια ελαφριά θεματική ενότητα.

Αγαπημένα μου σημεία γενικότερα:
1)Stained Glass Sky, η κορύφωση:
Round and round and up and down the dervish goes
Where his tempest rends the prophets have foretold
Maiden who knows all that glitters isn’t gold
Sacrificial lamb, hallowed be thy name(ευτυχία, διάολε, αυτό το σημείο.)

Και η κάθαρση:
Under ashen sky
Continents they can’t divide
The interwoven tapestry
The fabric of our lives

2)On the Fence(πραγματικά μ’ έχει στοιχειώσει αυτό το σημείο)
When you held the rose in your hand
And you failed to understand
You held to tight, the thorns they made you bleed
You laid love down to die, wilt away before your eyes
[B]Flaws are of your own, not of the rose you fool[/B](ξυράφι και seppuku για να μαστε σίγουροι)

Α, επίσης όποτε λέει αυτό το waterfa-hall, ντεν κσερει γιατί.

3)Any Given Day: Shiiiiiine ooooon meeeeeeeeeeeee… 'Nuff said.

4)Neurotically Wired:
In the eyes of a chiiild(με το τρελό line που πετάει)

Μιλάμε για στιγμές έτσι. Δεν πιάνω π.χ. Incense and Myrrh. Η μάλλον το πιάνω.

Memoirs through the eyes of a child
And the keeper’s broken promises of sanctuary
Shelter me, carry me, pray for me
Then will you scatter me in to the stain glass sky
Halo of empathy, shine on me
Bleed for the inner child, like the wild rose, it has wilted away
The candle fades as a part of me has died

Η κορύφαία στιγμή όλου του άλμπουμ ίσως.

μόνο για τους καμμενους…

[B]Bobby Jarzombek - ‘In The Studio’ Part 2 - ARCH/MATHEOS[/B]

Συνέντευγη του Arch για τον δίσκο, με όμορφες λεπτομέρειες:

[SPOILER]Eαν εχετε καποιο link για download,μπορειτε να μου το στειλετε σε πμ γιατι δεν μπορω να το βρω πουθενα το αλμπουμ για να το κατεβασω ?[/SPOILER]

Μόλις χθες ήρθε στα χέρια μου το cd και το τίμησα κάμποσες φορές. Μπερδεύτηκα…

για πες…

Να πω…
Είναι σαν να έχουμε τέλεια υλικά, άριστης ποιότητας, που κάτι χαλάει την τελικό αποτέλεσμα. Εξηγούμαι. Ο Arch πέρα από κάθε προσδοκία είναι εκπληκτικός. Φωνή ανέγγιχτη, σαν να μην πέρασε μέρα από τότε. Και εδώ ακριβώς είναι αυτό που δεν μου κολλάει. Η φωνή είναι του τότε και η (εξαιρετική, το δίχως άλλο) μουσική είναι του τώρα.
Ο Arch βγάζει τον επόμενο δίσκο του Awaken… και ο Matheos τον επόμενο του FWX, ή τοων OSI.
Δε λέω ότι δεν μου αρέσει, αλλά ίσως και να μην ήμουν προετοιμασμένος γι’αυτό. Τα όργανα είναι σούπερ. Ο Bobby είναι ο αξιότερος αντικαταστάτης του Mark (αν ήταν δυνατόν να βρεθεί κάποιος βρέθηκε, DiVirgilio, my ass…)και ο Matheos αποδεικνύει ότι μπορει να γράψει P R O G σύγχρονο, βαρύ, γεμάτο και χωρίς πλήκτρα…

τοξικέ, θα κάναμε καλή παρέα…:smiley:
η αλήθεια είναι πολύ κοντά σε αυτό που λες…

…και το πάω και λίγο παρακάτω. Αν κάποιος (αν μπορούσε να το έκανε ο Arch, οk ας το έκανε) τραγουδούσε όλα αυτά τα ωραία πράγματα λίιιγο πιο χαμηλά, θα μίλαγα για την κυκλοφορία της χρονιάς…

Kαι τώρα έδειξες και όλη την αλήθεια…well done :smiley:

Δεν τα λέτε, δεν τα γράφετε και όταν τα γράφετε, τα βάζετε με κάτι γραμματάκια τόσα δα…:lol::lol:

:lol::lol::lol:

είναι η αλήθεια όμως αυτό που είπες…το πολύ το κυρ ελέησον…

Δε βλέπω να με βρίζουν όμως. Μελαγχολώ…:frowning:

και εγω περίμενα αντιδράσεις…περίεργο…θα λείπουν…αργότερα

Γιατί αντιδράσεις? Τα αυτονόητα λέτε. Χωρίς να σημαίνει ότι ο δίσκος δεν γαμεί

δηλαδη όταν λες τα αυτονόητα δεν υπάρχουν αντιδράσεις? που είμαστε?? στο στρουμφοχωριο??:stuck_out_tongue:

Kάτσε να το πάμε από την αρχή…

Παιδιά, ψιτ, παιδιαααάα… Χάλια είναι. Δεν ακούγεται…Αηδία σας λέω…

Τώρα;;;:p:p:p

YOU ARE NOT GOING GOOD

@crimson idol

Τσίμπησε ο πρώτος. Χε χε χε…

Ήρθε κι ο δεύτερος. :smiley:

Ρε τι λέτε ρε σεις. Ο Arch τόσα χρόνια ξέρουμε ότι αυτό είναι το στυλ του και δεν αλλάζει, φάνηκε κι απ’ το EP και από τα δείγματα που πήραμε. Τώρα όποιον αυτό τον χάλαγε, μπορούσε πολύ απλά να μην επενδύσει στον δίσκο. Εμένα προσωπικά αυτό με ιντρίγκαρε πολύ, η παράταιρη κι όμως κατά την γνώμη μου ταιριαστή ανάμειξη των ασταμάτητων power φωνητικών του Arch με τις μινιμαλιστικές prog συνθέσεις του Matheos. Και για μένα ίσα ίσα, σε μία εποχή που τέτοια στυλ τραγουδίσματος συναντιούνται πολύ σπάνια, το να γίνεται κάτι τέτοιο τώρα δεν το κάνει ούτε στο ελάχιστο dated για μένα.

Αυτό δεν το κατάλαβα ακριβώς. Εννοείς τι ακριβώς, στίχους, μελωδίες ή γενικά πάνω στην συγκεκριμένη μουσική; Γιατί τα δύο πρώτα είναι του John, με άλλον και πάλι ξαναλέω ότι θα μιλάγαμε για άλλη ταυτότητα δίσκου. Ίσως για κάποιον άλλον με άλλη φωνή να ήταν καλύτερο το αποτέλεσμα. Από τη στιγμή όμως που οι ίδιοι επέλεξαν να κάνουν αυτόν τον δίσκο μαζί, εμένα προσωπικά δεν μου πέφτει λόγος.

Εσύ το άκουσες ρε Τραμπ;