Ου ρε χαμένε, άει άλλαξε το signature σου τώρα.:p:p
Δείτε και το Shipwrecked in Oslo αν δεν το χετε κάνει.
Ε όχι και το DEad Heart δίσκος των 00’ς…Και γαμώ τους δίσκους αλλά δεν έχει το κάτι παραπάνω όπως πχ το Thorns κτλπ
ε ρε scourge τοτε
κανενας heavy metal δισκος δεν εχει κατι το παραπανω συγκρινομενος με πιο “ψαγμενα” πραγματα οπως thorns ή arcturus
edit :
@no misteraki
πραγματικα εγω αδυνατω να χαρακτηρισω ενα αλμπουμ ως το καλυτερο
αφου καταφερνεις και βρισκεις τα κριτηρια να το κανεις
σου βγαζω το καπελο
by the way
το sham mirrors ειναι το αγαπημενο μου arcturus
Τελευταίο Off Topic μιας και έπεσες σε οπαδό (και οι Arcturus είναι πολύ τεράστιοι για να χαραμίζεται το Thread τους σε ξέμπαρκα Off Topic)αλλά νομίζω ότι αυτό το κάτι παραπάνω είναι σχετικό και ανάλογο με το χώρο που κινείται ο κάθε δίσκος και με τους οπαδούς του χώρου. Τα 2 που ανέφερες είναι εντελώς μα εντελώς μη συγκρίσιμα είδη(σαν να συγκρίνεις ένα ψυγείο Bosch με μια Ferrari ένα πράγμα) και κάλλιστα πχ κάποιος που δε γουστάρει τις Avant Guardίλες να του βάλεις το La Masquerade και να σου πει "τι μαλακία είναι αυτοί, τι θέλει να πει ο ποιητής και τι μου λες τώρα’. Ο Snorre είναι μουσική ιδιοφυία, ο Loomis όχι αλλά από την άλλη το ίδιο ισχύει αντίστοιχα και για το δίδυμο Piggy - Hetfield αλλά αυτό δεν έχει να λέει τίποτα γιατί οι δεύτεροι γράφουν καταπληκτικά τραγούδια οπότε ναι έχουν το κάτι παραπάνω. Το καθετί κρίνεται για αυτό που είναι και οχι για αυτό που θα ήθελε να είναι κάποιος που το ακούει.
Ε κοίτα το λέω από την άποψη του “φέρνω κάτι που θα αφήσει μια για πάντα εποχή”.
Δηλαδή σπέρνει το Dead Heart, οι κιθάρες του Λουμίδη είναι απίστευτες, αλλά προσωπικά δεν θα το χαρακτήριζα κάτι το σούπερ ουάου ας πούμε ώστε να αφήσει εποχή.
Δηλαδή παίρνει μια θέση άνετα στους καλύτερους δίσκους αλλά δεν θα λεγα ποτέ ότι είναι το νούμερο 1 και ότι άφησε εποχή.
Όπως άφησαν ήδη εποχή τα Leviathan, Blackwater Park, Lateralus που ο ίδιος προεκφώνησες, γι αυτό δεν συμφωνώ απαραίτητα και στο περί ψαγμένου.
Πάντως ελάχιστοι δίσκοι έχουν την έμπνευση και την μαγεία του Masquerade.
Ένας τέτοιος δίσκος είναι το Thorns και το Perdition City της τρέχουσας χιλιετίας.
ε ναι
ομως οπως ειπε και ο darth απο πανω
εξαρταται και απο το ιδιωμα που ακους
το thorns πχ αφησε εποχη σε οσους ακουνε και black
σε αντιθεση βεβαια με τους mastodon που καταφερανε και αγγιξανε πολυ ετεροκλητο κοσμο
αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα
και βγαινουμε παρα πολυ οφ τοπικ
Παιδιά, εποχή αφήνει ο δίσκος που μιλάει μέσα σου. Τίποτε άλλο.
Τώρα αν ψάχνουμε να βρούμε ποιος είναι πιο καινοτόμος, πιο επιδραστικός, πιο ποιοτικός κτλ για να συζητήσουμε με κοινό γνώμονα και να έχουμε την ψευδαίσθηση της αντικειμενικότητας, αυτό είναι άλλο θέμα.
Kαι οι Arcturus το κανουν αυτο διαολε!
Αυτη η ψευδαισθηση ομως δινει το αλατοπιπερο στις συζητησεις.
Ντάξει, πέρα από την πλάκα, αντικειμενικά το ΚΑΛΥΤΕΡΟ άλμπουμ των Arcturus είναι το La Masquerade Infernale και καλύτερό τους τραγούδι το Deception Genesis που βρίσκεται μόνο στο Disguised Masters.± Και το λέει κάποιος με άβαταρ ντεμάιο, που πάει να πει ότι ισχύει.
Χμου. Fall of Man, Kinetic και Alone pour moi. Και Radical Cut, αν κιε λιγο πιο κατω.
Edit: Επισης:
Ανετα καλυτερο του Back-stage-sympho-nies.
@mods
καλη ιδεα θα ηταν να προσθεσετε και ενα πολ για το καλυτερο αλμπουμ, να μην ανοιγουμε καινουρια τοπικς
Αυτό το “άφησε εποχή” πως το εξηγείς ακριβώς? Βασικά αν το πάρουμε με τον παραδοσιακό τρόπο(αποδοχή, πωλήσεις επιρροή κτλ. πράγμα που εγώ ποτέ δε συμφωνούσα αλλά τελοσπάντων) μόνο το Lateralus έχει αισθητή διαφορά κλάσσης από όλα αυτά που ανέφερες. Όλα τα άλλα με το δικό τους τρόπο κάναν τη δική τους σχολή και μια χαρά γινόταν της πουτάνας όταν έβγαινε το Dead Heart(μη πει κανείς μαλακίες για τύπο κτλ γιατί όλοι αυτοί οι δίσκοι καρασπρωγμένοι του κερατά ήταν από τους πάντες και δικαίως με μια διαφωνία για το Blackwater Park επειδή το θεωρώ υπερεκτιμημένο βρε αδερφέ). Επίσης μου ακούγεται και εντελώς άκυρο να μου λες ότι θα το είναι άνετα στα καλύτερα αλλά δε στέκει για πρώτο, να μου πεις ότι είναι του πεταματού, μέτριο ή απλά καλό ποιο πολύ νόημα βγάζει. End Off Topic και ας μην το συνεχίσουμε.
On Topic το Sham Mirrors αν ήμουν περισσότερο Νορβηγόφιλος(όπως οι φίλτατοι Nomisterakis και Angmar) θα έθετε άνετα υποψηφιότητα για δίσκος δεκαετίας(αντικειμενικά είναι μέσα σε αυτούς).
αυτο αυτο.
ακουστε και οι αλλοι, τραγουδα κι ο garm εδω.
Εξαδελφε!
Στην αρχη μ ενοχλουσε λιγο, μετα ομως τον συνηθισα.
ασε να τη πατησει κανας ανυποψιαστος ρε.
Το La Masquerade… μόλις βγήκε πραγματικά αφησε άναυδο πολύ κόσμο. Αντικειμενικά [μάλλον και όσο γίνεται] ίσως είναι το καλύτερο άλμπουμ τους, αλλά αφού πέρασε και κάμποσος καιρός το “Sham Mirrors” το θεωρώ και γώ ως το κορυφαίο τους. Τεράστιο άλμπουμ, σίγουρα από τα κορυφαία των 00’ς. Ε, φιγουράρει μαζί με Thorns, Lateralus, Mabool εννοείται, Panopticon και μερικά ακόμα.
Aπλά.
Δεν χρειάζεται να συγκρίνουμε Masquerade και Sham, εξίσου θεϊκά, πιο γοτθικό το πρώτο, πιο cyber το δεύτερο.
Προσωπικά τους γνώρισα με το Sham, κι επομένως αυτό είναι το favourite (χοντρό κόλλημα το Radical Cut).
μια απορία που έχω… οι μη τυρένιοι πώς την παλεύετε με τα κατά τόπους τυριά του sham mirrors;