Σκληρε αντρα, ο αδερφος σου τελικα υπεκυψε στην αληθινη μουσικη??
Καλημέρα! Εντάξει προφανώς και δεν υπάρχει παρθενογένεση. Αυτό που λέω εγώ και δεν μου αρέσει είναι ότι άλλοι είναι επηρεασμένοι πχ από τους Manowar, ενώ οι Kodex κάνουν copy paste. Υπάρχει διαφορά σε αυτό. Αυτός που τους δίνει το φηλινγκ είναι ο τραγουδιάρης που έχει όμορφη και επική χροιά και ηρωικές φωνητικές γραμμές. Από πίσω όμως δεν παύει να παίζει το Gates of Valhalla σχεδόν αυτούσιο. Μέχρι και τα γυρίσματα στα τύμπανα:)
Λοιπόν, σήμερα που είναι “the day after” και τα σηκώνει κάτι τέτοια, πάμε για μια ψιλοανασκόπηση του τί είδαμε χτες.
[B]War Dance.[/B] Ντάξει ήμασταν κάποιοι λίγοι που τους ξέραμε ήδη και γουστάραμε, αλλά θέλω να πιστεύω ότι μετά απ’ αυτή την εμφάνιση κέρδισαν καινούριους οπαδούς που δεν τους ήξεραν και (είμαι σίγουρος) εξεπλάγησαν ευχάριστα απ’ αυτό που είδαν. Απέδωσαν πραγματικά υπέροχα αυτό το (με την καλή έννοια) γκρουβάτο, στιβαρό, ηρωικό μέταλ τους, όπου κυριαρχούν κατά βάση οι mid tempo ρυθμοί με τις κοφτές κιθάρες, τις Sarissa μελωδίες και βέβαια τα Eric Adams φωνητικά. Άψογη η διασκευή στο κλασσικό Hammerfall των Warlord, το έκαναν δικό τους. Όσο για τον ήχο, δεν ήταν ο καλύτερος της βραδιάς όπως έγραψε ο Red Viper (…τα καλύτερα έπονταν…), αλλά σίγουρα ήταν εξωπραγματικά καλός για support συγκρότημα. Τσιμπήσαμε και το promo, μια χαρά. Πραγματικά εύχομαι στα παιδιά ό,τι καλύτερο γιατί είναι από τα ελληνικά συγκροτήματα που το αξίζουν, αφού μετά τα εξαιρετικά τραγούδια έδειξαν ότι “το έχουν” και επί σκηνής.
[B]Wrathblade.[/B] Ντάξει, όλεθρος. Το με διαφορά πιο cult ελληνικό σχήμα είχε άγριες διαθέσεις και έδειξε γιατί έχει δημιουργήσει τόσο θόρυβο σε επίπεδο underground, με μια σταθερή και άκρως φανατική fanbase να τους ακολουθεί - πράγμα σπάνιο για συγκρότημα που δεν έχει βγάλει ακόμα πλήρη δίσκο παρά μόνο σινγκλάκια, ντέμο και πρόμος. Αυτό το “οι Omen με τον Mike Scalzi στη φωνή” μέταλ τους ακούγεται τέλειο live, και το καλύτερο ήταν ότι εκτός των τεσσάρων κομματιών που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής (αν δεν κάνω λάθος) είχα την ευκαιρία, μια που τους έβλεπα πρώτη φορά live, να ακούσω και διάφορα άλλα ακόμα τα οποία επίσης μου φάνηκαν απίστευτα γαμηστερά, με ριφφάρες, ισοπεδωτικούς ρυθμούς και τα πάντα όλα λέμε. Πραγματικά δε βλέπω την ώρα να κυκλοφορήσει ο πρώτος τους δίσκος, έχω τη βεβαιότητα ότι θα σκίζει τη Γη στα δύο! Πάμε ρε μάγκες!
[B]Arrayan Path.[/B] Οι Τσύπριοι αδερφοί είχαν σίγουρο πολύ κόσμο που περίμενε πώς και πώς να τους δει, μετά το φανταστικό περσινό Terra Incognita και το (όπως φαίνεται) κάπως λιγότερο δυνατό, αλλά σε κάθε περίπτωση πολύ όμορφο φετινό Ira Imperium. Δυστυχώς αυτό που είδαμε δεν ήταν ακριβώς αυτό που περιμέναμε, και μάλλον όχι με ευθύνη της ίδιας της μπάντας: ο ήχος, που στα προηγούμενα δύο συγκροτήματα ήταν από πολύ καλός ως άψογος, σ’ αυτούς περιέργως ήταν όχι απλά κακός, αλλά ίσως ο χειρότερος που έχω ακούσει σε metal live εδώ και χρόνια. Η μία από τις δύο κιθάρες δεν ακουγόταν σχεδόν καθόλου, η άλλη είχε ένα περίεργο ήχο που δεν μπορώ να περιγράψω ακριβώς (σα να ακούς πρόχειρα ηχογραφημένο ελληνικό ντέμο σε σκατένιο στούντιο) και απ’ την άλλη τα πλήκτρα ήταν πολύυυ ψηλά, με αποτέλεσμα σε σημεία να ακούγονται πραγματικά πολύ άσχημα και να σχηματίζεται στο πρόσωπο μια γκριμάτσα κάπου μεταξύ δυσφορίας και φρίκης, γενικώς πολύ κρίμα που ήταν τόσο χάλια ο ήχος. Και τώρα τα καλά νέα: παρά τον ανεκδιήγητο αυτό ήχο οι Arrayan Path δεν κώλωσαν, τα έδωσαν όλα και στο τέλος δικαίως κέρδισαν την αποθέωσή μας. Ο Νικόλας ο Λεπτός μπορεί σε στιγμές να μας έκανε να γελάμε που μας μπέρδευε για… μη ελληνόφωνο κοινό (όσοι ήταν, ξέρουν =Ρ), για κάποιο λόγο ήταν εμφανώς τρακαρισμένος στην επαφή του με τον κόσμο, αλλά ο πούστης έχει μάλλον την καλύτερη φωνή που έχει ακουστεί στον ευρύτερο heavy/power/epic/melodic metal εδώ και πολλάαααα χρόνια και οι ερμηνείες του είναι όλα τα λεφτά. Το σετ ήταν βασισμένο (φυσιολογικά) στο Ira Imperium, κάτι που δε μας χάλασε βέβαια αλλά ο χαμός έγινε (πάλι φυσιολογικά) στα Minas Tirith, Molon Lave και Angel with no Destination από το αξεπέραστο Terra Incognita, όπως και σε διαμάντια του παρελθόντος όπως Return to Troy, Arryan Path, Epic of the Sorrowful Argonaut και (κυρίως) το Road to Macedonia, στη διάρκεια του οποίου έκαναν το “κόλπο γκρόσο” περνώντας σαν σφήνα το… Alexander the Great (!!!) και φυσικά οδηγώντας τον κόσμο σε καταστάσεις αλλοφροσύνης. Εν τέλει η παρτίδα μάλλον κερδήθηκε, αλλά ελπίζω την επόμενη φορά που θα μας έρθουν να μην τους πετσοκόψει κάποιος απίθανος ηχολήπτης.
[B]ATLANTEAN KODEX.[/B] Μετά το τέλος του live ήμασταν έξω από το μαγαζί εγώ, ο martian και ο Elric και προσπαθούσαμε να συνέλθουμε από αυτά που είχαμε δει και ακούσει. Ρε σεις σοβαρά τώρα, αυτό το πράγμα δεν υπήρχε. Πετύχαμε κάποια στιγμή τον κιθαρίστα εγώ κι ο Έλρικ και έπρεπε να ήσασταν μπροστά να ακούγατε τί γραφικότητες του λέγαμε για να καταλάβετε. Βασικά τί μαλακίες λέω: έπρεπε να δείτε αυτό το live για να καταλάβετε! Αυτό το πράγμα του οποίου γίναμε κοινωνοί χτες ήταν, χωρίς πολλά πολλά, [U]το απόλυτο ατσάλι.[/U] Για τί να πρωτογράψω; Για τον ήχο που ήταν το κρύσταλλο το ίδιο, με όλα τα όργανα να ακούγονται τέλεια, τον τόνο και τον όγκο της κιθάρας να είναι… αφήστε, άλλο πράγμα, και όλο μαζί να ακούγεται [U]καλύτερο κι από studio;[/U] Για την απόδοση της μπάντας; Για τον Becker που δεν έχανε νότα και έδωσε ρεσιτάλ ερμηνείας απ’ την αρχή μέχρι το τέλος; Για το πώς έβγαλαν επί σκηνής όλο αυτό το μαγικό συναίσθημα που υπάρχει στη μουσική τους, αλλά πέντε φορές περισσότερο απ’ ότι στους δίσκους; Η τελειότητα σε όλους τους τομείς. Δε θυμάμαι πότε ήταν το τελευταίο metal live που είδα το οποίο να κοντράρει αυτό το χτεσινό σε όλα τα επίπεδο μ’ αυτό τον τρόπο. Και η πλάκα είναι ότι δεν το περίμενα: ήξερα τους Kodex πριν βγάλουν το Golden Bough, από το θεϊκό Pnakotic Demos, τους είχα πραγματικά πολύ ψηλά στην εκτίμησή μου και περίμενα ότι θα έφευγα ευχαριστημένος, αλλά δεν ξέρω, την προηγούμενη φορά (στο Up the Hammers του 2009) δεν τους είχα δει όπως θα ήθελα, με άλλον τραγουδιστή, μικρό σετ κτλ., οπότε αυτό ίσως να με έκανε να φάω ΤΡΕΛΗ ΗΤΤΑ χτες. Μπορώ να παραληρώ για πολλή ώρα ακόμα, αλλά θα κλείσω με μια τελευταία γραφική κουβέντα λατρείας: τελικά η γενιά μας μπορεί να θεωρεί εαυτόν δικαιωμένο και να μη νιώθει πια κόμπλεξ μπροστά στη γενιά των 80’s που έζησε Manowar και λίγο αργότερα Bathory.
Εμείς έχουμε τους Atlantean Kodex.
αρχίζω και τον κάνω άντρα σιγά σιγά8)
κατά τα άλλα αυτά που είπε ο κύριος γράκχος. ταυτίζομαι απόλυτα:!: kodex και τα μυαλά στα τσεκούρια:!::!::!:
Δυστυχώς δεν πρόλαβα [B]WAR DANCE[/B] αλλά με αποζημίωσαν οι [B]WRATHBLADE[/B], σαφώς ανώτεροι από το περσινό σαπόρτ στους Enforcer, πήραν το χειροκρότημα που τους άξιζε.
Οι [B]ARRAYAN PATH[/B] βγήκαν δυνατά αλλά στην αρχή γούσταρα λόγω δικών μου προσδοκιών παρά της δικής τους παρουσίας, προς το τέλος του σετ είχα βαρεθεί, μάλλον έφταιγαν το πολλά νέα κομμάτια (που δεν είχα προλάβει να ακούσω) αλλά και ο κάκιστος ήχος.
Στο λάιβ πήγα κυρίως για τους [B]ATLANTEAN KODEX[/B] και ευτυχώς τα 22 ευρώ δεν πήγαν χαμένα, και μόνο το PILGRIM να έπαιζαν θα ήμουν ευχαριστημένος (η επική εκτέλεση του οποίου μας έστειλε ήδη από το 2ο κομμάτι του σετλιστ)
βιντεάκια:
WRATHBLADE ?[B][U]reins of doom[/U][/B]-
ARRAYAN PATH ?[B][U]the blood remains on the believer[/U][/B]-
ATLANTEAN KODEX ?[B][U]the ram(Manilla Road cover)/atlantean kodex[/U][/B]-
[QUOTE=GRACCHUS BABEUF;1267409] η άλλη είχε ένα περίεργο ήχο που δεν μπορώ να περιγράψω ακριβώς (σα να ακούς πρόχειρα ηχογραφημένο ελληνικό ντέμο σε σκατένιο στούντιο) [QUOTE]
πραγματικά όπως το λες. Σαν ήχος κιθάρας από ντέμο μιντ 90ς. Πραγματικά απορούσα πως δεν έκανε κανείς τίποτα γι αυτό.
p.s: και επιτέλους youtube αυτό το υπερεπικό δείγμα επικού μετάλλου με ελληνικό στοιχείο.
Συμφωνώ με το Γράκχο στα περισσότερα. Απογοήτευση ο ήχος στους Arrayan Path (γι΄αυτούς πήγα), τι σκατά έκανε ο ηχολήπτης δίπλα μου, ούτε που κατάλαβα. Μόνο να μας κρύβει το σετλίστ ήξερε, να μην το δούμε και το ματιάσουμε… Κατά τ’άλλα ας πούμε στον κόσμο. οτι ο Nικόλας είναι ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΦΩΝΗ. Δεν είναι ντροπή… Και ο νέος δίσκος, αν και δεν είναι Terra… είναι σπουδαίος. Τσεκάρετε.
Δεν ήμουν φαν των Atlantean, αλλά όσο είδα με κάλυψε και με το παραπάνω. Φοβεροί. Και όσο και αν πατάνε πάνω σε άλλες φόρμες (γνωστές και μη εξαιρετέες) το κάνουν τόσο απροκάλυπτα, που δεν τους λες κλέφτες (σικ), αλλά πειραματιστές. Φωνάρα και κιθαράρα. Παιχτούρες. Και είδα και πολύ κόσμο φτιαγμένο. Δυστυχώς λόγοι ανωτέρας βίας (γεράματα) με οδήγησαν στην έξοδο μετά από κάνα σαραντάλεπτο. Αλλά έφταναν για να καταλάβω ότι έβλεπα κάτι πολύ καλό.
Για Wardance σχημάτισα πολύ καλή άποψη. Πολύ καλός ο Eric…εεε, ο τραγουδιστής και η μουσική τους, (παίρνουν ακόμα δέσιμο, πάντως) τσίμπησα κι εγώ το πρόμο και επιφυλάσσομαι να ξανατσέκ.
Η μόνη μου διαφωνία είναι οι Wrathblade, αλλά είναι θέμα μούστου. Τα παιδιά βαραγανε παραπάνω από καλά, φανερά δεμένοι, αλλά τα φωνητικά τέτοιου είδους δεν θα με κερδίσουν ποτέ. Κούρασελ…
Που ήσουν εσύ και δεν έδωσες στίγμα???
Kαθόμουν συνέχεια στη δεξιά μεριά του ηχολήπτη, στο σκαλάκι. Δεν είμαι και πρώτο μπόϊ και αυτό το μέρος είναι το αγαπημένο μου στο εν λόγω μαγαζί.
Τι φοραγες??? (δε σου τη πέφτω???:p)
Πσσσς…περίεργε…:lol:
Στην αρχή κατάμαυρη μακρυμάνικη και μετά, σαν γραφικός φανμπόης, ήμουν μάλλον ο μόνος με μπλούζα Rush εκεί μέσα (από την S&A tour)
Rush ε? Δε θυμάμαι να σε είδα… Τέλος πάντων…
Εγώ πάντως πρέπει να είδα τον toxikos (μια μπλούζα Rush κόζαρα πάντως) και είχα και επιβεβαιωμένες θεάσεις του Γράκχου, Mariner, Elric, Martian και ένα-δυο ακόμα που ξεχνάω! Απολύτως ενδεικτικό της προσέλευσης του κόσμου και της οικογενειακής ατμόσφαιρας.
Κατά τα άλλα, οι προλαλήσαντες με κάλυψαν λίγο πολύ: πάρα πολύ καλοί οι War Dance και με ωραία διασκευή σε Warlord - ο τραγουδιστής όμως πρέπει να φτιάξει λίγο ίματζ γιατί τώρα μοιάζει με Καναδό ξυλοκόπο. Τους Wrathblade τους ευχαριστήθηκα περισσότερο από την πρώτη φορά που τους είδα στους Enforcer. Οι Arryan Path αδικήθηκαν (μόνοι τους; από τον ηχολήπτη;) από τον ήχο και φάνηκαν κάπως απροβάριστοι, ωστόσο οι κομματάρες τους και η φωνάρα του Λεπτού αρκούν για να καλύψουν τέτοια προβλήματα - αν βελτιώσουν αυτά τα θέματα δε θα αφήσουν τίποτε όρθιο στο μέλλον. Atlantean Kodex: φοβερός ήχος και απόλυτα επική διάθεση. Τρελή φάση το Manowar τσοντάρισμα στο Pilgrim. Για να είμαι ειλικρινής, οι Arryan Path ήταν το κύριο κίνητρο για να παρευρεθώ, αλλά οι Kodex έκλεψαν την παράσταση στο τέλος.
Υ.Γ.: Γράκχε, ποιος είναι ο potofgold;;
Είμαι περήφανος που μου δίνεται η ευκαιρία να απαντήσω σε μια τέτοια ερώτηση. 
Ο potofgold δεν είναι άλλος από τον “πολύ” Γιώργο Ζαρκαδούλα. Συντάκτης ρόκιν, μεγάλη μορφή, doom metal μύστης αλλά δυστυχώς όπως διεπιστώθη εσχάτως, όχι-και-τόσο-γερό-ποτήρι. :lol: Ο λόγος που τον είχα αναφέρει δεν είναι άλλος από την λατρεία του συγκεκριμένου ροκινσυντάκτη και συμφορουμίτη για τους Ντέβιλς Μπλαντ. Η ερώτηση για τις τρίχες ήταν ποιητική αναφορά στη μαγική θέα του κρανίου του σε μια φεγγαρόλουστη νύχτα. :lol:
Κατά τ’ άλλα ένα χέηλ κι από μένα στους ήδη γνωστούς (martian, Mariner, Keeper21) αλλά και στους φορουμίτες που είχα την τύχη να γνωρίσω προχτές, Vildanden (respect, φαίνεσαι μορφάρα =Ρ) και Elric (we’re not worthy). Αλλά Τοξικέ γαμιέσαι που δε μας έψαξες!
να ρίξω και μια γκρίνια ,έτσι για το καλό 8)
είχε λίγο κόσμο ή μου φάνηκε??? ρε γμτ,όταν έρχονται τέτοιες μπαντάρες στα ντουζένια τους, πρέπει να τη στηρίζουμε τη φάση!! ή είμαστε μόνο μεταλλάδες για σάμπαθ και πριστ και μετάλικα κτλ κτλ κτλ ???
κατά τα άλλα επικούς χαιρετησμούς σε όσους δεν ήξερα κι έμαθα! να ετοιμάσετε σπαθιά για heir τώρα 
Μ’ αρέσει που ρωτάς κι εσύ, λες και δεν το ξέρεις.
ντάξει, ήθελα να το κάνω να ακουστεί δραματικό
Ηθελα να δω σα τρελος Atlantean Kodex, αλλα 22 ευρω για μια μπαντα αυτου του βεληνεκους μου φανηκαν πολλα. Αυτα τα λεω γιατι ξερω αρκετο κοσμο που τους ακουει απ οταν εβγαλαν το EP κι απειχε για τον ιδιο ακριβως λογο.
Όχι ότι έβλεπες [U]μία[/U] μπάντα με 22 ευρώ βέβαια, αλλά δε γαμιέται…
Εσύ ρε κιαρατά Γράκχε πρέπει να μ’αγαπάς κατά βάθος…
[SPOILER]Έχεις δίκιο…[/SPOILER]